لطفاً این وبلاگ را محبوب کنید:

سفارش تبلیغ
صبا ویژن
صفحه اصلی سایت نازک بین ایمنی شغلی پست الکترونیک درباره

95/9/30
8:22 ع

فشار بر مقام معظم رهبریبعد از عم استقبال نخبگان و عامه مردم از دعوت جریان متعصب احمدی نژادی برای پیوستن به کمپینهای تنظیم طومار و جمع آوری امضا در فضای حقیقی و مجازی برای فشار بر مقام معظم رهبری که با هدف بازگرداندن احمدی نژاد به صحنه انتخابات 96 تشکیل شده اند، این جریان تصمیم گرفته است تا موضوع درخواست عزل آیت الله آملی لاریجانی و تغییر رئیس قوه قضاییه و احتمالاً برخی موضوعات دیگر را نیز به موضوع طومارهایشان خطاب به رهبری اضافه نماید.

این جریان که براساس برخی اطلاعات مورد وثوق، توسط بخش غیررسمی تشکیلات احمدی نژادی هدایت میشود، تلاش میکند تا هم مسئله فشار به جایگاه ولایت فقیه را به عنوان امری معمولی و غیرقبیح جابیندازد و هم افراد بیشتری را با کمپینهای خود برای فشار بر مقام معظم رهبری و تغییر نظر ایشان درباره حضور احمدی نژاد در انتخابات همراه کند و هم هزینه ای را که به زعم خودش از سوی مقام معظم رهبری به احمدی نژاد وارد شد را با اقداماتی مانند فشار برای بیان پشت بلندگو، فشار از طریق نامه به رهبری و تلاش برای دلسرد کردن مردم از حضور در انتخابات تلافی کند!

نکته جالب این که این جریان برای فریب مردم، از یک سو میکوشد تا با اصطلاحاتی مثل «آقای من» و «مولای من» برای مقام معظم رهبری، قباحت فشار بر جایگاه ولایت را کمرنگ کند و از سوی دیگر تلاش میکند به این بهانه مضحک که شرایط کشور و جهان نسبت به 3 ماه پیش تغییرات بنیادین کرده و این تغییرات هم برای مقام معظم رهبری قابل پیش بینی نبوده است و ایشان هنوز هم به این تغییر شرایط واقف نیست، فشار بر مقام معظم رهبری را دلسوزانه و منطقی جلوه دهد!

اگر چه همانطوری که در مقدم بحث بیان شد این کمپین ها با عدم استقبال مواجه شده است و بخش عمده همان عده کمی هم که در آنها عضو شده اند جهت بحث در آن کمپینها حاضر شده اند، لیکن لازم است که دوستان انقلابی و ولایتمدار توجه داشته باشند که حتی اگر بخت روحانی در انتخابات 96 زیاد بود هم چنین بدعتهای زشتی که مطلوب و آرزوی دشمنان رهبری است، توجیه نداشت! چه رسد به الان که عملکرد روحانی بسیار ضعیف و گفتمان سازش نیز در لبه پرتگاه سقوط قرار گرفته است.


nazokbin

95/9/30
8:15 ع

تحمیل به رهبریدر پاسخ به آنانی که کمپینهای تنظیم نامه و جمع آوری امضا (شما بخوانید طومار) به مقام معظم رهبری، برای تغییر نظر ایشان درباره حضور احمدی نژاد در انتخابات را نصیحت به رهبر مسلمین تعبیر میکنند و نه تحمیل به رهبری ، میگویم:

1- بین نصیحت رهبر و تحمیل نظر به او تفاوت بسیار است؛ برای این که کسی را نصیحت کنند نه به کثرت امضا نیاز است و نه به تنظیم نامه سرگشاده! و هرچقدر که نصیحت به پیشوایان سفارش شده است، مسئله تحمیل به رهبری و امام نکوهش شده است.

2- نصیحت برای جایی است که رهبر مسلمین از اصول عدول کرده باشد؛ نه این که چون فلان جریان از نظر امام جامعه خوشش نمی آید، به تحمیل فشار و تحریک مردم علیه امام جامعه روی آورد!

3- البته آنانی که این کمپینها را تشکیل داده اند مدعیند که هدفشان این است که به رهبری بگویند شرایط نسبت به 3 ماه پیش خیلی تغییر کرده است! گویی رهبری مثلا درباره انتخابات آمریکا و وضعیت برجام حساب دیگری داشته اند که الان عوض شده است! و یا این که مثلا امروز قادر به درک تغییرات مهم ادعایی این جریان نیستند!

4- بدیهی است که تنظیم نامه ها و تشکیل کمپینها به صورت خودجوش شروع نشده است و براساس اطلاعات موثق، کاملا هدایت شده و تشکیلاتی دنبال میشود. گویا آنان که از رهبری خواستند پشت بلندگو نظرشان را بیان کنند، امروز دنبال تحمیل هزینه های دیگر هستند.


nazokbin

95/9/26
3:26 ع


جریان احمدی نژاد

تحمیل هزینه بر نظام و رهبری از سوی احمدی نژاد و حامیان متعصبش، به مسئله ای عادی در سالهای دولت دهم و حتی در چند ماهه اخیر تبدیل شده است و به نظر میرسد جریان احمدی نژاد تلاش دارد به دیگران این پیغام را مخابره کند که اگر کسی بخواهد به ایشان هزینه ای تحمیل کند، ایشان هم بر وی هزینه تحمیل خواهند کرد، حتی اگر این فرد، شخص ولی فقیه باشد که نمونه های این تحمیل هزینه را در عزل مشایی، ابقای مصلحی، اصرار به معرفی مشایی به عنوان نامزد انتخابات و برخی درگیریهای علنی با سایر قوا و نهادهای انقلابی در دولت دهم شاهد بودیم.

رویه هزینه تراشی برای مقام معظم رهبری در چند ماه اخیر نیز ادامه یافت، آنجا که آقای احمدی نژاد پس از توصیه مقام معظم رهبری مبنی بر لزوم بازخوانی آرمانهای امام(ره)، در مرداد 94 اعلام کرد که در همه استانها، ستادهای استانی تبیین گفتمان امام(ره) را تشکیل داده است و پس از حدود 2 سال سکوت، از طریق این ستادها، سفرهای استانی تحت عنوان تبیین گفتمان امام را کلید زد، لیکن آنچه که در شیوه انعکاس و انتشار گزارش این سفرها از سوی همین ستادها صورت میگرفت، منجر به دوقطبی سازی و انتخاباتی شدن فضا میگردید که شاید یکی از مقاصد مقام معظم رهبری  از تذکرشان در 5 اسفند 1394 در خصوص دوقطبی سازی همین تحرکات بود.

سفرهای استانی احمدی نژاد اما در سال 95 با مانور شدیدتری نسبت به سال 94، در تاریخ 19 فروردین 95 به مقصر آمل آغاز و انجام شد و با تیترهایی مثل قیام مردم آمل، خیزش مردم آمل، قیام قسط و… و با مقایسه تصاویر سفرهای استانی احمدی نژاد و روحانی در رسانه های جریان احمدی نژاد منعکس گردید که این مسئله، حاکی از تلاش برای دوقطبی سازی فضای جامعه از سوی این طیف بود و این در حالی بود که مقام معظم رهبری در تاریخهای 19 اردیبهشت و 6 و 14 خرداد 95 هم در خصوص پرهیز از دوقطبی سازی جامعه مجدداً تذکر دادند.

علی رغم تذکر مقام معظم رهبری درخصوص پرهیز از دوقطبی سازی در جامعه، سفرهای استانی بعدی احمدی نژاد برای 2 خرداد و 4  شهریور 95 به مقصدهای زنجان و قزوین اعلام و با همان شیوه انجام شد و در نهایت نیز با همان تیترهای قیام و خیزش مردم زنجان و قزوین و با مقایسه عکسهای سفرهای استانی روحانی و احمدی نژاد به این شهرها در رسانه های جریان احمدی نژاد منعکس شد که این امر به تشدید فضای دوقطبی کشور و شروع بحث و گفتگوهای جدی در فضای رسانه ای، حقیقی و مجازی کشور منجر گردید.

آقای احمدی نژاد در 9 شهریور 95 نزد مقام معظم رهبری میرود و به بهانه گزارش سفرهای استانی خود، از میل و رغبت عجیب مردم برای بازگشت خود سخن میگوید که مقام معظم رهبری به دلیل خطر دوقطبی سازی (که بعدها نیز به صورت علنی این مسئله را بیان فرمودند)، به او توصیه میکند که به صحنه انتخابات نیاید که آقای احمدی نژاد هم در نامه ای که بعدها منتشر میکند، مدعی میشود در همان جلسه این توصیه را پذیرفته است! لیکن سؤالی که مطرح میشود این است که پس چرا تنها 2 هفته بعد، یعنی در 25 شهریور 95، با همان سبک و سیاق گذشته به گرگان سفر میکند؟!

با استمرار سفرهای احمدی نژاد و تأثیر آن بر دوقطبی سازی جامعه، از تاریخ 28 شهریور 95، برخی شخصیتهای مورد وثوق انقلابی مانند مهدی محمدی، یاسر جبرائیلی، عبدالله گنجی، مهدی فضائیلی، حمید رسایی و حتی برخی از شخصیتهای احمدی نژادی مانند عباس امیری فر و محمد علی رامین مسئله توصیه رهبری به احمدی نژاد مبنی بر نیامدن به صحنه انتخابات را علنی میکنند که این مسئله به جای این که مورد پذیرش احمدی نژاد و تیمش قرار گیرد، از سوی تیم رسمی مسکوت میماند و از سوی تیم غیر رسمی مورد انکار واقع میشود و بعضاً به منتشر کنندگان آن توصیه نیز توهین میکنند.

با بالا گرفتن فضای اصرار و انکار درخصوص توصیه رهبری، مقام معظم رهبری در تاریخ 5 مهرماه 95، در جلسه درس خارج فقه خود، این توصیه را علنی بیان میکنند و در انتها نیز میگویند آقایان میگویند چرا پشت بلندگو بیان نمیکنید که بعد میفرمایند «خب! این هم پشت بلندگو». رهبری این توصیه را ناشی از شناخت شخصیت احمدی نژاد، شرایط جامعه و خطر دوقطبی سازی جامعه اعلام میکنند که یک روز بعد نیز آقای احمدی نژاد، تبعیت خود را از توصیه رهبری اعلام میدارد اما متأسفانه این مسئله پایان کار نبود و تیم رسانه ای غیر رسمی جریان احمدی نژاد با محوریت عبدالرضا داوری چند مسئله را در دستور کار قرار دهند:

  • تخریب گزینه های احتمالی انقلابی و اصولگرا و تفاوت قائل نشدن بین ایشان و روحانی!
  • سرد کردن مردم برای حضور در انتخاباتی که احمدی نژاد در آن نامزد نباشد!
  • تحریک حامیان روحانی نسبت به رد صلاحیت احتمالی وی با برچسب مهاردوگانه!
  • زیر سوال بردن انتقادات به روحانی و بعضاً حمایتهای تلویحی از عملکرد روحانی!
  • القای توصیه رهبری به یک منع ظالمانه، غیرمردمی، غیرمنطقی و غیرقانونی!
  • اصرار علنی برلزوم دوقطبی سازی فضا و نیاز به استفاده از احمدی نژاد برای نیل به این هدف!
  • جمع آوری امضا و نامه و درج مطلب در فضای مجازی خطاب به رهبری برای بازگرداندن احمدی نژاد!
  • دعوت از احمدی نژادیها برای بی طرف ماندن در درگیریهای منتقدان روحانی و روحانی در مسئله فسادهای کلان دولتمردان!
  • القای این پیام که هدف نظام از توصیه به احمدی نژاد، حفظ روحانی است!

قطعاً پس از دولت که کل قوه مجریه را در دست دارد، جریان احمدی نژاد بزرگترین و مؤثرترین تشکیلات را در یکایک استانها و شهرستانها در اختیار دارد و با توجه به سوابق این جریان، قابل پیش بینی است که اگر نهایتاً موفق به بازگرداندن احمدی نژاد به صحنه انتخابات نشود، هزینه خود را به نظام تحمیل خواهد کرد، که این هزینه میتواند سرد کردن مردم از حضور در انتخابات، رأی سفید دادن، نوشتن اسم احمدی نژاد در برگه رأی و حتی رأی به روحانی باشد که مجموعه این عوامل، اثبات میکند که جریان انقلابی و حتی دوستداران ولایی احمدی نژاد، نباید رصد، تحلیل و روشنگری درباره رفتارها و برنامه های این جریان را به طور کلی کنار بگذارند.


nazokbin

95/7/19
11:3 ع

نخست وزیر دولت چهارممسئله ولایتمداری از مهمترین مؤلفه های انقلابی گری و از مؤثرترین عوامل دخیل در پیروزی انقلاب اسلامی و پشت سرگذاشتن گردنه های حساس آن است و ماندگار ترین شخصیت های انقلابی که تا آخر در مسیر انقلاب و آرمانهایش ایستادند، همان ولایتمدارترین ها بودند. البته ولایتمداری مراتبی دارد که کف آن از تبعیت از اوامر ولی شروع میشود و تا تبعیت از توصیه های ولی و سپس اعمال نظرات ولی و در نهایت به تبعیت از خط مشی رهبری (حتی در جایی که رهبری دستور، توصیه و یا نظری بیان ننموده اند)، ادامه می یابد.

براساس طیفی که از ولایتمداری ارائه شد، مسئولان و شخصیتهای مختلف میتوانند در صحنه های مختلف، جایگاه های مختلفی را کسب نمایند، برخی از افراد و حتی جریانهای سیاسی تنها قائل به تبعیت از دستورات رهبری هستند، اما هرچه به انقلابی گری اشخاص افزوده می شود، نمایش بهتری از ولایتمداری در سطوح عالی از خود نمایش می دهند. یکی از صحنه های ماندگار که جلوه ای از برخوردهای مختلف مسئولان با مسئله ولایتمداری است، صحنه انتخاب و معرفی نخست وزیر دولت چهارم بود. مسئله ای که هنوز به اقرار مطلعین، بخشهایی از آن آشکار نگردیده است.

وقایع انتخاب نخست وزیر دولت چهارم

انتخاب نخست وزیر دولت چهارم و حتی دولت سوم و وقایعی که در این اثنا رخ داد، هرچقدر که پر از نقاط قابل بیان و قابل تحلیل بود، همان قدر هم از تحلیل و بررسی بزرگان انقلاب و حتی بیان زوایای پنهان آن دور ماند، تا حدی که امروز در ذهن جوانان انقلاب و حتی افرادی که آن رخدادها را شاهد بودند، سؤالاتی وجود دارد که به دنبال جواب آن ها هستند. بخواهیم یا نخواهیم صحنه وقایع ابتدای دولت چهارم از این جهت که بعدها رئیس جمهور وقت، به عنوان رهبر دوم انقلاب معرفی گردید، حساسیت بیشتری نیز پیدا کرده است.

حضرت آیت الله خامنه ای در ابتدای تشکیل دولت اولشان (دولت سوم جمهوری اسلامی)، ابتدا آقایان ولایتی و سپس غرضی را به عنوان نخست‌وزیر معرفی کردند که با مخالفت قشر چپ مجلس به ویژه اعضای سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی روبه‌رو شد و موفق به کسب رأی اعتماد نشدند. و در نهایت آقای موسوی به عنوان پنجمین نخست‌وزیر جمهوری اسلامی انتخاب شد و کابینه‌ای ائتلافی با حضور وزرای چپی و چند وزیر از جناح مقابل مانند آقایان عسگراولادی، توکلی، مرتضی نبوی، ناطق نوری و ولایتی تشکیل داد که دیدگاه فوق العاده چپ میر حسین موسوی و تأکید‌ بر اقتصاد بسته، دولتی سازی گسترده و حجیم کردن دولت موجب شد تا هفت نفر از اعضای غیر چپ کابینه در اواسط سال 62 استعفا دادند و عملاً سیاستهای دولت سوم و اعضای کابینه آن، با کمترین توجه به نظرات آیت الله خامنه ای به اتمام رسید.

آیت الله خامنه ای در پایان کار دولت سوم و به جهت تحمیل هایی که به ایشان انجام شد، عدم تمایل خود برای حضور در انتخابات چهارم را نزد حضرت امام خمینی(ره) مطرح میکند ولی حضرت امام ضمن تعیّن به ایشان برای حضور در انتخابات، ایشان را در معرفی نخست وزیر مد نظر خود مخیر میکند. با توجه به کثرت نمایندگان چپ حامی موسوی در مجلس، آیت الله خامنه ای در ‌مراسم تحلیف ریاست جمهوری اعلام کردند که «قانون اساسی، ابزارهای لازم برای عمل به این سوگند را مشخص کرده است. در صورتی که رئیس جمهور این ابزارها را در اختیار داشته باشد، ‌خواهد توانست به این سوگند عمل کند و گرنه سوگند، ‌حکم فقهی‌اش برای فقها روشن است.» و درواقع منظور ایشان این بود که رییس جمهور در جایی می تواند به قسم خود عمل کند که بتواند معرفی نخست وزیر و تصویب وزرای پیشنهادی را انجام دهد.

پیام حضرت آیت الله خامنه ای به سرعت دریافت می شود و دو نامه مجزا از سوی فرمانده سپاه وقت و 135 نفر از نمایندگان مجلس به حضرت امام(ره) نوشته می شود مبنی بر این که عدم انتخاب موسوی به عنوان نخست وزیر، موجب بحران، اختلاف و لطمه به موقعیت ما در جنگ خواهد شد، که ماحصل آن نامه ها این میشود که حضرت امام خمینی(ره) در پاسخ به آن نامه نمایندگان، نامه ای میویسند و میفرمایند که «هرچند که به صلاح نمی دانند ‌دولت عوض شود، ولی حق انتخاب با آقای رئیس جمهور و مجلس شورای اسلامی‌ است».

از آنجا که نامه حضرت امام هیچ دستور یا توصیه ای نداشت و در نهایت نیز در کنار اعلام نظر، بازهم بر حق رئیس جمهور و نمایندگان مجلس در انتخاب نخست وزیر تأکید کرده بود و با توجه به این که آیت الله خامنه ای قبلاً مخیر به انتخاب نخست وزیر شده بودند و با توجه به این که از نظر شرعی و با توجه به قسمی که در تحلیف خورده بودند و انتخاب مجدد موسوی را مانع تحقق آن قسم میدانستند، نامه ای ‌برای‌امام (ره) می‌نویسند و در آن از ایشان می‌خواهند تا نظرشان را حکم کنند، اما حضرت امام در پاسخ فرمودند «من حکم نمی‌کنم. من حرف خودم را می‌زنم».

آقایان مهدوی کنی، جنتی، یزدی و ناطق برای گشودن گره به خدمت حضرت ‌امام (ره) می رسند و از حضرت امام(ره) می خواهند درباره انتخاب نخست وزیر دولت چهارم تعیین تکلیف نمایند که ایشان در پاسخ میفرمایند «من حکم نمی‌کنم، اما به عنوان یک شهروند اعلام می‌کنم که انتخاب غیر از ایشان، خیانت به اسلام است.» که وقتی این پیام را برای آیت الله خامنه‌ای بردند، ایشان فرمودند برای من اتمام حجت شد و مهندس موسوی را برای نخست‌وزیری مجدد به مجلس معرفی کردند.»

اهمیت تبعیت آیت الله خامنه ای از سخنی که نه دستور بود و نه توصیه و صرفاً نظر آن هم به عنوان یک شهروند بود (ونه ولایت فقیه)، آنگاه مشخص می شود که مروری به جایگاه و اختیارات نخست وزیری در قانون وقت داشته باشیم، نخست وزیر در آن زمان تقریباً همه کاره دولت بود، کسی بود که جهت دهی ها، اجرا و انتخاب وزرا را بر عهده داشت و عملاً‌ با تحمیلی شدن نخست وزیر، تمام وزرا و کل کابینه هم تحمیلی می شدند و این با اعمال نظر و یا حتی دستور ولی فقیه در مورد یک معاون وزیر و یا یک وزیر اصلا قابل قیاس نیست. حالا ببینید که آیت الله خامنه ای چه امتحانی را با سربلندی سپری کرده اند، ایشان از سویی مکلف شدند برای حضور در انتخابات و از سوی دیگر در تبعیت از نظر همان رهبر فرزانه و خیرخواه، از انتخاب نخست وزیر و تأیید وزرا کنار گذاشته شدند.

و اما قضیه معروف به 99 نفر چه بود؟

پس از معرفی آقای موسوی از سوی آیت الله خامنه ای به عنوان نخست وزیر دولت چهارم به مجلس، 99 رأی مخالف و ممتنع داده شد که این مسئله موجب هجمه سنگین به این نمایندگان گردید که البته این نمایندگان اعتقاد داشتند که امام به مجلس دستور تأیید موسوی را نداده بلکه ضمن اعلام نظر، ایشان را مکلف به انجام تکلیف قانونی خود نموده است و آنها هم بر اساس حجت خود به موسوی رأی نداده اند، با توجه به مخفی بودن آرا، این 99 نفر خیلی قابل شناسایی هم نبودند ولی با این وجود به صورت شدیدی و براساس گمانه زنی مورد هجمه قرار گرفتند تا حدی که رهبر و رئیس جمهور وقت به حمایت از این نمایندگان پرداختند و ایشان را بابت عمل به آنچه تکلیف خود میدانستند قابل سرزنش ندانستند که این حمایت موجب پایان یافتن آن هجمه ها گردید.

موسوی که با حمایت حضرت امام خمینی(ره) و مجلس، نخست وزیر دولت چهارم شده بود، در تشکیل کابینه نیز براساس نظر خود، یک کابینه چپ انتخاب نمود، ولی با وجود این حمایت ها و آزادی عمل ها، به غیر از دو بار استعفایی که در دولت سوم انجام داده بود، یک بار هم در دولت چهارم و در شرایط حساس پایان جنگ و روزهای پذیرش قطعنامه استعفا داد، آن هم استعفایی که بدون مشورت با حضرت امام انجام شد و مخاطب استعفا نیز به جای این که رئیس جمهور وقت باشد، مردم بود! کشیده شدن این استعفا درست در روزهای پس از پذیرش قطعنامه و جو ملتهب پس از آتش‌بس، موجب عتاب شدید حضرت امام خمینی(ره) گردید!

تأملی بر اجزای صحنه

آن چه که تا اکنون گذشت یک نگاه گذرا به وقایع آن استعفا بود ولی بد نیست نگاهی دقیقتر به اجزای این صحنه هم داشته باشیم:

در یک صحنه عده ای بدون این که انتخاب نخست وزیر به ایشان ارتباطی قانونی داشته باشد به صورت کتبی و شفاهی به حضرت امام درباره انتخاب هر فرد دیگری غیر از موسوی به عنوان نخست وزیر دولت چهارم هشدار می دهند و آن را موجب تفرقه، بحران و شکست در جنگ معرفی می کنند که آقای ناطق نوری در آن زمان، این نظرات را در تغییر نظر حضرت امام خمینی مؤثر می داند، این نامه ها با توجه به ادبیات آنها، خاطره پذیرش قطعنامه از سوی امام تحت عنوان جام زهر را در اذهان زنده میکند، به نوعی که فشارهای هماهنگ و چند جانبه، گزینه های قابل انتخاب رهبری را تا حدی حذف می کردند که عملاً امام برای حفظ مصالح کشور و جلوگیری از تفرقه، بحران یا شکست ناچار باشد یک تصمیم تحمیلی را اتخاذ نماید و از این روست که چنین تحمیل هایی را فارغ از نتایج شان، می توان جام زهر نامید.

در صحنه ای دیگر اما میر حسین موسوی را داریم که به عنوان انتخاب نخست وزیر دولت چهارم و سوم، حتی بعضاً از ابتدایی ترین تکالیف قانونی خود نیز استنکاف می کند و در مدت 8 سال، 3 بار استعفا داده است، با رئیس جمهور هماهنگ نیست و تعامل پایینی دارد و مورد حمایت شدید سازمان مجاهدین (که بعداً به سازمان منافقین معروف شدند) قرار دارد، این جریان در دولت اول آیت الله خامنه ای نیز با هدف تحمیل آقای موسوی به ایشان، گزینه های پیشنهادی اول و دوم ایشان را تأیید نکرده بود تا رئیس جمهور مجبور به معرفی موسوی شود. شخصی که چه در زمان 8 سال نخست وزیری و چه در فتنه 88، روحیه لجاجت خود را تا حد خدشه و هجمه به منافع ملی، امنیت ملی و وحدت ملی به نمایش گذاشت، شخصی که به گواهی تاریخ، انقلابی های نابی مانند آیت، دیالمه و لاجوردی، در اوج پیگیری پرونده او و حامی مهمش درمجلس وقت (بهزاد نبودی) به شهادت رسیدند.

و اما در صحنه دیگر، حضرت امام خمینی (ره) را داریم که میکوشد ضمن اهتمام کامل به قانون اساسی، مصلحت جامعه را حفظ نماید و این عالم بی بدیل انقلابی، بعضاً بر اساس این قاعده که حفظ نظام، از اوجب واجبات است و به منظور جلوگیری از تفرقه، بحران یا شکست، به دیگران حکم، توصیه یا نظری را بیان می کردند تا شرایط حساس جامعه را حتی المقدور بدون اعمال حکم مدیریت نماید تا جایی که در جریان معرفی موسوی به عنوان نخست وزیر دولت چهارم ، تحت فشارهایی که از سوی برخی از نمایندگان مجلس و فرمانده وقت سپاه (که بعضاً آقای هاشمی را حلقه وصل این جریان معرفی کردند)، نظرش را تحت عنوان «نظر یک شهروند» به آیت الله خامنه ای منتقل نمود تا درمیان آن جریانات تحمیل گر، ولایتمداری راستین چون آیت الله خامنه ای با گذشت از مهمترین حق و اختیار قانونی خود، مسئله را فیصله دهد.

حرف پایانی:

از ظلمهایی که به این صحنه و به شخص آیت الله خامنه ای و به تعریف ولایتمداری انجام می شود، این است که صحنه ای که به تشریح جزییات آن پرداختیم را با فهم غلط و اشتباه، به مجوزی برای تعلل در برابر ولایت فقیه تأویل و تحریف نمایند و حال این که وقایع انتخاب نخست وزیر دولت چهارم ، ماندگارترین نمایش ولایتمداری از عرصه نظر تا صحنه عمل است که میطلبد بزرگان جریان انقلابی در تشریح زاویه های پنهان این واقعه به صحنه بیایند و نقشه آنانی که سالها تلاش کردند این صحنه را غبارآلود، مبهم و تاریک جلوه دهند، را نقش بر آب نمایند.


nazokbin

95/5/10
11:15 ع

مبانی فکری جریان انحرافیدر رابطه با بررسی مبانی فکری جریان انحرافی که بارزترین تأثیرشان موجب تعلل در برابر امر ولایت فقیه در مواردی مانند عزل مشایی، ابقای مصلحی، به جامعه نکشاندن اختلافات قوا گردید، به دو انحراف مبنایی اشاره کردیم که هر دو مبتنی بر مشاهدات غیر قابل کتمان بود که ضمن یادآوری مختصر آنها، عواقب و خطرات آن ها را نیز در نهایت تبیین می نمایم:

الف- بخشی از مبانی فکری جریان انحرافی ناشی از این القاء بود که رئیس جمهور، دولت و حتی طرح هایش مورد حمایت، هدایت و حتی مدیریت خاص امام زمان (عج) قرار دارند که شواهد این القائات را در صحبت های آقای احمدی نژاد درباره هاله نور و یا مدیریت طرح هدفمندی توسط امام زمان(عج) شاهد بودیم که این موضوع را قبلا در مطلب «از کدام انحراف سخن می گفتیم!؟» به تشریح بیان نمودم. البته این نوع انحراف می تواند مبانی فکری عمیق تری را نیز به پشتوانه داشته باشد که عبارتند از:

  • درک اشتباه از مفهوم ظهور صغری مبنی بر این که همان طوری که در غیبت صغری، حضور نواب را داریم، در ظهور صغری هم می توان به واسطه نواب امام زمان به ایشان مرتبط شد و این در صورتی است که معنی صحیح ظهور صغری آن مرحله قبل از ظهور است که بیشتر مردم، مطالبه ظهور دارند و از آن به عنوان یک نیاز صحبت می کنند.
  • مفهوم تحسس که در آن فرض می شود که در عصر نزدیک به ظهور می توان با تحسس و جستجو به وجود مبارک امام زمان (عج) دست یافت!

ب- بخش دیگری از مبانی فکری جریان انحرافی ناشی از بکارگیری برخی از توجیهات و شبیه سازی های نادرست برخی از مقاطع تاریخی با تعلل های احمدی نژاد است که در مطلب «جریان انحرافی را بشناسید، آفتاب آمد دلیل آفتاب» مفصلاً به نادرستی این شبیه سازی ها درباره مکث مالک اشتر در جنگ صفین و انتظار مقام معظم رهبری برای حکم امام خمینی(ره) درخصوص نخست وزیری موسوی پرداختم که از تکرار مجدد توضیحات آن خودداری می کنم.

ج- این مبانی فکری جریان انحرافی ، عواقب و خطرات بالقوه و بالفعلی می تواند ایجاد کند که در ادامه به آنها می پردازم:

  • اگر فرد یا جریانی به دلیل القائات شخصی یا یک واسطه تصور کند که امام زمان(عج) برای حمایت، هدایت و مدیریت او مستقیماً به صحنه آمده است و امورش را به صورت ویژه پشتیبانی می کند و به پیش می برد، دیگر توجه به توصیه های دیگران اعم از ولایت فقیه یا کارشناسان به این راحتی توجیه پذیر نیست و این مسئله خودش باعث تعلل در برابر ولی فقیه و لجبازی در برابر کارشناسان دلسوز می گردد.
  • وقتی فرد یا جریانی به خودش حق بدهد در برابر جانشین برحق امام زمان(عج) تعلل و یا نفرمانی کند، مسلماً بروز چنین اشتباهی در برابر ولایت امام زمان(عج) نیز از او محتمل است و این در حالی است که تصور برعکس آن مشکل است، یعنی اگر کسی در برابر نائب برحق امام زمان(عج) تابع محض باشد، بسیار بعید است که در برابر شخص امام زمان(عج) دچار تعلل گردد! پس تبعیت محض از ولایت فقیه در عصر غیبت، ضامن تبعیت از فرامین امام زمان(عج) در عصر ظهور است.
  • وقتی فهم غلط از وقایع تاریخ اسلام (قضیه مالک در جنگ صفین) به عنوان مبنایی برای توجیه تعلل دربرابر حکم ولی فقیه استفاده شود، عملاً فقط مجوز تعلل در برابر حکم ولایت فقیه صادر نشده است! بلکه تعلل در برابر امام زمان(عج) هم توجیه شده است، چرا که در فرض این تفکر انحرافی، پذیرفته شده که مالک اشتر در برابر دستور عقب نشینی امامِ عصر خود، تعلل کرده در حالی که یکی از امتیازات مالک اشتر در نامه 38 نهج البلاغه در کلام حضرت امیر این است که او بدون اذن امام نه حمله می کرد، نه پیشروی و نه عقب نشینی! و این تبعیت محض است که امتیاز است نه تعلل!

توضیح: مسلماً مطالبی که درخصوص معرفی انحرافات فکری جریان انحرافی بیان می شود، نباید ما را از تحلیل و بررسی انحرافات فکری سایر جریانات سیاسی غافل کند، چه آن تفکراتی که موجب خدشه به جایگاه کلیدی ولایت فقیه می شوند، چه آن نگرش هایی که جایگاه مردم را در جمهوری اسلامی نادیده می گیرد و چه آن تفکراتی که باعث استحاله انقلاب اسلامی و خدشه به آرمان های اصیل آن می گردد.


nazokbin

94/7/27
7:56 ص


khat-hezbollahبا توجه به انتشار مطلبی از قول رهبری در نشریه هفتگی خط حزب الله ، (از زیرمجموعه های سایت khamenei.ir)، دیشب اطلاعیه ای در خصوص پذیرش این اشتباه و پوزش بابت آن در کانال #رهروان_دیالمه تلگرام صادر کردیم که با توجه به حرف و حدیث هایی که در خصوص مطلب نشریه مزبور مطرح گردیده است، لازم دیدیم مطلب جدیدی در این خصوص منتشر گردد:
1- در هر صورت دفتر و سایت های منتسب به رهبری که رسماً کار انتشار مطالب، اطلاعیه ها و نظرات ایشان را برعهده دارند، برای ما محل توجه هستند و یقیناً با توجه به حساسیت این سایت ها، اگر مطلبی خلاف نظرات آقا در آنها به رهبری منتسب شد، مطمئناً آن مطلب فوراً تکذیب و اصلاح خواهد گردید و تا زمانی که مطالب این سایت ها تکذیب نشوند، برای ما سندیت دارند.
2- برخی از جریان های مختلف سیاسی با اصرار بر این که دفتر رهبری و یا سایت های ایشان غیرقابل اعتمادند، خواسته یا ناخواسته در جهت زیرسوال بردن مدیریت رهبری در قبال زیرمجموعه بلافصل شان و غیرقابل اعتماد معرفی کردن مجاری ارتباطی شان با مردم، گام برداشته اند.
3- جدا خواندن نظرات رهبری با دفتر ایشان از اولین هجمه هایی بود که در جهت تطهیر تعلل یکی از مقامات مسئول انجام شد و این مسئله در خصوص انتشار برخی دیگر از مطالب سایت رهبری نیز تکرار شد. در هر صورت باید توجه کرد که رهبری و یا دفتر ایشان اگر چه ممکن است تا مقطع کوتاهی برخی از تذکرات را به صورت خصوصی برای افراد و یا جریان ها مطرح نمایند، ولی از زمانی که تعلل در خصوص آنها مشاهده شود، این تذکرات بعضاً علنی گردیده اند که عین همین مسئله در قبال دولت فعلی نیز چند بار مشاهده شده است که رهبری مطلبی را عمومی تذکر دادند و فوراً هم گفتند که “به خود مسئولین گفته ام”.
4- جدا دانستن نظرات رهبری با سایت ایشان در خصوص تحصن یک مسئله است و به کار بردن توهین در قبال این سایت ها یک مسئله ی تلخ تر؛ خوب بود اگر این دوستان در خصوص مطلب سایت رهبری تردیدی دارند، ضمن ادای احترام به این سایت ها، انتظارشان را بابت شنیدن مواضع رهبری اعلام می کردند، در صورتی که هم اکنون اگر اثبات شود که این مطلب عین نظرات رهبری است، ایشان نسنجیده اتهامات و توهین هایی را به سایت ایشان متوجه کرده اند.
5- این که برخی از دوستان، مجاری ارتباطی رهبری را غیرقابل اعتماد معرفی کنند و بگویند ما منتظر نظرات رهبری خواهیم ماند، پایان کار نیست، چرا که این امکان هست که بعد از اطلاع از نظرات شخص مقام معظم رهبری نیز مدعی شوند کانال هایی که به رهبری اخبار را می رسانند نیز غیرقابل اطمینان نیستند.
6- زمانی امام علی علیه السلام پیغامی به مالک فرستاد که برگرد و ایشان هم در تبعیت محض از حضرت در حالی که به خیمه معاویه رسیده بود برگشت، نگفت تا خود حضرت علی نیاید و به من پیغام نرساند من برنخواهم گشت، پس دوستانی که جدیداً میگویند تا چیزی را مستقیماً از لسان حضرت آقا نشنوند قبول نمی کنند، باید دقت کنند که خود رهبری، دفتر و سایت شان را مرجع مورد اطمینان معرفی می کنند.
7- اگر چه خود رهبری از ما خواستند که در همه شرایط نباید منتظر نظر رهبری ماند و باید تلاش کرد با بصیرت، اقدام صحیح را در چارچوب قانون و مصلحت انتخاب کرد و انجام داد لیکن اگر به هر دلیلی دچار اشتباه شدیم پوزش خواستن امری ضروریست و اگر قرار باشد کسانی به تشخیص خود عمل کنند و بعد دچرا لجاجت بشوند بهتر است که کلاً در هر امری فقط منتظر نظرات رهبری بمانند و هیچ کاری به تشخیص خود انجام ندهند.
8- تعجب و تردید در خصوص یکی از مواضعی که رهبری بارها اتخاذ کرده اند، مسئله ای نیست که قابل پذیرش باشد، همه می دانیم که مقام معظم رهبری در خصوص هجمه به سفارت انگلیس منحوس و برخی دیگر از شیوه های اعتراضی و انتقادی، بارها به حفظ قانون اشاره کرده اند و اصرار بر این که این نظر نمی تواند نظر رهبری باشد هم تعرض به سایت رهبری و هم به مواضع رهبری تلقی می گردد.
9- اگر چه متحصنین با شنیدن عدم تمایل رهبری به ادامه ی تحصن فوراً به آن پایان دادیم و پس از انتشار خبر نارضایتی رهبری از تحصن در سایت رهبری، فوراً در همین کانال پوزش خواستیم، ولی باید اذعان کرد که این پوزش ما تنها بابت یک تخلف یعنی نداشتن مجوز از فرمانداری بوده است، ولی واقعاً می طلبد که مسئولان قانونگذاری در مجلس و اجرای قانون و حقوقدانی در دولت، که در روند بررسی و تصویب و اجرای پیش دستانه برجام اصول متعدد قانون اساسی را نقض کردند و در نهایت نیز به روند قانونی (یعنی ارسال برجام در قالب یک لایحه) اقدام نکردند، بسیاری بیش از متحصنین شرمنده و عذرخواه باشند.


nazokbin

مشخصات مدیر وبلاگ
 
لوگوی وبلاگ
 

عناوین یادداشتهای وبلاگ
خبر مایه
بایگانی
 
دسته بندی موضوعی
 
سیاسی ، دولت ، انتخابات ، سیاست خارجی ، احمدی نژاد ، سیاست داخلی ، فتنه ، اقتصاد ، حسن روحانی ، شبهه ، مذاکرات هسته ای ، مقام معظم رهبری ، هاشمی رفسنجانی ، صدا و سیما ، رسانه ، تورم ، فرهنگ ، هدفمندی یارانه ها ، مشایی ، تحریم ، اعتقادی ، اقتصاد مقاومتی ، انحراف ، رابطه ایران و آمریکا ، سبک زندگی ، برجام ، عدالت ، قوه قضاییه ، انقلابی ، اقتصادی ، تولید ، آمریکا ، مجلس ، علی لاریجانی ، بصیرت ، رابطه با آمریکا ، رشت ، گیلان ، مجلس و دولت ، ولایت مداری ، فرهنگی اجتماعی ، غرب ، استاد مصباح ، خانواده ، عفاف و حجاب ، روحانیت ، بهره وری ، انقلاب ، انتخابات 96 ، هاشمی ، مهدی هاشمی ، سران فتنه ، سعید جلیلی ، مذهبی ، بانک ، جبهه پایداری ، شورای نگهبان ، علی مطهری ، کارمند ، مسکن مهر ، انتخابات ریاست جمهوری ، اصلاح طلبان ، اجرای برجام ، تحلیل های اقتصادی ، سوریه ، ماهواره ، جواد ظریف ، امام خمینی (ره) ، انتقاد پذیری ، استقلال ، مدیریت و ایمنی ، فساد بزرگ اقتصادی ، سیاست ، طنز ، ولایت فقیه ، ظریف ، عملکرد اقتصادی دولت یازدهم ، هنر ، ارز ، استکبار ستیزی ، اسرائیل ، انتخابات مجلس ، بدعهدی آمریکا ، برنامه پایش ، جنگ نرم ، جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی ، انتخابات آزاد ، ایمنی ، نقض برجام ، سران قوا ، نرخ رشد جمعیت ، مذاکره کنندگان هسته ای ، جریان انحرافی ، توافق نهایی هسته ای ، تهاجم فرهنگی ، تحریف انقلاب ، بانک ، انتقاد ، مدیریت ، نرمش قهرمانانه ، سبک زندگی ، علامه مصباح ، سینما ، شبکه های اجتماعی ، مردم ، انقلابی گری ، اصولگرایی ، جمنا ، کارگر ، تحریف اسلام و انقلاب ، حجاب و عفاف ، اشتغال ، برجام 2 ، پسابرجام ، مسجد ، هنر و رسانه ، فوتبال ، قالیباف ، قانون اساسی ، مذاکرات هسته ای ، نفوذ ، فرهنگ عمومی ، رابطه ایران و آمریکا ، برجام های 2 و 3 ، باقری لنکرانی ، ازدواج ، آرمان های انقلاب ، وبلاگ نویسی ، آموزش و پرورش ، ائتلاف اصولگرایان ، اعتدال ، اینترنت ، انتخابات های 94 ، دولت یازدهم ، رکود ، شبکه اجتماعی افسران جنگ نرم ، میر حسین موسوی ، مالیات ، محمد جواد ظریف ، گفتمان انقلاب ، عربستان ، بسیج ، امام حسین ، حضرت مهدی عج ، کارشکنی های آمریکا در اجرای برجام ، حقوق های نجومی ، حقوق کلان مدیران دولتی ، حامیان متعصب احمدی نژاد ، خاتمی ، داعش ، تحریم موشکی ، تحریف شخصیت امام خمینی ، ترکیه ، جدایی نادر از سیمین ، تولید ملی ، توهین های دولتمردان ، ائتلاف اصلاح طلبان ، احمد توکلی ، آمریکا ، بسته تحریم موشکی ، انتقادات به برجام ، ایرانیت ، عراقچی ، فتنه گران ، عکس ، روحانی ، دولت راستگویان ، دولت های نهم و دهم ، سعید مرتضوی ، قرارداد خرید هواپیما ، محسن رضایی ، متن برجام ، نقدینگی ، مرگ بر آمریکا ، محمد خاتمی ، قراردادهای پسابرجامی ، سیاه نمایی ، عزت ایران ، عبدالرضا داوری ، باخت اصولگرایان در تهران ، پارسی بلاگ ، آملی لاریجانی ، ادارات ، توالد ، جنبش برنمی تابیم ، تحریم های جدید ، خودروسازان ، حوادث ناشی از کار ، دوقطبی سازی ، حاشیه سازی ، حجاب ، حداد عادل ، حلقه انحرافی ، حقوق ، حسین قدیانی ، حادثه پلاسکو ، خطوط قرمز رهبری ، جدایی مشایی از احمدی نژاد ، توهین ، توصیه رهبری به احمدی نژاد ، بیداری اسلامی ، پزشک ، انتخابات خبرگان ، عدالت خواهی ، شهید ، صادرات ، سید حسن خمینی ، سمن ، سبد کالا ، سپاه ، ساده زیستی ، مداحان ، مبارزه با فساد ، متکی ، مسکن مهر ، مصافحه ظریف و اوباما ، ولایتمداری ، کرسنت ، کهریزک ، مفاسد کلان اقتصادی ، مهدی خزعلی ، نهاوندیان ، واردات ، نظارت ، لیست هاشمی ، کارگر ، قرارداد صنعت خودرو ، سال اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل ، ضرغامی ، طرفداران دولت ، شهرداری تهران ، شجریان ، شفافیت اقتصادی ، امر به معروف و نهی از منکر ، اکبر ترکان ، بازرس کار ، بانک مرکزی ، پویش اجازه نمی دهیم ، پساتحریم ، بقایی ، آیت الله جنتی ، آیت الله رئیسی ، 9 دی ، bbc ، VOA ، امام حسین (ع) ، اقتدار ایران ، اردغان ، توافق وین ، توان موشکی ، تعهد به FATF ، جهاد اقتصادی ، جعفرزاده ، جان کری ، توافق چند مرحله ای ، تشدید تحریم ها ، چادر ، حصر خانگی ، حصر سران فتنه ، حسین شریعتمداری ، حضرت علی ، حقوقهای نجومی ، خط امام ، دوقطبی های کاذب ، دبه کردن هسته ای ، ترامپ ، تصویب برجام ، تعهد دولت به کارگروه اقدام مالی ، تحریم ISA ، تجاوز سربازان آمریکایی ، بیانیه لوزان ، جام زهر ، تک فرزندی ، تهران ، توافقنامه ژنو ، اسلام ، اظهارات هاشمی درباره مجلس خبرگان ، 22 بهمن ، ادغام وزارتخانه ها ، برنامه امروز دیروز فردا ، برجام خسارت محض ، بازرسی کار ، بازار ، انگلیس ، انقلاب اسلامی ، انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم ، امام زمان (عج) ، شورای عدم تعهد ، عدالت اجتماعی ، عذر خواهی ، غیرت ، فائزه هاشمی ، فرزندان ، سالگرد برجام ، رد صلاحیت احمدی نژاد ، رفع حصر ، رویانیان ، فیش های نجومی ، فضای مجازی ، مجلس خبرگان ،
لوگوی دوستان
 
دوستان
 
یا صاحب الزمان (عج) عاشق آسمونی بانـــــــوی دشــــــــــت رویــــــا در سایه سار ولایت پایگاه تحلیلی( فصل انتظار) من وآینده من سرچشمه ادب و عرفان داروخانه دکتر سلیمی آسمون آبی چهاربرج رقصی میان میدان مین همه چیز آماده دانلود کانون فرهنگی شهدا پژواک عشق در کائنات ساعت یک و نیم آن روز ۩۞۩ السلام علیکم یا اهل بیت النبوه ۩ هــم انــدیشـی دینــی رضویّون حدیث منتظران قائم (عج) تراوشات یک ذهن زیبا بادصبا یادداشتهای فانوس نمکستان سربازی در مسیر حرم الشهدا دل شکسته برادران شهید هاشمی علمدار بصیر کبوتر نامه بر یادداشت های احمد ترابی زارچی مهاجر همای رحمت ایـــــــران آزاد wanted این نجوای شبانه من است نوری چایی_بیجار خورشیدها آسمانی ها xXxXx کرجـــیـــهــا و البرزنشینها xXxXx فرزند روح الله... غمزده وبلاگستان امام صادق (ع) هیئت فاطمیون شهرضا بر و بچه های ارزشی کوثر ولایت آزادی بیان مهدی یاران خبرنگار خط انقلاب مدافع ولایت افسران وبلاگ نویس حامیان جمهوری اسلامی ایران آسمان های خاکی وحدت تفاوت نمل/عاقبت جوینده یابنده است پایگاه مقاومت نجف اشرف بوشهر گوهرکمال ، حجاب برتر دنیای راه راه افسران سایبری امام خامنه ای سرویس وبلاگستان 8 دی حساس بشو سرباز صفر بصیر شمال استخدامی پنل اس ام اس | بانک شماره موبایل طراحی سایت فروشگاه اینترنتی پوشاک زنانه اوتیسا

       
       

سلمان علی علیه السلام

تحلیل های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی سیاوش آقاجانی

ابزار هدایت به بالای صفحه