باتوجه به حمایت علنی آمریکا و انگلیس و شبکه های دولتی شان BBC و VOA از لیست هاشمی و شخص هاشمی، برای برخی افراد که این حمایت امری عجیب و مشکوک به نظر می رسد چند سؤال داریم:

چرا شبکه های ماهواره ای ضدانقلاب نباید از هاشمی و لیست او دفاع کنند وقتی خود هاشمی هم از ماهواره و شبکه های ماهواره ای دفاع می کند و به مخالفان ماهواره توهین می کند؟!

چرا شبکه های دولتی آمریکا و انگلیس از لیست هاشمی و شخص هاشمی حمایت نکنند وقتی که او از اساس منکر موافقت امام با شعار مرگ بر آمریکا میشود؟!

چرا ضدانقلاب نباید از هاشمی و لیستش حمایت کند وقتی او هم مثل ایشان و بهتر از ایشان در پی تخریب و زدن شورای نگهبان و اعضای آن است؟!

چرا همه ضدانقلاب های داخلی و خارجی نباید از هاشمی و لیستش حمایت کنند وقتی او می خواهد ولایت فقیه را به یک عنصر مدیریت شده، تحت کنترل و فرمالیته تبدیل کند؟!

چرا آمریکا و انگلیس نباید از هاشمی حمایت کنند وقتی او هم مانند آنها، حکومت سوریه را قاتل مردم سوریه معرفی می کند و  اتهام استفاده از بمب های شیمیایی را به ایشان وارد می کند؟!

چرا لیست هاشمی مورد حمایت آمریکا و انگلیس نباشد وقتی که با هدف حذف حضرات جنتی، مصباح و یزدی که عمار وار و سلمان سان از حریم انقلاب و ولایت فقیه دفاع می کنند، تنظیم شده است؟!

چرا آمریکا و انگلیس و ضدانقلاب نباید از هاشمی و لیست او حمایت کنند وقتی که در فتنه88 نشان داد ظرفیت سرمایه گذاری بیشتر برای فتنه های بعدی و هجمه های دیگر به منافع ملی، انقلاب، قانون اساسی و ولایت فقیه را دارد؟!

در یک سال اخیر، مسئله ای که در اظهارات و مصاحبه های برخی مقام های آمریکای و ایرانی خیلی به گوش رسید، صحبت از یک دوره حدود 10 تا 15 ساله بود، به نحوی که گویا در این مدت قرار است در ایران اتفاقات نگران کننده و خاصی رخ دهد که نگاهی به متن اظهارات نشان می دهد که این مدت، برگرفته از 10 تا 15 سال اجرای برجام است که در ابتدا نظرشما را به برخی از این اظهارات کلیدی جلب می کنم:

بخشی از سخنرانی جنجالی نتانیاهو در کنگره امریکا (اسفند 93):

«آقایان و خانم ها، من امروز اینجا آمده ام که بگویم ما (آمریکا و اسرائیل) نمی توانیم روی امنیت جهان به این امید قمار کنیم که ایران تغییر کند و بهتر شود. نمی توانیم روی آینده خود و کودکانمان قمار کنیم. چرا باید کسی چنین توافقی را بکند؟ زیرا امید دارد که ایران در سالهای آینده بهتر شود؟ من باور ندارم که رژیم تندروی ایران بعد از این توافق، بهتر شود. می توانیم اصرار کنیم که محدودیت های روی برنامه اتمی ایران تا زمانی که این کشور به تجاوزگری های خود در منطقه و جهان ادامه بدهد، برچیده نشود، پیش از برچیدن این محدودیت ها، جهان می بایست از ایران سه چیز بخواهد: اول اینکه به تجاوزگری به همسایگان خود در خاورمیانه پایان بدهد. دوم به حمایت از تروریسم در سراسر دنیا خاتمه بدهد و سوم اینکه به تهدید به نابود کردن کشور من اسرائیل، تنها کشور یهودی دنیا پایان بدهد. اگر قدرت های جهانی آماده نیستند بر لزوم تغییر رفتار ایران پیش از امضای توافق اصرار کنند، دست کم می توانند بر لزوم تغییر رفتار ایران پیش از منقضی شدن توافق (10 تا 15 سال) اصرار کنند. اگر ایران رفتار خود را تغییر دهد، این محدودیت ها برچیده می شود، اگر تغییر نکند، این محدودیت ها نباید برداشته شوند.»

جان ساورز، رئیس سابق ام آی 6 در مصاحبه با cnn (شهریور 94) :

«من فکر می‌کنم ما نیاز به قدری صبر استراتژیک در قبال ایران داریم تا به آن، زمان برای توسعه و تکامل ظرف 10 تا 15 سال پیش رو بدهیم. البته اگر ایران سعی به گریز هسته‌ای بکند، ما همچنان یک ضامن نهایی که همان حمله محتمل نظامی است، داریم. اما من فکر می‌کنم این احتمال وجود دارد که ایران طی 10 تا 15 سال آینده به کشوری عادی تر و نرمالتر تبدیل شود و ما باید این احتمال را تقویت کنیم.»

اظهارات کری در شورای روابط خارجی امریکا(مرداد 94):

«گذشت 15 سال می‌تواند تغییرات زیادی در ایران ایجاد کند… من چنین چیزی را نمی‌توانم تضمین بدهم . باور من این است که در 15 سال، در یک کشور اتفاقاتی می‌افتد.»

باراک اوباما در گفتگو با با توماس فریدمن خبرنگار مشهور نیویورک تایمز(تیرماه 94):

«ما با این توافق عملا یک دهه اجماع بین المللی را پیش خرید کرده ایم تا اگر احساس کنیم ایران هر کدام از این توافقات را نقض می کند ، به ما بپیوندند اما 10 یا 15 سال دیگر ، کسی که در جای من رئیس جمهور آمریکا خواهد بود ، چه جمهوریخواه و چه دموکرات، نه فقط همین ظرفیت را برای اقدام نظامی لازم یا اعمال تحریمهای جدید دارد، بلکه نگاه دقیقتری درباره برنامه هسته ای ایران خواهد داشت و در جایگاه بهترین قرار خواهد داشت و اگر قرار باشد با نقض این توافقنامه برخورد کند ، مشروعیت و مجوز بین المللی خواهد داشت. اگر ما به این توافق پشت کنیم، یک پیام به افراط‌گرایان در ایران می‌فرستیم و آنان احساس خوبی خواهند کرد و کسی نمی‌داند که در انتخابات بعدی چه بر سر روحانی می‌آید.»

تیتر و طرح روی جلد مجله تایم (آذرماه 94):

تیتر نسخه آذرماه 94 این نشریه می گوید: «ایران 2025 چگونه در دهه آینده جهان را تغییر خواهد داد»، که در طرح روی جلد این مجله نیز دختر جوانی با یک گوشی هوشمند و بادبادکی در دست کنار پارک چیتگر ایستاده بود و در واقع این مطلب را به ذهن متبادر می ساخت که ایران در سال 2025 اینقدر دچار تغییر خواهد بود که می تواند با تأثیرگذاری روی جریان انقلابی در دنیا، جهان را دچار تغییر کند.

مصاحبه اخیر سریع القلم (از مشاوران دولت) (11/11 /1394):

«مورد سومی که درباره تغییرات دید و تحلیل در آمریکا در قبال ایران در تحقیقات برای من روشن شده است، این است که آنها (آمریکایی ها) به این نتیجه رسیده‌اند میانگین سنی مسئولان کلیدی ایران حدود 73 سال است و ایران در «یک دهه آینده» در فرایند تغییر مدیران قرار خواهد گرفت…»

سخنان فوق نشان می دهند که آمریکا، غرب و اسراییل روی تغییرات ایران در مدت 10-15 سال آینده حساب خاصی باز کرده اند، این تغییرات بر چند بستر برقرار است:

1- تغییر نگرش انقلابی گری به سمت پذیرش نقش آمریکا به عنوان کدخدای جهان باستفاده از جنگ نرم و تهاجم فرهنگی  و با ابزارهای نوین رسانه ای در جهت تغییر اهداف و آرمان ها و شعارهای انقلاب است که در همین خصوص مقام معظم رهبری در دیدار مردم قم (1394/10/19) می فرمایند: «تغییر باطن و سیرت انقلاب به معنای تغییر انگیزه‌ها، شعارها، معارف انقلابی و اهداف بزرگ است و در چارچوب اهداف جنگ نرمِ دشمن، باقی ماندن نام «جمهوری اسلامی» و حتی حضور یک «معمم» در رأس آن مهم نیست، مهم آن است که ایران تأمین‌کننده‌ اهداف آمریکا، صهیونیسم و شبکه‌ قدرت جهانی باشد.»

2- تضعیف «توان بازدارندگی دفاعی ایران» به دلیل امکان نظارت گسترده بر اماکن نظامی و امنیتی کشور که توسط برجام بر آژانس و عملاً آمریکا تأمین می گردد که البته مقام معظم رهبری در این خصوص همین امسال در دیدارهایی که با نیروهای ارتشی و سپاهی داشتند به این مسأله تأکید فراوانی داشتند به حدی که عدم تضعیف توان دفاعی ما توسط برجام از پیش شرط ها و خطوط قرمز مهم مقام معظم رهبری بود.

3- دل بستن به تغییرات اساسی در «تضعیف جایگاه ولایت فقیه و انتخاب فردی به عنوان رهبر که کشور را از روحیه انقلابی گری دور کند»، نگاهی که امسال با اظهاراتی مانند شورایی شدن رهبری یا نظارت بر همه فعالیت های رهبری (و نه نظارت بر حفظ شرایط رهبری) و اصرار برای فتح مجلس خبرگان توسط افرادی که در خصوص این موارد همکاری لازم را با جریان معارض داشته باشند از طریق فشار بر شورای نگهبان برای تأیید صلاحیت ایشان دنبال می شود، مقام معظم رهبری  در خصوص اهمیت انتخاب افراد مناسب برای مجلس خبرگان در تاریخ 1394/10/19 فرمودند: «برخلاف برخی تصورها، مجلس خبرگان برای سالی یکی دو بار جلسه و سخنرانی تشکیل نمی‌شود بلکه می‌خواهد روزی که رهبر فعلی در قید حیات نیست، رهبر یعنی کلیددارِ حرکت انقلاب را انتخاب کند و این مسئله بسیار مهم است. بسته به ترکیب خبرگان، آنها ممکن است در هنگام ضرورت، شخصی را به رهبری انتخاب کنند که با توکل به خدا و با شجاعت در مقابل دشمنان بایستد و راه امام را ادامه دهد اما این احتمال نیز وجود دارد که فردی با ویژگی‌های متفاوت را به رهبری برگزینند، بنابراین باید با تحقیق و دقت و شناخت و اطمینان به آنها رأی داد.»

4- «نفوذ» گسترده، جریانی، تشکیلاتی و موردی در نظامات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور که مقام معظم رهبری در این خصوص تذکرات مؤکدی را ایراد فرمودند که برای تحقق آنها هم مردم باید در انتخاب های شان عناصر مطمئن را انتخاب کنند و هم نیروهای اطلاعاتی باید هوشیارتر از همیشه جایگاه های کلیدی را رصد نمایند.

5- یکی از مسائل مهم برای تحقق اهداف آمریکا، استفاده از «بستر برجام» است، برجامی که به فرموده مقام معظم رهبری پر از اشکالات و ایرادات و نقاط ضعف است که اگر منشور ایشان در خصوص اجرای برجام و ملاحظات مجلس شورای اسلامی و شورای امنیت ملی به دقت رعایت نشود، این خطرات از حالت بالقوه به بالفعل درخواهند آمد و اهتمام مجلس شورای اسلامی و شورای امنیت ملی در حراست از این چارچوب ها می تواند این خطرات را کاهش دهد.

خبرگزاری دولتی ایرنا با انتشار خبری در خصوص اظهارات اخیر فرمانده ارتش پاکستان، می نویسد:
«سایت خبری سی.بی.ان CBN با تحریف ناشیانه اظهارات اخیر فرمانده ارتش پاکستان، مطالب سخیفی را منتشر کرده و آن را به ژنرال راحیل شریف مرد شماره یک ارتش پاکستان نسبت داده است، این رسانه گمنام صهیونیستی در همراهی با سیاست های رژیم آل سعود، مدعی شد است که فرمانده ارتش پاکستان تهدید کرده است اگر خطری از سوی ایران عربستان را تهدید کند، پاسخ قاطع به آن خواهد داد!، در صورتی که ژنرال راحیل شریف در دیدار محمد بن سلمان وزیر دفاع عربستان، مواضع سیاسی همیشگی ?پاکستان در قبال عربستان را بار دیگر مطرح کرد و گفت: پاکستان روابطی نزدیک و برادرانه با عربستان و دیگر کشورهای عضور شورای همکاری خلیج فارس دارد و اهمیت زیادی به امنیت این کشورها قائل است. روابط دفاعی پاکستان و عربستان در بالاترین سطح است و هرگونه تهدید علیه تمامیت ارضی عربستان، پاسخ قاطع پاکستان را بدنبال خواهد داشت. این مواضع ?رسمی ومستمر است که از سوی سران دولتی و نظامی پاکستان همیشه ?مطرح می شود، در خبر رسمی منتشر شده از سوی روابط عموی ارتش پاکستان و در خبر هیچ رسانه معتبر دیگر از اظهارات فرمانده ارتش پاکستان در این دیدار، هیچ اشاره ای به موضوع و نام ایران نشده است.»
این که روابط عمومی ارتش پاکستان عبارت «ما ایران را از نقشه حذف میکنیم» را به کار نبرده است، هرچند نقطه مثبتی تلقی میشود ولی همین عبارات موجود نیز از چند جهت قابل تأمل هستند:

1- هرچند که نامی از ایران در خبر روابط عمومی ارتش پاکستان نیامد است اما همه می دانیم که این جلسه بعد از تنش موجود بین ایران و عربستان رخ داده است و این دیدارها نیز در همین راستا بوده است و همین عبارت «هرگونه تهدید علیه تمامیت ارضی عربستان، پاسخ قاطع پاکستان را بدنبال خواهد داشت.» در این موقعیت خاص، پذیرش ادعای ایرنا که این اظهارات ربطی به مسئله ایران ندارد را مشکل می سازد.

2- شبیه عباراتی که فرمانده ارتش پاکستان در خصوص همراهی عربستان به کار برده است، جان کری در دیدار اخیر خود در همین رابطه به این شرح بیان کرده است: «گرچه آمریکا در پی یافتن راهی دیپلماتیک برای حل تنش موجود میان ایران و عربستان است، ولی بهرحال واشنگتن در این تقابل در کنار ریاض خواهد ایستاد.» و این نشان میدهد که عربستان در حال نمایش قدرت دربرابر ایران است و بیان این اظهارات پس از آزادسازی 21 ساعته سربازان آمریکایی هیچ نشانی از حسن نیت ندارد.

3- این که روابط عمومی ارتش پاکستان خبری را نقل کند لزوما به این معنی نیست که کل جزئیات را بیان کرده باشد و در هر صورت نزدیکی رسانه های صهیونیستی و مسئولان سعودی امری نیست که قابل کتمان باشد و نمی توان به صرف صهیونیستی بودن این رسانه تمام اخبار و نقل قولهایش را کذب خواند و اگر چه به ادعای ایرنا در خبر روابط عمومی پاکستان اسمی از ایران برده نشده است اما هرگز به معنی تکذیبیه رسمی در خصوص عبارت تند مطرح شده نیست، چرا که رسانه های مختلف از هر دیداری، عبارات خاصی را ممکن است گلچین و منتشرنمایند.

4- خارج از این که دقیقا چه عباراتی از سوی پاکستان و آمریکا در خصوص حمایت ایشان از عربستان درصورت تنش با ایران بیان شده است، اما صراحت دو طرف در این خصوص غیرقابل کتمان است و به نظر میرسد ما به قیمت کاهش امنیت خود، با پذیرش تعهدات سنگین هسته ای و بازرسی از اماکن نظامی و امنیتی و تکرار عبارت تنش زدایی دربراربر تهدیدات و توهین های دیگران، احساس امنیت دشمنان و حتی همسایگان مان را در تهدید و توهین به ایران افزایش داده ایم.

5- این که برخی مسئولان دولتی در برابر اظهارات کشورهای کوچکی مثل جیبوتی به تمسخر این کشورها متوسل شوند ولی در برابر تهدیدهای کشورهایی مانند عربستان، پاکستان و آمریکا به سکوت یا تکذیب متوسل شود نمی تواند مایه عزت ایران و ایرانی و بازدارندگی در برابر جسارتهای و تهدیدهای بعدی گردد و بهتر است دستگاه دیپلماسی، این رویه را به نحوی تغییر دهد تا ناچار نباشیم تنها بعد از تهدیدها مواضع منفعلانه بگیریم یا حتی سکوت پیشه کنیم.

باتوجه به تکذیب ادعای عذرخواهی آمریکا از ایران بابت تجاوز سربازان  آمریکایی به آب های ایران، برخی سایتها و رسانه ها مثل رادیو فردا (http://www.zqz.ir/792898) این خبرکذب را به سپاه منتسب کردند، ولی با رجوع به مصاحبه سردار فدوی (فرمانده نیروی دریایی سپاه)، مشخص می شود که ظریف به ایشان گفته از آمریکا تقاضای عذرخواهی داشته و ایشان هم عذرخواهی کرده اند.

سردار فدوی در این خصوص می گوید:
«تقریباً از همان اوایل کار تماس‌های دیپلماتیک برقرار بود ما با عزیزان در وزارت خارجه آقای ظریف در تماس بودیم و شرح ماجرا داشتند مشخص بود که آقای کری تماس گرفته با آقای ظریف و درخواست آزادی تفنگداران داشته و آقای ظریف هم موضع بسیار قوی و محکمی داشتند راجع به اینکه اینها در آب‌های سرزمینی ما داشتند و باید عذرخواهی کنند، این روند انجام شده و نیروی دریایی سپاه به محض دستور از سلسله مراتب خود، اقدام به دستوری که خواهد رسید خواهد کرد.» (http://www.zqz.ir/968732)

اظهارات جو بایدن (معاون رئیس جمهور آمریکا)، در مصاحبه با شبکه CBS:
«آیا برای مشکل پیش آمده برای قایق، باید عذرخواهی کنیم؟!! البته درخواستی هم مبنی بر عذرخواهی نیز وجود نداشت.» (http://www.zqz.ir/246475)

سخنگوی وزارت خارجه آمریکا با تکذیب عذرخواهی کری از ظریف گفت:
«جان کری فقط از ایرانیان تشکر کرده است.» (http://www.zqz.ir/854564)

نتیجه: به نظر می رسد کلید طلایی این تناقضات در دست آقای ظریف باشد، بالاخره به عنوان یک مسئول مملکتی، حالا که برخلاف نهی رهبری درباره مذاکره با آمریکا، مدام با اوباما در خصوص مسائل مختلف در تماس تلفنی است، در خصوص تناقضات بین اظهارات ظریف با مسئولان آمریکایی شفاف سازی نماید.

باتوجه به اظهارات دو روز پیش ظریف مبنی بر این که در انتخابات دخالت ندارد، نگاهی به اشارات و شواهد انتخاباتی فعالیت های ظریف در طول دوره مسئولیت وی در خصوص مذاکرات می نماییم:

– ظریف در سال 2004 و در مذاکرات سعدآباد در حالی که در گوشه‌ای در حال مذاکرات محرمانه با محمد البرادعی بود (غافل از این که دوربین در حال ضبط اظهارات وی است)، نگرانی‌های جریانی و حزبی خود را با البرادعی در جریان گذاشت و گفت:

«اگر غرب با ما توافق نکند رقیب ما انتخابات را می‌برد.»
لینک فیلم:  http://aparat.com/v/oz62N

– مصاحبه ظریف با هاله اسفندیاری در سال 1393:
«اگر غربی ها قدر فرصت ایجاد شده را ندانند و با دولت آقای روحانی توافق نکنند، مردم 16 ماه بعد در انتخابات مجلس پاسخ آنها را با رای دادن به جریانات غرب ستیز خواهند داد»
لینک فیلم:  http://media.snn.ir/Original/1393/07/08/VID10413611.flv

– اظهارات ظریف در کلیپ منتشره در آستانه مذاکرات وین 6:
«با نزدیک شدن به 29 تیر من یک بار دیگر احساس نیاز می کنم که هشدار دهم و بگویم که بازی شاهین – قمری به امید گرفتن امتیاز در لحظه آخر ، نمی تواند نتیجه ای بهتر از سال 1384 بدهد. به تمام کسانی که هنوز فکر می کنند تحریم ها ایران را به پای میز مذاکره کشاند ، فقط می توانم بگویم که تحت فشار قرار دادن نه در طول 8 سال گذشته بلکه در واقع در 35 سال گذشته را امتحان کردید ، این روش ملت ایران را وادار به تسلیم نکرد . نه در حال و نه در آینده هم نخواهد کرد ، ما هنوز فرصت داریم که از این چرخه تشدید شونده خارج شویم .»
لینک فیلم:

http://v.alalam.ir/news/2014/07/03/alalam_635399922940105617_25f_4x3.mp4

– توییت جواد ظریف بلافاصله پس از شکست مذاکرات وین 5:
«دستیابی به توافق جامع هسته‌ای غیرممکن نیست، نیاز است توهمات کنار گذاشته شود، نباید مانند سال 2005 فرصت از دست برود»
http://vatanemrooz.ir/Newspaper/MobileBlock?NewspaperBlockID=4970

– بعد از تویین ظریف، بی بی سی اظهارات ظریف را اینچنین تحلیل می کند:
«این پیام مخاطب خارجی دارد. به نوعی به طرف های مذاکره هشدار می دهد نگذارید اتفاقات 2005 تکرار شود. اتفاق کلیدی 2005 آن بود که پس از یک دوره اتفاقات و مذاکرات، آیت الله خامنه ای بی حوصله شد و مذاکرات را متوقف کرد. بن بست مذاکرات در سال 84 تیم آقای روحانی را از صحنه مذاکرات خارج کرد. ممکن است ظریف به این نکته ظریف هم اشاره داشته باشد که اگر کارها خوب پیش نرود ممکن است این تیم فعلی از صحنه خارج شود».
http://titre1.ir/fa/print/36915

– جان کری (وزیر امور خارجه آمریکا مرداد 94):
«اگر توافق نمی‌کردیم معلوم نبود در انتخابات بعدی چه بر سر روحانی می‌آمد»
http://javanonline.ir/fa/news/729475

نتیجه: در نهایت با توجه به درک متقابلی که بین ظریف و کری در خصوص اهمیت انتخابات ایران مشاهده می شود، به نظر نمی رسد مواضعی که بعضاً از سوی این دو نفر به صورت همزمان و متناظر اتخاذ می شود و یا نامه ای که کری در خصوص نحوه اجرای ممنوعیت ویزا (به نحوی که بر اقتصاد ما تأثیر سوء نگذارد) به ظریف می نویسد و یا اظهارات ظریف مبنی بر این که اگر مصوبه کنگره اجرا بشود (ونه این که تصویب بشود) برجام نقض خواهد شد و … بدون هماهنگی در یک اتاق فکر مشترک و در جهت پیروزی انتخاباتی دوستان روحانی، صورت نگرفته باشد.

امروز 1394/10/11، اخبار ساعت 14 شبکه یک سیما گفت که کاخ سفید اعلام جزئیات بسته تحریم موشکی را که قرار بود دیشب منتشر کند، فعلاً معلق کرده است و این یک درس بزرگ برای مسئولان ما دارد که چاره تحریم ها، محدودیت ها و یاوه گویی های آمریکا، سکوت و انفعال نیست، بلکه باید محکم ایستاد و همانطوری که رئیس جمهور و وزیر دفاع و فرمانده های نظامی کشور همان دیشب و امروز اعلام کردند، اینقدر محکم موضع گیری کرد که طرف مقابل از اقدامات خود پشیمان گردد، در همین خصوص موارد توجه به نکات زیر مهم به نظر می رسد:
1- هیچ تضمینی نیست که این بسته تحریمی دوباره در دستور کار قرار نگیرد و این تعلیق، موقت نباشد، لذا باید در خصوص آن اقدامات پیشگیرانه و بازدارنده نظامی و حقوقی اجرا کرد.
2- اگر موضع نسبتاً متفاوتی که در خصوص بسته تحریمی موشکی دیروز از سوی رئیس جمهور اتخاذ شد در مورد محدودیت ویزا هم به منزله نقض برجام اعلام میشد مسلماً هم ایران را از آن محدودیت خارج میکرد و هم تحریم موشکی و برداشت حدود 2 میلیارد دلاری را رقم نمی زدند.
3- حراست از برجام تنها وقتی قابل تحقق است که دولت آن را به منزله یک ابزار انتخاباتی و تبلیغاتی نگاه نکند و به آن متکی نگردد و حاضر باشد در براب نقض ها یا برخوردهای خلاف طرف مقابل واکنش متوازن نشان دهد.
4- اگر آمریکا احساس کند که دولت نسبت به حفظ برجام اینقدر نقطه ضعف دارد که هر ذلتی را حاضر است بپذیرد مطمئناً آن را به منزله یک ابزار و اهرم فشار برای زیاده خواهی های بیشتر مورد استفاده قرار خواهد داد.
5- یکی از کارکردهای مهم و اساسی منشور رهبری و طرح اقدام مشترک مجلس شورای اسلامی و شرایط شورای امنیت ملی در خصوص اجرای برجام این بود که نقاط ضعف اساسی برجام را تاحد ممکن بپوشاند و مانع شروع زیاده خواهی ها و سوءاستفاده های طرف مقابل گردد که اگر همانطوری که رئیس جمهور کتباً به پایبندی به آنها اذعان کرد در عالم معنی نیز همین پایبندی را نشان میداد در همین مدت کوتاه شامل 2 قطعنامه حقوق بشری و ضد تروریسمی و محدودیت ویزا و مجوز برداشت میلیاردی از پولهای بلوکه شده ایران و تهیه بسته تحریم موشکی نمی بودیم.

هاشمی رفسنجانی (1394/8/10):
“اگر توانسته بودیم با افکار امام (ره) انقلاب را ادامه می‌دادیم، وضع ما بهتر بود، ولی الان با آگاهی مردم، نا امید نیستیم.”
این اظهارات کوتاه هاشمی از چند جنبه قابل بررسی است:

1- “اگر توانسته بودیم با افکار امام (ره) انقلاب را ادامه می دادیم” یعنی که به زعم جناب هاشمی ما از افکار امام فاصله داریم، البته این اظهارات از این بابت که دقیقاً ایشان نگفته اند منظورشان کدام تفکر امام بوده است جای تأمل دارد، ولی از آن جا که مهمترین انتقاد فعلی هاشمی بحث تعامل با آمریکا و کنارگذاشتن شعار “مرگ بر آمریکا” است، ما هم همان را ملاک قرار می دهیم ولی آیا آنچه در گفتار و رفتار و نوشتار حضرت امام خمینی (ره) تا آخرین روزهای حیاتش برای ما به یادگار مانده است چیزی جز استکبارستیزی و در صدر آن آمریکا ستیزی بوده است؟! آیا این جناب هاشمی نیست که از تفکر امام خمینی فاصله گرفته است؟!

2- “وضع ما بهتر بود” ، ولی آیا به راستی وضعیت ما الان بد است؟! آیا قدرت داخلی و خارجی ایران نسبت به زمان حیات حضرت امام خمینی (ره) کمتر شده است و یا روز به روز در حال ارتقا بوده ایم؟! آیا نفوذ ایران و تفکر انقلابی در کشورهای منطقه و حتی کشورهای دوردست تر هم اکنون قابل انکاراست؟! آیا حجم دشمنی هایی که علیه انقلاب صورت گرفته است کمتر از زمان حضرت امام (ره) بوده و یا با چند مرحله ارتقاء همراه بوده است؟! آیا این که تمام موفقیت های داخلی و خارجی ایران علی رغم انواع تحریم ها، ترورها، بدخواهی ها، هزینه های هنگفت برای شبیخون فرهنگی، فتنه 88 و … باسرعت شگفت انگیزی استمرار داشته است را می توان وضعیت بد تلقی نمود؟! این ادعای آقای هاشمی مرا یاد اعترافات مسعود بهنود انداخت که نتوانست قدرت مدیریت داخلی و خارجی مقام معظم رهبری را نستاید و از نفوذ بازوهای ایران در منطقه و جهان صحبت نکند.

3- “ولی الان با آگاهی مردم…” ، به راستی آیا مردم فقط این اواخر آگاه شده اند؟! لابد ایشان اعتقاد دارند که مردم در همین 2 ساله که به جناب روحانی رأی داده اند از ناآگاهی به آگاهی روی آورده اند!!! در هر صورت مردم چه در زمان حضرت امام خمینی (ره) و چه پس از آن آگاه و در صحنه بوده اند ولی گویا جناب هاشمی هر وقت که با رأی مطلوب خود مواجه نشده اند، مردم را متهم به ناآگاهی و بی سوادی، رقیب را متهم به افراطی گری، نظام را متهم به تقلب و دادگاه را متهم به پدرسوخته بازی کرده اند.

4- “ناامید نیستیم” یعنی راضی نیستیم ولی ناامید هم نیستیم که این یعنی جناب هاشمی در عین حال که وضعیت انقلاب را بعد از فوت حضرت امام (ره) خوب نمی دانند ولی به خاطر آگاه شدن مردم امیدوار شده اند تا خلاء امام پر شود!!! یعنی هاشمی امیدوار است خلاء امام با آگاه شدن مردم جبران شود که خود مقوله ای عجیب، قابل تأمل و حاکی از اندیشه های خطرناک شخص هاشمی است که ما را به یاد تهدیدهایی می اندازد که در خصوص فتنه 88 و تصویب برجام انجام داد.
نکته: بیان این جملات از سوی هاشمی آنهم دقیقاً بعد از موافقت مشروط رهبری با اجرای برجام مسئله ای قابل تحلیل است. به نظر می رسد جناب هاشمی توقع داشتند که مقام معظم رهبری، جامی را که به ایشان تعارف کردند را بدون قید و شرط سربکشند ولی گویا موافقت مشروط مقام معظم رهبری و ممنوعیت مذاکره با آمریکا (در سایر زمینه ها) برای جناب هاشمی گران تمام شده است. البته حکایت جام زهرهایی که به رهبری تعارف شد جدید نیست و یکبار در دوره اصلاحات علیه اسلامیت نظام و یک بار هم در زمان فتنه 88 علیه جمهوریت نظام رخ داد و ایشان با عنایت امام زمان (عج) و استفاده از سال های شاگردی در محضر امام خمینی و کوله باری از سالها تجارب در مسئولیت های رهبری، اجرایی و نظامی تاکنون توانسته اند انقلاب را از گردنه های سخت فتنه های داخلی و خارجی به سلامت و پویایی حرکت دهند، توانایی که حتی سرسخت ترین دشمنان ایشان نیز نتوانسته اند به قدرت و توان رهبری ایشان اعتراف نکنند.

چگونگی دیدار امام حسین (ع) و عمر سعد دراین دو سه ماه اخیر، موضوع بحث برخی سخنرانان بود که تلاش داشتند تا این دیدار را به عنوان یک مذاکره دوستانه بشناسانند که حتی با مصافحه نیز همراه بوده است تا به این شکل هم مذاکره با آمریکا و هم دیدار ظریف و اوباما را قبح زدایی و تطهیر نمایند که این مسئله از سوی مقام معظم رهبری و برخی از علمای بزرگ دیگر مانند استاد پناهیان و استاد فاطمی نیا به خوبی پاسخ داده شد که محتوای این پاسخ ها بر دو محور استوار بود، اولاً این که اساساً چنین مصافحه ای فاقد هرگونه استناد تاریخی است و ثانیاً این که محتوای این دیدارها مذاکره به عنوان معامله نبوده است بلکه مبتنی بر نصیحت و تلاش برای بازگرداندن وی از مسیر طاغوت بوده است که اگر چه این دو استدلال تاکنون با هیچ پاسخ منطقی مواجه نگردیده است، لیکن اینجانب حتی با فرض صحت ادعای مذاکره و مصافحه امام حسین (ع) و عمرسعد نکته ای را عنوان میکنم:
مقایسه عمرسعد به عنوان یکی از عوامل لشگر یزید که هنوز دستش به خون اهل بیت آلوده نشده است با آمریکایی که از چند دهه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ایران تا همین امروز هرگز از حمایت از دشمنان و قاتلان مردم مسلمان ایران و سایر مسلمانان جهان دست برنداشته است مقایسه ای اشتباه و غلط است؛ آیا رئیس دولت آمریکا به عنوان نماینده و نماد حکومت آمریکا نیز حکم عمرسعد را دارد؟! آیا آمریکا هنوز در کودتاهای مختلف 28 مرداد، نوژه، طبس و کودتای مخملی 88، نقش آفرینی نکرده است؟! آیا هنوز از گروهک های تحت سرپرستی رجوی ها و ریگی ها حمایت نکرده است؟! آیا هنوز هواپیمای مسافری ما را با آن همه مسافر مظلومش، هدف قرار نداده اند؟! آیا مردم ایران را با تهدید مواد غذایی و دارویی تحت فشار و بعضاً به کام مرگ نبرده است؟! آیا دست این آمریکا و نوچه هایش هنوز به خون هزاران مسلمان و مظلوم در یمن، افغانستان، عراق، سوریه، بحرین، غزه، لبنان و پاکستان و … آلوده نشده است؟! اصلاً آیا مشی آمریکا در این رفتارهایش عوض شده است؟! آیا نشانه ای از پشیمانی و پوزش خواهی در رفتارش قابل مشاهده است؟! با این اوصاف اگر قرار است مصافحه ظریف با اوباما و یا مذاکره به معنی معامله با آمریکا را توجیه کنند نباید ادعای مصافحه امام حسین (ع) و عمرسعد قبل از عاشورا را علم کنند، بلکه باید به دنبال اثبات ادعای مصافحه و مذاکره امام سجاد (ع) با عمر سعد، شمر یا یزید باشند، آن هم بعد از حادثه عاشورا.