موسسه افکارسنجی دانش نوین ایرانیان (دانا)، یک نظرسنجی بین مردم تهران انجام داده است و نظر ایشان را 7 ماه پس از اجرای برجام درباره آن پرسیده است که سه نکته از این نظرسنجی بسیار مهم هستند:

1- نکته قابل توجه در پاسخ شرکت کنندگان درباره آینده برجام است که در این میان 50 درصد پاسخگویان نسبت به اجرایی شدن برجام در آینده ابراز امیدواری کرده اند و در مقابل 48 درصد آنان امیدواری کمی در این خصوص دارند.

2- حدود 14 درصد پاسخگویان معتقدند که اجرای برجام تاثیر مثبت بر معیشت وکسب کارشان داشته است و  39 درصد بر این نظر بوده اند که توافق هسته ای تاثیر منفی بر معیشت و کسب و کار آنان داشته است و 57 درصد معتقدند تاثیری در کسب و کار و معیشت شان نداشته است.

3- 30 درصد شرکت کنندگان آمریکا را در اجرای تعهدات خود نسبت به برجام «تا حدودی» پایبند می دانند و در مقابل 29 درصد به آمریکا در این خصوص چندان اطمینان نداشته و 39 درصد اصلا اطمینان ندارند.

باتوجه به این 3 بند میتوان چند نکته را نتیجه گیری نمود:

الف- این نتایج برای شهر تهران است که در انتخاباتهای 88، 92 و  94 مشخص گردیده، پایگاه رأی اصلاح طلبان و بهتر بگویم حامیان مذاکره با آمریکا با اختلاف معنی داری نسبت به سایر نقاط کشور بیشتر بوده است.

ب- این که حدود 70 درصد مردم تهران نسبت به اجرای تعهدات آمریکا در برجام خوشبین نیستند، مسلماً خبر ناگواری برای کسانی است که با اظهار خوشبینی درباره تعامل با کدخدا از مردم رأی گرفتند.

ج- این که حدود 50 درصد مردم تهران هنوز به آینده برجام امیدوارند اگر چه شاید خبر خوشی برای دولت باشد ولی خبر بد برای دولت این است که این عدد مربوط به تهرانی است که بدنه اصلاح طلبی آن غالب است.

د- باوجود این که دولت برای بزرگ کردن برجام سنگ تمام گذاشته است اما اکثر قریب به اتفاق مردم تهران میگویند یا برجام وضعشان را بدتر کرده است و یا هیچ تأثیری بر وضعیت معیشت و کسب و کارشان نداشته است.

نتیجه گیری:‌ باتوجه به این شرایط و با وجود تمایل غیرقابل انکار آمریکا به ابقای روحانی در ایران به عنوان رئیس جمهور، بعید نیست که با نزدیک شدن به موعد انتخابات، با چند امتیاز تلاش کند تا مردم را نسبت به تعامل با آمریکا و ادامه مسیر دولت یازدهم خوشبین کند، والا بسیار بعید است که با این روند چه به لحاظ نتایج برجام و چه به لحاظ شیوه مدیریت اقتصاد کشور، مردم مجدداً به روحانی و تدبیرش، امیدوار شوند!

برخی از گروه های اصلاح طلب 6 ماه برای تحقق برجام را کم دانستند و نوشتند:

مملکت ما جاییه که 37 سال انتظار برای تحقق مطالبات از انقلاب کمه، 6 ماه برای تحقق برجام ، زیاد.

که در پاسخ می گویم:

1- مطالبات ما از انقلاب باوجود تمام پیشرفت هایی که در حوزه های مختلف اجتماعی، علمی، اقتصادی، عمرانی، نظامی و... انجام شده، هرگز تمام شدنی نیست، چرا که اساساً مطالبات اصلی ما از انقلاب از جنس آرمانهایی مانند حاکمیت کامل اسلام، استقلال، آزادی، عدالت، اخلاق و... است و این آرمانها مانند خط مشی هر سازمانی، هرگز به صورت قابل دستیابی نیستند بلکه تنها می توان و باید به آنها هرچه بیشتر نزدیک شد.

2- آرمانها و مطالبات ما از انقلاب، تنها با ایمان، تلاش، برنامه و استقامت قابل دستیابی هستند ولی برخی که اهل اینها نبودند، گفتند یک شبه می توان با کمی تنازل از آرمانها و تعامل با دشمن و تحقق برجام ، داروی حل مشکلات را از خودشان گرفت! ایشان سالها دراین کشور در مقاطع مختلف قدرت یافتند و هر بار هم با ناروی دشمن به زمین خوردند.

3- آنان که عمر انقلاب را با عمر برجام مقایسه میکنند گویا متوجه نیستند انقلاب را نمی توان با برجامی که یک توافق مکتوب و مشخص بود، مقایسه کنند، توافقی که در آن، از بخشی از حقوق مان با پذیرش بازرسی های سختگیرانه و محدودیت های بلندمدت هسته ای صرف نظر کردیم تا بخشی از حقوق مان که رفع تحریم های ظالمانه هست را در روز اجرای توافق دریافت کنیم، اما آنچیزی که رخ داده این است که الان از هر دو بخش از حقوقمان مانده ایم.

4- آنان که بیش از دو سال مذاکره و 6 ماه اجرای برجام را کوتاه میدانند، بدانند که نظام برای درمان ایشان که به صورت دوره ای دچار نسیان می شوند و ده ها سال استثمار، استبداد، کودتا، جنگ، تحریم، ترور، تهدید، بدعهدی و خصومت دشمنان را فراموش میکنند، بارها مجبور شده تا مراحل درمان را طی کند تا شاید برای همیشه عبرت بگیرند و دل از دشمن بکنند و حال این که اگر این تزلزل ها و تردیدها در مسیر انقلاب نبود و بر توان داخلی کشور تکیه می شد، مسلماً امروز فرسنگ ها از آنجایی که امروز در آنیم جلوتر بودیم.

آقای ظریف! شما دیروز در مورخ 28/4/95 در سالگرد برجام در خصوص نمره برجام گفتید:

«اگر بخواهیم به برجام نمره بدهیم، حتماً با توجه به ظرف زمانی و شرایط بین‌المللی نمره بسیار خوبی می‌گیرد، اما اگر بخواهیم به نحوه اجرای امریکایی‌ها نمره بدهیم احتمالاً نمره پایین می‌گیرد.»

آقای ظریف! در رابطه با نمراتی که دادید، از شما چند سؤال داریم که امیدواریم در سخنرانی ها و مصاحبه های بعدی به پاسخ شان اشاره کنید:

آقای ظریف! چگونه نمره برجام را بسیار خوبی می دانید در حالی که این قدر به لحاظ ضمانت های اجرایی برای طرف مقابل ضعیف بوده است؟!

آقای ظریف! چطور به برجامی که بر مبنای انکار دشمنی آمریکا تنظیم شده است، نمره خوب می دهید در حالی که قریب به یک قرن است که آمریکا دشمنی مستمر و مدام با ایران و ایرانی را با انواع کودتای سخت و نرم، استثمار، جنگ تحمیلی، حمایت قاطع از ترور، تحریم، ویروس استاکس نت، زدن هواپیمای مسافری، تهدید، توهین و … نشان داده و همین تداوم دشمنی اش در اجرای برجام هم تکرار شد؟!

آقای ظریف! چطور به برجام نمره بسیار خوبی می دهید در حالی که اگر اقدامات طرفین برجام، همزمان، متناظر، متوازن و گام به گام در آن مشخص می شد، عملاً امکان بدعهدی و کارشکنی در این حد از او اخذ می شد؟!

آقای ظریف! چطور نمره برجام را بسیار خوب می دانید در حالی که خودتان به رهبری فرمودید «ما نتوانستیم برخی از خطوط قرمز شما را حفظ کنیم» و البته اکثر قریب به اتفاق خطوط قرمز درباره مدت محدودیت، محدودیت های غیر معمول، بازرسی از اماکن نظامی، تناظر، هم زمانی و توازن تعهدات، 190 هزارسو در کوتاه مدت، لغو کلیه تحریم ها، ساختار تحریم ها و…  را حفظ نکردید؟!

آقای ظریف! چطور به برجام نمره بسیار خوبی می دهید در حالی که پس از یک سال در عمل ثابت کرده که نتوانسته منافع ایران را در رفع تحریم ها تأمین نماید؟!

آقای ظریف! چطور به برجام نمره بسیار خوبی می دهید در حالی که نه تنها کلیه تحریم ها، بلکه حتی کلیه تحریم های هسته ای را نتوانسته از روی کاغذ بردارد و به اقرار عراقچی حداقل در 2 مورد با مقاومت آمریکایی ها عقب نشینی کردید؟!

آقای ظریف! چطور به برجام نمره بسیار خوبی می دهید در حالی که نه تنها نتوانسته است تحریم های قبلی را بردارد، بلکه نتوانسته جلوی برداشت از پول های ایران، تحریم های جدید مانند تحریم جدید موشکی، محدودیت ویزا و تحریم های در دست تصویب کنگره و دولت آمریکا به بهانه های موشکی، حقوق بشری، تروریسم، سایبری و… را به طور حقوقی بگیرد؟!

آقای ظریف! شما چگونه به اجرای برجام توسط آمریکا نمره بد می دهید در حالی که شروط نه گانه رهبری در اجرای برجام مانند اخذ تضمین کتبی از رئیس جمهور آمریکا،‌ ممانعت از هرگونه تحریم جدید،‌ ممانعت از بیان شفاهی باقی ماندن ساختار تحریم ها و… راه کارشکنی و سنگ اندازی در اجرای برجام را برای طرف مقابل بازگذاشتید؟!

آقای ظریف! چطور نمره برجام بسیار خوب است در حالی که با این همه کارشکنی و بدعهدی آمریکا در اجرای برجام، هنوز نمی توانید براساس متن برجام، نقض برجام را اثبات کنید و تنها می گویید این اقدامات وی با روح برجام سازگار نیستند؟!

آقای ظریف! اگر آمریکا با وجود برجامی که نمره بسیاری خوبی هم به آن دادید، توانسته این قدر بدعهدی و کارشکنی کند و تنها از ما امتیاز بگیرد، پس چطور توقع دارید برجام های 2 و 3 و … را هم کلید بزنید که البته با تعهد دادن به FATF کلید زده اید!؟

آقای ظریف! آیا بهتر نیست دست از بیان این جملات متناقض بردارید که «نمره برجام خیلی خوب است»، «آمریکا بدعهدی کرده است»، «اقدامات آمریکا ناقض برجام نیست و فقط با روح آن سازگاری ندارد»، «باید با برجام های دیگر مشکلات بیشتری را حل کرد»؟!

آقای روحانی! شما در ضیافت افطار دست اندرکاران اجرای برجام (95/4/12) گفتید:

«برجام کم هزینه ترین راه برای رسیدن به اهداف و منافع ایران اسلامی بود و راهی به جز برجام برای رسیدن سریعتر به این اهداف وجود نداشت.»

آقای روحانی! این که کسی بگوید برجام هزینه زیادی نداشته است جمله اشتباهی است که قبلا هم رهبری این جمله را رد کرده بودند و در هر صورت ما در اجرای برجام ، بخشی از حقوق هسته ای مان را با محدودیت های طولانی 8، 10 و 15 ساله مواجه کردیم و با پذیرش اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی، عملاً مراکز نظامی و امنیتی کشورمان را تحت نظارت و بازرسی سازمانی قرار دادیم که عدم امانت داریش قبلاً برای ما ثابت شده است.

آقای روحانی! اگر منافع ایران محقق شده است، پس چرا مردم و حتی برخی از حامیان شما هم آن را حس نمی کنند و بعضاً با عباراتی مثل «تقریباً هیچ» از عائدی های آن سخن می گویند؟! پس چرا با وجود گذشت چند ماه از اجرای برجام ، هنوز برجام نتوانسته است مشکلات کشور را حل کند و حتی همان توافقات خارجی هم به ندرت به قرارداد منجر گردیده است؟!

آقای روحانی! برجام چطور مشکلات ما را حل کرده است در حالی که هنوز برای وادار کردن طرف مقابل به رعایت تعهداتش مشکل دارید و باید مدام با او مذاکره کنید و امتیاز و حتی تعهدات جدید مانند تعهد به کارگروه اقدام مالی بدهید!؟ و این بار تمام مسائل بانکی کشور را نیز تحت نظارت آمریکا قرار دادید! تا شاید گام های بعدی را هم از ما مطالبه کند! و این یعنی نه تنها هنوز برجام مشکلات را حل نکرده است بلکه هنوز حد و حصر هزینه هایی که باید برایش بدهیم هم مشخص نیست!

آقای روحانی! عقل حکم می کند لااقل حالا که از عدم اعجاز اجرای برجام و بدعهدی ها و کارشکنی ها و گروکشی های طرف مقابل مطمئن شده اید، طبق رهنمود رهبری، «اقتصاد مقاومتی» را به عنوان تنها راه تقابل با تحریم بدانید و به آن عمل کنید و نه این که همچنان دنبال کلیدی بگردید که زیرپای کدخدا گم شده است، متأسفانه شما هنوز مصرید که برجام کم هزینه، پر از منفعت و چون آفتاب تابان است؟!

ضمانت اجرایی اجرای برجام چیست؟! آن چیزی که ظریف، آمریکایی ها را با ایمیل، تلفن و حضور، مدام تحت فشار قرار میدهد کدام است؟! چه عاملی است که در متن برجام نیامده است اما آمریکایی ها با آن تحت فشار قرار میگیرند؟! پاسخ این سوال در اظهارات متعدد ظریف در مصاحبه اش با هاله اسفندیاری، توئیت ها و کلیپش پس از مذاکرات وین 5 و در آستانه مذاکرات وین 6، فیلم ضبط شده از صحبتهای ظریف و البرادعی در مذاکرات سعد آباد و اظهارات کری و اوباما درخصوص چرایی تعجیل در توافق هسته ای موجود و همگی حاکی از آن است که ظریف و مسئولان آمریکایی یک دغدغه مشترک دارند و آن حفظ دولت و مسئولان اهل تعامل در ایران است.

کاملاً مشخص است که آمریکا مدام در حال بدعهدی و کارشکنی و به قول ظریف بازی شاهین-قمری با ایران برای اخذ امتیازات متعدد هسته ای، موشکی، منطقه ای، سیاسی و… است و تنها در مواردی که احساس میکند محبوبیت روحانی و دولتش در حال ریزش است، با برخی امتیازات صوری و قولهای کذب، تلاش میکند تا از سقوط ایشان در انتخابات ها و از چشم مردم بکاهد. متأسفانه دولتمردان ما نیز این عامل را یک ابزار مشروع و مبتکرانه برای امتیاز گیری از طرف مقابل فرض کرده اند غافل از این که این ابزار، بیش از این که یک ابزار و اهرم ناشی از قدرت دولتمردان ما تلقی گردد، ناشی از ضعف ایشان در رقابتهای جناحی تلقی شده است و همین امر خودش به یک عامل امتیاز گیری از دولتمردان و فشار بر ایشان در نقاط حساس و پشت درهای بسته تبدیل میشود.

در واقع ظریف آمریکایی ها را از شکست جناح خود می ترساند و این مسئله شاید برای آمریکایی ها هم ناخوشایند باشد اما مطمئناً برای جناح ظریف حکم مرگ و زندگی دارد، نقطه ضعفی که میتواند لطمات جدی به سلامت سیاسی دیپلماسی ما وارد نماید و چه بسا این دغدغه مشترک به تلاش برای تبانی در برخی موضوعات و یا مشاوره های آمریکایی ها برای دولتمردان ما ختم شود، بالاخره کسی که مشکلات داخلی و خانوادگی خودش را نزد اغیار بازگو میکند، باید بداند که خواسته یا ناخواسته، مجوز دخالت و نسخه پیچی را برای طرف مقابل صادر کرده است، آنجا که رسماً به ایشان سفارش برجامهای 2 و 3 میدهند و مسائل غیر هسته ای را برای اجرای برجام هسته ای، گروکشی میکنند و یا تفنگداران متجاوز به آبهای ایران را کمتر از 20 دقیقه و بدون عذرخواهی رسمی و امتیازگیری آزاد میکنند و یا کشتی نجات راهی یمن را تنها با یک تماس کری از مقصد بازمیگرداند.

با توجه به انتقاداتی که به برجام و بدعهدی طرف مقابل و قصور دولت در الزام طرف مقابل وارد کردیم، برخی حامیان دولت این نقدها را زیر سوال میبرند، غیر دلسوزانه میخوانند و راهکار و راه حل برجام میطلبند که در پاسخ به ایشان میگوییم:

1- راهکار را از همان کسانی بخواهید که بجای رعایت خط قرمز همزمانی تعهدات طرفین، اول به صورت تمام و کمال و نقدی تعهدات سنگین و زیرساختی ما را انجام دادند و حالا سهل اندیشانه منتظر تحقق وعده های نسیه طرف مقابلند، بروید از کسانی که همه چیز را نقد دادند و به تعهدات نسیه دلخوش کردند و بابت همان جشن گرفتند و پای کوفتند و منتقدان را به هزار توهین نواختند بپرسید که اینک چگونه میخواهند طرف مقابل را مکلف به اجرای تعهداتشان کنند؟! بروید از کسانی که با هزار ادا و اطوار خودشان را برتر از رعایت خطوط قرمز مهم رهبری فرض کردند و نه تضمین جدی از رئیس جمهور آمریکا گرفتند و نه همزمانی تعهدات را رعایت کردند بپرسید، حالا چه میتوانند کنند جز التماس و مذاکره روی مذاکره، برای اجرای نیم بند تعهدات طرف مقابل در برجام؟!

2- البته همین الان هم ضمن هشدار به نقض برجام به طرف مقابل میتوانند با تعیین ضرب الاجل برای ترک برجام، طرف مقابل را واقعا تحت فشار بگذارند تا شاید از این خسارت محض در اجرای یک طرفه تعهداتمان در برجام کاسته گردد، حالا که به قول سیف برجام تقریبا هیچ عایدی برای ایران نداشته است و طرف مقابل هم به خط کارشکنی و تحریم های جدید و برداشت از دارایی های ما ادامه میدهد، چرا ما باید به اجرای تعهدات سنگین مان در هسته ای و مجوز برای بازرسی از اماکن نظامی و امنیتی ادامه دهیم؟!

درحالی که آلن ایر، سخنگوی کاخ سفید اظهارات دکتر سیف، ظریف، عراقچی، صالحی و سایر مسؤولان ایرانی مبنی بر بدعهدی و کارشکنی آمریکایی ها را رد کرده است، نگاهی به کارشکنی های آمریکا در اجرای برجام می کنیم:

1- در گام اول این سوال ایجاد میشود که این اظهارات سخنگوی شیطان بزرگ را چگونه می توان با سخنان اخیر جک لو، وزیر خزانه داری آمریکا جمع کرد که گفته بود:

«ما این نکته را هم در مراوده بین دولت ها و هم برای مؤسسات مالی در سراسر دنیا روشن کردیم. ایران برای تجارت با چالش های بسیاری روبرو است که برخی از آنها به شیوه های تجارتی خود ایران مربوط است و برخی هم به سایر فعالیت های ایران در خارج از حوزه هسته ای ارتباط پیدا می کند؛ جایی که ایرانی ها به حمایت از تروریسم، بر هم زدن ثبات منطقه و آزمایش های موشکیِ مغایر با هنجارها روی آورده اند و در زمینه حقوق بشر در کشورشان مشکل دارند.»

آیا این اظهارات به معنی تهدید سایر کشورها و مؤسسات مالی و اقتصادی دنیا برای ایجاد هر گونه تعامل اقتصادی با ایران نیست؟! مسلما همان طوری که مقامات اروپایی و مسئولان آمریکایی بارها به صورت شفاف و تلویحی بیان کرده اند،‌ ایشان کشورها و شرکتهای خارجی را در قبال روابط موثر و مفید با ایران می ترسانند به نحوی که ایران (به استناد گزارش رویترز)، حتی برای تأمین تانکرهای حمل نفت با مشکلات بانکی و مالی و بیمه ای مواجه است.

2- بحث دیگر این که طبق اظهار نظر نشریه  فارلین پارسی، اگر چه متن برجام صریح و دقیق نیست اما آمریکا به صورت تلویحی معاملات دلاری با ایران را پذیرفته است و از سوی دیگر عدم پذیرش عملی این مسئله از سوی آمریکا در واقع ممانعت از تحقق سایر بندهای برجام مانند حق دسترسی به دارایی های بلوکه شده ما تلقی میشود که در این خصوص نیز به نظر میرسد آمریکا اگر هرچه زودتر این امکان را فراهم نسازد، به کارشکنی خود در این خصوص ادامه داده است.

3- یکی دیگر از کارشکنی های آمریکا را می توان درخصوص قرارداد هواپیما با ایرباس مشاهده نمود که علی رغم گذشت 80 روز از توافق ایران و ایرباس و باوجود تصریح حق ایران برای خرید هواپیما در برجام، اما آمریکا همچنان با سوءاستفاده از تحریمهای اولیه، مجوز معامله با ایران را به ایرباس نداده است و این در حالی است که خیلی سریع به بوئینگ مجوز مذاکره با ایران را داد به نحوی که به اذعان بسیاری از کارشناسان، تأخیر در صدور مجوز برای خرید هواپیما از ایرباس،‌ به نوعی گرو کشی از ایران است تا ایران تعدادی هواپیما نیز از بوئینگ آمریکایی بخرد که این خواسته حتما سوءاستفاده از برجام و خارج از چارچوبهای مدون در آن است.

4- و این ها که ذکر شد شمه ای از بدعهدی های صریح آمریکا در قبال برجام است و گرنه موارد دیگری به لحاظ نقض روح برجام و یا منشور رهبری در اجرای برجام از سوی آمریکا رخ داده که دولت ایران مکلف به واکنش بوده است از جمله استفاده از بهانه های دیگری مانند موشکی و حقوق بشری و تروریسم و سایبری و … که اگر دولت جلوی این تحریمهای جدید را نگیرد، به مرور می توانند همه تحریمهای هسته ای که بعضا هنوز مرتفع نشده اند را نیز برگردانند.

اخیراً آقای عراقچی گفتند که آقای ظریف به صورت ایمیلی درحال فشار وارد کردن به طرف مقابل برای پایبند کردنشان به تعهداتشان در برجام هستند، با توجه به سوابقی که از آقای ظریف در نحوه راضی کردن آمریکایی ها به توافق وجود دارد، این امر به احتمال بسیار زیاد با درخواست حمایت برای از دست ندادن نتیجه انتخابات 96 همراه بوده است، برای فهم بهتر درخصوص جنس فشار ایمیلی ظریف به کری ، نگاهی به سوابق اظهارات آقای ظریف و مسئولان آمریکایی در این خصوص می کنیم:

– ظریف در سال 2004 و در مذاکرات سعدآباد در حالی که در گوشه‌ای در حال مذاکرات محرمانه با محمد البرادعی بود (غافل از این که دوربین در حال ضبط اظهارات وی است)، نگرانی‌های جریانی و حزبی خود را با البرادعی در جریان گذاشت و گفت:

«اگر غرب با ما توافق نکند رقیب ما انتخابات را می‌برد.»
لینک فیلم:

http://aparat.com/v/oz62N

 مصاحبه ظریف با هاله اسفندیاری در سال 1393:
«اگر غربی ها قدر فرصت ایجاد شده را ندانند و با دولت آقای روحانی توافق نکنند، مردم 16 ماه بعد در انتخابات مجلس پاسخ آنها را با رای دادن به جریانات غرب ستیز خواهند داد»
لینک فیلم:
http://media.snn.ir/Original/1393/07/08/VID10413611.flv

 اظهارات ظریف در کلیپ منتشره در آستانه مذاکرات وین 6:
«با نزدیک شدن به 29 تیر من یک بار دیگر احساس نیاز می کنم که هشدار دهم و بگویم که بازی شاهین – قمری به امید گرفتن امتیاز در لحظه آخر ، نمی تواند نتیجه ای بهتر از سال 1384 بدهد. به تمام کسانی که هنوز فکر می کنند تحریم ها ایران را به پای میز مذاکره کشاند ، فقط می توانم بگویم که تحت فشار قرار دادن نه در طول 8 سال گذشته بلکه در واقع در 35 سال گذشته را امتحان کردید ، این روش ملت ایران را وادار به تسلیم نکرد . نه در حال و نه در آینده هم نخواهد کرد ، ما هنوز فرصت داریم که از این چرخه تشدید شونده خارج شویم .»
لینک فیلم:

 توییت جواد ظریف بلافاصله پس از شکست مذاکرات وین 5:
«دستیابی به توافق جامع هسته‌ای غیرممکن نیست، نیاز است توهمات کنار گذاشته شود، نباید مانند سال 2005 فرصت از دست برود»
http://vatanemrooz.ir/Newspaper/MobileBlock?NewspaperBlockID=4970

 بعد از تویین ظریف، بی بی سی اظهارات ظریف را اینچنین تحلیل می کند:
«این پیام مخاطب خارجی دارد. به نوعی به طرف های مذاکره هشدار می دهد نگذارید اتفاقات 2005 تکرار شود. اتفاق کلیدی 2005 آن بود که پس از یک دوره اتفاقات و مذاکرات، آیت الله خامنه ای بی حوصله شد و مذاکرات را متوقف کرد. بن بست مذاکرات در سال 84 تیم آقای روحانی را از صحنه مذاکرات خارج کرد. ممکن است ظریف به این نکته ظریف هم اشاره داشته باشد که اگر کارها خوب پیش نرود ممکن است این تیم فعلی از صحنه خارج شود».
http://titre1.ir/fa/print/36915

 جان کری (وزیر امور خارجه آمریکا مرداد 94):
«اگر توافق نمی‌کردیم معلوم نبود در انتخابات بعدی چه بر سر روحانی می‌آمد»
http://javanonline.ir/fa/news/729475

این چه برجامی است که خدا آورده ولی به استناد اظهارات ارنست مونیر، مذاکره کننده هسته ای آمریکا و صحبتهای نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، کدخدای بعدی جهان میتواند آن را پاره کند؟!

این چه برجامی است که به علت عدم توازن در تعهدات دو طرف، تعهدات ما زیرساختی و با تخریب و برچیدن و بتون ریختن و خارج کردن همراه باشد و بازگشتن ما به نقطه اول تقریباً غیر ممکن، ولی بازگشتن طرف مقابل، به یک پاره کردن و یک مکث یک ماهه نیاز دارد؟!

این چه برجامی است که برخی از تحریمهای مانند موشکی و دلار که آنها هم به بهانه هسته ای اجرا شدند، به خاطر اصرار طرف مقابل و کوتاه آمدن مذاکره کنندگان ما باقی ماندند و هم تحریم های جدید به بهانه قای قدیمی تصویب شده و در صف تصویب است و هم بهانه جدیدی مثل مسائل سایبری هم ایجاد کرده اند؟!

این چه برجامی است که به جای این که طرف مقابل را آرامتر و روابط را دوستانه تر کند، در پسابرجام او را به عقب نشینی های دیگر ما در امر موشکی و مسائل سیاست خارجی و تغییر اسلامیت برخی از قوانین (تحت عنوان مسائل حقوق بشری) و … امیدوار کرده است؟!

این چه برجامی است که طرف مقابل در عین بدعهدی های گسترده در برجام، دولتمردان ما از انتقاد و گلایه به این بدعهدی ها ناراحت میشوند و هرکسی که گلایه کند حتی اگر صالحی باشد را با اخم و تشر مواجه میسازد؟! و حتی بعضاً این تعلل در مسیر پسابرجام را امری طبیعی و طبق روال معمول میدانند؟!

این چه برجامی است که دولت با وجود علم و اطلاع از همه خطوط قرمز هسته ای که حداقلهای مورد نیاز ما بودند، بعد از این که برخی از آنها را حفظ نکرد و این مسئله را به رهبری هم اعلام کرد، توقع دارد همه به آن به اسم فتح الفتوح نگاه کنند؟!

این چه برجامی است که وقتی رهبری در بند اول منشور (شرایط اجرای برجام) بیان فرمودند حتما از رئیس جمهور آمریکا تعهد کتبی برای تضمین اجرای برجام گرفته شود (باتوجه به این که برجام به امضاهای 120 و 180 روزه رئیس جمهور آمریکا بند است)، آقای عراقچی گفت که همان نامه کری که از قبل آمده بود یک تضمین محکم حقوقی است ولی الان حتی آقای ظریف هم دنبال تضمین گرفتن از آمریکا برای بانکها و موسسات خارجی است؟!

این چه برجامی است که شروع، ادامه و پذیرش مذاکرات و در نهایت برجام مشروط به شروط رهبری و مورد پذیرش از سوی دولتمردان بوده است اما الان با وجود نقض های مکرر در خصوص همان شرایط رهبری در منشور اجرای برجام، دولت و حامیان برجام که کتبا و شفاها خود را متعهد به رعایت آن شرایط کرده بودند حتی با وجود اقرار به نقض آن منشور و نقض برجام، هنوز هیچ اقدامی در برابر بدعهدی های آمریکا انجام نمیدهند.

این چه برجامی است که تا قبل از آن که تصویب و اجرایی شود، قرار بود 180 میلیارد پول برای ما را آزاد کند ولی در پسابرجام این رقم اینقدر آب رفت که دیگر مسئولان از بیان آن طفره می روند؟! این چه برجامی بود که آب و هوا و غذای مان به آن بند شد، ولی بعد از برجام، عملاً حل مشکلات کشور به برجام های دیگر ارتباط پیدا کرد؟!

این چه برجامی بود که برای تحقق آن، منتقدان را بی سواد، بی شناسنامه، ترسو، بزدل، کاسب، کلاغ و… خطاب کردند و در پسابرجام در نقش معلم اخلاق، نسخه برجام 2 را برای تقویت فرهنگ و ادب کشور، (البته در واقع به قول روحانی برای تغییر زبان انقلاب)، پیچیدند؟!

دیشب آقای عراقچی در برنامه گزارش خبری شبکه 2 سیما حاضر شد و به سوالات مجری برنامه پیرامون اجرای برجام با توجه به گذشت 76 روز از اجرای آن پاسخ داد که در حاشیه برخی از بندهای مصاحبه عراقچی مواردی را عرض میکنم:

عراقچی: آنها به تعهداتی که طبق برجام روی کاغذ داشتند عمل کرده‌اند، اما اینکه بگوییم تحریم‌ها تنها روی کاغذ لغو شده نباید باعث شود که ارزش کار کم شود.
نازکبین:این که تعهدات ما از کاغذ به عمل تبدیل شده ولی تعهدات آنها هنوز روی کاغذ است و به چانه زنی های مکرر و بعضاً بی فایده نیاز دارد خسارت محض است.

عراقچی: ما از روز اول گفتیم که تحریم‌های اولیه آمریکا و تحریم‌های غیر مرتبط با هسته‌ای سر جای خود می‌ماند
نازکبین: ولی ما یادمان هست که شما از اولین روزهای مذاکرات میگفتید همه تحریمها را رفع خواهید کرد!

عراقچی: من نمی‌دانم چرا برخی اینقدر به دلار علاقه مند شده اند و مدام می‌گویند چرا تحریم‌ها‌ی دلار برداشته نشده است.
نازکبین: پاسخ این حرف عراقچی در سخنان خود عراقچی آمد: «ارتباطات ارزی ما معلق نشده و تا جایی که به دلار برخورد نکند، مشکلی وجود ندارد.»

عراقچی: توانمندی‌های ایران، آمریکایی‌ها را پای میز مذاکره آورد و الان #کارشکنی آنها طبیعی است، ما به همان میزان که در مذاکرات با آنها درگیر بودیم هنوز هم در حال رایزنی با آنها هستیم و تا به حال فشارهای ما باعث شده برخی از مشکلات رفع شود.
نازکبین: این که تمام تعهدات ما نقداً انجام شده و الان درحال مذاکره درباره تعهدات نسیه آنها هستیم ناشی از ضعف مذاکره کنندگان در تنظیم برجام و عدول از خطوط قرمز رهبری است و گرنه بسیاری از مانع تراشی های فعلی با متن دقیق ایجاد نمیشد.

عراقچی: ما می‌دانستیم در صحنه اجرا با بد عهدی و بدقلقی آمریکا‌یی‌ها مواجه خواهیم شد. طرف مقابل باید اجرای موفقیت آمیز برجام را تضمین کند آنها تحریم ها را لغو کرده‌اند، اما باید در زمینه رفع موانع هم تلاش کنند و ما مرتب با آمریکایی‌ها بحث داریم تا مشکلات حل شود.
نازکبین: پس چرا در اجرای یکی از شرایط مهم مندرج در منشور اجرای برجام توسط رهبری از اخذ تضمین لازم از رئیس جمهور آمریکا جهت همراهی کامل با برداشتن تحریم ها صرف نظر کردید؟!

عراقچی: یکی از نگرانی‌ها بعد از برجام این بود که آیا ارتباطی بین بحث موشکی و برجام وجود دارد که بعد از تست موشک عماد غربی‌ها گفتند نقض قطعنامه صورت گرفته، اما نقض برجام نیست، همانطور که تست موشکی ما نقض برجام نیست. تعجب می‌کنم که برخی می‌گویند بعد از برجام آمریکا به سراغ بحث موشکی آمده؟ ما 10 سال است که بحث موشکی را داشته‌ایم و اصلا بحث جدیدی نیست.
نازکبین: در حالی که به اقرار آقای عراقچی تحریمهای موشکی طی 10 سال اخیر در ارتباط با پیشرفتهای هسته ای اعمال شد، حق این بود که این تحریمها نیز به همراه تحریمهای هسته ای در برجام رفع گردند و این بهانه که طرف مقابل قبول نکرد، قابل پذیرش نیست، در هر صورت باز گذاشتن راه تحریم های موشکی در حالی که دیگر امکان دسترسی به بمب هسته ای نداریم قابل دفاع نیست و آمریکا حتماً از این که باپافشاری توانست در کنار برجام (که توان هسته ای ما را مهار کرده)، تحریمهای هسته ای هم اعمال کند بسیار خوشحال است. بحث دیگر این که آیا قبلاً هم در طول 2 ماه چند تحریم موشکی را تصویب و آماده میکردند؟! مسلماً سرعت جدیدی که در تحریم های موشکی ایجاد شده افزایش یافته تا جبرانی برای رفع تحریم های هسته ای باشد.

عراقچی: تحریم یکسری افراد و نهادها توسط آمریکا می‌تواند نقض برجام حساب شود و می‌تواند نشود و تصمیم گیری در این خصوص به عهده هیئت نظارت بر برجام است. ما به این هیئت گزارش کرده‌ایم و آن هیئت باید جمع بندی کند و بگوید که آیا نقض برجام صورت گرفته یا نه.
نازکبین: این که هیأت نظارت بر برجام باید بر آن نظارت کند مسلم است، اما وظیفه اجرا با توجه به تعهد کتبی رئیس جمهور مبنی به رعایت شرایط منشور رهبری، با ایشان است و باید هرگونه تحریم جدید به هر بهانه ای را به منزله نقض برجام بداند، هرچند این خط قرمز باید درمتن برجام هم وارد میشد تا نیازی به منشور رهبری و مصوبه مجلس نباشد و در هر صورت جایگزینی تحریم های غیر هسته ای جدید به جای تحریم های هسته ای باوجود اجرای برجام قابل پذیرش نیست.

عراقچی: درباره اراک، رهبری گفتند که پس از دو کار انجام شود که یک پس از بسته شدن پی ام دی و یکی امضا شدن قرار داد. این چیزی که ما را به طور 100 درصد مطمئن می کند این است که قرارداد با یک شرکت داخلی بسته شود و 1+5 موظف هستند که به شرکت ایرانی کمک کنند. این قرارداد با یک شرکت وابسته به سازمان انرژی اتمی بسته شده است و این شرکت در حال مذاکره با طرف چینی است تا این اقدام را انجام دهد.
نازکبین: دولت با عقد قرارداد با یکی از شرکتهای زیر مجموعه اش، خیالش را از شرط رهبری درباره عقد قرارداد محکم با طرفهای خارجی، درقبال تعهداتشان در بند 8 برجام، مبنی بر همکاری در بازسازی رأکتور اراک راحت کرد و معلوم نیست به غیر ازچند سال انتظار برای بازسازی اراک، چقدر باید منتظر عقد قرارداد همکاری باشیم!