اظهارات جلسه اخیر نمایندگان اصولگرای مجلس با رییس جمهور حاوی نکات بسیار مثبتی است که یقیناً در صورت ادامه و تبلور عملی این تفاهمات، مشکلات اقتصادی و سیاسی کشور به سرعت حل خواهد شد. این سخن احمدی نژاد که "از اظهارات معارض با مصالح نظام در مجلس خودداری می کند" و اظهارات نمایندگان در "نفی فایده سوال از رییس جمهور و ترجیح دادن جلسات هم اندیشی" و تفاهم دولت و این نمایندگان با ادامه جلسات هم اندیشی، موجب می شود تا روال اداره ی کشور به حالت عادی برگردد. بحث دیگر این که این چرخش رویه از سوی نمایندگان مجلس و رییس جمهور بدون عواقب نبوده و یقیناً در آینده نزدیک و شاید با مشخص شدن خصومت های جریان انحرافی دولت و جریان انحصارطلب مجلس و موازات این دو در افزایش تفرقه افکنی ها با یکدیگر، مسئله وحدت بین مجلس و دولت موجب آشکارتر شدن بیشتر مسائل و شفافیت بیشتر جریان های سیاسی و اهدافشان نیز خواهد شد.

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

امشب بازهم هوس ناسزا کرده ام، و درعوض باز می کنم این عقده را که ماه هاست می آزاردم. چطور شد که این همه مشکل یوهو ریخت روی سرمان؟! همه اش از تحریم و سوءمدیریت و زیرساختهای ضعیف و رفتار غلط مردم و سوءاستفاده کلاشان و همین چیزها که در نظرسنجی وبلاگ گذاشتم بود یا نه؟! همه ی اینها درجه 2 بوده اند؟! در همان شرایطی که دقیقاً دلهای ما از باب قهر و نازهای رییس جمهور مکدر و مکدر تر می شد و دولت مردان نیز ادعای ولایت مداری شان بلندتر و بلندتر می شد، رییس جمهور در برنامه زنده تلویزیونی در مورد هدفمندی یارانه ها گفت که این طرح توسط امام زمان (عج) اداره می شود و این پولی که بین مردم توزیع می شود هم پول امام زمان (عج) است و حتی از مردم خواست که این پول را با بقیه پول هایشان قاطی نکنند! و چقدر برایم نهیب بود وقتی که بین قهرها و ادعای ولایت مدای و دم از انسان کامل زدن و مدیریت طرح های دولت توسط امام زمان جمع بندی کردم، گویی خاطره هاله نور دوباره در ذهنم احیا می شد. آن وقت پیش خودم فکر کردم اگر دولت بتواند همه چیز را خوب و عالی مدیریت کند بعید نیست کلاً خودش و همه کارهایش را به امام زمان (عج) منتسب کند و آن گاه واقعاً نمی دانستم چه می شود اما بعید می دانستم که امام زمان (عج) چنین اجازه ای به کسی بدهد، به خصوص که این ادعاها برای در حاشیه راندن مقام ولایت فقیه به بهانه ولایت امام زمان (عج) باشد. حالا دوستانی که می خواهند ناسزا بگویند، بسم الله.

لینک مطلب در عمارنامه:امام زمان (عج) را دست کم گرفتند

مطالب مرتبط:
انحراف بدخیم در باب مهدویت، ریشه مشکلات  ...... پنج شنبه 11/8/91
یک نمونه واقعی از انحراف ......  چهارشنبه 19/7/91 
آیا امام عصر مسخ انقلابش را به نام خودش می بیند؟! ...... جمعه 27/12/89

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

پس از نامه ی علنی رییس جمهور به رییس قوه قضاییه و نامه نگاری های بعدی و نهیب رهبر گویی ایشان همچنان به همان رویه ادامه می دهد و البته این رویه در مجلس نیز مشاهده می شود که با کوبیدن بر طبل سوالی کم فایده از رییس جمهور جامعه را متشنج نشان می دهند. رییس جمهور این بار در مراسم تجلیل از بازنشستگان نمونه گلایه کرده است که هربار می خواهد به مردم پول بدهد برخی نمی گذارند و با فشار مانع می شوند. ایشان گفته اند که دولت می خواهد از مردم حمایت کند ولی به دلیل مانع تراشی ها نمی شود.
بحث آقای احمدی نژاد مرا یاد آن زمانی می اندازد که ایشان کسانی را که با این مبلغ یارانه پرداختی بین مردم مخالف بودند را به عنوان حسود محبوبیت دولت معرفی می کرد و حتی می گفت که تازه این مبلغ باید سه برابر شود و امروز یکی از دلایل عمده وضعیت اقتصادی در کشور ما همین رشد نقدینگی روز افزون است که یکی از دلایلش هم همین اجرای غیر منطقی هدفمندی یارانه هاست. البته رشد نقدینگی دلایل دیگری هم مانند عدم حمایت از تولید (ناشی از توزیع یارانه سهم تولید بین مردم) و سود نامتناسب بانک با تورم نیز دارد که در این مجال به آن ها نمی پردازم و قبلاً به اندازه کافی در مورد آنها نوشته ام.
گویی همچنان رییس جمهور همه را مقصر می داند جز خودش را. ایشان تحریم ها و عدم حمایت از دولت در توزیع بیشتر پول بین مردم را مقصر سختی های مردم می شناساند و حال این که با وضعیت موجود که متأسفانه دولت هیچ ظرفیتی در جهت جذب نقدینگی ایجاد نکرده است، هرگونه تزریق نقدینگی تماماً منجر به افزایش تورم می گردد. از آنجا که برخی همه چیز را با برچسب پاسخ می دهند، توضیح می دهم که این مطلب را یک مرفه بی درد نمی نویسد بلکه یک کارمند با حقوق ثابت و پایین که قدرت خریدش به مراتب نسبت به پارسال کاهش یافته است می نگارد.
بالاخره رییس جمهور هر چقدر هم دلسوز مردم باشد اولاً باید سهم خودش را در مشکلات مردم به رسمیت بشناسد و ثانیاً سایر مسئولان را غیر دلسوز و حسود و عنود معرفی نکند چرا که این لحن صحبت یقیناً در جهت تقریب نظرات و حل مشکلات و اختلافات نبوده و موجب می گردد لجاجت ها و موضع گیری های خصمانه افزایش یابد.
یادم هست که رهبر انقلاب در توصیه ای که به دولت داشتند، ضمن تایید زحمات زیاد دولت، میزان تعهدهایی را که دولت برای خودش ایجاد کرده را مورد انتقاد قرار دادند و ای کاش رییس جمهور به جای ادامه این رویه، ریشه و چاره حل مشکلات را در جلسات با سایر مسئولان جستجو می کردند نه در تریبون های عمومی.

 مطالب مرتبط:
مهمتر از سوال، لحن سوال و جواب است
تحلیل نامه احمدی نژاد به رهبر
سوال از رییس جمهور تبلیغاتی نیست؟!!‏
فاصله سران قوا تا خیانت
سران هنوز محترم قوا! بخوانند
خطاب به مسئولان محترم قوا
ولله شأن ملت از دولت و مجلس بالاتر است
دیگر کسی در رأس امور نیست؟!   

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

چندی پیش که 52 قلم کالا با محدودیت صادرات مواجه شد، حقیر که قبل از تصویب آن، دقیقاً چنین چیزی را مستدلاً در همین وبلاگ پیشنهاد داده بودم از این طرح حمایت کردم ولی پس از مدتی تعداد 52 قلم کالا به بیش از 70 قلم افزایش یافت و این بار هم حقیر به حساب حسن ظنی که در نتیجه آرامش نسبی در بازار ارز پیدا کرده بودم، به دولت حق دادم با توجه به شناختی که از میزان ارز خارج شده در اثر نیاز به واردات مشابه همین کالاهای  صادراتی دارد، چنین اقدامی انجام دهد؛ پس از محدودیت در صادرات برخی کالاها، بحث محدودیت واردات هم رخ داد و بازهم با توجه به میزان ارزی که برای کالاهای لوکس من جمله خودروهای گران قیمت از کشور خارج می شد، با این اقدام نیز موافق بودم اما با اعلام لیست کالاهای لوکس به این نتیجه رسیدم که گویی این بار قرار است دولت از آن ور بام بیفتد.
محدودیت واردات کالاها، تنها باید برای کالاهایی اتفاق می افتاد که مشابه داخلی داشته و به لحاظ میزان تولید با کمبود نیز مواجه نباشیم و یا این که کالاهایی که صرفاً محدود به قشر بسیار مرفه جامعه و غیر مرتبط با زندگی روزمره مردم عادی باشد، اما محدودیت واردات کالاهایی مانند موبایل و لب تاب و کامپیوتر واقعاً برایم عجیب به نظر رسید. حتی واردات کالایی مانند تبلت نیز با توجه به این که تولید داخل کفاف نیازمان را نمی دهد نیز منطقی به نظر نمی رسد. حقیقت این است که اگر واردات کالاهایی مانند خودروهای چند صد میلیونی ممنوع شود تنها اتفاقی که می افتد این است که قیمت این خودروها در داخل افزایش می یابد و این افزایش در زندگی مردم عادی هیچ خللی ایجاد نمی کند، اما وقتی واردات موبایل و لب تاب ممنوع می شود یک بازار سیاه برای کالاهایی ایجاد می شود که حقیقتاً در زندگی مردم عادی مصرف دارند. اکنون هر خانواده ای که دانشجو و حتی دانش آموز دارد، به لب تاب یا موبایل نیاز واقعی دارد و این چنین بازار سیاهی تنها منجر به افزایش قاچاق و فشارمضاعف بر خانوارها می گردد. امیدوارم دولت پس از آزاد گذاشتن افراطی بازار واردات و صادرات به ورطه تفریط و سخت گیری غیر منطقی کشانده نشود، حقیقتاً عرصه اقتصاد با این همه فاکتورهای پیچیده طاقت این همه اقدامات نسنجیده و آزمون و خطا را ندارد.
سوال حیاتی از دولت این است که اگر وضعیت کشور اینقدر در تنگناست که حتی برای خرید کامپیوتر و موبایل و خودروهای معمولی هم ارز نداریم، پس چرا تا همین 2-3 هفته پیش خودروهای چند صد میلیونی و تجملاتی با ارزهای غیر آزاد از مبادله ای گرفته تا یارانه ای صورت می گرفته است؟! و این که در حالی که تولید خودرو در کشور تقریباً تعطیل است، ممنوعیت واردات خودروهای معمولی چه عواقبی جز متشنج تر کردن بازار پرآشوب خودرو و گرانی مضاعف و نارضایتی عمومی در پی دارد؟! آیا این تأخیر فازهای چند ماهه در مدیریت اقتصاد کشور و ادامه سوء مدیریت ها، نیاز به تقویت تیم اقتصادی کابینه و واگذاری مسائل اقتصادی به اهلش را اثبات نمی کند؟! آیا این سوءمدیریت ها را می توان با خودزنی و قسم حضرت اباالفضل فقط به تحریم ها منتسب دانست؟! آیا این سوءمدیریت ها در عرصه اقتصاد به وادادگی در عرصه سیاست خارجی و پیش کشیدن بحث مذاکره، ترکیبی برای نوشاندن یک جام زهر دیگر نیست؟! آیا این جنگهای بین سران قوا یک جنگ زرگری نیست که خاطره جام زهر اول را در دل زنده می کند؟! بحث از مجرایش خارج شد و حقیقتاً قصد کشاندن به اینجا را نداشتم اما این چند خط را پاک نمی کنم و نام مطلب را بر اساس همین مطالب انتخاب می کنم و این که من هم به همراه شما دعا می کنم که هرچه زودتر به خاطر یاوه گویی هایم از مخاطبانم عذر بخواهم! و چنین عذر تقصیری به مراتب برایم شیرین تر از این سخنانی است که برخی مسئولان کشورم علی رغم تذکر رهبر انقلاب در باب مذاکره با آمریکا بر زبان می آورند.
و این که امیدوارم این قوانین سختگیرانه برای برخی از ما بهتران که از پایگاه های دولتی یا رانت های اطلاعاتی برخوردار بوده و قبلاً میزان انبوهی موبایل یا لب تاب و امثالهم وارد کرده اند، تصویب نشده باشد و این که امیدوارم برخی از افراد بی صلاحیت که در دولت خانه کرده اند با این اقدامات قصد ایجاد نارضایتی های عمیق را در مردم نداشته باشند و مردم مثل همیشه تحمل و بصیرت تشخیص فتنه های داخلی و خارجی را داشته باشند.

مطالب مرتبط:
تحلیلی بر محدودیت های صادراتی 
قوانین صادراتی اصلاح شود
بی انصافی برنامه پایش، پاسخ به تحریم دولتی ها
گام های بعدی کنترل بازار چیست؟
مادر مشکلات اقتصادی 
بی توجهی خودروسازان به امر رهبر 
گام های بعدی کنترل بازار چیست؟
پیشنهاد برای کنترل بازار خودرو
آیا نرخ سود بانکی فعلی به نفع تولید است؟!
کاش دولت همیشه علمی عمل کند
تیم اقتصادی دولت چرا ساکتند؟
اثبات تورم 50% و نسخه پیشنهادی
مدام نگویید بانکداری ما ربوی است 
آیا چاره ی گرانی ها افزایش بازرسی هاست؟!
کاهش آنی قیمت سکه پیامی برای دولت 
لزوم پاسخگویی سریع ارزی دولت 
یک سفربازاری به جای چند سفر استانی 
شرایط تحقق شعار امسال (قسمت دوم) 
شرایط تحقق شعار امسال (قسمت اول)

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

با توجه به این که مجلس، سالهاست تحت هدایت شما و دوستان و اقوام تان از علی مطهری و باهنر و توکلی و نادران و امثال ایشان به جای تصویب قوانین کارگشا به مقابله با دولت است، و با آشکارتر شدن همت شخص شما به سوال از رییس جمهور، رفتارتان را در تضاد با این جمله ی قدیمی "رطب خورده، منع رطب کی کند؟" می دانم که برگرفته از سیره و احادیث دینی و فقهی است، چرا که:
آقای علی لاریجانی! همانطوری که شما دفاع از حقوق و جایگاه مجلس را تنها وظیفه ی مهم خود می دانید، آقای رییس جمهور هم به غلط همین وظیفه را در خود حس می کند، و حال این که مجلس و دولت جز به حکم تنفیذ و تأیید رهبر و خدمت به مردم و کشور هیچ اعتباری ندارد.
آقای لاریجانی! همانطوری که شما برخی منویات رهبر را فقط توصیه ای می دانید، آقای رییس جمهور نیز همین اشتباه را می کند و اینچنین است که قوانینی مانند طرح نظارت نمایندگان تعطیل و وقف دانشگاه آزاد تأیید می شود.
آقای لاریجانی! همانطوری که شما در برابر منتقدان به مجلس، متعصبانه موضع می گیرید، رییس جمهور نیز نسبت به منتقدان دولت همین گونه موضع می گیرد و حال این که ادعای انتقادپذیری تان گوش عرشیان را کر کرده است.
آقای لاریجانی! همانطوری که شما در مواقعی که باید حضور می داشتید، فقط سکوت داشتید، رییس جمهور نیز همین عمل زشت را انجام دادند اما نه مثل شما چند ماه، بلکه چند روز.
آقای لاریجانی! شما نیز با ظاهری جدی و بزرگ منشانه، اعمالی غیربزرگانه انجام می دهید و صدای کلفت را معرف بزرگی شخصیت تان می دانید.
آقای لاریجانی! شما هم مثل رییس جمهور هرجا که کم می آورید با شوخی های بی مزه مسئله را دور می زنید، و حال این که مردم را دور زده اید.
آقای لاریجانی! بعضی وقت ها و فقط بعضی وقت ها آرزو می کنم که شما رییس جمهور و احمدی نژاد رییس مجلس شود تا ببینم این بار چه کسی رییس جمهور را از همه مهمتر می داند و و چه کسی فقط مجلس را در رأس امور خواهد دانست!؟ البته این آرزو را همیشه زود پس می گیرم.
آقای لاریجانی! اگر رییس جمهور اینچنین به لجاجت کشیده شده است، بدانید که این غریضه را شما با لجاجت هایتان در برابر دولت نهم و استیضاح های بی منطقی و نابجا در وجود ایشان بیدار کردید.
آقای لاریجانی! همانطوری که شما ملت را هشیار بر اعمالتان نمی دانید، رییس جمهور نیز این هشیاری ملت را بعضاً فراموش می کند.
آقای لاریجانی! اگر وضعیت اقتصادی کشور در شرایط خوبی قرار ندارد، شما هم به اندازه ی خودتان به دلیل کم کاری در وضع قوانین مناسب و ایجاد حواشی بی جا و برهم زدن آرامش روانی و سیاسی و اجتماعی جامعه مقصرید.
آقای لاریجانی! فارغ از اختیارات قانونی، سنگی را که در دست گرفته اید بر زمین گذارید، شما به لحاظ شرعی صلاحیت سؤالسار دولت را ندارید.

مطالب مرتبط از همین وبلاگ:
پیشنهاد جنگ تن به تن به احمدی نژاد و لاریجانی 
تحلیل نامه احمدی نژاد به رهبر
سوال از رییس جمهور تبلیغاتی نیست؟!!‏
فاصله سران قوا تا خیانت
سران هنوز محترم قوا! بخوانند
خطاب به مسئولان محترم قوا
ولله شأن ملت از دولت و مجلس بالاتر است
دیگر کسی در رأس امور نیست؟!  

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

با توجه به اتفاقات مثبتی که در تنظیم بازار ارز و مبارزه با بازار سیاه آن، همچنین کنترل ارزهای تخصیصی به ترتیب اولویت و کنترل بازار صادرات، رخ داده است، به نظر می رسد رشد التهاب بازار در حال توقف است و این چاره اندیشی ها باید اینقدر ادامه یابد که توقف التهاب به آرام شدن وضعیت و بازگشت به ثبات منجر شود. همانطوری که قبلاً پیش بینی کرده بودم علی رغم کنترل بازار ارز و سکه همچنین کاهش قیمت جهانی طلا، سودآوری دلالی در این بخش ها در حال کاهش یافتن است اما با توجه به این که هنوز دولت چاره ای برای جذب نقدینگی ها ننموده است، همچنان افزایش قیمت ها در بخش های دیگری مانند خودرو بهبود نیافته است.
با توجه به کاهش ارزش پول ملی، نقدینگی های دست مردم عملاً بی ارزش و خنثی شده اند و یکی از دلایلی که رشد قیمت ها تا حدودی کنترل شده اند همین بی ارزش شدن نقدینگی است. اما این وضعیت نمی تواند کاهش قیمت ها و بازگشت به وضعیت سابق و ایجاد یک شرایط مطمئن را منجر شود مگر این که امکان جذب نقدینگی ها افزایش یابد و از سویی تولید ملی در جهت افزایش عرضه مورد حمایت قرار گیرد.
رابطه ی بین حمایت از تولید و جذب نقدینگی بسیار روشن است چرا که نقدینگی ها باید از بازار و یا نقاط مضر جمع آوری شده و به تولید سرازیر گردند و تا وقتی که شیر نقدینگی به سمت بازار باز باشد، عملاً تولید نیز قادر به تأمین نیازهای اولیه خود در تأمین مواد اولیه و بهسازی نخواهد بود. هم اکنون نرخ تورم تقریباً دوبرابر سود بانکی است و مردم ترجیح می دهند پولی را که در بانک گذاشته اند را بردارند و بروند و خرید کنند و کالاهایی را که در آینده قصد خریدشان را داشتند و حتی نداشتند را خریداری کنند و این مسئله یعنی خالی شدن دست بانک ها برای دادن تسهیلات مورد نیاز صنایع همچنین افزایش نقدینگی و افزایش تقاضا و ایجاد تورمی چندگانه، چرا که هم اکنون تعداد زیادی از صنایع از جمله خودروسازی به دلیل نداشتن نقدینگی و البته سوءمدیریت و سوءاستفاده خودروسازان، با تعطیلی تولید مواجه شده اند و همین تعطیلی تولید، تورمی لجام گسیخته را در بازار خودرو ایجاد نموده است، حال این که با بحرانی شدند بازار خودرو، عطش خرید خودرو بیشتر شده است یعنی افزایش تقاضا در برابر کاهش عرضه ایجاد گشته است. در صورت تأمین نقدینگی تولید از سویی تولید افزایش می یابد و از سوی دیگر موجب افزایش اشتغال و قدرت کشور می شود و از خروج ارز نیز جلوگیری نموده و موجب قدرت جذب بیشتر نقدینگی و استقلال کشور و واکسینه شدن در برابر تحریم ها می گردد.

اینک بانک ها که فاصله ی بین سود بانکی تسهیلات و نرخ تورم را مشاهده می کنند، بر اساس منافع اقتصادی از پرداخت هرگونه تسهیلات خودداری می کنند، چرا که پرداخت چنین تسهیلاتی مترادف با کاهش سرمایه واقعی آنها خواهد بود و اینچنین حتی خود بانک ها نیز به بورس بازی و دلالی و خرید و فروش تمایل پیدا می کنند، مگر این که به از مابهترانی چون مه آفرید خسروی ها تسهیلاتی پرداخت نمایند و البته خاوری هایی نیز این وسط سودشان را ببرند تا با پرداخت این تسهیلات موافقت نمایند؛ در چنین شرایطی بهترین راه این است که نرخ سود بانکی آن قدر به نرخ تورم نزدیک شود که دوباره قابلیت جذب نقدینگی را داشته باشد و از سویی دادن پرداخت تسهیلات آن هم بدون باندبازی و فساد اداری برای بانک ها بصرفد تا حاضر به این کار بشوند.
افزایش نرخ تسهیلات موجب خواهد شد هم نقدینگی ها جذب شود و هم کسی به خاطر فاصله بین نرخ تورم و نرخ سود به دنبال تسهیلات نگردد، بلکه تنها کسانی که امکان ایجاد ارزش افزوده ای بیش از نرخ تورم دارند به دریافت تسهیلات روی آورند و از سویی همین مسئله موجب می شود سودبانکی که بزرگترین رانت کشور است و موجب بزرگترین فساد اقتصادی و اداری کشور (مه آفرید خسری ها و خاوری ها) نیز شده است، از این حالت مفسده انگیز خارج شده و به سلامت اقتصادی کشور آن هم در جهت پویایی و اشتغال کمک نماید، نمی توان توقع داشت رانتی به این بزرگی (فاصله زیاد بین سود بانکی و نرخ تورم) وجود داشته باشد و طماعان به دنبال استفاده از آن نباشند و بانک ها نیز این رانت را جز به از ما بهتران ندهند.
یقیناً با کاهش نقدینگی و افزایش تولید، تورم نیز کاهش یافته و دولت می تواند دوباره سود بانکی را متناسب با نرخ تورم پایین آورد، اما در حال حاضر این نرخ سود بانکی تنها روز به روز شرایط را بدتر می کند. البته دولت می تواند بخشی از سود بانکی مربوط به صنایع را به عنوان یارانه تقبل نماید و آن را به حساب یارانه ای که باید برای هدفمندی به ایشان می داده است بگذارد تا هم صنایع امکان تأمین مواد اولیه را داشته باشند و هم امکان توسعه و بهسازی را. دیگر اکنون دولت باید متوجه شده باشد که با سود بانکی خیلی پایین تر از نرخ تورم نمی توان ترمزی برای کاهش سرعت تورم ایجاد کرد مگر این که موج معلق زدن ماشین اقتصاد کشور شده و آن را به دره سقوط پرتاب نماید، بلکه باید با نرخ سود بانکی کم کم روی تورم تأثیر گذاشت و سرعت تورم را کاهش داد و مانند ترمز abc از قفل شدن چرخ اقتصاد کشور جلوگیری کرد.
در کنار تمام این مسائل بحث اقتصاد مقاومتی باید خارج از یک مسئله شعاری مورد اهتمام قرار گیرد چرا که دولت باید سریعاً درصدد شناخت نقطه ضعف ها برآمده و همانطوری که امکان تحریم بنزین را با سهمیه بندی سوخت و افزایش تولید بنزین از بین برد، نقاط ضعف را شناسایی و با حل آنها و یا ایجاد راه های جایگزین قبل از هرگونه تحریم و تنشی خیال تولیدکننده ها را برای تولید بیشتر راحت نمایند. 

مطالب مرتبط از همین وبلاگ:
گام های بعدی کنترل بازار چیست؟
مادر مشکلات اقتصادی 
بی توجهی خودروسازان به امر رهبر 
گام های بعدی کنترل بازار چیست؟
پیشنهاد برای کنترل بازار خودرو
آیا نرخ سود بانکی فعلی به نفع تولید است؟!
کاش دولت همیشه علمی عمل کند
تیم اقتصادی دولت چرا ساکتند؟
اثبات تورم 50% و نسخه پیشنهادی
مدام نگویید بانکداری ما ربوی است 
آیا چاره ی گرانی ها افزایش بازرسی هاست؟!‏ 
کاهش آنی قیمت سکه پیامی برای دولت 
لزوم پاسخگویی سریع ارزی دولت 
یک سفربازاری به جای چند سفر استانی 
شرایط تحقق شعار امسال (قسمت دوم) 
شرایط تحقق شعار امسال (قسمت اول)

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

بخش نخست برنامه دیشب پایش (برنامه اقتصادی یکشنبه شب های شبکه 1) به محدودیت 52 قلم کالای صادراتی انتقادداشت و این مسئله را مخالف تولید معرفی کرد و از مسئولان نیز خواستند که اگر دفاعی دارند با تماس تلفنی توضیحات خودشان را ارائه بفرمایند اما از آنجا که برنامه پایش با بی مهری و با بهتر بگویم تحریم مسئولان دولتی مواجه شده است، عملاً قابل پیش بینی بود که تماسی برقرار نخواهد شد و از این لحاظ به نظرم رسید که این بحث شاید به منظور تحریک مسئولان برای حضور و مشارکت در برنامه بوده باشد وگرنه منطق پشت این محدودیت صادرات به این دلایل مشخص و به راحتی قابل استنتاج بود:
1- اقتصاد مقاومتی در شرایط جنگ اقتصادی ایجاب می کند دولت از ابزارهای خود در جهت حفظ و تنظیم بازار داخلی به بهترین نحو استفاده نماید و نمی توان توقع داشت بحث های اقتصادی در شرایط معمول را با چنین شرایطی مقایسه نمود.
2- شرایط تحریم کشور موجب شده است در بسیاری از مواقع واردات کالا به دلیل مشکلات مبادله ی پول و مشکلات تحریم اقلام معمول کالایی با مشکل مواجه شود و در چنین شرایط خروج کالاهایی که اطمینانی در ورود و تأمین آنها برای کشور وجود ندارد اشتباه به نظر می رسد.
3- اگر چه مجریان این برنامه در بخشی از انتقاد خود تأمین ارز این کالاها را در شرایطی که کشور برای فروش نفت بعضاً با مشکل مواجه است را مفید می دانند اما این مسئله منطقی نیست چرا که کالاهایی که تحریم شده اند عموماً مورد استفاده داخلی هستند و در صورتی که ارزی از فروش این اجناس به کشور وارد شود، به همان میزان و حتی بیش از آن باید دوباره برای تأمین مشابه همان کالاها ارز از کشور خارج نمود.
4- بسیاری از کالاهای مشمول ممنوعیت صادرات کالاهایی هستند که عملاً به دلیل انرژی بسیار ارزان (نسبت به قیمت ارز) بسیار ارزان تر از کالاهای خارجی تمام می شوند و درواقع بیشتر سودی که عائد صادرکننده می شود ناشی از همین یارانه انرژی است و اینچنین قیمت صادراتی آن و در واقع ارز وارد شده به کشور عملاً از ارزی که جهت تأمین کالای مشابه از کشور خارج می شود به مراتب کمتر خواهد بود.
5- بخشی از ممنوعیت ها مربوط به کالاهایی است که با ارز یارانه ای وارد شده و با فراوری یا بسته بندی با ارز آزاد خارج می شود و این یعنی یک یارانه ارزی به مثابه رانت عظیم ارزی (اختلاف ارزیارانه ای یا مبادلاتی با ارز آزاد) به این صادرکنندگان داده می شود که از جیب بیت المال خارج می شود و درواقع سود صادرکنندگان ناشی از همین اختلاف قیمت ارز است.
6- سود زیادی که در صادرات وجود دارد موجب می شود تولید کننده میل به صادراتش بیشتر شود و در چنین شرایطی تولید کننده قیمت فروشش را در کشور به همان نسبت افزایش ارزش صادراتی افزایش می دهد و تازه از سویی هم بیشتر محصولش را صادر می کند و این یعنی هم کمبود در بازار و هم افزایش قیمتهای وسوسه انگیز برای تولید کننده.

این مطلب در مجله رخنما نیز منتشر گردید.

مطالب مرتبط:
پیشنهادهایی برای برنامه پایش 
برنامه پایش و اشتباه قدیری ابیانه
اشتباه دیگری در پایش

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود. 

در تاریخ 1/7/91 مطلبی نوشتم با عنوان "قوانین صادراتی اصلاح شود" و در آن، به وضعیت صادرات کالاهایی که کشور برای واردات مجدد آنها با مشکل مواجه است انتقاد کردم و افزایش قیمت ارز را انگیزه ای برای صادرات بیشتر به جای عرضه در داخل کشور معرفی کردم. در چنین شرایطی از سویی کمبود عرضه و از سویی دیگر سودجویی بیشتر صادرکنندگان در افزایش محصولات داخلی را در افزایش گرانی ها موثر دانستم که با توجه به مشکل کشور در تأمین ارز جهت واردات کالا و جبران کمبودها، همچنین محدودیت های ناشی از تحریم، پیشنهاد دادم که قوانین صادراتی که امکان هرگونه ایجاد محدودیت را برای صادرکنندگان از بین برده بود، اصلاح شود و اینک با توجه به اخبار منتشر شده از سوی مراجع رسمی، لیستی در جهت اعمال محدودیت های صادراتی منتشر شده است که امیدوارم به تثبیت بازار و جبران کمبودهای ناشی از تحریم کمک بنماید تا شاید به برگشتن بازار و قیمت ارز و شکست تحریم ها، دوباره صادرات از سرگرفته شود.

مطلب مرتبط: قوانین صادراتی اصلاح شود

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

مدام از برخی مسئولان کشور سخنانی در معرفی امام زمان عج شنیده و می شنویم و همواره از این که مسئولان و مردم کشورما همواره به یاد امام زمان و دلتنگ ظهورایشان هستند احساس افتخار کرده ایم، اما بحثی را که مطرح می کنم ریشه در برخی انحرافات عمیق و بدیع در باب انتظار دارد. انحراف در باب مهدویت همواره وجود داشته و انجمن حجتیه و مکتب خودساخته بهاییت ریشه در انحرافات این باب دارد. قبلاً در باب انحرافاتی که ریشه از فهم غلط و سلیقه ای از مفاهیم عمیق دینی مانند توکل و توسل و استخاره دارد مطالبی را نوشته ام و اکنون این انحراف خطرناک و جدید که ریشه در باب مهدویت دارد را معرفی خواهم نمود. از شما مخاطب عزیز تقاضا دارم مطلب را با حوصله از مقدمه شروع کنید تا خدای ناکرده اختلافی ناشی از سوءتفاهم با نگارنده ایجاد نشود.
غیبت و انتظار مفاهیمی عمیق بوده که علمای راستین شیعه همواره به صورت ریشه ای و علمی پرداخته اند و عصاره ی تمام این تضارب آرای ناشی از آیات و روایات و علوم دینی در باب غیبت کبری و انتظار در مفهوم جدیدی به نام اصل ولایت فقیه بروز پیدا نموده است. براساس روایات مسلم و قطعی که به ما رسیده است در زمان غیبت کبری، علما و فقهای دین نیابت امام زمان را دارند و باید از ایشان تبعیت نمود و با توجه به اصل پذیرفته شده اجماع در کشف و استنباط و رفع نیازهای جامعه اسلامی، مفهوم ولایت فقیه با همان تعریف ولایت رسول الله (به تعبیر امام وارسته انقلاب خمینی کبیر) پا به عرصه پرچمداری اسلام گذاشت و با توجه به استفاده از پتانسیل وحدت مسلمین، از آن روز تا کنون پرچم اسلام راستین روزبه روز برافراشته تر و برافراشته تر می شود.
ولایت فقیه از آن جهت بهترین جایگزین امام معصوم در عصر غیبت است که هم مفهوم وحدت و تبعیت و هم حکومت دینی را در خود مستتر دارد و حکومتی که به این اصل مترقی مجهز باشد کمترین احتمال لغزش و خطا را در پیش روخواهد داشت و اینچنین حکومتی، باب بدعت ها و انحرافات را بر روشنفکران!!! و منحرفان خواهد بست. اینجاست که ولایت فقیه که خود حفاظت و مقدمه سازی ظهور حضرت حجت را بر عهده گرفته است، هدف نیش و نوش های سمی دشمنان اسلام راستین و امام زمان قرار می گیرد، ولی با توجه به پایگاه مستحکمی که امام زمان در دل شیعیان و مؤمنان دارد، روز به روز اقتدار ولایت فقیه به واسطه نیابت از امام زمان بیشتر و بیشتر و محبوبیت او فراگیرتر و جهان شمول تر گردیده است، آنچنان که آوازه این اقتدار و محبوبیت پا از مرزهای جغرافیایی فراتر نهاده و موجب ناامیدی دشمنان از حربه تحریف، بدعت و تحجر در انقلاب گردیده است.
ولی فقیه با توجه به تسلطی که در حوزه علوم دینی و اشرافی که به مسائل سیاسی زمان دارد، همواره نسبت به شناخت بازی دشمنان و بدعت آورندگان و البته متحجرین هشیار بوده و مفاهیمی مانند پلورالیزم و سکولاریزم و عرفانهای نوظهور و مکاتب بشرساخته و اسلام افراطی و طالبانیسم نیز نتوانسته اند بدعت و تحجر را در این حکومت وارد کنند و اینچنین است که اصل ولایت فقیه در عین تبلیغ و گسترش اسلام راستین در برابر مظاهر پیشرفت و علوم و تکنولوژی های نوین نیز کم نیاورده و در واقع با تفقه در دین، جایگاه زمان را در پیشرفت دین قدر بداند و اینچنین عامل زمان، پیشرفت علم و تکنولوژی که موجب رکود سایر ادیان می گردید را به عنوان یک ابزار نشر و توسعه در دست بگیرد.
و اما چندسالی است که ایستادگی ولی فقیه در برابر انحرافات موجب گردیده است تا یک انحراف نوین زاده شود. این بیماری بدخیم، ولی فقیه را که ریشه در تفکر انتظار و غیبت امام زمان دارد را منافی مفهوم انتظار (حجتیه) معرفی می کند و مفهوم ولایت فقیه را با ولایت مداری در تضاد می داند، چرا که انسان کامل را در (عصر غیبت صغری!!) در دسترس و ارجح از ولایت فقیه می داند. این جریان، به منظور خنثی سازی مفهوم ولایت فقیه به ناچار باید مشروعیت این اصل مترقی (ولایت فقیه) را که برگفته از مهدویت اصیل است را زیر سوال برده و برای همین باید از اعتبار امام زمان در تایید بدعت ها و بدعت گزاران استفاده می نماید. اینچنین است که مدعیان این تفکر انحرافی، در پیروزی ها، پیروزی خود را مستقیماً تحت نام و تایید امام زمان معرفی می کنند و در شکست ها و ضعف ها دیگران را به ایستادگی در برابر انسان کامل محکوم می نمایند تا اعتبار کسب کرده را از دست ندهند و اعتبار رقبا را زیر سوال برند.
اگر چه این انحراف در ابتدا با یک نشت فکری از یک به ظاهر دوست یا بهتر بگویم مراد منحرف آغاز شد، ولی کم کم مجموعه ای را که بزرگترین افتخارش دست بوسی ولایت فقیه بود را به صورت کامل آلوده و یا طرد نمود و بعد از مدتی مراد و مرشد انحرافات از نظرها محو شد و ادامه ی انحراف به مریدان فکری این انحراف سپرده شد.
این منحرفان در مواقعی که علناً در برابر ولی فقیه ایستاده بودند، ادعای ولایت مداری شان گوش فلک را کر می کرد و در مواقعی که مورد انتقاد ولی فقیه و یا ولایت مداران قرار می گرفتند فوراً شروع می کردند به معرفی انسان کامل و این که هیچ کسی جز او اعتباری برای حکومت ندارد و این که تنها اوست که باید از او اطاعت کرد و ...، اگر چه این مفاهیم شاید در نظر اول مفاهیم خوب و قابل ستایشی به نظر برسند اما وقتی که با دیده بصیرت به آنها نگریسته می شود و آنها را در کنار ناسیونالیزم و فقه گریزی و تساهل این گروه و تعاریف انجمن حجتیه از بحث انتظار می گذاریم به این نتیجه می رسیم که ادعاهای ایشان در ارج گذاشتن به مقام انسان کامل، ریشه از نوعی تفکرات حجتیه داشته و تنها برای توجیه اشتباهات و طغیان هایی که در برابر دستورات ولی فقیه انجام داده اند مطرح می شود، گویی این گروه می خواهند تمرد خود را از ولی فقیه در سایه اطاعت شان از امام زمان یا همان انسان کامل توجیه کنند و اینچنین هم خودشان را منتسب به معصوم بدانند و هم اعتبار ولی فقیه را زیر سوال ببرند.
اینان نه تنها معتقدند که اسلام را تنها باید به دست امام زمان سپرد، بلکه گویی از خدمت هر کس دیگر به اسلام نیز زیاد خوششان نمی آید، ایشان خدمت به ظهور را در پرداختن به انسان جستجو می کنند و گویی پرداختن به اسلام را تنها در حوزه امام زمان می دانند. اگر چه حجتیه های قدیم مایل بودند کناری بنشینند و افزایش ظلم و فساد را به انتظار ظهور تنها نظاره کنند، اما ایشان از قدرت بدشان نمی آید.
نتیجه: در تاریخ 27/12/89 مطلبی نوشته بودم با این عنوان که    “آیا امام عصر مسخ انقلابش را به نام خودش می بیند؟!‏” و در آن مطلب مباحث اخیر را تا حدودی مورد واکاوی قرار داده بودم و اما اکنون بیشتر به این مسئله ایمان دارم که هر گونه نسبت ناروا و ناسزا اعم از "هاله ی نور" یا "مدیریت مستقیم امام زمان در بحث هدفمندی" و "ادعاهای ولایت مداری مصادف با قهر یا تمرد از ولایت فقیه" و "طرح بحث غیبت صغری با این تعبیر که در غیبت صغری ارتباط با امام زمان مانند غیبت صغری می تواند محسوس و  مستقیم باشد" و "تعریف مکتب ایرانی" و "غیر اسلامی دانستن قیام های منطقه" و .... با تناقضات آشکار و بعضاً رسوایی همراه شد و البته این مسئله برایم قابل پیش بینی بود چرا که مدیریت امام زمان را حقیقتاً نافذ می دانم، به خصوص این که هرگز ایشان نمی گذارند کسی یا کسانی منحرف، با سوءاستفاده از نام ایشان انقلابی را که هزاران خون بسیجی با پیشانی بند "یا مهدی" و "یا زهرا" و "یا حسین" علیهم السلام به پای آن ریخته شده را با انحرافات فکری و بدعت های زشت مسخ نماید.
اکنون حقیر بخش زیادی از مشکلات کشور را ناشی از نیت پلید نشر این بدعت می دانم، نیتی که هر موفقیت را ناشی از تأیید مستقیم امام زمان و نشانی از بی نیازی به ولی فقیه و اطاعت از ایشان معرفی می نماید و با رسوا شدن، روز به روز به جریانی عصبی و تنش زا تبدیل می شود، جریانی که علی رغم دستورات مؤکد رهبر به حفظ وحدت و پرهیز از علنی کردن اختلافات و تمرکز بر حل مشکلات مردم هنوز تبعیت خود را از این دستور اعلام ننموده است و این درحالی است که سران دو قوه ی مقننه و قضاییه سریعاً و صریحاً نسبت به این مسئله اقدام نمودند و البته ما به تمرد های یک هفته ای و ده روزه و شاید بیشتر این جریان و ادعاهای بعدشان در باب ولایت مداری و انسان (کامل) محوری عادت کرده ایم و با شناخت ریشه ی این ادعاها دیگر متعجب نخواهیم شد.

خبر تکمیلی: بالاخره رییس محترم جمهور نیز تبعیت خود را از دستور رهبر معظم انقلاب اعلام نمودند، امید که هر چه زودتر شاهد حل شدن مشکلات گفتاری، رفتاری و فکری در کشور باشیم.

مطالب مرتبط:

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

آقای احمدی نژاد طی نامه ای سرگشاده و تند، پاسخ نامه محرمانه آقای آملی لاریجانی را منتشر کرده اند، که با توجه به متن نامه ی ایشان و سخنان رهبر معظم انقلاب به خصوص سخنان اخیرشان چند سوال برایم مطرح شده است که کاش می توانستم پاسخش را از رییس جمهور بشنوم:
1- آیا مسئولیت شخص اول دولت نسبت به حوزه ی مسئولیتش کمتر از شخص دوم مملکت است؟ و آیا ایشان به عنوان شخص اول دولت پاسخگوی مشکلات مردم در زیرمجموعه خودشان هستند که اکنون به شخص دوم بودن شان در مملکت باید برسند؟
2- آیا شخص دوم مملکت بودن همان نفر اول دولت بودن نیست؟ آیا اگر ایشان دولت را خوب مدیریت و اداره کند به این معنی نیست که نسبت به مسئولیت شخص دومی مملکت نیز به درستی عمل کرده اند؟
3- آیا رییس جمهور شورای نگهبان را مرجع تفسیر قانون اساسی نمی شناسند؟ آیا دولت خودش را مرجع اجرای قانون اساسی و نظارت و قانون گذاری و تفسیر قانون می شناسند؟ آیا چنین مسئولیتی برای رییس جمهور شأن نزول مجلس و قوه قضاییه و شورای نگهبان را زیر سوال نمی برد؟
4- آیا اطاعت شخص دوم مملکت از شخص اول آن را لازم نمی دانند؟ آیا تفسیر سخنان رهبر را نیز شخصاً برعهده گرفته اند؟ آیا به عنوان مسئول اجرای قانون اساسی، عدم اطاعت از ولی فقیه در اجرای دستور وحدت و حل مشکلات مردم، پرهیز از حاشیه سازی و لزوم پاسخگویی، را ناقض قانون اساسی نمی دانند؟
5- آیا این همه عصبانیت رییس جمهور از تحریم هاست یا از لب پِرشدن جام جم جریان انحرافی و زندانی شدن جوانفکر؟ آیا همین حساسیت را که ایشان در مورد جوانفکر و یا نه کلیه زندانیان اوین دارند را در مورد ظلمی که به واسطه قاضی مرتضوی در قائله کهریزک اتفاق افتاد را نیز دارند؟
6- آیا مردم باید باور کنند که اصرار رییس جمهور برای سرکشی از زندان اوین به خاطر حمایت از حقوق زندانیان است؟ اگر چنین است بهتر نیست که در حمایت از زندانیان، کمی زندگی را برای خانواده هایشان سهل تر کنید.
7- آیا بهتر نیست که رییس دولت در حمایت از زندانیان لطف بفرمایند وضعیت اقتصادی مردم و خانواده های زندانیان را بهبود بدهند تا جرائم و تخلفات مردم در جهت امرار معاش کمتر شود؟
8- آیا درگیری قوا و نامه ی تند رییس جمهور موجب افزایش تنش ها در بازار سرمایه، ارز و کالا در کشور نمی شود؟ آیا این علنی کردن اختلافات موجب امیدوارتر شدن دشمنان کشور نمی شود؟  آیا مردم این درگیری ها را دوست دارند؟
9- آیا رییس جمهور اصرار دارند سایر قوا را نیز مانند قوه مجریه به نحو مطلوب مورد مدیریت و هدایت قرار دهند؟ آیا بهتر نیست مدیریت خوب را از حوزه مسئولیت خودشان آغاز کنند؟
10- آیا رییس جمهور اصرار دارند که با مظلوم نمایی ثابت کنند نمی گذارند ایشان کار کنند؟ آیا این حاشیه سازی ها برای فرار از تیغ تیز انتقادات است؟ یا نه! دولت بدش نمی آید که گرانی ها و فشارها بیشتر شود؟
11- آیا شخص دوم مملکت و مجری قانون اساسی، هنوز خود را خادم و پاسخگوی مردم می داند؟ اگر چنین است آیا دغدغه اول مردم را وضعیت اوین شناخته است؟
12- اگر قرار باشد رییس دولت، شخصاً مسئول نظارت بر قانون اساسی هم باشد آیا استیضاح و سوال از رییس جمهور  متضاد قانون اساسی نخواهند بود؟
13- آیا این تنش زایی ها عامدانه صورت می گیرد یا نه از سهل انگاری است؟ اگر عامدانه باشد، آیا خدمت به مردم تلقی می شد یا خیانت؟

مطالب مرتبط:

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.