لطفاً این وبلاگ را محبوب کنید:

سفارش تبلیغ
صبا ویژن
صفحه اصلی سایت نازک بین ایمنی شغلی پست الکترونیک درباره

94/9/8
7:57 ص


tim-hasteheeبا توجه به اظهارات صریح آمانو مبنی بر فیصله ندادن پرونده PMD (مطالعات ادعایی با ابعاد نظامی) لازم بود تا نگاهی کوتاه به چگونگی ورود این بحث در برجام بنماییم، به خصوص که باید بدانیم که بخش اصلی بازرسی ها و مصاحبه با دانشمندان هسته ای ما به بهانه فیصله دادن همین پرونده در سند برجام ثبت گردیده است. حمید بعیدی نژاد (رئیس تیم کارشناسی مذاکره کننده ایران) در مورخ 11/3/94 در صفحه اینستاگرامش مواردی را در توضیح چگونگی گنجاندن بحث PMD در بیانیه لوزان نوشت که مطالعه این موارد در این مقطع زمانی، بسیار روشنگر است که 4 بند بسیار مهم آن را تقدیم میکنم:
1- مهمترین خلط مبحثی که در بحث بازرسی‌ها از تاسیسات نظامی و مصاحبه با دانشمندان هسته‌ای صورت میگیرد، خلط بحث PMD با محتوای مذاکرات هسته‌ای است. آقای دکتر ظریف در همان ابتدای طرح موضوع بازرسی‌ها و مصاحبه ها، در یکی از صحبت‌های مطبوعاتی خود به جدایی این مباحث از محتوای مذاکرات هسته‌ای اشاره فرمودند? اما متاسفانه چندان توجهی به آن نشد. آقای دکتر عراقچی نیز در ذیل توضیحات مبسوطی که در چند نوبت پیرامون موضوع ارائه نمودند به این خلط مبحث اشاره نمودند. ولی ادامه نوع طرح موضوع در مقالات و سخنرانی‌ها و موضع‌گیری‌ها نشان می‌دهند که هنوز این خلط مبحث وجود دارد.
2- یکی از مهمترین آثار این خلط مبحث ارتباط دادن مستقیم بحث پروتکل الحاقی به موضوع بازرسی‌ها و مصاحبه‌ها و شمولیت این پروتکل نسبت به امکان بازرسی از تاسیسات نظامی و مصاحبه با دانشمندان است. در حالیکه بحث بازرسی از تاسیسات نظامی و انجام مصاحبه ها در چارچوب یک ابتکار عمل ویژه برای حل موضوع PMD مطرح شد، نه بعنوان یک چارچوب ثابت و پایدار در قالب محتوای تفاهم هسته‌ای که بعد بخواهد در قالب پروتکل الحاقی تعریف شود.
3- در دور ماقبل صدور بیانیه مطبوعاتی در لوزان، کشورهای 1+5 طرحی را به ایران ارائه نمودند که شامل بازرسی از چند نقطه محدود از جمله دو تاسیسات نظامی و انجام مصاحبه با تعدادی از مقامهای نظامی و متخصصان هسته ای بود که اسامی آنها به انواع مختلف به صورت مستقیم و غیر مستقیم در گزارش آژانس مطرح شده بود. آنها مطرح نمودند که در صورت اعطای دسترسی به این محل‌ها و امکان فراهم نمودن مصاحبه آژانس با این افراد از نظر آنها پیگیری بحث اتهام‌های گذشته علیه ایران پایان می‌یابد. به محض طرح این پیشنهاد، ایران با شدیدترین وجه ممکن این پیشنهاد را توهین‌آمیز دانسته و آن را را رد نمود و اعلام کرد که حتی حاضر به دریافت رسمی آن نیز نیست. در عین حال کشورهای 1+5 از نمایندگان ایران درخواست کردند که علی رغم مخالفت صریح خود نظر 1+5 را به مقام‌های ایران ارائه نمایند.
4- عکس‌العمل شدید مقام معظم رهبری در رد درخواست این کشورها برای بازرسی از تاسیسات نظامی و مصاحبه با دانشمندان ایرانی واکنشی کاملا صحیح و دقیق بود. تیم مذاکره کننده هسته‌ای افتخار می‌کند که با درک کامل موضع نظام و رهبری همین موضع را حدود سه ماه پیش به محض دریافت پیشنهاد به طرف مقابل اعلام کرده بود.این یکی دیگر از برگه‌های افتخار آمیز تلاش تیم مذاکره کننده هسته‌ای است که طرف مقابل مذاکرات ما نیز برای چندمین بار برایش ثابت شده باشد که موضعی که اعضای تیم مذاکراتی به آنها اعلام می‌نمایند، برگرفته از برداشت‌های شخصی آنها نیست? بلکه منبعث از درک عمیق آنان نسبت به مواضع اصولی نظام و رهبری معظم آن است.
نتیجه گیری: بانگاهی به صحبتهای بعیدی نژاد (رئیس تیم کارشناسی مذاکره کنندگان هسته ای) متوجه می شویم که علی رغم پذیرفتن هزینه های گزاف در بازرسی ها و مصاحبه با دانشمندان برای فیصله یافتن PMD ، نهایتاً هم بازرسی از پارچین و هم مصاحبه های فنی و تخصصی (به جای بازجویی از دانشمندان) ، در تعهدات ایران گنجانده شد که با فرستادن هیأتی از سوی آژانس بین المللی هسته ای انجام شد که قرار است گزارش آن به زودی منتشر گردد و با رسیدن به موعد تعیین تکلیف PMD ، عملاً هم فیصله یافتن آن بعید به نظر می رسد و هم تحقق یکی از مهمترین شروط منشور مقام معظم رهبری در اجرای برجام ؛ البته اگر مسئولان و مذاکره کنندگان دوباره دست به توجیهات جدید نزنند.


nazokbin

94/3/26
11:2 ص

 

مذاکرات هسته ایمخالفت ما با روند فعلی حصول توافق هسته ای فقط به منظور حفظ عزت ملی نیست و اگر چه عزت ملی مسئله ای بسیار مهم است، لیکن دلیل دلواپسی ما به دو عامل حیاتی دیگر نیز وابسته است، دو مسئله ای که اهمیتش برای هیچ کس قابل اغماض نیست، دو عاملی که همه و همه از مذهبی تا ملی مذهبی و ملی و اصلاح طلب و اصولگرا نمی توانند منکر این دو عامل گردند:

1- منافع ملی: شاید در این که چه بعدی از هسته ای بماند و چه بخشی دچار چه محدودیت هایی گردد اختلاف نظرهایی وجود داشته باشد، اما هیچ ایرانی نیست که قبول کند هم هسته ای ما دچار محدودیت های وسیع گردد و هم تحریم های اصلی باقی بماند و هم این که همان تحریم های کوچکی که قرار است لغو شود نیز مشروط به اما و اگرهای آژانس و بحث ابعاد احتمالی نظامی (PMD) باشد. آری ما از این که هم خودمان پای محدودیت های هسته ای مان را امضا کنیم و هم پای ماندگار شدن تحریم هایمان و هم پای ترور سرمایه های ملی و دانشمندان هسته ای را، دلواپسیم. اساساً حق این بود که در ازای رفع نگرانی های اصلی طرف مقابل که همان بحث 20 درصد و میزان ذخیره سوخت بود، مهمترین تحریم های ما یعنی نفت و بانک را وجه المعامله قرار می دادیم نه این که مثل هم اکنون، هم 20 درصد را داده باشیم، هم قلب راکتور اراک را باخته باشیم، هم چند سال معطل باز طراحی آن شویم، هم فردو را به یک محل تحقیقاتی صرف تبدیل کنیم، هم سانتریفیوژهای پیشرفته مان را جمع کنیم، هم ذخیره سوخت مان را اکسید کنیم و هم تحقیق و توسعه دچار جدولی از محدودیت گردد و درازای آن، طرف مقابل تنها بخشی از تحریم های کم اهمیت را آن هم مشروط به اما و اگر تعلیق (و نه آن هم لغو) نماید. چه کسی است که این معامله را در جهت حفظ منافع ملی بشناسد.

2- امنیت ملی: بازهم شاید برخی حاضر باشند به خاطر حتی رفع یک تحریم کوچک و یا یک رونق بسیارجزئی در اقتصاد کشور حاضر شوند از این مذاکرات و توافقی که محصول آن است حمایت کنند ولی همه می دانیم که امنیت ملی عاملی است که از هر عامل دیگر اقتصادی یا علمی یا اجتماعی مهمتر است. اگر قرار باشد انواع بازرسی های مختلف از مراکز غیر هسته ای و نظامی و امنیتی صورت گیرد، اگر قرار باشد با دانشمندان هسته ای و شخصیت های امنیتی ما مذاکره کنند، اگر قرار باشد تجهیزات پیشرفته را در بازرسی های خود مورد استفاده قرار دهند، اگر قرار باشد ما به معیار طرف مقابل که همان آسوده شدن از توان نظامی ما و شناسایی تمام ابعادش است احترام بگذاریم عملاً پای خدشه دارشدن امنیت ملی را امضا کرده ایم. از اساس قرار نبود که مباحث نظامی به مذاکرات هسته ای گره بخورد و این که ناگهان ابعاد PMD را در مذاکرات گنجانده اند حاکی نقض خطوط قرمز را نیز دارد. یادمان باشد که شبیه همین بازرسی ها را در عراق انجام دادند بعد از شناسای نقاط قوت و ضعف نظامی عراق، به راحتی ارتش عراق را زمین گیر کردند، تجربه قبلی خودمان نیز در خصوص تحویل اطلاعات دانشمندان هسته ای نیز مسئله ای درس آموز است، مسئله ای که موجب شهادت چندتن از دانشمندان و فعالان بحث هسته ای ما گردید.

مواضع رهبری ضامن حفظ منافع ملی، امنیت ملی و عزت ملی

نکته بسیار مهمی که در این میان اهمیت دارد توجه به ریشه خطوط قرمز مقام معظم رهبری است که اجرا و تحقق آنها از تکالیف قانونی و شرعی رئیس جمهور و مذاکره کنندگان هسته ای ما بوده است. باید توجه کنیم که اگر رهبری بر یک مرحله ای بودن مذاکرات تأکید داشتند و صراحتاً خواستند تا کلیات و جزئیات توافق در یک مرحله رسمیت پیدا کنند، به این دلیل بود که طرف مقابل دبه نکند و با تأویل به رأی و یا زیاده خواهی، در هر مرحله پیش روی نکند، خط قرمزی که متأسفانه دولت با بیانیه لوزان نقض کرد و اگر چه در ابتدا گفتند این بیانیه هیچ الزامی برای طرفین نداشته است، اما بعدها با ذکر مکرر عبارت دبه کردن و زیاده خواهی از سوی طرف مقابل، اثبات شد که عملاً هم بیانیه لوزان توافق بر کلیات و چارچوبهای توافق نهایی بوده و هم پیش بینی رهبری در خصوص دبه کردن طرف مقابل در خصوص تعداد سانتریفیوژها و میزان غنی سازی و … محقق گردیده است.

اگر رهبری هرگونه بازدیدی از مراکز غیرهسته ای و به خصوص نظامی را خط قرمز اعلام کردند مشخص است که به خاطر حفظ امنیت ملی کشور بوده همانطوری که در عراق نیز موجب جسارت و حمله به عراق گردید و اگر بازجویی از دانشمندان هسته ای را خط قرمز اعلام کردند به خاطر جلوگیری از موج جدید ترورهای علیه دانشمندان هسته ای بوده است.

اگر رهبری تأمین 190 هزارسو که معادل نیاز نیروگاه بوشهر بوده را خط قرمز اعلام کردند تنها به این دلیل بود که قبلاً نیز طرف مقابل از تأمین چیزی که مکلف به آن بوده (مثل تأمین سوخت 20 درصد مورد نیاز تأسیسات درمانی) استنکاف کرده بود و تأمین نیاز داخلی فعلی، یقیناً در جهت حفظ حداقل های منافع ملی بود، فرضاً ما علی رغم توان برای صادرات سوخت هسته ای تا مدتی به این کار دست نزنیم اما چرا باید کشور علی رغم توان تولید نیاز خود، محتاج دشمنان بدعهد باشد تا به هر شرایط و قیمتی که خواستند آن را به ما بفروشند و یا نفروشند؟!

اگر مقام معظم رهبری فرمودند که حذف تحریم باید در روز عقد توافق باشد، یک دلیل مشخص داشت و آن هم معامله متوازن بود، نه نقد دادن و نسیه گرفتن، مسئله ای که قبلاً یکبار در دوره اصلاحات و یکبار در توافق ژنو با همین تیم مذاکرات نهایتاً به خدشه دار شدن منافع ملی منتج شد، مسلماً هر عقل سلیمی می داند که با یک انسان بدعهد، تنها باید نقد معامله کرد و اگر جز این باشد خدشه جدی به منافع ملی حتمی خواهد بود.

اگر مقام معظم رهبری بارها تأکید کردند که معیشت مردم و اقتصاد کشور را به نتیجه مذاکرات گره نزنید، کاملاً در جهت حفظ منافع ملی بود، چیزی که متأسفانه رئیس جمهوری مکرراً برخلاف آن صحبت کردند و دودش در چشم مان رفت، به نحوی که تنها یک روز بعد از گره زدن حل مسائل اقتصادی، زیست محیطی، معیشت مردم و حتی آب خوردن مردم به بحث تحریم، اوباما گفت ایران به شدت به مذاکرات نیاز دارد و این مسئله دست دشمن را در زیاده خواهی های مکرر بازتر و بازتر و دست دولت را در مقاومت کردن در برابر آنها بسته تر و بسته تر کرده است.

اگر مقام معظم رهبری مذاکره زیر سایه شبح تهدید را قبول ندارند به این دلیل است که سیاست چماق و هویج در مذاکره، در هیچ معامله ای نمی تواند به یک مذاکره متوازن،‌ منصفانه و برد-برد ختم شود، به خصوص آنجایی که بخشی از مذاکرات را به ابعاد نظامی ایران گره زده اند، به راستی چگونه می توان در برابر دشمنی که حتی در حین مذاکره نیز اسلحه را زمین نمی گذارد اجازه بازرسی نظامی و یا محدودیت در خصوص ابعاد احتمالی (PMD) داد؟!

وقتی رهبری می فرمایند دولت مردم را محرم بداند و از مسائل هسته ای مطلع شان نماید و به حرف های منتقدان توجه کند، تنها به دلیل این بود که این آگاهی بخشی در جهت تقویت قدرت ایران در میز مذاکره خواهد بود و مشارکت عمومی در جهت حفظ منافع ملی باشد و این در حالی است که دولت در حالی که حتی حق دانستن برای مردم قائل نیست، در برابر انتقادات از رفراندوم هسته ای دم می زند و این در حالی است که مقام معظم رهبری در ازای این همه حمایتی که از دولتمردان در جهت نرمش قهرمانانه کردند خواستار محرم دانستن مردم، احترام به منتقدین، انتشار فکت شیت و رعایت خطوط قرمز شدند، مواردی که شایسته رعایت آنها توسط دولت بود نه ناسپاسی ها و بعضاً طعنه و کنایه ها.

لزوم مطالبه گری جدی و عمومی از دولت

وقتی در سخنرانی های مکرر رئیس جمهور و برخی دیگر از مسئولان در خصوص شدت تأثیرگذاری تحریم ها و خالی بودن خزانه و وابستگی همه چیزمان به رفع تحریم صحه گذاشته می شود و یا وقتی که دستگاه دیپلماسی ما به تشکیل کمپین نه به عدم توافق هسته ای (با حضور چند نفر از کارگردانان مطرح کشور) اقدام می کند و یا وقتی که وزیر امور خارجه در سخنرانی اش کشور را به لحاظ نظامی کاملاً عاجز و دست بسته معرفی می کند و یا وقتی که وزیرامورخارجه رسماً در مصاحبه های خارجی خود، پیروزی در انتخابات بعدی را رسماً به نتیجه توافق پیوندمی زند و یا وقتی رئیس جمهور برد موشکی، توان نظامی و چرخیدن سانتریفیوژها را تحقیر می کند، چگونه می توان توقع داشت که رمق چندانی برای ایستادگی در برابر زیاده خواهی های دشمنان در دولت مانده باشد. شاید همین ضعف در اعتماد به توان اقتصادی کشور، قدرت نظامی و عزت ملی و سرمایه گذاری بیش از حد روی توافق هسته ای به عنوان کلید پیروزی در انتخابات بعدی باعث شده است تا دولت یک به یک خطوط قرمز رهبری را که همگی دقیقاً در جهت حفظ منافع، امنیت و عزت ملی بوده است را خدشه دار کند، روندی که اگر با مطالبه گری جدی مردم، مجلس و رسانه ها همراه نشود می تواند ضربات جبران ناپذیری به کشور وارد نماید.


nazokbin

94/3/16
12:7 ع

 

روحانی تنها نیستبه نظر می رسد کمپین روحانی تنها نیست در مقابله با پویش #برنمی_تابیم یا جنبش #اجازه_نمی_دهیم راه اندازی شده است و به این لحاظ جای بسی گلایه دارد چرا که نباید رییس جمهور را در برابر رهبری قرار می دادید و این که کمپین های طرف مقابل هم تماماً در برابر زیاده خواهی های دشمنان و در حمایت از مذاکره کنندگان انجام شد، کمپین هایی که بعد از اشاره مذاکره کنندگان هسته ای مبنی بر دبه کردن و زیاده خواهی های طرف مقابل شروع شدند و اما مواردی چند که گفتنشان قابل توجه است:

1- ماهم حامی رئیس جمهور قانونی مان هستیم و همین عدم اعتراضات به آزادشدن قیمت بنزین و یا حذف برخی از یارانه ها نمایشی از همین حمایت هاست. از نمودهای حمایتی ما این است که به اذعان معاون وزیر کشور هیچ تجمع غیرقانونی انجام نشده است و یا تجمعات با مجوز وزارت کشور انجام شده اند و یا در مکانهای کوچکی که به مجوز دولت نیاز نداشتند برگزار شدند.

2- ماهم دوست داریم این دولت بتواند شعارهای انتخاباتی اش را در خصوص حذف توأمان تحریم و حفظ حقوق هسته ای عملی کند و رهبری نیز به همین دلیل نرمش قهرمانانه را کلید زدند و در برابر برخی تندی های منتقدان نیز از ایشان حمایت کردند و منتقدان نیز در اکثریت قاطع موارد با در نظر گرفتن رعایت انصاف و ادب موارد خود را مطرح کردند و صداوسیما هم یا تریبون را مستقیماً به مسئولان داد و یا دعوت به مناظره طرفین انجام داد و هرگز فرصتی برای تخریب یک سویه مذاکرات فراهم نکرد.

3- ما می گوییم طرف مقابل دولت یعنی آمریکاو سایر مستکبران سابقه بدی در عهدشکنی و خیانت دارند و نهادهای بین المللی مانند آژانس و سازمان بین الملل و شورای امنیت نیز همگی در خدمت ایشان قرار داند و توجه به این بدعهدی ها و خیانت ها را از دولت خواستاریم تا با خوشبینی با ایشان مواجه نشود.

4- طرف مقابل در همین پرونده هسته ای نیز به کرات با عهد شکنی و اصطلاحاً دبه درآوردن حقوق ما را زیرپاگذاشته است و این مسئله هم از سوی جناب عراقچی و هم جناب صالحی و هم جناب ظریف به صورت شفاف بارها بیان شده است.

5- در حالی که تمام نهادهای داخلی و خارجی وابسته به دولت آمریکا اعم از سنا، کنگره و بوقهای رسانه ای و آژانس و شورای امنیت هرکدام به خوبی نقش شان را بازی می کنند، احساس می کنیم نهادهای داخلی مانند مجلس، مردم و رسانه ها نیز باید از دولت خویش حمایت کنند و نگذارند دولت در برابر زیاده خواهی های دشمنان تنها بماند و این چیزی است که مردم در تجمعات مردمی هسته ای خود فریاد زدند و این همان تجلی شعار نمی گذاریم دولت تنها بماند بود که گویا درست درک نشده است

6- ما نیز به مانند رهبری عزیز، در عین حال که تمایل به حفظ حقوق هسته ای و حذف تحریم داریم لیکن دوست نداریم هم حقوق هسته ای مان از بین برود و هم اکثریت تحریم ها بماند و هم مسائل امنیتی گریبانگیر کشور گردد، ما نمی خواهیم تحریم هایی که تاکنون غیرقانونی اعمال می شد از این پس شکل قانونی بگیرد و تمایل نداریم به خاطر کسب رضایت آژانس که داور و ناظر فنی توافقات است از ترس گزارش های منفی آژانس به انواع بازرسی های غیرمعمول تن دهیم.
7- یادمان باشد که هم مردم و هم رهبری به خاطر رأی و مجوز نرمش قهرمانانه تمایل دارند این سیاست موفقیت آمیز باشد، اما در صورتی که احساس کنند این نرمش قهرمانانه به توقعات روزافزون و عقب نشینی های ذلیلانه تبدیل می شود مطمئناً هیچ ایرانی غیرتمندی حاضر به پذیرش این ذلت ها نخواهد بود.

8- ما مذاکرات را تنها در کنار تقویت اقتصاد داخلی مفید می دانیم و اگر طرف مقابل احساس کند ما در برابر تحریم ها دست و پابسته ایم و با هر بدعهدی و فشاری میز مذاکره را ترک نمی کنیم، در نهایت ما را به یک توافق عزتمندانه و حافظ منافع ملی نمی رساند.

9- مواردی که رهبری به عنوان خطوط قرمز مذاکرات هسته ای بیان می کنند همگی حافظ منافع و امنیت کشور هستند، اگر روی یک مرحله ای بودن توافق تأکید داشتند همین دبه کردن ها را پیش بینی می کردند، اگر روی عدم بازرسی از مراکز نظامی و بازجویی از دانشمندان هسته ای تأکید دارند برای حفظ امنیت و سرمایه های ملی است، اگر روی حفظ حقوق هسته ای تأکید دارند برای تأمین انرژی آینده کشور است و به همین شکل تمامی خطوط قرمز رهبری در راستای حفظ حداقل های امنیت ملی و منافع ملی است، پس نباید طوری وانمود شود که این ها برای سنگ اندازی است بلکه رهبری بارها از مذاکره کنندگان با الفاظی مانند فرزندان انقلاب و قابل اعتماد و … حمایت کردند و اکنون نیز تعیین این خطوط قرمز در همان راستاست.

10- این که بگویند هرکسی منتقد است پس لزوماً از رانت های تحریم برخوردار است یا بی سواد و بزدل و بدخواه و خائن و فاسد و دشمن دولت و مردم…. است ادبیات اشتباهی است که نباید مردم نسبت به همدیگر بکار برند، بلکه نقطه اشتراک و وحدت مردم اهتمام به منافع و امنیت ملی است.


nazokbin

94/3/11
7:12 ع


تجمع اجازه نمی دهیم رشتبعد از تکرار زیاده خواهی های علنی آمریکا در مذاکرات هسته ای که از ژنو تا لوزان و از لوزان تا کنون ادامه یافته است، لغت عامیانه دبه کردن رسماً در فرهنگ واژگانی مسئولان مذاکره کننده هسته ای وارد شد و آقایان عراقچی و ظریف و سایر مطلعان هسته ای رسماً به زیاده خواهی های آمریکا و عدول از توافقات قبلی اذعان کردند، توافقاتی که بعضاً همان ها هم با فشار و تحمیل تنظیم شده بودند.
زیاده خواهی های آمریکا فقط به مواضع دولت آمریکا معطوف نمی شود بلکه کنگره، سنا، آژانس هسته ای، دول اروپایی و رسانه های استکباری نیز برای تحمیل این زیاده خواهی ها در حال چانه زنی و ایفای نقش و بعضاً تقسیم مسئولیت هستند و در چنین شرایطی چگونه می توان از استفاده از توان داخلی، مجلس، شخصیت ها و مهمتر از همه مردمی که صاحب اصلی این انقلاب هستند در افزایش قدرت چانه زنی و ایستادگی مذاکره کنندگان استفاده نکرد؟! تجمعات مردمی اجازه نمی دهیم یکی از بهترین و موثرترین پاسخ ها به این تقسیم مسئولیت در جبهه مقابل است و عدم استفاده از این ظرفیت، یک ناشیگری، ناشکری و خسران به منافع ملی، عزت ملی و امینت ملی تلقی می شود.

یکی از انگیزه های ما در حضور در تجمعات مردمی اجازه نمی دهیم ، تبعیت از خط رهبری است، مگر می شود رهبر بگوید من نمی گذارم ولی ملت نگوید ما هم نمی گذاریم؟! مگر می شود رهبر بفرمایند من مذاکره زیر سایه شبح تهدید را نمی پذیرم و ملت نگوید ماهم برنمی تابیم؟! این چه رسم کوفی گریست که برخی می گویند بگذارید رهبری تنها بماند و دخالت نکنید، آن هم وقتی که رهبری می فرمایند این سریال بعد از بحث هسته ای در موارد دیگری به بهانه های حقوق بشری نیز ادامه خواهد یافت؟! به راستی آنها که در برابر زیاده خواهی ها سکوت کرده اند بیشتر حمایت می کنند یا آنها که زیاده خواهی ها را برنمی تابند؟!

تجمعات اجازه نمی دهیماگر چه ما هم به برگزاری حداکثری این تجمعات در حمایت از مذاکره کنندگان هسته ای بیشتر رضایت داریم، اما به دلیل معذوریتی که وزارت کشور در صدور مجوز به این اجتماعات اعلام کرده است، فعلاً به برگزاری مراسم در مکان های محدودتری که نیاز به مجوز فرمانداری ندارند اقدام می کنیم و در همین خصوص نیز اگر نیازی به مجوز دانشگاه، حوزه یا اوقاف باشد اخذ می نماییم، ولی این که اینگونه مورد اتهام به قانون شکنی و یا اقدام علیه مصالح ملی قرار گیریم را یک اتهام می دانیم.

آرزو می کردیم که وزارت کشور نیز طبق اصول مسلم قانون اساسی به تجمعات مردمی اجازه نمی دهیم که هیچگونه پیام تفرقه انگیز، ضد امنیت و یا تحمیل گرانه ای به دولت یا نظام ندارد، مجوز می داد تا مراسم را در مکان های عمومی تر، بزرگتر و با شورآفرینی بیشتری انجام دهیم و از پتانسیل این تجمعات در ارتقای توان مذاکره کنندگان به خوبی استفاده بهتری می شد. همچنان اعتقاد داریم که هوشمندانه است که دولت این فضای همدلی و وحدت آفرین را تأیید، هدایت و تکمیل نماید نه این که طوری جلوه دهد که انگار این تجمعات در مخالفت با دولت و مذاکره کنندگان و غیرقانونی است! متأسفانه دولت از یک طرف با برخی اظهارات و برخوردهای امنیتی یا تهدیدآمیز تلاش به کاهش جمعیت تجمعات می کند و از سوی دیگر می کوشد تا به استناد کوچک و محدود بودن این تجمعات، ایشان را در اقلیت جلوه دهد و این در حالی است که چند نظرسنجی رسمی در سایتهای حامی مذاکره کنندگان و یا صداوسیما حرف های دیگری می زند.
از موارد حیاتی که در حاشیه مذاکرات به صورت مستمر مطرح می شود، تعیین مقصر برای شکست احتمالی مذاکرات است و در چنین شرایطی دولت می تواند از محتوای تجمعات مردمی اجازه نمی دهیم که بیشترین اعتراضشان به دبه کردن و زیاده خواهی های طرف مقابل است به بهترین نحو ممکن استفاده کند و همدل و همزبان با مردم، زیاده خواهی دشمن را عامل هرگونه ضعف یا اطاله یا شکست مذاکرات معرفی کند تا در صورتی که مذاکرات به دلیل زیاده خواهی های ایشان منتج به توافق نهایی نشود، دشمن نتواند با مقصر جلوه دادن ایران، فشار تحریم ها را بر این کشور ادامه دهد، بلکه با ما بتوانیم با اثبات مقصر بودن آنها هرچه بیشتر در صف تحریم کنندگان شکاف ایجاد نماییم.


nazokbin

94/3/11
6:50 ع

پویش مردمی حمایت از مذاکره کنندگان هسته ایدر حالی که مقام معظم رهبری خطوط قرمز هسته ای را به خوبی بر اساس حفظ توأمان منافع، عزت و امنیت ملی تبیین می کنند، لیکن به نظر می رسد دولت و مذاکره کنندگان هسته ای در برابر زیاده خواهی های طرف مقابل تحت فشار قرار گرفته اند و بعضاً در خصوص برخی موارد دچار عقب نشینی هایی گردید اند که مابه ازای مناسب و معادلی نداشته اند؛ در چنین شرایطی طرف مقابل تمام تلاشش را می کند تا با بکارگیری توان کنگره، سنا، شورای امنیت، آژانس هسته ای و رسانه های شان، موارد مورد نظرش مانند بازدید از مراکز نظامی یا بازجویی از دانشمندان هسته ای و یا عدم رفع همزمان تحریم ها را به کشور تحمیل نماید که در این شرایط حمایت رهبری، مجلس و مردم می تواند پشت دولت را گرم نماید و تحمیلگری ها و فشارهای طرف مقابل را خنثی نماید؛ در همین راستا مقام معظم رهبری مواردی را به عنوان خط قرمز اعلام کرده و مدام بر همان ها پافشاری می نمایند و می گویند که نمی گذارند از این خطوط عدول شود و در ادامه همین حمایت ها نیز می فرمایند مردم نیز مذاکراتی را که منافع و عزتشان را حفظ نکند را برنمی تابند که این حرکت باعث یک جنبش خودجوش مردمی در تمام استان ها و شهرهای کشور گردیده است.
پویش مردمی حمایت از مذاکره کنندگان هسته ای در حفظ خطوط قرمز و منافع ملی کشور اینقدر موثر بود که در همان یکی دو روز اول جناب عراقچی اعلام کرد که بحث پذیرش بازدید از مراکز نظامی و بازجویی از دانشمندان هسته ای منتفی شده است و جناب ظریف هم رسماً از طرف مقابل خواست نسبت به توافق لوزان دبه نکند. سوالی که ایجاد می شود این که وقتی تجمعات حمایتی از مذاکره کنندگان هسته ای اینقدر می تواند در امتیاز گیری ایشان مفید باشد و در حالی که طرف مقابل هم از هیچ دستاویز حقوقی، روانی یا رسانه ای برای حمایت از مذاکره کنندگانش دریغ نمی ورزد، چرا دولت باید نسبت به صدور مجوز برای این تجمعات، اینچنین سختگیرانه عمل کند؟ به حدی که در تجمعات انجام شده همیشه صدور مجوز با تلاش زیاد و در لحظات آخر محقق شده است و نهایتاً امروز نیز وزیر کشور صدور مجوز برای تجمعات هسته ای را منتفی اعلام کرد.

در خلال بحث تجمعات هسته ای، برخی از موافقان توافق به هر قیمتی، با مقایسه تجمعات حمایت از هسته ای و اردوکشی های خیابانی در فتنه 88، تلاش می کنند تا این تجمعات را مانند آن تجمعات تعبیر نمایند و این در حالی است که اساساً بین این تجمعات تفاوت های اساسی وجود دارد که برخی از آنها را بیان می کنم:

پویش مردمی حمایت از مذاکره کنندگان هسته ای

1- در تجمعات حمایت از فتنه اصل تجمع و اعتراض مبتنی بر یک دروغ بنا نهاده شده بود و حال این که تجمعات هسته ای مبتنی بر مستندات هسته ای ژنو و لوزان و اظهارات مذاکره کنندگان ما مبنی بر دبه درآورن طرف مقابل انجام می شود.

2- از دیگر تفاوت های تجمع های هسته ای و فتنه بحث درخواست غیر منطقی و غیرقانونی حامیان فتنه و درخواست قانونی و منطقی تجمع کنندگان هسته ای است، چرا که در تجمعات حمایت از فتنه درخواست تجمع کنندگان این بود که بدون هرگونه پیش شرطی انتخابات باطل شود و انتخابات دیگری با نظارتِ ناظران خارجی برگزار گردد در حالی که در تجمع های هسته ای یک بحثِ حزبی یا مبتنی بر یک نامزد شکست خورده دنبال نمی شود، بلکه بحث منافع و عزت ملی و رعایت خطوط کلی ترسیم شده از سوی رهبری دنبال می شود که همگی قانونی و حتی لازم به نظر می رسند.

3- از دیگر تفاوت های تجمعات هسته ای و تجمع های در حمایت از فتنه، شکل این تجعات است به نحوی که تجمعات حمایت از فتنه با انبوهی از اقدامات خلاف امنیت ملی اعم از آتش زدن اموال دولتی یا شعارهای ساختارشکن و یا اقدامات خلاف شرع همراه بود.

4- تفاوت دیگر در این تجمعات ناشی از تفاوت در نتیجه این دو نوع تجمع است، یکی از تجمعات موجب خرد شدن عزت، منافع و امنیت ملی می گردید و دیگری درحمایت از منافع، عزت و امنیت ملی انجام می شود، یکی باعث تشدید پیش روی طرف مقابل گردید و دیگری باعث عقب نشینی آنها گردیده و می گردد.

5- یک تفاوت آشکار دیگر در این تجمعات ناشی از چگونگی شکل گیری آنهاست، تجمعات فتنه 88 با دعوت رسمی فتنه گران به خیابان بر مبنای دروغ تقلب صورت گرفت و این در حالی است که تجمعات هسته ای کاملاً خودجوش و بدون دعوت هیچ مقام یا تشکلی در حال انجام و شکل گیری است.

6- تجمعاتی که تا کنون برگزار شده است با مجوزهای قانونی از مراکز متولی انجام شده است،‌ یعنی بسته به محل تجمع اگر نیاز بوده از فرمانداری یا اوقاف یا دانشگاه مجوز گرفته شده اند و این تلقین که این تجمعات بدون مجوزند در جهت کاهش استقبال و یا متخلف معرفی کردن تجمع کنندگان است.

نتیجه: با توجه به مواردی که بیان شد به دولت توصیه می شود تا به جای مقاومت و ناسپاسی در برابر حمایت های مقام معظم رهبری، مردم و مجلس، قدر این حمایت ها را بداند و به جای این که دنبال مقصر داخلی برای شکست احتمالی مذاکرات بگردد، تلاش کند تا با برجسته کردن زیاده خواهی های طرف مقابل و حق دادن به مردم، طرف مقابل را مجبور کند تا به منظور مقصر نشدن در مذاکرات هسته ای دست از زیاده خواهی بردارد و به منافع و عزت ملی این مردم احترام بگذارد.


nazokbin

مشخصات مدیر وبلاگ
 
لوگوی وبلاگ
 

عناوین یادداشتهای وبلاگ
خبر مایه
بایگانی
 
دسته بندی موضوعی
 
سیاسی ، دولت ، انتخابات ، سیاست خارجی ، احمدی نژاد ، سیاست داخلی ، فتنه ، اقتصاد ، حسن روحانی ، شبهه ، مذاکرات هسته ای ، مقام معظم رهبری ، هاشمی رفسنجانی ، صدا و سیما ، رسانه ، تورم ، فرهنگ ، هدفمندی یارانه ها ، مشایی ، تحریم ، اعتقادی ، اقتصاد مقاومتی ، انحراف ، رابطه ایران و آمریکا ، سبک زندگی ، برجام ، عدالت ، قوه قضاییه ، انقلابی ، اقتصادی ، تولید ، آمریکا ، مجلس ، علی لاریجانی ، بصیرت ، رابطه با آمریکا ، رشت ، گیلان ، مجلس و دولت ، ولایت مداری ، فرهنگی اجتماعی ، غرب ، استاد مصباح ، خانواده ، عفاف و حجاب ، روحانیت ، بهره وری ، انقلاب ، انتخابات 96 ، هاشمی ، مهدی هاشمی ، سران فتنه ، سعید جلیلی ، مذهبی ، بانک ، جبهه پایداری ، شورای نگهبان ، علی مطهری ، کارمند ، مسکن مهر ، انتخابات ریاست جمهوری ، اصلاح طلبان ، اجرای برجام ، تحلیل های اقتصادی ، سوریه ، ماهواره ، جواد ظریف ، امام خمینی (ره) ، انتقاد پذیری ، استقلال ، مدیریت و ایمنی ، فساد بزرگ اقتصادی ، سیاست ، طنز ، ولایت فقیه ، ظریف ، عملکرد اقتصادی دولت یازدهم ، هنر ، ارز ، استکبار ستیزی ، اسرائیل ، انتخابات مجلس ، بدعهدی آمریکا ، برنامه پایش ، جنگ نرم ، جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی ، انتخابات آزاد ، ایمنی ، نقض برجام ، سران قوا ، نرخ رشد جمعیت ، مذاکره کنندگان هسته ای ، جریان انحرافی ، توافق نهایی هسته ای ، تهاجم فرهنگی ، تحریف انقلاب ، بانک ، انتقاد ، مدیریت ، نرمش قهرمانانه ، سبک زندگی ، علامه مصباح ، سینما ، شبکه های اجتماعی ، مردم ، انقلابی گری ، اصولگرایی ، جمنا ، کارگر ، تحریف اسلام و انقلاب ، حجاب و عفاف ، اشتغال ، برجام 2 ، پسابرجام ، مسجد ، هنر و رسانه ، فوتبال ، قالیباف ، قانون اساسی ، مذاکرات هسته ای ، نفوذ ، فرهنگ عمومی ، رابطه ایران و آمریکا ، برجام های 2 و 3 ، باقری لنکرانی ، ازدواج ، آرمان های انقلاب ، وبلاگ نویسی ، آموزش و پرورش ، ائتلاف اصولگرایان ، اعتدال ، اینترنت ، انتخابات های 94 ، دولت یازدهم ، رکود ، شبکه اجتماعی افسران جنگ نرم ، میر حسین موسوی ، مالیات ، محمد جواد ظریف ، گفتمان انقلاب ، عربستان ، بسیج ، امام حسین ، حضرت مهدی عج ، کارشکنی های آمریکا در اجرای برجام ، حقوق های نجومی ، حقوق کلان مدیران دولتی ، حامیان متعصب احمدی نژاد ، خاتمی ، داعش ، تحریم موشکی ، تحریف شخصیت امام خمینی ، ترکیه ، جدایی نادر از سیمین ، تولید ملی ، توهین های دولتمردان ، ائتلاف اصلاح طلبان ، احمد توکلی ، آمریکا ، بسته تحریم موشکی ، انتقادات به برجام ، ایرانیت ، عراقچی ، فتنه گران ، عکس ، روحانی ، دولت راستگویان ، دولت های نهم و دهم ، سعید مرتضوی ، قرارداد خرید هواپیما ، محسن رضایی ، متن برجام ، نقدینگی ، مرگ بر آمریکا ، محمد خاتمی ، قراردادهای پسابرجامی ، سیاه نمایی ، عزت ایران ، عبدالرضا داوری ، باخت اصولگرایان در تهران ، پارسی بلاگ ، آملی لاریجانی ، ادارات ، توالد ، جنبش برنمی تابیم ، تحریم های جدید ، خودروسازان ، حوادث ناشی از کار ، دوقطبی سازی ، حاشیه سازی ، حجاب ، حداد عادل ، حلقه انحرافی ، حقوق ، حسین قدیانی ، حادثه پلاسکو ، خطوط قرمز رهبری ، جدایی مشایی از احمدی نژاد ، توهین ، توصیه رهبری به احمدی نژاد ، بیداری اسلامی ، پزشک ، انتخابات خبرگان ، عدالت خواهی ، شهید ، صادرات ، سید حسن خمینی ، سمن ، سبد کالا ، سپاه ، ساده زیستی ، مداحان ، مبارزه با فساد ، متکی ، مسکن مهر ، مصافحه ظریف و اوباما ، ولایتمداری ، کرسنت ، کهریزک ، مفاسد کلان اقتصادی ، مهدی خزعلی ، نهاوندیان ، واردات ، نظارت ، لیست هاشمی ، کارگر ، قرارداد صنعت خودرو ، سال اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل ، ضرغامی ، طرفداران دولت ، شهرداری تهران ، شجریان ، شفافیت اقتصادی ، امر به معروف و نهی از منکر ، اکبر ترکان ، بازرس کار ، بانک مرکزی ، پویش اجازه نمی دهیم ، پساتحریم ، بقایی ، آیت الله جنتی ، آیت الله رئیسی ، 9 دی ، bbc ، VOA ، امام حسین (ع) ، اقتدار ایران ، اردغان ، توافق وین ، توان موشکی ، تعهد به FATF ، جهاد اقتصادی ، جعفرزاده ، جان کری ، توافق چند مرحله ای ، تشدید تحریم ها ، چادر ، حصر خانگی ، حصر سران فتنه ، حسین شریعتمداری ، حضرت علی ، حقوقهای نجومی ، خط امام ، دوقطبی های کاذب ، دبه کردن هسته ای ، ترامپ ، تصویب برجام ، تعهد دولت به کارگروه اقدام مالی ، تحریم ISA ، تجاوز سربازان آمریکایی ، بیانیه لوزان ، جام زهر ، تک فرزندی ، تهران ، توافقنامه ژنو ، اسلام ، اظهارات هاشمی درباره مجلس خبرگان ، 22 بهمن ، ادغام وزارتخانه ها ، برنامه امروز دیروز فردا ، برجام خسارت محض ، بازرسی کار ، بازار ، انگلیس ، انقلاب اسلامی ، انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم ، امام زمان (عج) ، شورای عدم تعهد ، عدالت اجتماعی ، عذر خواهی ، غیرت ، فائزه هاشمی ، فرزندان ، سالگرد برجام ، رد صلاحیت احمدی نژاد ، رفع حصر ، رویانیان ، فیش های نجومی ، فضای مجازی ، مجلس خبرگان ،
لوگوی دوستان
 
دوستان
 
یا صاحب الزمان (عج) عاشق آسمونی بانـــــــوی دشــــــــــت رویــــــا در سایه سار ولایت پایگاه تحلیلی( فصل انتظار) من وآینده من سرچشمه ادب و عرفان داروخانه دکتر سلیمی آسمون آبی چهاربرج رقصی میان میدان مین همه چیز آماده دانلود کانون فرهنگی شهدا پژواک عشق در کائنات ساعت یک و نیم آن روز ۩۞۩ السلام علیکم یا اهل بیت النبوه ۩ هــم انــدیشـی دینــی رضویّون حدیث منتظران قائم (عج) تراوشات یک ذهن زیبا بادصبا یادداشتهای فانوس نمکستان سربازی در مسیر حرم الشهدا دل شکسته برادران شهید هاشمی علمدار بصیر کبوتر نامه بر یادداشت های احمد ترابی زارچی مهاجر همای رحمت ایـــــــران آزاد wanted این نجوای شبانه من است نوری چایی_بیجار خورشیدها آسمانی ها xXxXx کرجـــیـــهــا و البرزنشینها xXxXx فرزند روح الله... غمزده وبلاگستان امام صادق (ع) هیئت فاطمیون شهرضا بر و بچه های ارزشی کوثر ولایت آزادی بیان مهدی یاران خبرنگار خط انقلاب مدافع ولایت افسران وبلاگ نویس حامیان جمهوری اسلامی ایران آسمان های خاکی وحدت تفاوت نمل/عاقبت جوینده یابنده است پایگاه مقاومت نجف اشرف بوشهر گوهرکمال ، حجاب برتر دنیای راه راه افسران سایبری امام خامنه ای سرویس وبلاگستان 8 دی حساس بشو سرباز صفر بصیر شمال استخدامی پنل اس ام اس | بانک شماره موبایل طراحی سایت فروشگاه اینترنتی پوشاک زنانه اوتیسا

       
       

سلمان علی علیه السلام

تحلیل های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی سیاوش آقاجانی

ابزار هدایت به بالای صفحه