می گویند عروس خانم شب خواستگاری از داماد سوال می کند که آیا هیچ خلافی انجام می دهد یا نه؟ و او گفت که نه اهل هیچ خلافی نیست، فقط گاه گداری سیگار می کشد، بعد عروس خانم پرسید چرا سیگار که این همه مضر است می کشد؟ و پسر گفت که درست است که سیگار مضر است، ولی او زیاد سیگار نمی کشد و فقط چون سیگار بعد از مشروب می چسبد سیگار می کشد، و دختر گفت پس مشروب هم می خوری!! و پسر گفت نه به اون صورت! فقط وقتی که دوستان پارتی می گیرند، این کار رو می کند! و دختر گفت پس اهل رفیق بازی هم هستی!! و پسر گفت فقط برای قمار بازی!! چون قمار بازی فقط دسته جمعی می چسبد و ...
حال داستان مسکن مهر ما هم شده مثل داستان بالا، که اگر تا آخرش را بخوانید متوجه شباهتش خواهید شد:
مقدمتاً عرض می کنم که تعاونی مسکن مهر ما، بین تعاونی های مسکن مهر رشت به لحاظ مدیران و اعضا و جذب آورده جزء بهترین تعاونی هاست، اما با این وجود چند ماه از پایان فرصت پیمانکارمان گذشته است ولی هنوز حدود 81% درصد از پیمانش را اجرا کرده و این 81%  نه از 100% پروژه، بلکه از 85% کل پروژه است یعنی با چند ماه از گذشت فرصت پیمانکار، از کل پروژه فقط حدود 68% اجرا شده است.
جالب است بدانید که پیمانکار ما با این که اینچنین از برنامه عقب افتاده است، تقاضای افزایش مبلغ پیمان هم نموده است و چون در بندرانزلی با این افزایش موافقت شده است، اینجاهم آن را شرط کرده است. البته شاید بگویید که شاید مبلغ اولیه ی پیمان کم بوده است، ولی باید بگویم که همان 85% پروژه به قیمت مترمربعی320 هزار تومان تعیین شده بود و حال این که قیمت کل پروژه های مسکن مهر در تمام کشور به اذعان وزیرمسکن بایستی برای اجرای 100% پروژه متر مربعی 300 هزار تومان تعریف می شد.
حالا شاید بگویید که خودتان قرارداد اشتباه بسته اید!!! و یا خودتان این پیمانکار را انتخاب کرده اید!!! و حال این که قیمت مزبور برای 85% پروژه از طرف شورای مسکن استان تعیین شده است و پیمانکاران و حتی مشاوران را نیز خودشان بدون ترک تشریفات و به صورت اجباری به تعاونی ها معرفی کردند.
آن موقع که شورای مسکن استان گیلان، تعاونی ها را مجبور به عقد قرار دادها با قیمت مزبور و با این پیمانکاران می نمود، مقامات مسکن و شهرسازی استان می گفتند که پیمانکار و تعاونی مثل بنزین و آتشند و نباید باهم روبروشوند و جالب است که حالا که پیمانکاران طبق پیش بینی های ما که در مقاله ای آنها را "ضعیف و گردن کلفت" معرفی کرده بودم توزرد از آب درآمده اند، مسکن و شهرسازی خودش را کنار کشیده است و تعاونی ما و سایر تعاونی ها را با پیمانکاران طرف می داند و احساس بی طرفی می کند.
جالب است که اکنون برای آپارتمان 75 متر مفید ما در مسکن مهر رشت، که ازحق نگذریم جای خوبی تعیین شده است، غیر از وام 25 میلیون تومانی و بدون افزایش قیمت برای 85 درصد پروژه باید 15 میلیون پول هم بدهیم و احتمالاً برای 100 درصد، پروژه حداقل 45 میلیون تومان به پای ما تمام خواهد شد که احتمالاً با آن هدفی که دولت تعیین کرده بود، بسیار فاصله دارد و البته با توجه به قیمت بالای مسکن، همچنان تنها و تنها و تنها راه خانه دار شدن اقشار ضعیف است البته اگر عمرمان قد بدهد.

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

امشب مهلت اعلام عدم انصراف از دریافت یارانه ها پایان می یابد، پروژه ای که همین اسمش نشان از پیچیدگی آن برای مردم دارد. باور کنید باسوادها هم باید کلی فکر کنند و سوال کنند تا متوجه شوند که گزینه ی عدم انصراف را رأی بدهند به ضررشان می شود یا گزینه ی انصراف را و یقیناً بعد از پایان مهلت عدم انصراف، افراد زیادی تازه خواهند فهمید که با انتخاب گزینه ی اشتباه خود را بدبخت کرده اند.
اصرار دولت بر دهک بندی و خوشه بندی و خود انصرافی برای حذف بخشی از یارانه ها، سیاست اشتباهی بود که علی رغم چندبار شکست، انگار قرار نیست به انتها برسد. دولت در این مرحله از انصراف پیامکی از یارانه ها، بنا داشت که با حذف یک دهک از یارانه بگیرها، پول آن یک دهک را بین بقیه ی دهک ها تقسیم کند، شما حساب کنید که اگر این اتفاق می افتاد، سهم هر یارانه بگیر حدود 10 درصد اضافه می شد، و حال که اکثر مردم از این انصراف، منصرف هستند فکر نمی کنم این 10 درصد، حداکثر به 5 درصد هم برسد. حال سوال مهم این است که آیا 5 درصد افزایش یارانه برای یارانه بگیرها، آن قدر ارزش داشت که دولت این بساط بی نظمی و نارضایتی را برپا کند؟! وقتی که اطلاعات صحیحی از وضعیت مالی و درآمدی تمام اقشار وجود ندارد، بهتر نیست انصراف را اختیاری می کردند؟! چه کاری بود که مردم را گرفتار کافی نت و سایت ضعیف رفاهی کنیم تا برخی ها از این آب گل آلود ماهی بگیرند و با گوشه و کنایه مردم را به وضعیت کشور ناامید و بی اعتماد کنند.
برای چندمین بار عرض می کنم که ای کاش دولت با تقلید از حضرت امیر المؤمنین یارانه ها را به تساوی بین مردم تقسیم می کرد ولی مالیات را براساس درآمد واقعی می گرفت، اینچنین دولت به جای چشم دوختن به چند ده هزارتومان یارانه ی 1 دهک جامعه، ازاین افراد مالیات درست و حسابی می گرفت، مالیاتی که اگر درست اخذ شود، چند ده برابر یارانه ی حذف شده درآمد ایجاد می کند.
مطالب مرتبط در همین وبلاگ:
1- به مناسبت راستی آزمایی اطلاعات خانوارها در هدفمند کردن یارانه ها
2- سوالی فقط از سر پاسخ طلبی در مورد هدفمندی یارانه ها
3- دهک بندی برای پرداخت نقدی یارانه ها و نقایص آن
4- باز هم هدفمند کردن یارانه ها!!
5- کارمندان، بازنشستگان و بیش از نیمی از کارگران، جزء خوشه 3 هستند!
6- اشتباه دوباره با عنوان دهک بندی!
7-  حذف یارانه ی مرفهین بر پایه ی کدام اطلاعات جدید؟! 
8- واقعاً، یارانه ی چه کسانی حذف می شود؟! 
9- هدفمندی یارانه ها در عروسی خوبان+عکس 

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

فارغ از تغییرات و سوءمدیریت هایی که طی این 2 ساله در دستگاه های اجرایی به خصوص اقتصادی اتفاق افتاده است، مجلس نیز وقت مناسبی را صرف حل مشکلات واقعی مردم ننموده است و بیشتر وقتش صرف لج و لجبازی با دولت شده است. اگر چه ورود دولت نیز به این بازی ها خود جای نقد دارد، اما اکنون که شب انتخابات است، یک پیام دارم و آن پیام دعوت به رأی دادن به نامزدهای جبهه ی پایداری است، جبهه ی پایداری، جبهه ای است که پایداری می کند بر اصول، و نه لجبازی بر فروع، همه ی کسانی که در این دور می توانند در انتخابات شرکت کنند را دعوت می کنم به انتخاب کسانی که از جنس پایداری باشند و پایداری یعنی فارغ از هرگونه اتحاد سیاسی بر چند دستگی های متضاد، خالصانه بر اصول پایدارند پس پایداری یعنی خلوص. یعنی متحد نشدن با هیچ ساکت و فتنه پذیری. پایدرای یعنی دوسال بر سر یک اظهار نظر غلط مبنی بر این که مجلس در رأس امور هست یا نه! نگذرد، یعنی نظارت نمایندگان بر نمایندگان در اولویت بر نظارت بر دیگران باشد.
از همه دعوت می کنم با اعتماد بر پایداری، نگذارند بار دیگر مجلس، مجلسی شود که شأن خودش را از شأن ملت بالاتر می داند و در محضرشان چنگ و دندان به منتخبین ملت نشان می دهند، از مردم می خواهم با انتخاب پایداری نگذارند بازهم ریاست مجلس در دست کسی باشد که این کرسی را صرف شاخ شکنی و خرج موضع گیری های دشمن شاد کن می نماید.

فهرست و سوابق کاندیداهای جبهه پایداری انقلاب اسلامی 

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود. 

تقریباً سه سالی است که به ما می گویند در هنگام فتنه سکوت کردیم و آب به آسیاب فتنه گران ریخته ایم!!!! واقعاً یک نگاه به ما بکنید! (لااقل در ذهن تان مجسم مان کنید) ما با این صدای کلفتمان اصلاً می توانیم ساکت بوده باشیم؟!!! اگر ما ساکت بودیم پس چه کسی در ابتدای شمارش آرا به آن فتنه گر کاندیدا نما تبریک گفت تا وهم برش دارد و فتنه گری اش را بر همه ثابت کند؟!! ما و سکوت؟!! پس چه کسی بود که در اوج فتنه گری کهریزکی ها معطوف به آن فتنه شده بود تا سایر فتنه ها را کمرنگ نماید؟!!! اگر ما ساکت بودیم پس چه کسی در 9 دی از تظاهرات مردم حمایت کرد و اعلام همکاری کرد؟!! اصلاً اگر ما ساکت بودیم فکر می کنید مردم می توانستند بفهمند فتنه ای در کار بوده است تا در 9 دی به خیابان ها بریزند و بپاشند؟!!! نمی دانم این بحث ساکتین را کدام شیر پاک خورده ای شروع کرد ولی هر که بود بداند که ما با سکوت میانه ای نداریم و از همان بدو تولد به خصوص در مورد فتنه با عونگَ های کوبنده خود و سایر فعالیت های مرتبط همان کودکی، در حال تخریب فتنه گران بوده ایم!!! و البته در عصر معاصر چه جاها که ما نجوا کردیم در گوش دیگران و سکوت به نظر می رسید!!! ما با نجواهای خود توانستیم خودمان را دلسوز فتنه گران نشان بدهیم و در میان شان رخنه کنیم و آن گاه ناگاه در نه دیماه، زیرآبشان را برای مردم بزنیم! ما حتی آن گاه که گاه گاه سکوت می کردیم سکوت مان معنی داشت، آن قدر معنی داشت که هر کسی به فراخور وضعیت خودش چیزی از آن برداشت می کرد! حتی فتنه گران نیز از سکوت های گاه گداری ما برداشت هایی داشتند که البته موجب شد تا زودتر ماهیت خودشان را نشان بدهند و از این جهت من با سکوتم و نجوایم و فریادم، همه و همه باعث شدیم تا فتنه و فتنه گر ماهیت پلید خود را هر چه زودتر نشان بدهند و چه خدمتی بهتر از این در خاموش کردن فتنه؟! اصلاً سوالی بسیار جدی و حیاتی: آیا اگر شعله ی فتنه روشن نمی شد، کسی می توانست خاموشش کند؟!! پس من از همین جا و در این مقطع حساس که مردم اگر بصیرت داشته باشند بایستی! دوستان مان را انتخاب کنند، برای آن که ما را ساکت ندانند، همین الان و با تمام وجود فتنه گران را یک بار و برای همیشه در طول تاریخ به شدت محکوم می کنم، پس از این پس بر اساس اخلاق اسلامی خوب است که کسی ساکتمان نخواند که حتماً در پل صراط مشمول شفاعت مان نخواهد بود و در پل بهارستان مشمول نظارتمان خواهد شد.

مطالب مرتبط:
در پاسخ به نامه علی لاریجانی به رهبر انقلاب
علی لاریجانی و تمسخر طرح حجاب 
پیشنهادهایی برای فرهنگ لغات سیاسی لاریجانی 
صدور سخنان امام جمعه به نفع حرف دل آقای علی لاریجانی
پیشنهاد جنگ تن به تن به احمدی نژاد و لاریجانی 
سایت علی لاریجانی: کسی را با خواص کوفه مقایسه نکند

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به   صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

چندی پیش در مقاله ای با عنوان "نظام جدید آموزشی و مشکلات آن" به مشکلات آموزشی، اخلاقی و مدیریتی که در اثر بکارگیری نظام جدید آموزشی اتفاق می افتد، اشاره کردم و اکنون که برای ثبت نام کلاس اول فرزندم به چند مدرسه رفتم با تحقق بخشی از آن پیش بینی ها مواجه شدم. بسیاری از مدارس دولتی و شاهد که قرار بود برای سال جدید کلاس بسازند تا بتوانند کلاس اولی ثبت نام کنند، حتی کلنگ زنی هم نشده اند و به همین دلیل از ثبت نام دانش آموزان کلاس اول امتناع می کنند و این هیچ پیامدی ندارد جز اجبار والدین به ثبت نام در مدارس غیر دولتی.
شاید ابتدا این گونه به نظر برسد که این دانش آموزان فقط یکسال میهمان مدارس غیر انتفاعی خواهند بود، اما واقعیت چیز دیگریست؛ دانش آموزی که یکسال در یک مدرسه تحصیل می کند، به دلایل مختلف اعم از عدم تمایل فرزند به جدایی از دوستان، فشار همان مدارس و همان بحث بحران کلاس ها (که اگر در سال بعدهم اضافه شوند، اقدام به ثبت نام کلاس اولی می کنند نه کلاس دومی) در سال بعد هم ناچار به ماندن در همان مدارس غیرانتفاعی گردیده و این مسئله هزینه ی زیادی را بر خانواده های کم درآمد وارد خواهد نمود. بحث های دیگر و مشکلات دیگر اعم از آموزشی و اخلاقی را می توانید در اینجا بخوانید و ای کاش کسی هم می آمد از دلایل، منافع و مزایای اجرای این طرح که ما چیزی از آن را درنیافتیم می گفت.

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به   صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

اردغان در جدیدترین اظهاراتش ترکیه را رهبر خاورمیانه ی جدید معرفی کرده است، در حالی که نمی تواند جهانی بیندیشد و هنوز به اصطلاح بر اساس منافع ملی (و البته در خلاف آن) حرکت می کند. اردوغان کشورش را فدای مصالح ناتو می کند و از سویی منافع ملت های مسلمان را فدای کشورش می کند و در نهایت نمی بیند که جمع این دو رویکرد به قربانی کردن ملت های مسلمان به پای استکبار منتج می شود.
اردوغان به دنبال هویج سازمان تجارت جهانی پایش را روی سوریه می گذارد و می فشارد، در حالی که در داخل کشورش به حرکت در مسیر سیاستهای آمریکا متهم شده است، او در حالی که نمی تواند ملت خودش را قانع کند که در زمین آمریکا بازی نمی کند، چگونه می تواند کشورهای مسلمان را مجاب به دلسوزی و استکبار ستیزی نماید، اردوغان هنوز نمی تواند اسلامش را در سیاستش جاری کند، ای کاش به قول امام حسین اگر نمی تواند سیاست مداری مسلمان باشد، لااقل سیاست مردی آزاده باشد.
نهایت اسلام خواهی اردوغان مثل این که در نماز و حجاب خانواده اش خلاصه شده است، همانطوری که قبل از اذعان خودش گفته بودم، او رهبری بر ملت های مسلمان را دوست دارد، در حالی که متأسفانه از دشمنان اسلام و ملت های مسلمان هم بدش نمی آید، گویی تناقضات آشکار وی یک دلیل اصلی دارد و آن ریشه در بستر سست سکولاریزم ترکیه ی قدیم ریشه دوانده است.
اردوغان دیده است که چگونه ایران جای خودش را در دل ملت های مسلمان و مستضعف دنیا باز کرده است و دوست دارد مثل او این جایگاه را در رهبری کشورهای مسلمان کسب کند، اما فوت کوزه گری زدودن غبار ناخالصی از مواضع و رفتار را بلد نیست و اینچنین ترکی عمیق بر ترکیه ی جدید می نشاند.
مطالب مرتبط این وبلاگ:
ترکیه از چه چیز عصبانیست؟! 
اردوغان! عرصه ی سیمرغ نه جولانگه توست 

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به   صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

حالا هر سال، روز کارگر را گرامی بداریم و تبریک بگوییم و به اسم آنها و به کام دیگران جشن و همایش بگیریم، آیا برایشان امنیت شغلی می شود؟! آیا برایشان حقوق سروقت و پاداش افزایش تولید ایجاد می کند؟! آیا برایشان رفاه و آسایش خاطر به بار می آورد؟! مسلماً نه! اما تمام این ها تنها با یک اقدام ساده، تنها با خرید محصولات کارگران ایرانی میسر است. فقط کافی است تا محصولات تولیدی همین کارگران را به جای اجناس وارداتی و چه بسا بنجل خارجی بخریم، مسلماً تا وقتی که محصولات ایرانی به فروش می رسد، خانه و خانواده ی کارگر ایرانی گرم و روشن است و پر رونق و چه گرامی داشتنی بهتر از این که آرامش و حیاط را به کسی و خانواده اش هدیه کنیم.
پس واقعاً پاس بداریم جایگاه کارگر ایرانی را، با خرید محصولاتی که او با هزار بیم وامید برایشان زحمت کشیده است.

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

همین که قرار است یک تیم دولتی بدون تماشاچی تهرانی را به استان دیگری بفرستند، آقای فردوسی پور در چند برنامه ی جنجالی، به قول خودش شروع به افشاگری می کند و طوری وانمود می کند که ایشان فقط دوست دارد شهرستان هایی که لایقند در لیگ برتر تیم داشته باشند و گویی فقط از لابی های سیاسی و امتیاز خواهی های نمایندگان منزجر است؛ اما به پیروزی یا همان پرسپولیس و استقلال که می رسد، همه باید حمایت کنند و از بودجه ی بیت المال به پای این دو بریزند و همه من جمله همین آقای فردوسی پور و مدعوین برنامه اش مراقبت کنند که نکند امتیازی از ایشان کسر گردد و یا بازیکنی از بازیکنانشان محروم شود و یا نکند فرصت استراحت شان کم باشد و نکند که با این همه شکست از لیگ حذف شود و از این مقولات!!
بیچاره آن کسانی که آمده اند و یک تیم را با پول خودشان خریده اند تا در لیگ برتر خیرسرشان رقابت سالم کنند، ولی در تمام طول لیگ فقط می بینند که مسئولان ورزش و داوری و رسانه و سیاسیون و همه و همه فقط حواسشان به دو تیم استقلال و پیروزی است و اگر رمقی باشد در درجه های بعدی به تیم های دولتی قوی توجه می کنند که نکند حقی از ایشان ضایع شود و آن گاه است که تیم های خصوصی و بدون رانت و پشتیبان، یا تیم های دولتی کم پشتوانه (مانند ملوان) در انتهای جدول منتظر سقوطی غم انگیز و ورشکستگی ورزشی و اقتصادی اند و مسئولان فقط نگرانند که نکند از حیثیت و اعتبار دو تیم ویژه خوار تهرانی کم شود.
اکنون تیم پرسپولیس با وجود این همه حمایت و ریخت و پاش وضعیت بدی دارد و با آنکه هر ارگان دولتی و غیر دولتی بی حساب به پای آن پول بی حساب می ریزد، یکی بودجه می دهد و دیگری جریمه هایش را تقبل می کند، ولی از بس که صاحب دارد، همچنان بی صاحب اداره می شود.
متأسفانه تا وقتی که بودجه ی تیمی مثل پرسپولیس را دولت و نهادهای شبه دولتی از منابع مشخص و مبهم پرداخت می کنند، و از سویی هر یک از آقایان دایی و مایلی کهن و پروین و استیلی و کریمی و ... خود را صاحب این تیم قلمداد می کنند و با هر موضع گیری و اظهار نظری تیم را به حاشیه می کشانند، تنها کسی که در تیم باید کشکش را بسابد همچنان همان سرمربی است که دور وبر خودش لش،کری متفرق و از هم پاشیده را قرار است مدیریت کند و جام بگیرد.
رسانه ها هم برای این که این همه حمایت و رانت را توجیه کنند طوری وانمود می کنند که یعنی تمام مردم ایران برای این که ایرانی باشند باید طرفدار یکی از این تیم ها باشند والبته چقدر هم موفق بوده اند که برخی جوانان ساده ی ما به جای این که تیم استان و شهر خودشان را تشویق کنند، به عشق این دو تیم با شکست تیمشان در مقابل این دو خوشحال می شوند!!!
باور کنید که اگر قرار باشد جایی این اصل 44 اجرا شود اولینش همین واگذاری تیم های دولتی فوتبال است. خداکند مسئولان کشور بر بودجه ای که در این سیاه چاله های نابارور ریخته می شود دل بسوزانند و بدانند که این بودجه از مالیات دستمزد عرق جبین کارگر و کارمند و کسبه است که تأمین می شود و انصاف نیست که اینچنین در جیب میلیاردرهای ناسپاس و بعضاً بی رگ ریخته می شود تا کم فروشی کنند و  به ریش مردم و حامیان شان بخندند.

با توجه به مطلب مهمی که یکی از دوستان پارسی بلاگی در خصوص المپیک 2012 بیان نمودند (تقاضای تحریم المپیک صهیونیستی-فراماسونی 2012 لندن) و این که آثار و نمادهای فراماسونی بودن این المپیک انگلیسی از لوگو و عرسک آن نیز مشخص است، حقیر پیشنهاد می کنم تا قبل از عمومی کردن بحث تحریم، فراماسونی بودن این المپیک به اندازه ی کافی تبیین و تبلیغ شود، یقیناً تبیین مناسب این مسئله خود به خود به تحریم این المپیک ختم خواهدشد و دیگر این که پیشنهاد می کنم این تبیین فراتر از حد ملی و به صورت جهانی کار شود تا بتوان فشار بیشتری بر گردانندگان این المپیک وارد نموده و یارگیری مناسبی نیز در این خصوص انجام داد.
نکته ی دیگر که به عنوان تیری در تاریکی می توان مورد توجه قرار داد این است که دولت شکایت حقوقی از طریق مراجع بین المللی را در خصوص این لوگو و نماد آن در دستور کار قرار دهد، اگرچه همانطوری که گفتم از نهادهای بین المللی که عموماً تحت تأثیر فراماسونری هستند توقع اقدام شایسته ای نمی رود ولی طرح این مسئله در این جایگاه می تواند به گسترده تر شدن اعتراضات کشورهای آزاده و آزادگان جهان منجر شود.
بحث دیگر این که در صورت همراه شدن کشورهای دیگری در خصوص این تحریم می توان با برگزاری مسابقات همزمان با این المپیک از سایر کشورهای همراه و علاقمند دعوت به حضور در این مسابقات نمود و صرف طرح چنین مسابقاتی می تواند فشار مناسبی را بر گردانندگان المپیک 2012 وارد نماید تا لااقل چنین خبطی مجددا انجام نشود.

توضیح این که لوگوی مسابقات که به ظاهر 2012 را نشان می دهد در واقع عبارت zion  یا همان صهیون است و عروسک های تک چشم مسابقات که نمادی از تک چشم فراماسونری هستند عملاً تبلیغ صهیونیست و فراماسونری و نشانی از اتحاد دیرینه ی این دو دارد، اینچنین است که نماد 5 حلقه ی اتحاد 5 قاره به نشان اتحاد تمام مردم دنیا با نمادهای نژادپرست ترین و ناپاک ترین منحرفین عالم آلوده گردیده است.

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به   صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود. 

امشب به دلیلی مجبور شدم به یکی از خیابان های شلوغ رشت بروم و واقعاً وضعیت حجاب را اسفناک دیدم، گویی اصلاً فاطمیه نیست و اصلاً حرمتی برای فاطمه قائل نیستند، انگار نه انگار که امشب شب شهادت بانوی دو عالم است. نمی دانم شبهات دشمن موثر ترند یا اشتباهات خودی ها ولی هر چه هست حرمت این دلیل خلقت هستی را شیعیانش نگاه نمی دارند و چه توقعی از غیر شیعیان. امسال در این ایام عروسی ها برگزارشد و جالب است که کسی یک روز پس از شهادت حضرت زهرا عروس گرفته و ما را هم دعوت کرده است!!!
احساس می کنم ماهواره از سویی کارش را می کند و تلویزیون از سویی کارش را نمی کند، از سویی ماهواره هیچ حرمتی برای این ایام قائل نیست و از سویی صدا وسیما هم گیج است و بی هدف، نمی داند چه کار کند از سویی سریال طنز دارد و از سویی روضه ی زهرا!
احساس می کنم اگر فاطمیه را به سه دهه نمی رساندیم حرمت بیشتری برایش قائل می شدند، همیشه افزایش کمیت مطلوب نیست و بعضاً موجب کاهش و حتی حذف کیفیت و حتی از بین رفتن شأن و حرمت این ایام می شود. مردم اگر قرار باشد یک ماه را به عنوان فاطمیه فرض کنند دیگر احترام همان شب شهادت هم بین این سه دهه فاطمیه گم می شود. و ای کاش این ایام و لیالی محملی فقط برای سوءاستفاده ی برخی مداحان نبود و در این جلسات درس دین و اخلاق و احکام به مردم داده می شد و در کنارش روضه و عزاداری برگزار می شد اما متأسفانه  همانطور که بارها گفته ام مراسم مذهبی ما از شعور به شور می گریزند و شاید همین است که کارکرد این مراسم علی رغم زیاد شدن شان از بین رفته است.
شیعه هر چه قدر که به یاد صحنه ی دست بسته ی علی و سینه ی خسته دخت نبی بگرید کم است و یک ماه و یک سال و هزار سال هم ندارد، اما کار فرهنگی در اجتماع با کار اخلاقی روی خودمان متفاوت است. شاید ما دوست داشته باشیم همواره با شنیدن نام زهرا اشک بریزیم اما کار فرهنگی این نیست که از همه چنین توقعی داشته باشیم که یک ماه را به نام فاطمیه اشک بریزند و ای کاش به جای این یک ماه، پنج روز عزاداری بود و حرف از شعر و شعور و شور بود و عفاف و حجاب را می آموختیم.

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به   صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.