آقای روحانی! شما در ضیافت افطار دست اندرکاران اجرای برجام (95/4/12) گفتید:

«برجام کم هزینه ترین راه برای رسیدن به اهداف و منافع ایران اسلامی بود و راهی به جز برجام برای رسیدن سریعتر به این اهداف وجود نداشت.»

آقای روحانی! این که کسی بگوید برجام هزینه زیادی نداشته است جمله اشتباهی است که قبلا هم رهبری این جمله را رد کرده بودند و در هر صورت ما در اجرای برجام ، بخشی از حقوق هسته ای مان را با محدودیت های طولانی 8، 10 و 15 ساله مواجه کردیم و با پذیرش اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی، عملاً مراکز نظامی و امنیتی کشورمان را تحت نظارت و بازرسی سازمانی قرار دادیم که عدم امانت داریش قبلاً برای ما ثابت شده است.

آقای روحانی! اگر منافع ایران محقق شده است، پس چرا مردم و حتی برخی از حامیان شما هم آن را حس نمی کنند و بعضاً با عباراتی مثل «تقریباً هیچ» از عائدی های آن سخن می گویند؟! پس چرا با وجود گذشت چند ماه از اجرای برجام ، هنوز برجام نتوانسته است مشکلات کشور را حل کند و حتی همان توافقات خارجی هم به ندرت به قرارداد منجر گردیده است؟!

آقای روحانی! برجام چطور مشکلات ما را حل کرده است در حالی که هنوز برای وادار کردن طرف مقابل به رعایت تعهداتش مشکل دارید و باید مدام با او مذاکره کنید و امتیاز و حتی تعهدات جدید مانند تعهد به کارگروه اقدام مالی بدهید!؟ و این بار تمام مسائل بانکی کشور را نیز تحت نظارت آمریکا قرار دادید! تا شاید گام های بعدی را هم از ما مطالبه کند! و این یعنی نه تنها هنوز برجام مشکلات را حل نکرده است بلکه هنوز حد و حصر هزینه هایی که باید برایش بدهیم هم مشخص نیست!

آقای روحانی! عقل حکم می کند لااقل حالا که از عدم اعجاز اجرای برجام و بدعهدی ها و کارشکنی ها و گروکشی های طرف مقابل مطمئن شده اید، طبق رهنمود رهبری، «اقتصاد مقاومتی» را به عنوان تنها راه تقابل با تحریم بدانید و به آن عمل کنید و نه این که همچنان دنبال کلیدی بگردید که زیرپای کدخدا گم شده است، متأسفانه شما هنوز مصرید که برجام کم هزینه، پر از منفعت و چون آفتاب تابان است؟!

در حالی که اکنون همگان از ابعاد امنیتی و منطقه‌ای تعهد دولت به کارگروه اقدام مالی اطلاع دارند و خیلی از نمایندگان هم نسبت به این تعهد انتقاد کرده‌اند ولی سوال جدی این است که چرا نمایندگان نسبت به عدم رعایت اصل 77 قانون اساسی ساکتند؟!

اصل 77 قانون اساسی: "عهدنامه‌ها، مقاوله نامه‌ها، قراردادها و موافقت‌نامه‌های بین المللی باید به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد."

دقیقا به همان دلیل که برجام به مجوز مجلس و مصوبه شورای عالی امنیت ملی و امضای رهبری نیاز داشت، این تعهد نیز به طی این مراحل و اخذ این مجوزها نیاز داشته است و دولت بدون طی این مراحل آن هم با انجام مذاکرات غیرهسته‌ای که از سوی مقام معظم رهبری ممنوع اعلام شده بود به این تعهد تن داده است تا حیثیت از دست رفته برجام هسته‌ای را با برجام بانکی- منطقه‌ای و دادن تعهدات جدید احیا کند!

تعهد دولت به کارگروه اقدام مالی نه تنها تمام سیستم بانکی ما را تحت نظارت آمریکا می‌برد و این از لحاظ امنیتی برای کشوری که همواره در معرض تحریم قرار دارد خطرناک است بلکه دست ایران را در پیشبرد سیاست‌های منطقه ای و حتی تامین بودجه سپاه که از سوی شیطان بزرگ، گروهی تروریستی معرفی می‌شود هم دچار مشکل می‌شود و این یعنی امنیت ایران ومنطقه به واسطه محدودیت سپاه و تقویت توان دفاعی به خصوص باتوجه به حضور تکفیری ها، آمریکا و سایر جریانات معارض در منطقه دچار مشکل می‌شود!

تلختر این که تعهد دولت به کارگروه اقدام مالی در شرایطی بوده است که باتوجه به کارشکنی‌های آمریکا در اجرای تعهداتش در برجام هسته‌ای، این ایشان بودند که باید تعهد می‌دادند و جبران کنند نه این که دولت ما دوباره تعهدات سنگین به طرف عهدشکن بدهد! که این تعهد نمی‌تواند در جهت حفظ عزت،، اعتبار، امنیت و منافع ملی ایران تلقی گردد و از این لحاظ سکوت مجلس قابل توجیه به نظر نمی‌رسد.

وقتی که واژه دیاثت سیاسی هم الکن می‌شود ادعای خالی بودن خزانه امروز که حقوق‌ها و پاداش‌های چند 10 و چند 100 میلیونی آن هم برای دوستان نزدیک دولتمردان، مانند صفدر حسینی و صدقی افشا شده، کاملا مورد تردید قرار گرفته است و البته همان زمان که ادعای خالی بودن خزانه یا بستگی داشتن آب، نان و هوا به رفع تحریم و تعامل با کدخدا در شب‌های مذاکره دیپلمات‌های ما با هیات 5+1 بیان می‌شد، ما می‌دانستیم که هدف از خواندن این آیه‌های یاس، صرفا اثبات نیاز به تعامل به آمریکا است و گرنه مگر می‌شود برای خالی بودن خزانه سوت و کف زد آنطوری که جلوی روحانی و در حین بیان خالی بودن خزانه انجام شد؟! مگر می‌شد در شب مذاکره بدون سوءقصد حرف از عجز و نیاز زد و پشت مذاکره کنندگان خود را در هنگام چانه زنی با دشمن خالی کرد؟!

اخیرا آیت الله جوادی آملی ایجاد شرایط برای تسلط بیگانه بر کشور را دیاثت سیاسی نامیدند و من می‌اندیشم آنانی که با نامه نگاری با دشمن و گرادادن به او، تشدید تحریم‌ها را بر کشور و مردم غالب کردند؛ آنانی که به دروغ مدعی خالی بودن خزانه برای ایجاد شرایط تسلیم و سازش شدند؛ آنان که با ارتباط دادن همه چیزمان به تعامل با دشمن موجب تضعیف جایگاه ایران در چانه زنی و کسب امتیاز در مذاکره شدند؛ آنان که با تنظیم برجامی که سلطه امنیتی و اطلاعاتی دشمن را بر همه اماکن نظامی و امنیتی کشور بیشتر کردند؛ آنانی که با دادن تعهد به کارگروه اقدام مالی، حتی تلاش کردند تا در روند تسلط دشمن بر ملت‌های مستضعف و مسلمان منطقه اعم از فلسطین، عراق، سوریه، یمن و لبنان، تسریع به عمل آورند؛ براستی این جریان را چه باید نامید چون واقعا واژه دیاثت سیاسی هم از بیان عمق برخی خیانت‌های ایشان قاصر و الکن است.

باتوجه به هشدار بی سابقه ای که سردار قاسم سلیمانی به حاکمان مستبد بحرین در خصوص شیخ عیسی قاسم بحرینی دادند، به نظر میرسد بعد از عزل دیپلمات انقلابی امیر عبداللهیان و افزایش تعلل های دستگاه دیپلماسی درخصوص مسائل منطقه که نمونه اش را در اعدام مجاهد انقلابی شهید شیخ نمر توسط رژیم آل سعود شاهد بودیم، از این پس بخشی از بار دیپلماسی انقلابی منطقه ای را هم در تکمیل مأموریت منطقه ای خود، شخصاً برعهده گرفته است.

دیروز روزنامه حامی دولت آرمان، عزل ناگهانی امیر عبداللهیان را رکب ظریف معرفی کرده بودند که این مسئله با توجه به اظهارات برخی عناصر اعتدالی، در جهت تحقق برجام2 یا همان برجام منطقه ای تلقی می گردد که البته این برجامها نیز مانند مذاکره با آمریکا، جز درخصوص مسئله هسته ای، از سوی مقام معظم رهبری به دلیل ضررها و کارشکنی های طرف مقابل (که نمونه اش را در برجام هسته ای شاهدیم)، ممنوع اعلام گردید و دولت قانوناً و شرعاً حق ورود به این صحنه را ندارد چرا که دولت تنها مکلف است در راستای سیاستهای کلی نظام به خصوص در حوزه سیاست خارجی و به ویژه مسائلی که به جنگ، صلح و امنیت کشور مربوط باشد، حرکت نماید.

هنوز 2 هفته از آغاز سال جدید نگذشته است که به غیر از انتخاب نام سال 95 با عنوان «اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل» که مشخص است حکایت از مطالبه گری جدی رهبری در خصوص اقتصاد مقاومتی دارد، شاهد 3 موضع گیری قاطع دیگر ایشان در برابر برخی تلاش ها جهت ایجاد انحراف در مسیر انقلاب هستیم:

1- یکی از موضع گیری های قاطعانه رهبری در خصوص مخالفت با برجام 2 و 3 و بیان علت این مخالفت بود، مقام معظم رهبری خیلی قاطعانه فرمودند که منظور از برجام 2 و 3 چانه زنی بر روی مفاهیمی مانند قانون اساسی، اسلامیت قوانین، مسئله فلسطین، توان موشکی و دفاعی، مسئله حمایت از حزب الله و … است که ایشان رسما چنین اجازه ای نخواهند داد.

2- موضع گیری دیگر مهم رهبری در مورد برجام بود، ایشان با گذشت بیش از 70 روز از اجرای برجام، با توجه به عدم پایبندی طرف مقابل به تعهداتش و با توجه به خصومت های ادامه دار ایشان در راستای بروز تحریمهای جدید، برجام را خسارت محض نامیدند که این عبارت نشان میدهد که رهبری از روند اجرای برجام اصلا راضی نیستند و این یک هشدار برای دولتمردان است که اگر ادامه برجام را طالب هستند باید در جهت احقاق حقوق ملت ایران که بابت آن مذاکره کردند و برجام را تنظیم کردند، تلاش عاجل نمایند.

3- مقوله دیگری که مقام معظم رهبری در روز 11 فروردین خیلی قاطعانه بیان کردند، در مورد کسانی بود که اهمیت موشک و توان موشکی را زیر سوال می برند که ایشان را ناآگاه یا خائن قلمداد کردند که در این خصوص نام دو نفر بیشتر به ذهن میرسند، یکی آقای روحانی که حدود 1 سال پیش گفته بود: «برخی اقتدار ملی را در برد موشک می‌دانند!» و دومی هم آقای هاشمی بود که گفت: «دنیای فردا، دنیای گفتمان هاست نه موشک ها».

البته مقام معظم رهبری در مواقع دیگری هم مواضع صریحی به منظور حفظ منافع ملی و امنیت ملی در مسائلی مانند ممنوعیت بازرسی از اماکن نظامی و امنیتی و سایر خطوط قرمز هسته ای و یا ممنوعیت مذاکره باآمریکا (به غیر از مسئله هسته ای) اتخاذ کرده بودند که به دلیل اهمال کاری مسئولان و عدم حساسیت ناظران و رسانه ها جدی گرفته نشده است ولی به نظر میرسد قاطعیت مواضع اخیر رهبری از جنسی دیگر است و بسیاری از کارشناسان این تذکر را با تذکرات امام خمینی خطاب به بنی صدر مقایسه میکنند.

لطفاً این متن را تا انتها، با حوصله و بدون پیش قضاوت، مطالعه فرمایید:

دیروز 2 فرد و 6 شرکت دیگر به فهرست تحریمی های مرتبط با ایران افزوده شدند و این سومین مصوبه تحریمی است که بعد از مصوبات محدودیت ویزا و بسته تحریم موشکی که طی همین 2 ماه پس از برجام تصویب شده است. این امر در کنار عدم رفع برخی از تحریم ها و یا مانع تراشی برای قابل استفاده بودن همین رفع تحریم ها از سوی آمریکا نشان میدهد که دولت اگر از ساحت همین برجامی که با دادن امتیازات سنگینی به دست آمده است، به صورت جدی دفاع نکند، همانطوری که رهبری فرمودند برجام درحد یک خسارت محض خواهد ماند.

آنانی که مذاکرات مستقیم را خواستار شدند و از رهبری مجوز چانه زنی برای تأخیر غیرطولانی در برخی از بخش های هسته ای را گرفتند، بهانه شان رفع تحریم بود و اگر قرار باشد بخشی از تحریمها در متن برجام باقی بماند و برخی هم به خاطر بدعهدی در اجرای برجام رفع نشود و همان هم که ظاهراً رفع شده با مانع تراشیهای طرف مقابل مانع معامله، توافق و اثرگذاری برای ایران گردد و تازه تحریمهای جدید هم به بهانه های دیگری افزوده شود، عملاً چه تضمینی است که طی دو سه سال آینده از نظر میزان تحریم به همان نقطه قبلی نرسیم در حالی که در هسته ای نیز سالها عقب نشینی کرده ایم؟!

این که مذاکره کنندگان ما در متن برجام جلوی افزایش تحریم ها به بهانه های دیگر را نگرفته اند یا ناشی از خوشبینی مضحک ایشان به طرف مقابل بود که فکر نکردند همه تحریمها را به بهانه ای دیگر می توانند برگردانند و یا ناشی از این امر بود که تمایل داشتند باب مذاکره با آمریکا به بهانه های دیگر را بازبگذارند و بازهم عجیب تر این که خود مسئولان ما توقع دارند برای جلوگیری از بازگرداندن تحریمها، نظام حاضر شود در خصوص کاهش توان دفاعی، تغییرقانون اساسی، آزادیهای جنسی مانند همجنسبازی، دست برداشتن از حمایت از فلسطین، حزب الله و ملت های مظلوم و به رسمیت شناختن اسرائیل هم عقب نشینی کند؟! که نشان میدهد این افراد یا به این اصول و آرمانهای اسلام و انقلاب اعتقادی ندارند و یا در خصوص آنها پایبندی و اصراری ندارند و گرنه چگونه حاضر به پذیرش چانه زنی در قبال آنها میشدند؟!

همه میدانیم که مقام معظم رهبری در نامه صدور مجوز اجرای برجام، 9 شرط قراردادند که اگر این شرایط محقق نگردید ایران باید طبق قاعده برگشت پذیری برجام و با توجه به مکانیزمی که در برجام جهت اعتراض تنظیم شده است که بند 3 از این شرایط که به بند 3 مصوبه مجلس هم اشاره کرده، آمده است:
«در سراسر دوره‌ی 8 ساله وضع هرگونه تحریم در هر سطح و به هر بهانه‌ای (از جمله بهانه‌های تکراری و خودساخته‌ی تروریسم و حقوق بشر) توسط هر یک از کشورهای طرف مذاکرات، نقض برجام محسوب خواهد شد و دولت موظف است طبق بند 3 مصوبه‌ی مجلس اقدام‌های لازم را انجام دهد و فعالیت‌های برجام را متوقف کند.»

باتوجه به این که منشور رهبری در اجرای برجام از سوی رئیس جمهور و مسؤولان دستگاه دیپلماسی مطاع شمرده شد و کتبا بر رعایت آن تعهد داده اند و به منظور جلوگیری از ادامه روند جایگزینی تحریم های جدید غیرهسته ای به جای تحریمهای هسته ای، ضروریست که در اسرع وقت جلوی این امر که در عین اعمال محدودیتهای هسته ای به ما، تحریمها را نیز برمیگرداند، گرفته شود.

نه تنها دولت مکلف به واکنش جدی و مناسب در برابر تحریم های جدید است، مجلس و شورای امنیت ملی هم باید در قبال مسیری که منجر به خسارت محض کشور از برجام میشود واکنش جدی نشان دهند، چه بسا واکنش جدی در این مقطع جلوی ادامه این روند را بگیرد و مانع فروپاشی برجام در آینده نزدیک گردد.

پس از پیام صریح مقام معظم رهبری در حرم مطهر امام رضا (ع) مبنی بر خسارت محضی که در برجام وارد شده و مخالفت با برجامهای2و3 درباره چانه زنی در تغییر قانون اساسی، کاهش توان دفاعی، جلوگیری از حمایت از فلسطین و لبنان و سوریه و یمن و به رسمیت شناختن اسراییل و… جریانی که برجام را فتح الفتوح نشان میداد تا به این بهانه برجامهای دیگری را با عقب نشینی در حوزه های دیگر در برابر آمریکا رقم بزند، در لاک دفاعی فرو رفته است و هنوز نتوانسته پاسخی به سخنان صریح رهبری ارائه نماید، چرا که واکنش خارج از مسیر قانونی تنها جایگاه سست و شکننده دولت را بیش از پیش تضعیف خواهد کرد که این امر با حضور یکباره هاشمی و روحانی و هیأت همراهشان در کیش تحت تدابیر سخت امنیتی همراه شد و موجب گردید که برخی از رسانه ها سفر هاشمی و روحانی به کیش را با هدف هماهنگی و ایجاد شرایط خاص برای نظام معرفی کنند، لیکن به نظر میرسد که:

1- بعد از فتنه 88 و مشاهده انسجام و توان مدیریت نظام در شرایط بحران، شخص یا جریانی به سرش بزند که دوباره کشور را به سمت فتنه ای جدید سوق دهد.

2- باتوجه به این که فرماندهی کل قوا با شخص مقام معظم رهبری است و تمام قوا نسبت به مسائل کشور توجیه و با مردم و رهبری نیز کاملاً همراهند، هیچ جریانی نمی تواند با اقدامی غیرقانونی در برابر توان مردم، بسیج و امنیتی کشور، دچار اشتباهی از جنس اشتباهات بنی صدر یا سران فتنه گردد.

3- هرچند که انتخاب یک مجلس خبرگان انقلابی، امید بدخواهان را در خصوص تغییر رهبر و یا شورایی شدن آن ناامید کرد ولی این که در یک حرکت انتحاری بخواهند روی تمام موقعیت خود به یکباره قمار نمایند بسیار بعید است.

4- علی رغم این که هیچ خطر جدی با چنین تجمعاتی متوجه نظام نمیشود، ولی این احتمال منتفی نیست که برخی بخواهند با یک مانور نمایشی و طرح برخی شایعات، شرایط جامعه و میزان همراهی ایشان را با نقشه های خود آزمایش نمایند که البته معمولاً وقتی این آزمایشها با شکست و عدم همراهی مردم در فضای رسانه ای و اجتماعی مواجه میشود، تکذیبیه هایی از جنس اعلام همراهی کامل با نظام و رهبری امری دور از ذهن نخواهد بود.

بحث‌های شعاری امروز جایگاه زیادی در ذهن مردم ما ندارد. مردم ما جوانان ما، آحاد جامعه ما، فقیه‌اند. به مسائل با چشم منطق و استدلال نگاه می‌کنند.

در این مقطع زمانی، سیاست‌های استکبار و به‌خصوص سیاست‌های آمریکا، اقتضا می‌کند که این تفکر در ملت ما تزریق شود که ملت ایران بر سر یک دو راهی دروغین قرار دارد و چاره‌ای ندارد جز اینکه یا با آمریکا کنار بیاید یا به‌طور دائم فشارهای آمریکا و مشکلات ناشی از آن را تحمل کند.

کنار آمدن با آمریکا به معنای کنار آمدن با هیچ دولت دیگری نیست چون دولت آمریکا از ثروت، دستگاه‌های تبلیغاتی وسیع، سلاح‌های خطرناک و امکانات بسیاری که دارد برای عقب راندن طرفهای مقابلش استفاده کرده است، بدون این که عقب نشینی قابل توجهی در برابرشان انجام دهد.

در همین توافق اخیر هسته‌ای هم اگرچه این توافق را ما تائید کردیم و برگزارکنندگان این توافق را مورد قبول اعلام کردیم و قبول داریم آن را، لیکن وزیر خارجه ما در مواردی به بنده گفت که ما اینجا این خط قرمز را نتوانستیم حفظ کنیم.

آمریکایی‌ها به آنچه وعده دادند عمل نکردند. به تعبیر وزیر خارجه ما، روی کاغذ کارهایی را انجام دادند ولی از راه‌های انحرافی متعدد، جلوی مقاصد جمهوری اسلامی را گرفتند. آمریکایی ها گفتند که ما تحریم را بر می‌داریم و روی کاغذ هم برداشتند، اما از طُرق دیگر طوری عمل می‌کنند که اثر رفع تحریم‌ها مطلقاً به‌وجود نیاید.

کسانی که امید می‌بندند که بنشینیم با آمریکا مذاکره کنیم و به نقطه توافقی برسیم از این غفلت می‌کنند که ما باید به همه تعهدات عمل کنیم اما طرف مقابل با شیوه‌های مختلف، تقلب و خدعه، سر باز می‌زند و به تعهداتش عمل نمی‌کند. این خسارت محض است که در مقابل چشم خود می‌بینیم.

منطقی است که سعی می‌کنند در میان نخبگان جامعه و از سوی نخبگان جامعه به افکار عمومی جامعه منتقل کنند، این است که برجامهای2و3 باید در قضایای منطقه و قانون اساسی وغیره به‌وجود بیاید تا بتوانیم راحت زندگی کنیم، معنای این حرف، آن است که جمهوری اسلامی از مسائل اساسی که به حکم اسلام و برجستگی‌های نظام جمهوری اسلامی به آن پایبند است، صرف‌نظر کند.

آمریکا دنبال تغییر سیرت جمهوری اسلامی است. ممکن است صورت باقی بماند ولی از محتوای خود به کلی تهی شود. بنا بر این تحلیل دشمن این تحلیل را در اذهان نخبگان و افکار عمومی ملت تزریق میکند که اگر جمهوری اسلامی و ملت ایران می‌خواهد از شّرِ آمریکا راحت شود، باید از محتوای جمهوری اسلامی و اسلام و از مفاهیم اسلامی و امنیت خود دست بردارد.

امروز انسان‌های آگاه و متکی به ارزش‌های اسلامی از آمریکا نمی‌ترسند. شاید برخی از آمریکا بترسند اما این ترس از آمریکا غیرعقلایی است. اگر ترس محمدرضا از آمریکا عقلایی بود، ترس این‌ها غیرعقلایی است چراکه آن زمان پشتیبانی مثل مردم نداشتند اما جمهوری اسلامی پشتیبانی قوی مانند این مردم را دارد.

بی تعارف مقصود از دشمن دولت آمریکاست، البته می‌گویند ما دشمن نیستیم. پیام نوروزی میدهند که این‌ها بچه گول‌زنی است. وزیر خزانه‌داری امریکا شبانه‌روز مشغول کار است که جمهوری اسلامی نتواند از نتایج برجام بهره‌مند شود.

9 ماه دیگر دولت آمریکا عوض خواهد شد. هیچ تضمینی وجود ندارد که دولتی که می آید همین تعهدات اندک را هم اجرایی کند. نامزدهای انتخاباتی آمریکا الان در بدگویی به ایران مسابقه گذاشته‌اند.

واقعیت دیگر این است که این دشمن به ظاهر مقتدر ابزارهای دشمنی‌اش نامحدود نیست. چند ابزار اساسی دارد که ابزارهای فعال اوست. یکی تبلیغات است و ایران‌هراسی، یکی نفوذ و دیگری هم تحریم.

دو راهی حقیقی که وجود دارد این است که یا باید مشکلات تحریم را تحمل کنیم یا ایستادگی کنیم به وسیله اقتصاد مقاومتی که اقدام و عمل نیاز است.

امروز آن‌طور که به من گزارش دادند، حدود 60 درصد از امکانات تولید ما معطل و تعطیل است. باید تولید را احیاء و زنده کنیم. راه دارد، مسئولان دولتی حرفهای منتقدان را بشنوند، گاهی پیشنهاد‌ها و حرف‌های خوبی دارند.

با فساد و ویژه‌خواری و قاچاق مبارزه جدی شود. این‌ها به اقتصاد کشور لطمه می‌زند و ضررش به مردم می‌رسد. باید آنچه که امروز ممکن است پیش بیاید، جلوی آن را بگیرند.

دستگاه‌های دولتی به‌جای اینکه آغوش خود را به‌روی کسانی که نظام و ارزش‌های اسلامی را قبول ندارند، باز کنند, به روی بچه مسلمان‌ها و نیروی‌های حزب‌اللهی، مومن و انقلابی باز کنند که کارهای فرهنگی‌ با ارزشی انجام میدهند.

توجهی گذرا به سخنان تحویل سال مقام معظم رهبری و شخص رئیس جمهور و سپس شنیدن سخنرانی امام خامنه ای در حرم مطهر امام رضا علیه السلام، نشان میدهد که:

1- اگر چه دولتمردان بدون شفافیت لازم و بدون بیان دقیق و حتی کلی منظورشان از طرح برجام های 2 و 3 ، مستمراً از این واژگان استفاده میکنند، اما رهبر معظم انقلاب، خیلی صریح هدف دولت از بیان این عبارات را برای مردم توضیح دادند که همانا چانه زنی در خصوص تغییر قانون اساسی و کوتاه آمدن از برخی اصول اسلام و آرمان های انقلاب در جهت پسند آمریکاست.

2- باتوجه به این که کشورمان تا مدتی به لحاظ تأمین انرژی با نفت و گاز در امان است، مذاکرات و چانه زنی های هسته ای، با رعایت خطوط قرمزی مانند حفظ حقوق کامل هسته ای و نپذیرفتن محدودیت طولانی، مجاز اعلام شد و به همین دلیل مسؤولان سیاست خارجی و هسته ای، مجاز به نرمش قهرمانانه در خصوص هسته ای شدند، البته همانطوری که شخص رهبری، مسئولان و کارشناسان مختلف، بیان کردند، برخی از این خطوط قرمز در برجام محقق نشد و برخی دیگر نیز تنها روی کاغذ عملی شد.

3- آیا میتوان در خصوص سایر مواردی که آمریکا به دنبال چانه زنی با جمهوری اسلامی است هم چنین شرایطی را پذیرفت؟! آیا می توان فقط چند سال اسراییل را به رسمیت شناخت؟! آیا می توان احکام اسلامی را فقط چند سال از قوانین کشور حذف کرد؟! آیا می توان فقط چند سال فرهنگ منحوس غرب در رسمیت بخشیدن به آزادی های بی حد و حصر جنسی مثل آزادی همجنسبازان را مجاز دانست؟! آیا می توان فقط چند سال از حفظ و تقویت توان دفاعی عقب نشست به این خیال که دراین مدت مورد هیچ تعرض و تهدیدی قرار نمیگیریم؟! آیا می توان فقط چند سال از حمایت متحدین منطقه ای و محورهای مقاومت دست کشید و منتظر نابودیشان ماند؟! آیا می توان فقط چند سال از جمهوری اسلامی و اصل ولایت فقیه، به سمت یک حکومت سکولار با یک جایگاه فرمالیه برای ولایت فقیه حرکت کرد؟! آیا می توان تنها چند سال از روحیه انقلابی گری، مقاومت، استقلال، شهادت طلبی، استکبارستیزی و حمایت از مظلوم دست برداشت و آرمانهای انقلاب را تنها برای چند سال فراموش کرد؟!

نتیجه: باتوجه به این که جایگاه ولی فقیه در اصل 110 قانون اساسی به عنوان کسی که سیاستهای کلی نظام را به سران قوا ابلاغ می کند، کاملاً به تصریح بیان شده است و اصول متعدد قانون اساسی خط مشی سیاست داخلی، خارجی، نظامی و اقتصادی را مبتنی بر استکبارستیزی و حمایت از مظلومان عالم، استقلال، قاعده قرآنی نفی سبیل و ترویج فرهنگ اسلامی و اجرای احکام اسلام به صراحت ترسیم کرده است، ضروریست که رئیس جمهور نسبت به تکالیف قانونی خود که برای اجرای آنها قسم یاد کرده است، پایبند بماند و امضای حکم تنفیذ رهبری را قدر بشناسد و در حال حاضر به جای بی تابی برای رابطه با آمریکا به اجرای اصول اقتصاد مقاومتی و تقویت بنیه اقتصادی کشور بکوشد.

به نام خدا، پدیدآورنده برجام و پاسدار برجامیان

هرچند که هنوز نمیدانم برجام دقیقاً چیست ولی لابد چیز خوبی است که آقای روحانی اینقدر از آن خوشش آمده و دستور داده در مدارس درس برجام را اضافه کرده اند.

بابایم میگفت برجام خیلی چیز ها را درست میکند، مثلاً بعداز برجام میروم سرکار و مشکلاتمان حل میشود و لباس عید برایتان میخرم و من هر روز اخبار برجام را دنبال میکنم و منتظرم که بالاخره روزهای خوشبختی ما هم فرا برسد، آخر خوشبختی که خبر نمیکند…

اصلاً همین چندروز پیش بود که رئیس جمهور کشورمان به ایتالیا و فرانسه سفر کرد و چرخ شرکتهای ایرباس و پژو را چرخاند، ما که بخیل نیستیم بگذارید آنها هم از برجام ما سود ببرند، بندگان خدا جوانان آنها هم بیکارند، حالا اگر برجام ندارند دلیل نمیشود که ما برجام مان را از ایشان دریغ کنیم.

دیروز رئیس جمهور میگفت برجام مثل آفتابه ، و هرکسی این آفتابو نبینه مشکل داره و از آن جا که ما هم خانوادگی پاک و سالم هستیم، پس همگی ما مطمئنیم که برجام خیلی خیلی چیز خوبی است.

برجام ما کار خودِ خدا بود، برجامی که جهانی را خوشحال کرد و امنیت همه را بالا برد و چرخهای همه را چرخاند، اصلاً کاش مثل جام جهانی، هر 4 سال یکبار برجام جهانی را هم برای رفع مشکلات جهانیان اجرا میکردیم.

من همه از حرفهای رئیس جمهور در مورد برجام خوشم می آید و دلم قنج میرود، فقط متوجه یکی از جملات او نشدم که گفت «میگویند با برجام دولت برای ملت رفاه بیاورد، مگر ما برجام را آورده‌ایم؟ ما خادم مردم هستیم، برجام را خدا آورد» ولی از آنجا که برخی از جملات و حرفها را فقط بزرگترها می فهمند امیدوارم وقتی که بزرگتر شدم متوجه این جمله هم بشوم.