دیشب برنامه پایش از شبکه یک سیما برگزار شد و اکنون اگر این جملاتی که می نگارم ناموزون به نظر برسد نتیجه کم خوابی این برنامه ی دیرهنگام است که هر هفته در دو روز پخش می شود،‌ یک قسمت آن در آخر روز یکشنبه و ادامه آن تا صبحگاهان روز دوشنبه. به جای نظرسنجی قبلی که در برنامه قبل قرار بود برگزار شود و  در آن از مردم سوال می شد با اجرای فاز 2 هدفمندی موافقند یا خیر؟ سوال نظرسنجی به علت مخالفت دولت عوض شد و البته این بار سوال این بود که فاز دوم اولویت دارد یا کنترل تورم؟ و همانطوری که در مطلب قبلی ام در مورد برنامه پایش نوشته بودم مسجل بود که مردم اجرای فاز دوم را فعلاً‌ به صلاح نمی دانند.

در پایان برنامه، آمار نظرسنجی نشان می داد که 85 درصد شرکت کنندگان اولویت کنترل نقدینگی را قبول دارند و 15 درصد از آنها اولویت افزایش پرداخت ها را و این یعنی حدوداً‌ یک نسبت 6 به 1، شاید برخی طرفداران دولت ادعا کنند که با توجه به دیر برگزار شدن برنامه،‌ روستاییان کمی در نظرسنجی شرکت کرده باشند ولی ایشان باید مد نظر داشته باشند از یک سو نیز،‌ قسمتی از طبقه ی مرفه جامعه نیز اصلاً‌ تلویزیون ایران را تماشا نمی کنند و این که مطمئناً‌ اهتمام مردم عادی به این برنامه با توجه به شرایط اقتصادی که دارند بیشتر از افراد مرفه است و دیگر این که روستاییان نیز اگر چه پول چندانی بابت قبوض و بنزین نمی دهند اما تورمی که بعد از هدفمندی رخ داد گریبان ایشان را نیز گرفت و در هر صورت و هرجور که حساب بکنیم بازهم این نسبت 6 به 1 خیلی قابل عوض شدن نبود، همانطوری که قبلاً‌ هم گفتم مردم نمی توانند به سادگی و مانند دولت سهم اجرای هدفمندی یارانه ها را در تورم و مشکلات اقتصادی کشور تنها 5 یا کمتر از آن در نظر بگیرند و یا لااقل اینگونه بگویم که اگر هم چنین بوده باشد دولت نتوانسته است این مسئله را تبیین و اثبات نماید.

دربرنامه دیشب آقای دکتر محمد رضا پور ابراهیم نماینده مجلس و آقای عبدالرضا داوری عضو شورای اطلاع رسانی دولت حضور داشتند و در خصوص فاز دوم هدفمندی صحبت کردند و جالب بود که هم نماینده ی دولت و هم نماینده ی مجلس آمار و تحلیل صحیحی از نقش و میزان تأثیر گذاری هدفمندی در افزایش تورم نداشتند،‌ نماینده ی دولت هم نظر رییس جمهور را تکرار می کرد که حتی هدفمندی موجب کاهش جهش تورمی گردیده است و نماینده ی مجلس نیز این نظر را رد می کرد و اینها بدون مستندات و دلایل علمی بیان می شد.

انتقادی که متأسفانه از سوی آقای محمدرضا پورابراهیم به آن اشاره ای نشد این بود که دولت تمام درآمد هدفمندی و حتی به قول بسیاری از کارشناسان و مسئولان اقتصادی، بیش از آن را در توزیع آن بین مردم صرف کرده اند و این مسئله باعث شد تا درآمدی که باید در دست دولت باقی بماند و از آن به عنوان ابزاری برای ایجاد تعادل در تولید و سایر بخش ها استفاده کند از دست برود (دولت در ابتدای فاز اول سهم خودش و سهم تولید را بین مردم تقسیم کرد که بعداً‌ مجلس به صورت قانونی سهم دولت را نیز به مردم واگذار نمود) و بحث دیگر این که با توجه به این که در نهایت میزان یارانه های پرداختی باید سهم یارانه ی غیر نقدی را کاهش می داد، عملاً‌ این اتفاق نیفتاد و با افزایش تورم و کاهش ارزش پول ملی و فاصله گرفتن از قیمت جهانی انرژی، عملاً‌ اکنون دولت هم یارانه نقدی می دهد و هم بیش از گذشته یارانه انرژی، و افزایش قاچاق نیز در کنار کاهش فروش نفت یعنی کسری بودجه.

به نظر می رسد این کسری بودجه ی دولت است که اکنون وی را به سمت اجرای یکباره فاز دوم هدفمندی کشانده است، تا شاید با یک تیر سه نشان بزند،‌ هم هدفمندی را تمام کرده و دیگر افزایش بعدی در میزان پرداختهای نقدی نداشته باشد و هم موجب صرفه جویی و کاهش قاچاق و کاهش هزینه ها گردد و هم با درآمد احتمالی که کسب می کند کاهش درآمد خویش را جبران نماید،‌ سه هدفی که در صورت اجرای صحیح فاز اول هدفمندی و همزمان با سایر طرح های اصلاح ساختار اقتصادی، مترتب شود، اما عدم تناسب درآمد و هزینه و عدم استفاده از ابزارهای دیگری مانند امکان برآورده کردن تسهیلات مورد نیاز تولید موجب شد تا هر سه ی این اهداف بعد از 2 سال از اجرای هدفمندی تحقق نیابد و اکنون سوال مردم و کارشناسان نیز همین است که از کجا معلوم دولت اجرای فاز 2 را نیز مانند فاز 1 اداره نکند؟

دولت همچنان بر صحت رفتار خویش تأکید دارد و عوامل غیر قابل کنترل بیرونی و یا فرافکنی را درایجاد شرایط حاضر موثر می داند و این یک سوال بزرگ در اذهان مردم وکارشناسان ایجاد می کند که از کجا معلوم مسئولان بازهم اسیر عوامل بیرونی نشود و اقتصاد کشور را بیش از این دچار اخلال نکند در حالی که دستورات اکید رهبری و نظرات کارشناسان اقتصادی طی این سالها بر لزوم جهاد اقتصادی، اقتصاد مقاومتی و حمایت از تولید اینقدر بوده است که دولت تأثیر عوامل بیرونی را به حداقل کاهش دهد، در هر صورت اگر دولت در کنار هنرهای خود، تقصیرات خویش را گردن می گرفت و شناسایی و راهکار جلوگیری از تکرار آنها را مهیا می نمود، حتماً‌ اعتماد بیشتری نسبت به اجرای فاز 2 ایجاد می شد، یادمان نرفته است که دولت در فاز اول اجرای هدفمندی تضمین هم می داد و نتوانست به تضمینش عمل کند و چگونه حال که به قول نمایندگان مجلس دیگر حاضر به دادن تضمین نیست توقع اعتماد دارد، آنهم با برداشتن یک گام بلند به جای چند گام حساب شده؟!
بسیار دوست داشتم که دولت مسئولیت خویش را در اشتباهات و اجرای ناموفق طرح بپذیرد و با دادن راهکار خودش، فاز بعدی هدفمندی را اجرا نماید و گرنه دولت بعدی هرکسی که باشد اولاً‌ احتمال دارد حاضر به ریسک ادامه هدفمندی نشود و ثانیاً‌ از تجارب دولت فعلی بی بهره بماند و ثالثاً‌ تمام اشتباهات را گردن دولت بیندازد و حتی کارهای مثبت دولت در اجرای این طرح را نیز زیر سوال ببرد و رابعاً‌ این که به یک آزمون و خطای دیگر روی آورد.

حاشیه: در حالی که تاکنون طرفداران دولت نسبت به حضور در برنامه پایش اقبال نشان نمی دادند و حتی در برنامه ای که آقای تاج الدینی حضور داشتند مجری و کارشناس برنامه آقای دکتر حیدری گلایه کرد که چرا مسئولان دولتی در این برنامه حاضر به شرکت نیستند وْلی امروز که در حال جستجوی حواشی برنامه دیشب بودم دیدم که در یک اقدام کاملاً‌ دروغ و زشت برخی سایت های طرفداران دولت مدعی شده اند که تا کنون از ایشان دعوت نمی شده است و صدا و سیما تحت فشار طرفداران دولت ناچار به دعوت از یک نماینده از دولت نموده است در حالی که من با توجه به پایبندی به دیدن این برنامه، خلاف این مسئله را شهادت می دهم.

مطالب مرتبط:
دلایلی برای توقف موقت فاز 2 هدفمندی
هدفمندی بدون اعتماد سازی؟!
اظهارات جدید و مهم رییس جمهور+تحلیل
آرامش بازار مقدمه گام های بعدی دولت
گام های بعدی کنترل بازار چیست؟
مادر مشکلات اقتصادی
قوانین صادراتی اصلاح شود
تیم اقتصادی دولت چرا ساکتند؟
اقتصاد مقاومتی یعنی ...
رییس جان! علی میزان عدالت است نه خودمان
حذف یارانه 10 میلیون نفر، اولین نشانه غیر قابل اعتماد بودن
 به مناسبت راستی آزمایی اطلاعات خانوارها در هدفمند کردن یارانه ها
سوالی فقط از سر پاسخ طلبی در مورد هدفمندی یارانه ها
دهک بندی برای پرداخت نقدی یارانه ها و نقایص آن
باز هم هدفمند کردن یارانه ها!!
 کارمندان، بازنشستگان و بیش از نیمی از کارگران، جزء خوشه 3 هستند!
اشتباه دوباره با عنوان دهک بندی!
حذف یارانه ی مرفهین بر پایه ی کدام اطلاعات جدید؟! 
 واقعاً، یارانه ی چه کسانی حذف می شود؟! 
هدفمندی یارانه ها در عروسی خوبان+عکس 
آیا واقعاً اجرای فازدوم هدفمندی به صلاح است؟!‏
آیا چاره ی گرانی ها افزایش بازرسی هاست؟!
کاهش آنی قیمت سکه پیامی برای دولت
پیشنهاد برای کنترل بازار خودرو 

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

طرح مشکلات تحریم در کشور از آنجا آغاز شد که برخی سوءمدیریت های دولت و برخی حمله های غیر منصفانه منتقدین و لجاجت های این دو موجب شد تا دولت در دفاع از خودش جنبه های تحریم و تأثیر آنها را بر اقتصاد کشور علنی نماید. بعد از طرح مشکلات تحریم در جامعه توسط مسئولان، متأسفانه امید دشمنان به پیروزی با این حربه بیشتر شد، آن قدر که صدای هل هله های شوم وحشیانه شان به گوش مان می رسد، تحریم هایی که زندگی روزمره مردم را از غذا تا درمان و سلامتی هدف گرفته است و  اگر چه با مدیریت بهتر و دقیق تر تا حدود زیادی قابل پیشگیری بود ولی اکنون نقطه ی امیدی برای دشمن شده است. در این شرایط دولت و مجلس اقدام به نشست مشترکی برای بررسی و رفع مشکلات کرده اند که در مطلب قبلی همین وبلاگ به آن پرداخته ام اما از نگاه دیگر در این نشست باید به غیر از محصولات مدیریتی از مردم نیز مدد جست.
 مردم ولایی و مومن ایران می توانند جور اشتباهات و نقصان های مسئولان را در همکاری و اجرای اقتصاد مقاومتی به دوش بکشند، مردم به انقلاب و استقلال کشورشان علاقه دارند و اگر صادقانه و مسئولان از ایشان خواسته شود، حاضرند ایثارگرانه از خودگذشتگی کنند. همدلی و وحدت مسئولان اگر حقیقتاً برای حل مشکلات و در راستای مقاومت جانانه در برابر تحریم ها باشد و از حرف به عمل و رفتار برسد، حتماً مردم نیز با حس اعتمادی که به مسئولان پیدا می کنند بیشتر حاضر به همکاری خواهند شد. همانطوری که در دوکلام اقتصادی با مردم و  2 تکلیف اقتصادی مهم ما در این شرایط به آنها پرداختم ما مردم می توانیم سهم بسیار ویژه ای در گذشتن از این مرحله داشته باشیم، برای نیل به این هدف، باید با موارد زیر را مورد اهتمام جدی قرار دهیم:
1- صرفه جویی در مصرف همه چیز برای کاهش واردات و افزایش صادرات
2- پرهیز از خرید محصولات خارجی و ارز بر برای صرف ارز در جاهای ضروری
3- پرهیز از مصرف پول برای دلالی که موجب افزایش تورم و نتیجتاً کاهش ارزش پول ملی و تضعیف اقتصاد کشور می شود.
4- دمیدن حس آرامش و روحیه مقاومت در اطرافیان و اجتماع به منظور افزایش مشارکت عمومی در پوشاندن مشکلات و مراعات کردن انصاف بیشتر نسبت به همدیگر
5- پرهیز از مسافرتهای غیر ضرور خارجی از سیاحتی گرفته تا زیارتی غیر ضروری
6- سپردن نقدینگی به بانک و بورس در جهت تقویت نقدینگی تولید و صنعت در کشور
7- همت بیشتر از سوی سرمایه دار و نیروی کار در جهت افزایش تولید و بهره وری و نتیجتاً کاهش واردات و افزایش صادرات
8- توکل به خدا و توسل به اهل بیت همواره در حل مشکلات به خصوص وقتی که با تلاش همراه می شود معجزه می کند و نمی توان آن را نادیده گرفت
با رعایت این موارد به مسئولان فرصت می دهیم تا با همدلی و وحدت مشکلات را حل کنند، تا به شرایط عادی برسیم، فقط کافیست مسئولان به صورت جدی از مردم بخواهند، کافیست مسئولان مجلس و دولت با اقرار به کوتاهی های خودشان در ایجاد تفاهم و همکاری و سوء مدیریت و باتعهد بر تلاش برای جبران اشتباهات، از مردم بخواهند تا مردم نیز عاشقانه همکاری کنند، نکته مهم این است که مردم به چنین دعوی صادقانه ای پاسخ رد نخواهند داد و تمام تلاش خود را برای حل مشکلات خواهند نمود.

مطالب مرتبط:
2 تکلیف اقتصادی مهم ما در این شرایط
دوکلام اقتصادی با مردم
اقتصاد مقاومتی یعنی ..
یا مهدی! ادرک انقلابنا

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

امشب قرار است جلسه مشترک دولت و مجلس به قصد بررسی راهکارهای کاهش مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم و با حضور رییسان دولت و مجلس و وزرای اقتصادی و اعضای کمیسیون اقتصادی مجلس برگزار گردد. امیدوارم این جلسات قابل تقدیر که باید خیلی زودتر از اینها شروع می شد به صورت منظم استمرار یافته و از حاشیه سازی حاشیه سازان مجلس و دولت دور بماند و این که نتیجه اش با همدلی بیشتر مسئولان و همراه کردن ایجاد اعتماد و آرامش در جامعه همراه شود. امیدوارم رسانه ها نیز در این امر کمک نمایند و امیدوارم مسئولان خالصاً و مخلصاً و بدون این که بدنبال پیداکردن نقطه ضعف و بهانه باشند در این جلسه حضور بهم رسانند و نیات خود را بعدا به منت و غرزدن آلوده نکنند. مسئولان محترم یادشان باشد که اقتضای پذیرفتن مسئولیت و ولایت مداری این است که با وحدت و همدلی منافع شخصی و حزبی خویش را فدای آرامش مردم و اطاعت از رهبری نمایند و جز این باشد باید منتظر بازخواست الهی باشند.

مطالب مرتبط:
فاصله سران قوا تا خیانت
سران هنوز محترم قوا! بخوانند
خطاب به مسئولان محترم قوا
ولله شأن ملت از دولت و مجلس بالاتر است
دیگر کسی در رأس امور نیست؟!
آقای لاریجانی! شما صالح بر سؤالسار نیستید
مهمتر از سوال، لحن سوال و جواب است
دعواهای سیاسی و راههای بازگشت
پیشنهاد جنگ تن به تن به احمدی نژاد و لاریجانی
انصاف گمشده ی سیاسیون
سوال از رییس جمهور تبلیغاتی نیست؟!!‏
جهاد اقتصادی و تکلیف مجلس

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

حضور رییس جمهور در مجلس با نقاط قوت و ضعفی همراه بود که نقطه ی قوتش تأکید بر همدلی و وحدت بود و نکته ی منفی اش هم عدم پاسخگویی مناسب در مورد مشکلات کشور و عدم ارائه دلیل قانع کننده برای راضی کردن مجلس به اجرای فاز 2 هدفمندی؛ اما بین سخنان رییس جمهور در مجلس به یک نکته پی بردم که طی این چند روز بیشتر مورد تمسخر قرار گرفته است و به صورت تحلیلی به آن پرداخته نشده است و آن هم بحث جنگلهای بلوط و کلاً‌ بحث جنگل و مرتع و زمین بود.

رییس جمهور جنگل ها و مراتع را فرصت بزرگی برای سرمایه گذاری بخش خصوصی می دانند و نگهداری آنها را توسط دولت فاقد کارآیی و بهره وری، و در کنار این مسئله ایشان تأکید کردند که این مسئله می تواند نقدینگی جامعه را کاهش دهد و نکته ی من در همین جمله ی رییس جمهور است،‌ یعنی پذیرش مشکل نقدینگی.
مدتهاست که بخشهای کارشناسی و حتی رهبر معظم انقلاب از معضل نقدینگی و عدم جذب آن توسط سیستم اقتصادی کشور صحبت کرده اند ولی تا در خاطر دارم رییس محترم جمهور و وزیر اقتصاد این مسئله را منکر می شدند. اکنون رییس جمهور همزمان با طرح فاز 2 هدفمندی اقدام به ارائه ی طرحی جهت جمع آوری نقدینگی های مازاد نموده اند که البته یک طرح محدود و خام اینچنینی نمی تواند موجب اعتماد مجلس و مردم برای یکسره کردن هدفمندی یارانه ها گردد ولی همین که دولت به نوعی به معضل نقدینگی پی برده و دنبال ایجاد ظرفیت برای جذب آنهاست خود نکته ی مثبت ماجراست.
به نظر می رسد که دولت باید بیش از این که به دنبال ابتکار و ایجاد روشهای نوین اقتصادی و آزمون و خطا باشد، باید به دنبال اداره ی علمی کشور و استفاده ی مناسب از ابزارهای حمایتی از تولید،‌ ابزارهای کنترل و نظارت بازار،‌ سیاستهای بانکی و پولی و سوق دادن سرمایه ها به بخش تولید و در جهت استقلال و خودکفایی و کاهش اثر تحریم ها گردد و البته در کنار آن می توان به کارهای ابتکاری به عنوان ابزارهای جانبی نیز امید داشت.

این مطلب در سایت حرف تو  و نوبت شما منتشر گردیده است. 

مطالب مرتبط: دلایلی برای توقف موقت فاز 2 هدفمندی

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

با توجه به این که مجلس، سالهاست تحت هدایت شما و دوستان و اقوام تان از علی مطهری و باهنر و توکلی و نادران و امثال ایشان به جای تصویب قوانین کارگشا به مقابله با دولت است، و با آشکارتر شدن همت شخص شما به سوال از رییس جمهور، رفتارتان را در تضاد با این جمله ی قدیمی "رطب خورده، منع رطب کی کند؟" می دانم که برگرفته از سیره و احادیث دینی و فقهی است، چرا که:
آقای علی لاریجانی! همانطوری که شما دفاع از حقوق و جایگاه مجلس را تنها وظیفه ی مهم خود می دانید، آقای رییس جمهور هم به غلط همین وظیفه را در خود حس می کند، و حال این که مجلس و دولت جز به حکم تنفیذ و تأیید رهبر و خدمت به مردم و کشور هیچ اعتباری ندارد.
آقای لاریجانی! همانطوری که شما برخی منویات رهبر را فقط توصیه ای می دانید، آقای رییس جمهور نیز همین اشتباه را می کند و اینچنین است که قوانینی مانند طرح نظارت نمایندگان تعطیل و وقف دانشگاه آزاد تأیید می شود.
آقای لاریجانی! همانطوری که شما در برابر منتقدان به مجلس، متعصبانه موضع می گیرید، رییس جمهور نیز نسبت به منتقدان دولت همین گونه موضع می گیرد و حال این که ادعای انتقادپذیری تان گوش عرشیان را کر کرده است.
آقای لاریجانی! همانطوری که شما در مواقعی که باید حضور می داشتید، فقط سکوت داشتید، رییس جمهور نیز همین عمل زشت را انجام دادند اما نه مثل شما چند ماه، بلکه چند روز.
آقای لاریجانی! شما نیز با ظاهری جدی و بزرگ منشانه، اعمالی غیربزرگانه انجام می دهید و صدای کلفت را معرف بزرگی شخصیت تان می دانید.
آقای لاریجانی! شما هم مثل رییس جمهور هرجا که کم می آورید با شوخی های بی مزه مسئله را دور می زنید، و حال این که مردم را دور زده اید.
آقای لاریجانی! بعضی وقت ها و فقط بعضی وقت ها آرزو می کنم که شما رییس جمهور و احمدی نژاد رییس مجلس شود تا ببینم این بار چه کسی رییس جمهور را از همه مهمتر می داند و و چه کسی فقط مجلس را در رأس امور خواهد دانست!؟ البته این آرزو را همیشه زود پس می گیرم.
آقای لاریجانی! اگر رییس جمهور اینچنین به لجاجت کشیده شده است، بدانید که این غریضه را شما با لجاجت هایتان در برابر دولت نهم و استیضاح های بی منطقی و نابجا در وجود ایشان بیدار کردید.
آقای لاریجانی! همانطوری که شما ملت را هشیار بر اعمالتان نمی دانید، رییس جمهور نیز این هشیاری ملت را بعضاً فراموش می کند.
آقای لاریجانی! اگر وضعیت اقتصادی کشور در شرایط خوبی قرار ندارد، شما هم به اندازه ی خودتان به دلیل کم کاری در وضع قوانین مناسب و ایجاد حواشی بی جا و برهم زدن آرامش روانی و سیاسی و اجتماعی جامعه مقصرید.
آقای لاریجانی! فارغ از اختیارات قانونی، سنگی را که در دست گرفته اید بر زمین گذارید، شما به لحاظ شرعی صلاحیت سؤالسار دولت را ندارید.

مطالب مرتبط از همین وبلاگ:
پیشنهاد جنگ تن به تن به احمدی نژاد و لاریجانی 
تحلیل نامه احمدی نژاد به رهبر
سوال از رییس جمهور تبلیغاتی نیست؟!!‏
فاصله سران قوا تا خیانت
سران هنوز محترم قوا! بخوانند
خطاب به مسئولان محترم قوا
ولله شأن ملت از دولت و مجلس بالاتر است
دیگر کسی در رأس امور نیست؟!  

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

اگر چه بسیاری از سؤالات و استیضاح های مجلس را سیاسی و بعضاً تبلیغاتی می دانم، اما حقیقتاً آن قدر که لحن و منطق سؤال و پاسخ را مهم می دانم به اصل سؤال حساسیت ندارم. اصلاً اگر بخواهیم بچگانه به لج بازی های قوا نگاه کنیم ایرادی هم ندارد، یعنی هرکسی با اهرم ها و ابزارهایی که قانون برایش تعریف کرده بخواهد حال طرف مقابل را که قبلاً همین کار را در مورد قوه دیگر انجام داده بگیرد. اما اگر اینچنین باشد یعنی هرکسی موشک جواب موشک بدهد و دوباره طرف مقابل هم همین کار را کند، این ویرانه و آوارهای حاصله روی چه کسی خراب خواهد شد جز مردم و کشور.
و اما خارج از مقدمه ی فوق بحث را کمی منصفانه نگاه کنیم، از سویی دولت همه را جز خودش در بحث مشکلات اخیر مقصر معرفی می کند و از طرفی هم مجلس مثلاً می خواهد دلایل مشکل برایش روشن شود و یا لااقل اینچنین نشان دهد که مشکلات کشور برایش مهم است و به همین لحاظ از وزیر اقتصاد دعوت به پاسخگویی می کند ولی ایشان می آید و خودش را مرجع پاسخگویی به سؤالات پولی و ارزی نمی شناسد و از آنجا که رییس بانک مرکزی هم به عنوان فردی که وزیر نیست خودش را مسئول پاسخگویی و یا مکلف به آن در برابر مجلس نمی شناسد، مجلس از رییس جمهور که هماهنگ کننده بین وزرا و مسؤلان مهم دولتی است دعوت به پاسخگویی می کنند؛ تا اینجا هیچ ایرادی وجود ندارد، بحث از آنجا شروع می شود که شأن مردم در این تعاملات حفظ نمی شود. یعنی نه مجلس شورای اسلامی در نحوه سؤال و برگزاری جلسه ی و نه دولت در نحوه پاسخگویی رعایت انصاف و ادب و اخلاق را نمی نمایند و به قول رهبر مهم اختلاف سلیقه ها نیست بلکه مهم نحوه تعاملات است که آیا این تعاملات نشان دهنده ی تنش و تفرقه است یا نشان دهنده سلامت سیستم و جاری بودن قانون؟!
غیر از لحن سؤال، زمان سؤال نیز بسیار مهم است، یعنی اگر در شرایطی سؤالی مطرح شود که پاسخش هیچ تأثیر مثبتی نداشته باشد و تنها موجب افزایش لجاجت ها و تنش ها گردد، آن نیز به صلاح نیست، به خصوص این که متأسفانه رییس جمهور نیز با لحن و منطق صحیح پاسخگوی سؤالات مجلس نمی گردد؛ متأسفانه بارها شاهد بوده ایم که رییس جمهور به جای این که بدون حاشیه و با منطق به سؤالات مجلس پاسخی در شأن ملت که شنونده ی این مذاکرات هستند بدهد، با حاشیه سازی و حاشیه پردازی و هوچی گری مسائل جدیدی را کلید می زند که این مسئله هیچ فایده ای نداشته و نخواهد داشت و از سویی هم زمانی بحث سؤال طرح می شود که بازار ارز به سمت ثبات و کاهش قیمت در حرکت است.
به راستی اگر پرداختن دولت و مجلس به وظایف قانونی از سر مسئولیت پذیری باشد، خروجی آن چیزی جز خیر و منفعت مردم و کشور نخواهد بود، اما اگر تعاملات بر اساس اهرم فشارها و تسکین لجاجت ها تنظیم شود، هیچ محصولی جز تفرقه مسئولان، ناامیدی و دلسردی مردم، تضعیف جایگاه بین المللی کشور و به هم خوردن تعادل در عرصه های دیگری از قبیل اقتصادی و فرهنگی نخواهد داشت، یقیناً این گونه تعاملات سیاسی بین قوا است که از سوی مردم و کشور و رهبر، ضربه و خیانت به کشور تعریف می گردد و در تاریخ ثبت می شود و اینچنین خیانت هایی دقیقاً به مثابه برگرداندن سطل شیر خدمت تلقی خواهد شد. چ

چند مطلب مرتبط از همین وبلاگ:
تحلیل نامه احمدی نژاد به رهبر
سوال از رییس جمهور تبلیغاتی نیست؟!!‏
فاصله سران قوا تا خیانت
سران هنوز محترم قوا! بخوانند
خطاب به مسئولان محترم قوا
ولله شأن ملت از دولت و مجلس بالاتر است
دیگر کسی در رأس امور نیست؟!  

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

سلام بر مدیر وبلاگ "اهالی اوسط"
دوست من تاییدات رهبر را گفتید، انتقادات ایشان را هم ناشنیده نگیرید. خوبی های احمدی نژاد را گفتید، اشتباهاتش را هم نادیده نگیرید. انصاف چیز خوبی است، اینجا من و شما در این کشور زندگی می کنیم و دوست داریم فرزندانمان فضای انقلاب را درک کنند و برای این کار باید کشور در مسیر درست و همدلی به پیش رود به خصوص حال که فشارهای خارجی و سوءاستفاده های وابستگان به فتنه هنوز و مفسدان اقتصادی همچنان باقی است. فضایی که اکنون رهبر می خواهند فضای همدلی، مسئولیت پذیری و ایستادگی است، ، هر کسی باید به جای این که ایرادات را در اقدامات دیگران جستجو کند در رفتار خودش جستجو کند و باید ایرادات را و فکرها را روی یک میز ریخت و با همدلی آنها را حل کرد، اما اگر قرار باشد دولت بگوید من معصومم، مجلس بگوید فقط دولت مقصر است، قوه قضاییه هم تعلل کند، چه مشکلی از کشور حل می شود، دوست من همدلی و مسئولیت پذیری بدون انصاف داشتن میسر نمی شود و البته ایستادگی هم بدون اطاعت محض از رهبری. دوست من اطاعت محض از رهبری یعنی تشویق و نهیب را باهم در نظر بگیریم و خودمان را از توصیه های ایشان محروم نکنیم و البته به عدالت و انصاف ایشان مدام شک نکنیم تا بعد نیازی نباشد که اشتباهات را توجیه کنیم و 11 روز را به 6 روز تقلیل دهیم و حتماً شرکت نکردن رییس جمهور در جلساتی که وزیر اطلاعات حضور داشتند را و خود اظهارات رییس جمهور را و ....

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

در سایت خبرآنلاین که منتسب به آقای علی لاریجانی است، از قول ایشان در جلسه ی پاسخگویی به سوالات دانشجویان، این عبارت ایشان تیتر شده است:  رئیس مجلس:فضای کشور را نباید با درشت‌گویی آغشته کرد 
حین مطالعه ی این جمله ی حکیمانه رییس محترم مجلس شورای اسلامی، سوالی برایم پیش آمد که دیدم در سوالات دانشجویان نیز مطرح شده بود، که عین سوال و پاسخ مطرح شده در خبرآنلاین این است:
"چرا شما به رییس جمهور لقب رابین‌هود را می‌دهید؟ که لاریجانی در پاسخ به این سوال با تاکید بر اینکه من به شخص خاصی لقب رابین‌هود نداده‌ام، تصریح کرد: سوال خبرنگار فارس این بود که مشکل اقتصادی را چطور می‌توان حل کرد و من در پاسخ به آن خبرنگار گفتم که مشکلات اقتصاد کشور را به روش رابین‌هودی نمی‌توان حل کرد بلکه باید با ریشه‌یابی این مشکلات در این زمینه، کاری اساسی انجام شود."
البته این درشت گویی ها نه تنها در ایشان که در بسیاری از نمایندگان مجلس و مسئولان دیگر کشور وجود دارد و بدتر از آن، این که به جای رفع و پوزش خواهی، مجدداً تکرار و مورد توجیه، افتخار و تأکید قرار می گیرند. خداوند به مسئولان مان ولایت مداری و بصیرت واقعی را بیاموزاند، ان شاءالله. 

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

بسیار دیده ام که دونفر که هر دو مؤمن هستند و اهل خدا و پیغمبر و معتقد به دین خدا، در مسائل سیاسی با هم بحث می کنند و بعضاً شأن خودشان و همدیگر را نیز در این مباحثه رعایت نمی کنند و اغلب به مجادله نیز کشیده می شوند و متأسفانه بعضی وقت ها نیز با الفاظ زشت و توهین آمیز به افراد مورد علاقه ی همدیگر می تازند که همین مسئله باعث تشدید کدورت می گردد.
یکی از دونفر مثلاً  به آقای احمدی نژاد توهین می کند و دیگری به یکی از بزرگان منتقد رییس جمهور و اینجا شعله ی مجادله که بنا به سخن بزرگان از کارهای نادان ها است در می گیرد. چنین مجادلاتی معایب زیادی دارند که می توان به اضطراب و گناهان زبان اعم از غیبت و تهمت و دروغ و حرف به غیر علم نام برد، اما آنچه که در مباحثه ی دو مؤمن بر مباحث سیاسی بسیار به چشم می خورد این که حواسمان باشد که نکند دو نفر که بر سر اصول اشتراک دارند و به نوعی برادر دینی محسوب می شوند به خاطر اشتباه در شناخت مصداق ها و سوءتفاهم ها دچار تعصب و کینه شوند و همین مباحث موجب لجبازی گردد و اینچنین حتی وقتی که گذر زمان می تواند سوءتفاهمات را و شناخت ها را اصلاح کند در اثر دریده شدن حرمت ها و لج بازی ها بی فایده گردد.
چه بسا کسانی که از مسیر سیاسی و یا سخنان خود پشیمان شده باشند اما به خاطر شدت موضع گیری و یا پافشاری بیش از حد بر آن، دیگر روی بازگشت را ندارند و در راه باطلی همچنان طی طریق می کنند تا قعر جهنم را درک نمایند و از سویی چه بسا ما حرف مان صحیح باشد و حرف طرف مقابل اشتباه، اما نباید کاری کرد که طرف مقابل روی بازگشت را نداشته باشد و گاه پشیمانی پل پشت سر را خراب بیند،  و چقدر زشت است که مؤمنین که اصول وفروع و فقه و پیامبر و امامشان یکی است اینچنین بر سوء تفاهمات سیاسی به بیراه روند و همدیگر را مورد بی مهری و اهانت قرار دهند که یقیناً چنین مسئله ای وقتی که بین مؤمنین رخ می دهد هم مورد سوءاستفاده ی سایرین قرار می گیرد و هم به عنوان گناهی بزرگ تلقی می شود.

مطالب مرتبط:
بحث سیاسی نکنید، مشکل جای دیگریست

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

حقیر متأسفانه یا خوشبختانه اینقدر جسور بوده ام که در هر زمینه ای از اقتصادی تا سیاسی و اجتماعی حتی طنز مطالبی را بنویسم اما امان از این بحث حجاب!!
این که بی محابا از عدم برخورد بنالم، آن طور که حتی علما می گویند، واقعاً برایم سخت است و مسئولیت آور، چون راه اجبار را حتی هیچ پدرو مادری نتوانسته اند درخصوص بچه های خود اجرا نمایند، چه رسد در مورد جامعه! می دانم بسیاری از دوستان با این مطلبم به من خواهند تاخت، اما دوست دارم منطقی به من جواب بدهند که آیا تا کنون اجبار را برای نمازخوان کردن یا با حجاب کردن کسی بکاربرده اند!؟ آیا نتیجه ای جز بدتر شدن و دین گریز شدن طرف دیده اند!؟ دوستان به ذهن شریفشان رجوع کنند و این بحث مبارزه با بی حجابی را از زمان کمیته انقلاب اسلامی تا زمان گشت نسبت و ارشاد مقایسه کنند و بگویند آیا روش انجام کار و نتیجه ی کار را پسندیده اند!؟ آیا این روش و نتیجه مثبت بوده است یا منفی!؟ آیا حتی حزب اللهی ها توانسته اند از فیلم ها و بلوتوث هایی که بیرون آمده است دفاع کنند!؟ آیا برآیند نتایج این برخوردها را به سمت مثبت دیده اند یا تنها موجب سرخوردگی آنی و پیشروی بعدی گردیده است!؟
قبلاً نوشته ام و بازهم پیشنهاد می دهم که جهت رفع این روشهای غیر علمی و غیر مسئولانه، از طلاب مرد و زن آموزش دیده در کف جامعه استفاده شود تا ابتدا با فرهنگسازی صحیح راه باز شود و سپس این مقوله به مثابه ی یک جرم تلقی شود. خدایی کسی که در خانواده ی خودش نتوانسته است حجاب را جا بیندازد و یا حتی خودش به آن اعتقاد نداشته باشد، آیا می تواند جامعه را با حجاب کند!؟ منظورم برادران نیروی انتظامی است که هر چند که خودشان مقید هم باشند اما مشکلات فرهنگی مقوله ای است که حتی خانواده های آنان نیز با آن مواجهند!
سوال مهم از برادران و دوستانی که برخورد را لازم می دانند، این است که آیا خودشان در جامعه و اطرافیان و حتی خانواده موفق و مجری امر به معروف و نهی از منکر لسانی می شوند!؟
نظر حقیر هم، لزوم فرهنگسازی اولیه است، تا عمل زشت بی حجابی و بی عفتی و بی غیرتی در جامعه و عموم مردم منکر به نظر برسد و عمل ثواب حجاب و عفاف، معروف؛ اما وقتی که بی حجابی را از قبح انداخته باشند و فرهنگسازان ما نیز نه تنها عقب نشسته باشند، بلکه کمک نیز کرده باشند، آیا می توان امر به معروف را مانند امر به راستگویی تعریف نمود که در تمام دنیا همچنان معروف است!؟
حقیر فرهنگسازان را از حوزه گرفته تا صداو سیما و ارشاد مقصر اول می دانم!؟ ایشان مقصرند که نتوانستند حجاب را به عنوان یک معروف حفظ نمایند! این که روحانیون ما بر فراز منابر بحث حجاب را نیز مانند بحث خمس به گوشه ای گذاشته اند چرا که بعضاً مستمع آزار است! یک تقصیر است؛ حزب اللهی ها نیز مقصرند چرا که ورودشان در عرصه ی سینما و فرهنگ آنچنان که باید باشد نبوده است! علما و مراجع و اساتید اخلاق مقصرترند که حزب اللهی ها را از ورود به این عرصات نهی کرده اند! و عرصه ی فرهنگ را آن قدر مسموم معرفی نموده اند؛ تازه همان نیروهای متعهدی نیز که به سینما رفتند هنوز احساس گناه می کنند که چرا رفته اند و حال اینکه بایستی مورد تشویق و تقدیر قرار گیرند و مورد رابطه و هدایت علما باشند.
دولت نیز مقصر است که نه تنها مبارزه نمی کند، فرهنگسازی را نیز رها نموده است! همان رییس جمهوری که علناً گشت ارشاد را محکوم می کند، همانی که بین کفار حربی نام امام زمان را نیز می برد، بایستی حجاب را ارزش معرفی کند و مردم را توصیه به حفظ آن نماید تا لااقل شمیم احساس مسئولیت دولت در مورد حجاب و عفاف استشمام گردد تا هم مورد سوءاستفاده معاندین نباشد و هم موجب ناراحتی متدینین!
مجلس نیز مقصر است، همان مجلسی که رییس جمهور را برای سخنانش در مورد برخورد با حجاب مورد سوال قرار می دهد، به عنوان یکی از سردمداران و مسئولان مبارزه با بی حجابی چه نموده است!؟ خودشان به خودشان و ملت گزارش دهند! از برنامه ها و قوانینی که تصویب و اجرا و نظارت نموده اند بگویند! از کمیسیون ها و گام هایی که برداشته اند!
سیاسیون ما نیز مقصرند، چرا که در هر بحثی دنبال منافع سیاسیند و اگر در این حین به احکام الهی نیز ضربه ای وارد شود خیلی ککشان نمی گزد، کافیست بدانند که منفعت سیاسی شان در چیست، حمایت از برخورد و مبارزه با بی حجابی و یا حمایت از تساهل و تسامح و این آفت سیاسیونی شده است که دیانتشان را پایه ی سیاستشان قرار نداده اند.
صداو سیما چه می کند!؟ صدا و سیما متأسفانه کیفیت را به خصوص محتوا را به پای کمیت و تعداد کانال و شبکه ذبح نموده است، و البته صداوسیما هرچند که تعدادی هنرمند و هنرپیشه ی باحجاب تربیت و بکارگیری کند، اما چه سود که حجاب بی عفاف ماندگاری ندارد و این افراد نیز بین سایر هنرمندان کم کم دچار همان معضلات می گردند.
دوستان عزیز و برادران مومنم! بحث حجاب، عفاف و غیرت اگر درست دنبال نشود می تواند موجب درگیری بین مردم، بین خانواده ها و حتی بین نیروهای ارزشی و حتی تأثیر منفی گردد و به همین دلیل از دوستانم می خواهم تا از این کلی گویی دست بردارند و واقعا کاربردی و عملیاتی تجویز دارو نمایند و البته نه دارویی که نه تنها بر باحجاب ها نیفزاید ضدانقلاب را نیز خوشحال و کمیت بخشد. دوستان عزیز امر به معروف و نهی از منکر از آن مقوله ها نیست که ما مأمور به تکلیف صرف باشیم بلکه در احکام آن داریم که اگر اقدام ما موجب هیچ فایده ای نباشد و یا تأثیر سوء یا وهن داشته باشد بایستی اجرا یا عدم آن مورد تأمل و دقت قرار گیرد.
و البته هرکسی ابتدا بایستی از خودش، خانواده، همکاران و دوستانش شروع کند و این کار را با کلام خوش و زیبا و منطقی دنبال نماید و تبلیغ کند. این مطلب نه به خاطر این بود که بحث حجاب و عفاف و غیرت را رها کنیم؛ بلکه برای دقت، تأمل و تدبر بیشتر در آن و ساده ننگاشتن آن ارائه گردید. 

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، درصورت تمایل به  صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.