91/2/5
10:46 ع
امشب به دلیلی مجبور شدم به یکی از خیابان های شلوغ رشت بروم و واقعاً وضعیت حجاب را اسفناک دیدم، گویی اصلاً فاطمیه نیست و اصلاً حرمتی برای فاطمه قائل نیستند، انگار نه انگار که امشب شب شهادت بانوی دو عالم است. نمی دانم شبهات دشمن موثر ترند یا اشتباهات خودی ها ولی هر چه هست حرمت این دلیل خلقت هستی را شیعیانش نگاه نمی دارند و چه توقعی از غیر شیعیان. امسال در این ایام عروسی ها برگزارشد و جالب است که کسی یک روز پس از شهادت حضرت زهرا عروس گرفته و ما را هم دعوت کرده است!!!
احساس می کنم ماهواره از سویی کارش را می کند و تلویزیون از سویی کارش را نمی کند، از سویی ماهواره هیچ حرمتی برای این ایام قائل نیست و از سویی صدا وسیما هم گیج است و بی هدف، نمی داند چه کار کند از سویی سریال طنز دارد و از سویی روضه ی زهرا!
احساس می کنم اگر فاطمیه را به سه دهه نمی رساندیم حرمت بیشتری برایش قائل می شدند، همیشه افزایش کمیت مطلوب نیست و بعضاً موجب کاهش و حتی حذف کیفیت و حتی از بین رفتن شأن و حرمت این ایام می شود. مردم اگر قرار باشد یک ماه را به عنوان فاطمیه فرض کنند دیگر احترام همان شب شهادت هم بین این سه دهه فاطمیه گم می شود. و ای کاش این ایام و لیالی محملی فقط برای سوءاستفاده ی برخی مداحان نبود و در این جلسات درس دین و اخلاق و احکام به مردم داده می شد و در کنارش روضه و عزاداری برگزار می شد اما متأسفانه همانطور که بارها گفته ام مراسم مذهبی ما از شعور به شور می گریزند و شاید همین است که کارکرد این مراسم علی رغم زیاد شدن شان از بین رفته است.
شیعه هر چه قدر که به یاد صحنه ی دست بسته ی علی و سینه ی خسته دخت نبی بگرید کم است و یک ماه و یک سال و هزار سال هم ندارد، اما کار فرهنگی در اجتماع با کار اخلاقی روی خودمان متفاوت است. شاید ما دوست داشته باشیم همواره با شنیدن نام زهرا اشک بریزیم اما کار فرهنگی این نیست که از همه چنین توقعی داشته باشیم که یک ماه را به نام فاطمیه اشک بریزند و ای کاش به جای این یک ماه، پنج روز عزاداری بود و حرف از شعر و شعور و شور بود و عفاف و حجاب را می آموختیم.
میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.
91/1/16
1:15 ص
زهرا این ذکر همه عشاق، این یاد من عاشق؛ زهرا این طنین آواز خدا، این جلوه ی ناز اله؛ زهرا این مظهر تمام عشق؛ عشق مادر، عشق همسر، عشق فرزند؛ زهرا این مظهر مادری، مادر همه عالم؛ زهرا این اسوه ی همسری، همسر پدر امت، علی؛ زهرا این مظهر دختری، ریحانه ی بهترین خلق خدا؛ زهرا این مظهر جمال در عین جلال؛ زهرا این دلبر جانان ما؛ این برده دل و جان ما؛ زهرا این امید دلها، این راه نجات از غم ها؛ زهرا این اسوه ی ولایت مداری، این مظهر بصیرت و بیداری؛ زهرا این محشر ما در عصر؛ این شفیع ما در حشر؛ زهرا این ذکر مستدام ما، این شعر شورانگیز و شیرین جان ها، این ذکر اول، وسط و آخر ما، آری زهرا، زهرا، زهرا، زهرا،...
این ذکر صدای نفس ماست که بی آنکه بخواهیم یا نخواهیم می گوییم و حیات می یابیم، پس با همین ذکر، نفس مان را تازه می کنیم و نفسمان را خسته.
میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.