91/9/5
11:59 ع
عزاداری برای امام حسین (ع) موجب بیداری روحیه ظلم ستیزی و وحدت زیر سایه ی شناخت معارف اهل بیت علیهم السلام درماه پرشور محرم می شود. آموخته ایم که هر چیز مثبتی نیز آفاتی دارد که میزان تأثیر گذاری و حیات آن را تحت تأثیر قرار می دهد. این آفات تمام آن چیزهایی هستند که مواردی را که به آنها اشاره کرده ام را تحت الشعاع قرار می دهند؛ که مهمترین آن ها را برمی شمارم، امیدوارم کسانی که می توانند، در گسترش و نشر این مباحثِ بسیار مهم یاری نمایند:
1- یکی از مهمترین آفات عزاداری تحریف واقعیات عاشوراست. متأسفانه بسیاری از مداحان و معدودی از روحانیون از منابع معتبری برای روضه و نوحه استفاده نمی کنند، ملاک این مداحان و روحانیون ایجاد شور بیشتر و گرفتن گریه و بازارگرمی است. تحریفات عاشورا مانع بررسی و درس آموزی از واقعیات و معارف قیام حسینی می شود. بحث تحریف وقایع عاشورا شدیداً از سوی بزرگانی مانند شهید مطهری و امام خامنه ای مورد هشدار قرار گرفته است و به منظور اصلاح تحریفات و نشر واقعیات عاشورا بهترین و تنهاترین راه استفاده از منابع معتبر تاریخی و روایی است. سابقه نشان داده است که علی رغم تمام این تأکیدات برخی مداحان علاقه ای به مستند گویی نداشته و در قبال این افراد تنها راه این است که از این مداحان دعوت نشود. از دیگر مواردی که می تواند در بحث تحریفات عاشورا بازدارنده باشد، اهتمام شاعران آیینی به استفاده از مستندات تاریخی و روایی است، در صورتی که شاعران در سرودن اشعار خود دقت لازم را داشته باشند یقیناً مداحان نیز حق انتخاب بیشتری برای اشعار نو و مستند خواهند داشت تا مجبور نباشند به اشعار ضعیف روی آورند.
2- از آفات عزاداری های ما افزایش روزافزون هیئات مذهبی کوچک و خانه ای است. بارها دیده ایم که در یک محله، مسجد و حسینه ای وجود دارد که فعال و دارای امکانات مناسبی هم هست، اما ساکنان و مذهبیون ترجیح می دهند در خانه های خودشان هیأت برقرار کنند. بسیاری از این افراد به واسطه نذوری که داشته اند نسبت به این مسئله اقدام می کنند و حال این که می توان در نذرکردن ها بیشتر دقت کرد. هیئات کوچکی که در این محلات برقرار می گردند، بعضاً موجب کاهش رونق مساجد و حسینه ها می گردد و اینجاست که این عزاداری ها روحیه وحدت را از عزاداران دور می کند و اینچنین است که در قبال خلوت شدن مساجد و حسینیه ها، خانه ها نیز جز تعداد کمی عزادار جذب نخواهند کرد. این که در محله ای مسجد یا حسینه ای نباشد و ساکنان اقدام به برگزاری عزاداری در خانه یکی از اهالی و یا گردشی در خانه ی اهالی کنند اقدامی پسندیده است اما باید حواسمان باشد که برگزاری عزاداری ها باید به بهترین نحو و شایسته ترین حالت و با بیشترین وحدت آفرینی اتفاق افتد. چقدر خوب است که چند هیأت کوچک و مجاور باهم یکی شوند تا هم جمعیت و وحدت بیشتری را حاصل کنند و هم در هزینه ها صرفه جویی کنند و هم بتوانند از مداحان و سخنرانان بهتری استفاده کنند.
3- آفت مباحث سیاسی متأسفانه یکی از آفاتی است که بسیاری از منبری ها و مداحان ما را درگیر کرده است، متأسفانه در بسیاری از مجالس، به جای این که شعور و معرفت و درک از اعمال و رفتار معصوم به مستمع بدهند، فقط او را به روضه و نوحه مشغول می کنند و مباحث سیاسی را نیز براساس درک خودشان و بعضاً غلط به خورد مخاطبان تحویل دهند، آن گاه است که به جای ماهیگیری آموختن، ماهی به مستمع می دهند و حال این که اگر فلسفه عاشورا و واقعیات و معارف آن بر اساس مستندات تاریخی در اختیار مستمعین قرار داده شود دیگر چه نیازیست که نام افراد و احزاب برای جذب و دفع آنها بر منابر برده شود و بدتر اینکه برخی مداحان و منبری ها پارا فراتر گذاشته و عملاً دست به فحاشی و ناسزاگویی و بعضاً تهمت به افراد می پردازند و حال این که همین ها قبلاً در اظهار علاقه ها نیز افراطی عمل می نمودند، که این حرکات مطمئناً نه تنها موجب بصیرت افزایی نمی شود بلکه وجهه عزاداری ها را نیز آلوده به مطامع سیاسی ویا حداقل بی بصیرتی می نماید.
4- عزاداری ها نباید وسیله و ابزاری جهت ارتزاق شوند که متأسفانه یکی از آفاتی که سال به سال جامعه هیأتی ما را آلوده تر کرده است همین مسئله است. بسیاری از مداحان و منبری ها ذکر معارف و مصیبت را بیشتر وسیله ای برای ارتزاق می پندارند و بعضاً بر سر مزد خود طوری چانه می زنند که انگار نه انگار که طرف معامله شان، اهل بیت هستند نه بانیان و برگزار کنندگان مجالس. بحث ارتزاق از سفره اهل بیت تنها باید به عنوان یک تبرک تلقی شود، نه به عنوان یک شغل تا مداحان همین را به عنوان شغل خود قرار دهند و ناچار باشند برای ارتزاق دین و اهل بیت را ابزار قرار دهند.
5- از آفات عزاداری ها روش های غلط در عزاداری است. عزاداری باید براساس دستور مراجع و علما باشد و براساس فتاوی صادره نباید موجب سوءاستفاده دشمنان و موجب وهن گردد، بر این اساس باید از عزاداری هایی که مانند قمه زنی با ایراد آسیب شدید به بدن صورت گیرد جلوگیری گردد. من نمی خواهم شور و احساس کسی را که ناخواسته با ضربه ای به صورت خود موجب زخمی در صورت می شود را زیر سوال برم بلکه برنامه ریزی و تبلیغ اموری مانند قمه زنی، با زنجیر به صورت زدن و یا ضربات شدید به صورت را به صلاح نمی دانم و البته شرعی بودن یا نبودنش را مراجع و علما نظر داده و می دهند. روی دیگر این گونه عزاداری ها استفاده از تصاویر مجعول از اهل بیت و استفاده از آلات موسیقی است.
6- یکی دیگر از آفات عزاداری ها، حذف و کاهش بخش سخنرانی و معرفت افزایی است. برخی از مجالس متأسفانه به مراتب همت بیشتری به روضه و سینه زنی دارند و بخش سخنرانی را یا حذف می کنند و یا در وقت نامناسب و کم و یا با سخنران های ضعیف انجام می دهند. بالاخره تمام علما و بزرگان مجالس روضه امام حسین را بهانه و وسیله ای برای معرفت افزایی و نشر دین و احکام و اصول آن می دانند و فرصتی مناسب مانند محرم و صفر خیلی بیشتر از آن اهمیت دارد که بتوان آن را صرفاً در خدمت شورافزایی قرار داد بلکه تمام محرم و صفر ماه های زنده نگهداشتن اسلام هستند، وقت احیای نماز، خمس و زکات، امر به معروف و نهی از منکر و ....
7- یکی دیگر از آفات عزاداری ها، طراحی و برنامه ریزی ناصحیح برای نحوه عزاداری است. بحث مکان، مدت، بحث نور، شدت و کیفیت صدا، بحث اقامه به موقع نماز، در نظر گرفتن محل مناسب برای پیرغلامان و کودکان و .... از مواردی است که به شدت در جذب و رضایت خاطر عزاداران مؤثر است. بارها برایم پیش آمده است که در نظر گرفتن مکان تنگ و بدون تهویه هوا و یا بسیار سرد یا گرم یا تاریک و یا با صدایی به مراتب شدیدتر از گنجایش مکان و ظرفیت همسایگان می گردد و بارها دیده ایم که مکان گنجایش ظرفیت مدعوین یا میهمانان را نداشته و مردم با حالتی ناراحت و بسیار فشرده در جلسه حضور بهم می رسانند؛ اگر چه تمام این سختی ها شاید برای مستمعینی که در جلسه می نشینند و سختی ها را به عشق حسین تحمل می کنند اجر داشته باشد، اما وظیفه بانیان جلسات و هیأت ها چیز دیگری است و آن برنامه ریزی و رعایت اصول و استانداردهای یک جلسه مذهبی مناسب و مؤثر است، در این بند نظرم این نیست که مجالس با تکلف برگزار گردند بلکه دقیقاً در برخی موارد موجب صرفه جویی نیز می شود، به عنوان مثال بکار بردن چند بلندگوی بزرگ و سیستم های صوتی آنچنانی در محیط چند ده متری چه لزومی و چه تأثیر دارد جز اصراف و آزار عزاداران و همسایگان؟!
8- یکی از آفات مراسم عزاداری ها، برخوردهای غلط و بد با میهمانان است. این برخوردهای غلط از نحوه و لحن مداحان تا روش پذیرایی و یا نحوه برخورد انتظامات را شامل می شود. بارها دیده ایم که مداحان با مستمعان بد برخورد می کنند و با جملات نامناسب و بیان نامناسب، ایشان را به عزاداری بهتر وامی دارند به نحوی که این لحن صحبت، بعضاً موجب فرار و ریزش عزاداران می گردد. چقدر خوب است که مداحان از قبل جملات و کلمات مناسبی را برای تشویق مردم به عزاداری بهتر آماده کرده باشند و از فریادهای ناهنجار و به کار بردن تشر و بعضاً بی احترامی به عزاداران حسینی خودداری کنند و این که عزاداران را بیشتر محترم بشمارند حتی آنهایی که سینه نمی زنند و یا اشک نمی ریزند ویا جواب شعر را نمی دهند.
9- رعایت مسائل مهم ایمنی عزاداران. چند سال پیش شاهد فوت چندین عزادار در یکی از هیأت های معروف مذهبی بودیم که با رعایت موارد ایمنی قابل جلوگیری بود. استفاده از وسایل حرارتی مناسب، سیستم های برقی ایمن، در نظر گرفتن درب های خروج مناسب برای زمان ازدحام جمعیت، تعبیه سیستم های اطفای حریق دستی، وجود درب های کشویی یا بازشونده به سمت بیرون (برای قابل استفاده بودن در زمان ازدحام جمعیت)، در نظر گرفتن نور حداقلی برای ورود و خروج، در نظر گرفتن روشنایی اظطراری در زمان قطعی برق یا حریق از دیگر موارد مهم در عزاداری ها، به خصوص عزاداری های پرجمعیت حفظ امنیت جانی عزاداران از اقدامات تروریستی است. باید بازرسی بدنی در مراسم های مهم پیش بینی شود و خوب است که سیستم های پیشرفته در این خصوص نیز بکارگیری شوند و دیگر این که با احداث کفش داری های مناسب خیال مردم را از نگهداری کفش ها و بردن پلاستیک و کیسه کفش به داخل هیأت ها خودداری کنند که البته این مسئله موجب مسائل بهداشتی و اشغال فضای مفید داخل مجالس نیز می شود.
10- یکی دیگر از مباحث مهم حفظ احترام برداران اهل تسنن است، چرا که چندسالی است که ایشان نیز در مراسم عزاداری شرکت می کنند و حفظ احترام ایشان عین ادب و اطاعت از دستور رهبری است و البته منظورم این نیست که مسائل و وقایع تاریخی و حادثه عاشورا تحلیل و تبیین نشود بلکه از این امور سطحی در فحش و ناسزا دادن به ایشان باید خودداری گردد.
میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.
91/7/14
3:14 ع
امروز به نماز جمعه رفتم و متأسفانه مثل خیلی از دفعات قبل، بین دو نماز یک مسئول برای سخنرانی دعوت شد، اگر چه ایشان گفتند که خیلی وقت مردم را نمی گیرند ولی اینگونه نبود و متأسفانه بین دو خطبه فقط سخنرانی انجام نمی شود بلکه بعضی وقت ها بیانیه و مرثیه و نوحه خوانی نیز انجام می شود، من این مسئله را نوعی گروکشی می دانم چرا که در واقع نماز جماعتِ عصر را به گرو می گیرند تا مثلاً شما مجبور بشوید آن سخنرانی را گوش کنی.
مسئله گروکشی در سایر مراسم مذهبی نیز وجود دارد، مثلاً شما برای سخنرانی فلان شخص مهم به مراسمی می روی ولی آنقدر پیش برنامه برای شما می گذارند که اصلاً پشیمان بشوی؛ یا در عزاداری ها و جشن های مذهبی مراسمی را که عرفاً باید یک و نیم ساعت طول بکشد را به خاطر شام دادن به دو تا سه ساعت می کشانند. مسئله ی گروکشی نمونه های دیگری هم دارد، مثلاً شما برای خواندن دعای کمیل به مسجد می روید ولی دعایی که مثلاً در بهترین حالت اجرا در عرض 45 دقیقه تمام می شود را با مخلفاتی از قبیل روضه و نوحه به دو برابر می رسانند و به این شکل شما دفعه ی بعد تنها زمانی برای دعای کمیل به مسجد می روید که تمام شب جمعه را هیچ برنامه ی دیگری نداشته باشید.
بازهم نمونه ی دیگر از گروکشی ها در نمازهای جماعت است، مثلاً شما بین فعالیت های روزانه به منظور خواندن نماز جماعت خودتان را به مسجدی می رسانید ولی می بینید که امام جماعت اصرار دارد که بین دو نماز حتماً تفسیر یا احکام بگوید و یا بین دو نماز حتماً یک صفحه قرآن تلاوت شود.
خدای ناکرده کسی فکر نکند که من با نوحه و روضه و تلاوت قرآن و اطلاع رسانی مسئولان مخالفم، نه! فقط این ها نباید به نحوی انجام شوند که معنی گروکشی داشته باشند، طوری نباشد که مستمع احساس کند برای ثوابی او را با ثوابی دیگر تحت فشار قرار می دهند؛ بعضی وقتها این کارها ثواب یا عبادت را دچار نقصان می کنند و از یک سو نیز مراسم را دلزده می کنند و یا می رانند به عنوان مثال این که از بسیاری از علما شنیده ام که مداحان را توصیه کرده اند که دعای کمیل را به صورت کامل و بدون ایجاد وقفه بخوانند و این به ثواب و البته تأثیر نزدیک تر است، امید که گردانندگان مراسم مذهبی از هر اقدامی که موجب گروکشی شود خودداری نمایند تا مردم به خصوص نوجوانان و پیران بیشتر از این مراسم استقبال نمایند.
مطالب مرتبط:
مسجد، امن ترین سنگر در جنگ نرم
مسجد، فرهنگ، روحانیون و دیدار با استاندار
مسجد، امن ترین سنگر در جنگ نرم
چگونه مساجد را محبوب کودکان کنیم
مساجدِ نیمه تعطیل و فاقدِ روحانی
نکات مهم ایمنی در مساجد
میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.
91/4/21
9:8 ص
متأسفانه برخی روحانیون منبری و برخی مداحان حرفه ای، طوری در مطالبشان از اهل تسنن و اعتقاداتشان سخن می گویند که جز ایجاد تفرقه، مقابله به مثل نسبت به مقدسات شیعه و دشمن شاد شدن ارمغانی ندارد. این گونه روحانیون و مداحان، طوری وانمود می کنند که از عشق و محبت زیاد به اهل بیت است که چنین سخن می گویند و حال این که ایشان نه تنها جایگاه بهتری برای اهل بیت ایجاد نمی کنند، بلکه در تضعیف جایگاه این بزرگواران می کوشند. این گونه افراد شاید خودشان ندانند که به نوعی مشمول لعن و نفرین های موجود در زیارت عاشورا هستند. شاید بد نباشد نگاهی خریدارانه به زیارت وزین زیارت عاشورا، این حدیث قدسی شریف، داشته باشند تا بدانند که کسانی که موجب تضعیف جایگاه اهل بیت می شوند چقدر مورد خشم خداوندند.
وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً دَفَعَتْکُمْ عَنْ مَقامِکُمْ و َاَزالَتْکُمْ عَنْ مَراتِبِکُمُ الَّتى رَتَّبَکُمُ اللَّهُ فیها
و خدا لعنت کند مردمى را که کنار زدند شما را از مقام مخصوصتان و دور کردند شما را از آن مرتبه هائى که خداوند آن رتبه ها را به شما داده بود
ما طی سالیان متوالی از حضرت امام خمینی و امام خامنه ای بارها و بارها تأکید بر لزوم حفظ وحدت بین شیعه و سنی را دیده و شنیده ایم و البته ایشان در نحوه ی صحبت، عملکرد و فتاوایشان همواره به لزوم احترام به مقدسات اهل تسنن اذعان کرده اند و مطمئناً خلاف این توصیه ها عمل کردن، خروج از ولایت رسول الله است، چرا که ولایت فقیه همان ولایت رسول خداست و البته یادمان نمی رود که خود حضرت علی (ع) چگونه برخی از این افراطیون را (غلات) را منکوب کردند.
البته پرده دری ها و بی حرمتی های این گونه روحانیون یا مداحان فقط در بحث شیعه و سنی نیست و در موضع گیری های سیاسی خود نیز معمولاً به همین سبک وسیاق عمل می کنند و اگر چه مورد بی مهری و عتاب مومنان و حتی رهبر نیز که قرار می گیرند، بازهم نه در پی جبرانند و نه در پی اصلاح.
اکنون اگر کسانی می خواهد به دین خدا، رسول و اهل بیت و انقلاب خدمتی کنند، بهتر است اولاً اصول تبلیغ را براساس خیرخواهی، منطق و ادب رعایت کنند، ثانیاً آب به آسیاب دشمن نریزند و ثالثاً موجب هتک حرمت به اهل بیت و مقدسات نشوند. و مؤمنان نیز بهتر است که با ترک منبر این گونه روحانیون و مداحان و خلوت کردن پیرامون این گمراهان، موجب اصلاح و تنبه ایشان شوند و البته دوستان فعال در عرصه ی مجازی هم بهتر است که مدام از ایشان لینک و تصویر و سخن درج نکنند و ایشان را عارفان و اساتید اخلاق جلوه ندهند چرا که شاید روزی بخواهند از اعمال افراطی ایشان برائت جویند.
مطلب مرتبط: امان از این مداحان!!!
میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.
90/6/7
1:21 ع
روزی نیست که نشنویم فلان مداح برای فلان مسئول شاخ و شانه کشیده و یا آن یکی مداح به مسئول دیگری فحش های رکیک داده و یا دیگری حکم قتل مسئول دیگری را داده یا حکم ارتداد فرد دیگری از سوی فلان مداح صادر شده!
خدا نبخشد هر کسی را که در کاری تخصص و آگاهی ندارد ولی اصرار به دخالت و اظهار نظر در آن داشته باشد، این مسئله بین مداح و خواننده و رییس دفتر و عالم دینی و متاسفانه همه ی اقشار مشاهده می شود و هیچ کسی نیست که با این مسئله برخورد کند. یک روز یک استاد آواز می آید و در سیاست دخالت می کند بدون اینکه الفبای آن را و حتی دوست و دشمن خودش و کشورش را بشناسد، یک روز یک رییس دفتر می آید و در مورد فقه و روز دیگر در مورد فلسفه و روز دیگر در مورد تاریخ سخن می گوید، دو روز بعد یک مداح می آید و در موضوعات سیاسی، اجتماعی دهانش را به فحش و ناسزا باز می کند، دوباره چند روز بعد یک مسئول نظامی که اتفاقا یک دکتری آبکی هم گرفته است می آید و اقتصاد و فرهنگ و سیاست و امور خارجه را در یک برنامه باهم واکاوی می کند، چند روز بعد یک مداح می آید و برای سر یک نفر جایزه تعریف می کند و بعد از مدتی می آید و حرف خودش را تحریف (نه تکذیب) می کند، دوباره چند روز بعد یک نفر که خودش را جزء هنرمندان می داند می آید و با اظهارات ناشیانه در فقه و تاریخ چادر مشکی را بدترین حجاب معرفی می کند، همین ها موجب شده است که در جامعه افراد بی سواد و یا بی تخصصی را بینیم که در زمینه های کاملاً تخصصی اظهار فضل و نشر جهل می کنند، انگار نه تنها مقابله ای وجود ندارد، بلکه این مسئله فراگیر شده است.
ما ملت را چه شده است؟؟!!! نمی گویم در گوش کسی بزنیم که در خارج از حوزه ی تخصصی خود آنچنان محکم سخن می گوید که مبانی یک علم یا تخصص را به لرزه واداشته است، ولی لااقل چرا از این دکانها فاصله نمی گیریم؟؟! چرا وقتی یک مداح بی پروا و مستمراً حرف هایی می زند که نشان از کج فهمی سیاسی، فقی و اجتماعی دارد بازهم به گردش جمع می شویم؟؟!! آخر کسی نیست به این مداحان محترم بگوید که مگر کشور کم عالم و فقیه و مجتهد و دین شناس و جامعه شناس دارد که شما کسی را تکفیر می کنید؟؟!!! حال اصلاً شناخت شما صحیح، مگر می شود اینچنین در ملأ عام بی پروا دهان به ناسزا گشود؟!! قبلاً مداحان در محضر علما و سخنرانان مداحی و روضه خوانی می کردند و اگر اشتباهی داشتند همانجا آن عالم اصلاح می کرد، اما از وقتی که مداحان ما خودشان منبر می روند، علم هم همراه علما از منابر رخت بربسته است؛ آن وقت سایتی مانند رجانیوز که می توان روی اسم و فعلش قسم خورد، اینچنین محتاط و مودبانه انتقادی به چنین مداحی می کند، طرفداران غیرتی مداح، آن سایت و نویسنده و مدیر و مسئول را یکجا لقب مزور می دهند! آخر چگونه می شود مداحی بگوید پول خون کسی را می دهم و چند شب بعد بگوید من 1000 تومان می دهم آن هم بدون 3 صفر تازه تا آخر ماه رمضان!!!!! خوب اگر این مداح انسان عاقلی است خب روی حرفش بایستد و اگر از روی جهل سخن گفته بود با عذر خواهی در سخنان آتی خود احتیاط کند و طرفداران هم کمی به خودشان بیایند.
آخر این چه رسم ولایت پذیری است که برخی از این مداحان با غصب منابر سخنان ناعالمانه بزنند و وقتی مورد نهیب و بی مهری ولایت نیز قرار می گیرند بازهم درس عبرت نگرفته و دوباره بدترش را به بهانه ی ولایت مداری تکرار می کنند، خوب همین کار را جریان انحرافی هم می کند، همین کار را هاشمی رفسنجانی هم کرد؛ پس چه فرقی بین جناب مداح و انحرافی و فتنه گر وجود خواهد داشت، وقتی نظر خود را عاقلانه تر از دستور ولی خود بداند؟؟؟
میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.
