چندی روز پیش یکباره چند تغییر مدیریتی در دولت اتفاق افتاد که این تغییرات در دولت آقای احمدی نژاد کم نبوده است؛ کم پیش نیامده که رییس جمهور در یک روز چند وزیر را تعویض کرده و یا چند استاندار را جابجا کرده باشد و همواره هم این تغییرات بیشتر مورد انتقاد بوده اند تا مورد تأیید. وقتی دفعتاً پس از یک جلسه هیأت دولت چند وزیر خوب باهم عزل می شوند و یا این که یک وزیر در حین مأموریت در کشور خارجی با حالتی زشت و خارج از ادب عزل می گردد، نمی توان توقع داشت که همه خوششان بیاید و به همین دلیل هم نمی توان همه را مقید دانست که ابراز ناراحتی یا انتقاد نکنند، همانطوری که دولت و حامیان دولت نیز همواره در برابر این انتقادات با سکوت یا عصبانیت، مسائل را جزء اختیارات قانونی رییس جمهور دانسته و عملاً به کسی مربوط ندانسته اند. در اینجا اصلاً نمی خواهم انتقادات غیردلسوزانه و یا مغرضانه و یا افراطی را مورد حمایت قرار دهم بلکه حرف بر سر نحوه برخورد با انتقاد است.
استان من گیلان، طی دولت های آقای احمدی نژاد بیشترین تغییرات در حد استاندار را داشته است و امروز هم گمانه زنی هایی در خصوص تعویض استاندار جدید (2-3 ماه منصوب شده) مجدداً به گوش می رسد و البته تغییرات در رده استاندار فقط در گیلان زیاد نبوده است بلکه در بسیاری از استان ها همین گونه بوده است و سوی دیگر، تغییرات گسترده در حد وزراست که در دولت قبلی می رفت تا به دلیل تغییرات گسترده در وزرا (که بخشی هم به خاطر استیضاح آنها بود) اعتبار دولت را زیر سوال ببرد و نیاز به اعتبار کلی وزرا ایجاد نماید.
این مقدمه در اثبات تغییرات گسترده در حد مسئولان بیش از حد طولانی شد و گمان نمی کنم طرفداران دولت نیز بتوانند منکر این مسئله باشند اما همانطور که گفتم بحث من بیشتر در پاسخ به عصبیتی است که در برابر انتقادات از سوی دولت و طرفدارانشان ایجاد می شود:
1- اگر چه برای هر مسئولی توقع می رود تا در حیطه مسئولیت خودش و طبق ضوابط قانونی مخیر به انتصابات باشد، اما آیا این اختیارات به معنی حق بدون مسئولیت است؟! اصلاً سوال این است که آیا اختیارات قانونی به عنوان حقوق الهی بی قید و شرط است؟! یعنی چون اختیار فرد است نمی تواند موجب تضییع حق الناس و حق الله شود؟! آیا بحث شایسته سالاری فقط یک شعار است یا نه! واقعاً یک الزام است که اختیارات مسئولان باید در نیل به این هدف شکل بگیرد؟! آیا مصلحت مردم را در نظر گرفتن فقط یک شعار است یا نه لوازمش را باید با انتصابات مناسب و منطقی و به جا تهیه کرد؟!
2- آیا وقتی من حقیر می بینم که استانداری را که هنوز یک سال از فعالیتش نگذشته را عوض می کنند، برایم سؤال پیش نمی آید که اگر این استاندار اینقدر ضعیف و غیر قابل اعتماد بود چرا انتخابش کردند و اگر نه، پس چرا می برندش؟! اصلاً من کاری به هیچ کدام از این استانداران ندارم که چگونه بوده اند آیا حق دارم از دولت توقع داشته باشم برای استانم در انتخاب مسئولان بیشتر دقت کند یا نه؟! این را هم باید مانند این تغییرات یک شبه و هر شبه قوانین و دستورالعمل های دولت بپذیرم؟!
3- آیا در شرایطی که تغییرات مدیران به این گستردگی صورت می گیرد توقع انسجام در امور می توان داشت؟! آیا وقتی یک وزیر یا یک استاندار به مجموعه ی جدید گام می نهد یک زمان نسبتاً طولانی برای وفق یافتن با مجموعه و آشنایی با مشکلات و قوت ها و ضعف ها نیاز ندارد؟! آیا در این زمان کارهای مردم و کشور به خوبی پیش می رود؟! یا با تعویض این مدیران تا مدت ها تعویض زیردستان و معاونان موجب اختلال در فعالیت های آن مجموعه نمی شود؟! آیا وقتی مدیران بالاتر حق می دهند هر وقت که خواستند هرکسی را تعویض کنند، از مدیران پایین تر می توان چنین توقعی نداشت؟! آیا این موجهای مکزیکی که از بالا تا پایین مجموعه های دولتی را در بر می گیرد می تواند منافع مردم و ارباب رجوع و کشور را تأمین نماید؟!
4 - آیا این تعویض ها واقعاً در نقاظ ضعف و یا نقاط لازم، صورت می گیرد؟! یا نه فقط براساس مسائل سیاسی یا مسائل غیر مدیریتی دیگر صورت می گیرد؟! آیا مجموعه هایی که بیشترین سوءمدیریت ها را داشته اند از گزند این تغییرات در امان نمانده اند؟! آیا تعویض وزیر اطلاعات یا وزیر ارتباطات مهم تر است یا تعویض و توبیخ وزیران و مسئولان اقتصادی از وزیر اقتصاد تا وزیر بازرگانی تا رییس بانک مرکزی و ...؟! آیا این تضاد و تبعیض در دولت قابل چشم پوشی است؟! وزیری که تا دیروز هیچ حرف و سخنی از کوتاهی یا قصورش نبوده یک شبه عزل (بدون استیضاح) می شود و وزیرانی که کشور و مردم را به زحمت انداخته اند با لبخند و جسارت توپ را در زمین سایر ارگانها و وزرا و قوه ها بیندازند؟! آیا این رویه که برای برخی مدیران خط قرمز قضایی و جایگاه ابدی الهی قائل شوند را می توان با این رویه که برخی دیگر را با لگد عزل می کنند قابل جمع باشد؟!
5- آیا می توان اختیارات را از مسئولیت ها جدا دانست؟! آیا روی این کره خاکی می توان حق یک طرفه ای برای کسی متصور بود؟! آیا دولت در حوزه هایی که از تمام اختیاراتش استفاده کرده است، پاسخگوی کامل مسئولیت هایش هست؟! آیا رییس دولت و حامیان متعصبش همانطوری که گاه دفاع از اختیارات شان عصبی و جدی می شوند، همانطور در هنگام پاسخگویی جدی هستند یا آن گاه را وقت شوخی کردن و دور زدن و حاشیه سازی و فرافکنی و مسئولیت ناپذیری می دانند؟!
6- آیا خود رییس جمهور در "انتقادی بجا" از طرح تغییر قانون انتخابات گلایه نکردند؟! و آیا هر انتقادی را می توان دخالت تلقی نمود؟! اصلاً آیا در کارهای کشور می توان هیچ ایرانی را بیگانه و فضول دانست؟! یا حداقل هرکسی به اندازه یک شهروند محترم حق انتقاد مؤدبانه دارد؟! آیا آزادی بیان نباید به مثابه همان چیزی شود که هم برای خود و هم برای دیگران به آن قائل باشیم؟! 

مطالب مرتبط:
امامان جمعه مراقب باشند
اسرائیل از ما مردم هم پخمه تر است؟!

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود. 

رهبر معظم انقلاب امروز با گذشت و بزرگواری ویژه خودشان، با محبت تمام نسبت به مسئولان کشور برخورد کردند و بدون این که کسی را مورد نکوهش قرار دهند، از نمایندگان خواستند تا طرح سوال از رییس جمهور را در جهت  حفظ آرامش و وحدت در کشور رها کنند. اگر چه بسیار پسندیده تر بود که خود مجلسیان براساس بصیرت شان و بدون نیاز به توصیه و امر رهبر به این مهم اقدام کنند، اما همین که اعلام تبعیت خود را فوراً اعلام کرده اند نیز جای تقدیر و تشکر دارد و ای کاش رییس جمهور نیز به همین سرعت قدرشناسی و تشکر خود را از رهبری اعلام می کردند و البته مهمتر از تشکر و اعلام اطاعت این است که مسئولان قوا و نمایندگان مجلس و سایر مسئولان انقلاب مهمترین نیازهای کشور را بشناسند و بین وظایف و مسئولیت ها اولویت بندی داشته باشند و مدام نیاز نباشد تا رهبر و سایر دلسوزان مسائل بدیهی و مصالح کشور را تذکر دهند.
راستی همدلی اخیر نمایندگان اصولگرا و رییس جمهور و سخنان اخیر رهبری و اعلام اطاعت مجلس از ایشان بشدت موجب انزجار و سرخوردگی ضدانقلاب شده است که همین امشب با گردشی در فضای مجازی، از کامنت ها و فیدها و پست های شان کاملاً آشکار است. امید که هرچه زودتر مسئولان نظام، عناصر و مسائل تفرقه افکن را از صدر امور برداشته و یا توجیه نمایند و با همدلی و  آرامش بیشتر، مسائل کشور را عالمانه، مخلصانه و در محیط های دوستانه حل نمایند.

لینک همین مطلب در عمارنامه: 
لینک همین مطلب در سایت زاهدانه

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود. 

بعد از اصلاح قانون انتخابات مجلس و محدود کردن شرایط نامزدهای مجلس و امتیازاتی که به نمایندگان داده شد، این بار نوبت به اصلاح قانون انتخابات ریاست جمهوری و محدود تر کردن نامزدهای این انتخابات شده است. گویی یکی از قوانین نانوشته در مجلس شده است که نمایندگان و بزرگان مجلس باید با طرح های خیلی فوریتی، مسائل مرتبط با حقوق حقه و غیرحقه خود را پیگیری و تصویب و مادام العمر کنند. خیلی دوست دارم ببینم اگر روزی همین بزرگان مجلس در مجلس نباشند و شاهد این برخوردها از سوی نمایندگان و رؤسای وقت مجلس بشوند چگونه برخورد خواهند کرد. مثلاً علی لاریجانی خدای ناکرده رییس جمهور باشد و لایحه بودجه اش را شقه شقه کنند و یا ساعت کار کارمندان را نیز مجلس برایش انتخاب کند و یا این که نصف مجلس را لبخند به لب و خنجر به دست در جلوی خودش ببیند! البته این آرزوی خام یک بعد دیگر هم دارد این که دوست دارم روزی همین آقای احمدی نژاد رییس مجلس باشد ببینم چگونه با رییس جمهور وقت تعامل و همکاری خواهد داشت.

مطالب مرتبط:
آقای لاریجانی! شما صالح بر سؤالسار نیستید
ولله شأن ملت از دولت و مجلس بالاتر است
رأس امور بودن، رأس امور مجلس نهم
 سوابقی از انتقاداتم به مجلس
مهمتر از سوال، لحن سوال و جواب است
چگونه احساس خطر نکنم؟!
علی مطهری! مرگ بر ضد ولایت فقیه!
این چند نفر!!!
اصولگرایان منتقد یا اصولگرایان غرغرو؟؟ 

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود. 

با توجه به درج مطلبی که چندی پیش از سایت شریان در این وبلاگ منتشر کردم و البته برخی از آنها را محتمل به تکذیب دانستم تکذیبیه ای را که یکی از مخاطبان وبلاگ در اختیارم گذاشته اند را ضمن تشکر از ایشان منتشر می نمایم:
بسم الله الرحمن الرحیم
در پی انتشار خبری در برخی سایت ها و پایگاه های اینترنتی مبنی بر نشست مهندس رحیم مشایی با مازندرانی های مقیم تهران و نقل قول های منتسب به ایشان در این نشست، به اطلاع می رساند که این خبر از اساس کذب محض بوده و هیچ پایه و اساسی ندارد. 
همانگونه که بارها تاکید شده است رییس دفتر محترم رییس جمهور در خصوص انتخابات ریاست جمهوری آینده و ورود به این عرصه، در هیچ محفل خصوصی و عمومی هیچگونه اظهار نظر و موضعگیری خاصی نه به نفع خود و نه برای کاندیدای دیگری نداشته است . 
مرکز روابط عمومی دفتر رییس جمهور انتشار اینگونه اخبار کذب و شایعه پراکنی ها را ادامه سناریو سازی های تکراری عده ای خاص علیه دولت می داند و همانگونه که از متن خبر مذکور بر می آید تهیه کنندگان این خبر مجعول، در ضمن تلاش برای تبلیغ به نفع کاندیدایی خاص، بدنبال تحت الشعاع قرار دادن و به حاشیه راندن رای تامل برانگیز صادر شده ،درخصوص دو نفر از توهین کنندگان به رییس جمهور محترم و رییس دفتر ایشان طی روزهای اخیر، بوده اند که بازتاب گسترده ای در سطح افکار عمومی داشته و تعجب همگان را برانگیخته است .
ناگفته پیداست که توسل به خبرسازی های دروغین و اینگونه اقدامات غیر اخلاقی برای عاملان آن هیچ گونه نتیجه ای نخواهد داشت، همچنان که تاکنون نیز نداشته است چرا که مردم، با بصیرت و هوشیاری، تمام تحرکات را تحت نظر دارند و همواره بدون توجه به فضا سازی های کاذب، بهترین واکنش را نشان داده اند و دولت هم به رای و نظر مردم، احترام قائل است.
این مرکز با تاکید مجدد بر کذب بودن خبر مذکور ،حق پیگیری حقوقی و قضایی آن را برای خود محفوظ می داند.
مرکز روابط عمومی دفتر رییس جمهور
http://president.ir/fa/43358
توضیح این که من در مطلب خودم "مشایی این بار آمده که بماند"بحث های منتشره در سایت شریان را مستند ندانسته و محتمل به تکذیب دانسته بودم اما بحث نامزدی آقای مشایی را در انتخابات ریاست جمهوری برای خودم مسجل دانسته و در آن خصوص تحلیل خود را ارائه داده بودم که البته همانطوری که در این تکذیبیه هم مشاهده می نمایید بحث نامزدی آقای مشایی تکذیب نشده است و تا کنون ایشان انصراف قطعی خود را از این مسئله اعلام ننموده اند، بلکه اصل خبر یعنی برگزاری این جلسه و اظهارات مورد ادعا در آن سایت مورد تکذیب ایشان قرار گرفته است.

مطلب مرتبط:مشایی این بار آمده که بماند

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

اظهارات جلسه اخیر نمایندگان اصولگرای مجلس با رییس جمهور حاوی نکات بسیار مثبتی است که یقیناً در صورت ادامه و تبلور عملی این تفاهمات، مشکلات اقتصادی و سیاسی کشور به سرعت حل خواهد شد. این سخن احمدی نژاد که "از اظهارات معارض با مصالح نظام در مجلس خودداری می کند" و اظهارات نمایندگان در "نفی فایده سوال از رییس جمهور و ترجیح دادن جلسات هم اندیشی" و تفاهم دولت و این نمایندگان با ادامه جلسات هم اندیشی، موجب می شود تا روال اداره ی کشور به حالت عادی برگردد. بحث دیگر این که این چرخش رویه از سوی نمایندگان مجلس و رییس جمهور بدون عواقب نبوده و یقیناً در آینده نزدیک و شاید با مشخص شدن خصومت های جریان انحرافی دولت و جریان انحصارطلب مجلس و موازات این دو در افزایش تفرقه افکنی ها با یکدیگر، مسئله وحدت بین مجلس و دولت موجب آشکارتر شدن بیشتر مسائل و شفافیت بیشتر جریان های سیاسی و اهدافشان نیز خواهد شد.

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

پس از نامه ی علنی رییس جمهور به رییس قوه قضاییه و نامه نگاری های بعدی و نهیب رهبر گویی ایشان همچنان به همان رویه ادامه می دهد و البته این رویه در مجلس نیز مشاهده می شود که با کوبیدن بر طبل سوالی کم فایده از رییس جمهور جامعه را متشنج نشان می دهند. رییس جمهور این بار در مراسم تجلیل از بازنشستگان نمونه گلایه کرده است که هربار می خواهد به مردم پول بدهد برخی نمی گذارند و با فشار مانع می شوند. ایشان گفته اند که دولت می خواهد از مردم حمایت کند ولی به دلیل مانع تراشی ها نمی شود.
بحث آقای احمدی نژاد مرا یاد آن زمانی می اندازد که ایشان کسانی را که با این مبلغ یارانه پرداختی بین مردم مخالف بودند را به عنوان حسود محبوبیت دولت معرفی می کرد و حتی می گفت که تازه این مبلغ باید سه برابر شود و امروز یکی از دلایل عمده وضعیت اقتصادی در کشور ما همین رشد نقدینگی روز افزون است که یکی از دلایلش هم همین اجرای غیر منطقی هدفمندی یارانه هاست. البته رشد نقدینگی دلایل دیگری هم مانند عدم حمایت از تولید (ناشی از توزیع یارانه سهم تولید بین مردم) و سود نامتناسب بانک با تورم نیز دارد که در این مجال به آن ها نمی پردازم و قبلاً به اندازه کافی در مورد آنها نوشته ام.
گویی همچنان رییس جمهور همه را مقصر می داند جز خودش را. ایشان تحریم ها و عدم حمایت از دولت در توزیع بیشتر پول بین مردم را مقصر سختی های مردم می شناساند و حال این که با وضعیت موجود که متأسفانه دولت هیچ ظرفیتی در جهت جذب نقدینگی ایجاد نکرده است، هرگونه تزریق نقدینگی تماماً منجر به افزایش تورم می گردد. از آنجا که برخی همه چیز را با برچسب پاسخ می دهند، توضیح می دهم که این مطلب را یک مرفه بی درد نمی نویسد بلکه یک کارمند با حقوق ثابت و پایین که قدرت خریدش به مراتب نسبت به پارسال کاهش یافته است می نگارد.
بالاخره رییس جمهور هر چقدر هم دلسوز مردم باشد اولاً باید سهم خودش را در مشکلات مردم به رسمیت بشناسد و ثانیاً سایر مسئولان را غیر دلسوز و حسود و عنود معرفی نکند چرا که این لحن صحبت یقیناً در جهت تقریب نظرات و حل مشکلات و اختلافات نبوده و موجب می گردد لجاجت ها و موضع گیری های خصمانه افزایش یابد.
یادم هست که رهبر انقلاب در توصیه ای که به دولت داشتند، ضمن تایید زحمات زیاد دولت، میزان تعهدهایی را که دولت برای خودش ایجاد کرده را مورد انتقاد قرار دادند و ای کاش رییس جمهور به جای ادامه این رویه، ریشه و چاره حل مشکلات را در جلسات با سایر مسئولان جستجو می کردند نه در تریبون های عمومی.

 مطالب مرتبط:
مهمتر از سوال، لحن سوال و جواب است
تحلیل نامه احمدی نژاد به رهبر
سوال از رییس جمهور تبلیغاتی نیست؟!!‏
فاصله سران قوا تا خیانت
سران هنوز محترم قوا! بخوانند
خطاب به مسئولان محترم قوا
ولله شأن ملت از دولت و مجلس بالاتر است
دیگر کسی در رأس امور نیست؟!   

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

با توجه به این که مجلس، سالهاست تحت هدایت شما و دوستان و اقوام تان از علی مطهری و باهنر و توکلی و نادران و امثال ایشان به جای تصویب قوانین کارگشا به مقابله با دولت است، و با آشکارتر شدن همت شخص شما به سوال از رییس جمهور، رفتارتان را در تضاد با این جمله ی قدیمی "رطب خورده، منع رطب کی کند؟" می دانم که برگرفته از سیره و احادیث دینی و فقهی است، چرا که:
آقای علی لاریجانی! همانطوری که شما دفاع از حقوق و جایگاه مجلس را تنها وظیفه ی مهم خود می دانید، آقای رییس جمهور هم به غلط همین وظیفه را در خود حس می کند، و حال این که مجلس و دولت جز به حکم تنفیذ و تأیید رهبر و خدمت به مردم و کشور هیچ اعتباری ندارد.
آقای لاریجانی! همانطوری که شما برخی منویات رهبر را فقط توصیه ای می دانید، آقای رییس جمهور نیز همین اشتباه را می کند و اینچنین است که قوانینی مانند طرح نظارت نمایندگان تعطیل و وقف دانشگاه آزاد تأیید می شود.
آقای لاریجانی! همانطوری که شما در برابر منتقدان به مجلس، متعصبانه موضع می گیرید، رییس جمهور نیز نسبت به منتقدان دولت همین گونه موضع می گیرد و حال این که ادعای انتقادپذیری تان گوش عرشیان را کر کرده است.
آقای لاریجانی! همانطوری که شما در مواقعی که باید حضور می داشتید، فقط سکوت داشتید، رییس جمهور نیز همین عمل زشت را انجام دادند اما نه مثل شما چند ماه، بلکه چند روز.
آقای لاریجانی! شما نیز با ظاهری جدی و بزرگ منشانه، اعمالی غیربزرگانه انجام می دهید و صدای کلفت را معرف بزرگی شخصیت تان می دانید.
آقای لاریجانی! شما هم مثل رییس جمهور هرجا که کم می آورید با شوخی های بی مزه مسئله را دور می زنید، و حال این که مردم را دور زده اید.
آقای لاریجانی! بعضی وقت ها و فقط بعضی وقت ها آرزو می کنم که شما رییس جمهور و احمدی نژاد رییس مجلس شود تا ببینم این بار چه کسی رییس جمهور را از همه مهمتر می داند و و چه کسی فقط مجلس را در رأس امور خواهد دانست!؟ البته این آرزو را همیشه زود پس می گیرم.
آقای لاریجانی! اگر رییس جمهور اینچنین به لجاجت کشیده شده است، بدانید که این غریضه را شما با لجاجت هایتان در برابر دولت نهم و استیضاح های بی منطقی و نابجا در وجود ایشان بیدار کردید.
آقای لاریجانی! همانطوری که شما ملت را هشیار بر اعمالتان نمی دانید، رییس جمهور نیز این هشیاری ملت را بعضاً فراموش می کند.
آقای لاریجانی! اگر وضعیت اقتصادی کشور در شرایط خوبی قرار ندارد، شما هم به اندازه ی خودتان به دلیل کم کاری در وضع قوانین مناسب و ایجاد حواشی بی جا و برهم زدن آرامش روانی و سیاسی و اجتماعی جامعه مقصرید.
آقای لاریجانی! فارغ از اختیارات قانونی، سنگی را که در دست گرفته اید بر زمین گذارید، شما به لحاظ شرعی صلاحیت سؤالسار دولت را ندارید.

مطالب مرتبط از همین وبلاگ:
پیشنهاد جنگ تن به تن به احمدی نژاد و لاریجانی 
تحلیل نامه احمدی نژاد به رهبر
سوال از رییس جمهور تبلیغاتی نیست؟!!‏
فاصله سران قوا تا خیانت
سران هنوز محترم قوا! بخوانند
خطاب به مسئولان محترم قوا
ولله شأن ملت از دولت و مجلس بالاتر است
دیگر کسی در رأس امور نیست؟!  

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

اگر چه بسیاری از سؤالات و استیضاح های مجلس را سیاسی و بعضاً تبلیغاتی می دانم، اما حقیقتاً آن قدر که لحن و منطق سؤال و پاسخ را مهم می دانم به اصل سؤال حساسیت ندارم. اصلاً اگر بخواهیم بچگانه به لج بازی های قوا نگاه کنیم ایرادی هم ندارد، یعنی هرکسی با اهرم ها و ابزارهایی که قانون برایش تعریف کرده بخواهد حال طرف مقابل را که قبلاً همین کار را در مورد قوه دیگر انجام داده بگیرد. اما اگر اینچنین باشد یعنی هرکسی موشک جواب موشک بدهد و دوباره طرف مقابل هم همین کار را کند، این ویرانه و آوارهای حاصله روی چه کسی خراب خواهد شد جز مردم و کشور.
و اما خارج از مقدمه ی فوق بحث را کمی منصفانه نگاه کنیم، از سویی دولت همه را جز خودش در بحث مشکلات اخیر مقصر معرفی می کند و از طرفی هم مجلس مثلاً می خواهد دلایل مشکل برایش روشن شود و یا لااقل اینچنین نشان دهد که مشکلات کشور برایش مهم است و به همین لحاظ از وزیر اقتصاد دعوت به پاسخگویی می کند ولی ایشان می آید و خودش را مرجع پاسخگویی به سؤالات پولی و ارزی نمی شناسد و از آنجا که رییس بانک مرکزی هم به عنوان فردی که وزیر نیست خودش را مسئول پاسخگویی و یا مکلف به آن در برابر مجلس نمی شناسد، مجلس از رییس جمهور که هماهنگ کننده بین وزرا و مسؤلان مهم دولتی است دعوت به پاسخگویی می کنند؛ تا اینجا هیچ ایرادی وجود ندارد، بحث از آنجا شروع می شود که شأن مردم در این تعاملات حفظ نمی شود. یعنی نه مجلس شورای اسلامی در نحوه سؤال و برگزاری جلسه ی و نه دولت در نحوه پاسخگویی رعایت انصاف و ادب و اخلاق را نمی نمایند و به قول رهبر مهم اختلاف سلیقه ها نیست بلکه مهم نحوه تعاملات است که آیا این تعاملات نشان دهنده ی تنش و تفرقه است یا نشان دهنده سلامت سیستم و جاری بودن قانون؟!
غیر از لحن سؤال، زمان سؤال نیز بسیار مهم است، یعنی اگر در شرایطی سؤالی مطرح شود که پاسخش هیچ تأثیر مثبتی نداشته باشد و تنها موجب افزایش لجاجت ها و تنش ها گردد، آن نیز به صلاح نیست، به خصوص این که متأسفانه رییس جمهور نیز با لحن و منطق صحیح پاسخگوی سؤالات مجلس نمی گردد؛ متأسفانه بارها شاهد بوده ایم که رییس جمهور به جای این که بدون حاشیه و با منطق به سؤالات مجلس پاسخی در شأن ملت که شنونده ی این مذاکرات هستند بدهد، با حاشیه سازی و حاشیه پردازی و هوچی گری مسائل جدیدی را کلید می زند که این مسئله هیچ فایده ای نداشته و نخواهد داشت و از سویی هم زمانی بحث سؤال طرح می شود که بازار ارز به سمت ثبات و کاهش قیمت در حرکت است.
به راستی اگر پرداختن دولت و مجلس به وظایف قانونی از سر مسئولیت پذیری باشد، خروجی آن چیزی جز خیر و منفعت مردم و کشور نخواهد بود، اما اگر تعاملات بر اساس اهرم فشارها و تسکین لجاجت ها تنظیم شود، هیچ محصولی جز تفرقه مسئولان، ناامیدی و دلسردی مردم، تضعیف جایگاه بین المللی کشور و به هم خوردن تعادل در عرصه های دیگری از قبیل اقتصادی و فرهنگی نخواهد داشت، یقیناً این گونه تعاملات سیاسی بین قوا است که از سوی مردم و کشور و رهبر، ضربه و خیانت به کشور تعریف می گردد و در تاریخ ثبت می شود و اینچنین خیانت هایی دقیقاً به مثابه برگرداندن سطل شیر خدمت تلقی خواهد شد. چ

چند مطلب مرتبط از همین وبلاگ:
تحلیل نامه احمدی نژاد به رهبر
سوال از رییس جمهور تبلیغاتی نیست؟!!‏
فاصله سران قوا تا خیانت
سران هنوز محترم قوا! بخوانند
خطاب به مسئولان محترم قوا
ولله شأن ملت از دولت و مجلس بالاتر است
دیگر کسی در رأس امور نیست؟!  

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

پرداختن به این مطلب واقعاً برایم سخت است آن هم در زمانی که رهبر معظم انقلاب امر به وحدت و پرهیز از ایجاد تنش های بی فایده توسط سران قوا نموده اند، اما ننگاشتن این مطلب نیز برایم بسیار سخت است چرا که اولاً آن را بی فایده نمی دانم و ثانیاً این که مخاطب دستور رهبری سران قوا بوده اند و ثالثاً ملت همیشه به هشیاری مکلف بوده و هستند و رابعاً آتش زیر خاکستری را می بینم که هر آن می تواند شعله بکشد و این شعله به مثابه خیانت و مشمول تعاریف آن خواهد شد و  خامساً این که آماده نبودن برای آن شرایط یعنی دست بسته ماندن در برابر فتنه ای دیگر.
وحدت مسئولان مدتی است که مورد تذکر رهبر معظم انقلاب بوده است و ایشان طی این چند سال بارها و بارها از توجه سران قوا و لزوم همکاری در رفع مشکلات کشور و مردم دادسخن برآورده اند، اما متأسفانه همواره آن چه که باید در امر ولایت مداری رخ می داده، تنها به صورت آرزویی تحقق نیافته بر دل مردم بر جامانده است.
اما طی این ماه، مکاتباتی محرمانه بین رییس جمهور و رییس قوه قضایی انجام شد که با خواست رییس جمهور به مکاتباتی علنی و پرحاشیه بدل شد و دعوا هم سر بازدید رییس جمهور از زندان اوین و در راستای نظارت بر اجرای قانون اساسی بود، از یک سو رییس جمهور این بازدید را در راستای تحقق صیانت از حقوق ملت و قانون دانست و از یک سو رییس قوه قضاییه این بازدید را در جهت نقض استقلال قوا و ایجاد بدعتی غیرقانونی بیان نمود.
فارغ از لحن دو نامه و مباحث حقوقی (مانند تلقی دو رییس قوه از کلمه مجری قانون اساسی) و سیاسی که در این نامه ها مطرح شد، فضای جنجالی ایجاد شده به خوراک تبلیغاتی برای رسانه های بیگانه و وسیله ای برای دشمن شاد شدن ملت ایران بدل شد، در حالی که رهبر معظم انقلاب در کنار توصیه به وحدت، یک راه کار را نیز ارائه نموده بود و آن حل اختلافات با استفاده از شورای حل اختلاف به ریاست آیت الله شاهرودی بود.
در چنین شرایطی که مسئولان قوا به توصیه های رهبری وقعی نمی نهادند، رهبر معظم انقلاب، این بار و پس از چند بار توصیه دوستانه، با نهیبی ولایی و نه به قول بعضی ها توصیه ای، کشاندن این اختلافات را بین مردم خیانت معرفی نمودند؛ در پاسخ به این تشر رهبری همه منتظر اعلام تبعیت سران قوا بودند که در همان روز سران قوای مقننه و قضاییه و روز بعد نیز رییس قوه مجریه طی پیام هایی تبعیت خود را از این پیام اینچنین بیان کردند:
نامه رییس مجلس به مناسبت پیام وحدت بخش رهبر:
خدمت رهبر فرزانه انقلاب اسلامی حضرت آیت الله خامنه ای دامت برکاته
 سلام علیکم
رهنمودهای ناصحانه و  وخیرخواهانه حضرت عالی در باب توجه به حساسیت شرایط کشور بسیار ارزشمند ، سنجیده و به موقع ایراد گردید و قطعا رعایت دستورات ولی امر مسلمین توسط مسئولین کشور در ایجاد فضای وحدت و اخوت مخصوصا در آستانه عید سعید غدیر که مظهر برادری اسلامی است، واجب و ان شالله باعث سعادت و سر افرازی ملی خواهد بود.
اینجانب به نمایندگی از هیئت رییسه و نمایندگان محترم ملت تمامی تلاش خود را با عنایت به اندرزهای مشفقانه جنابعالی در انجام وظایف مجلس، جهت تحقق مصالح ملت به خصوص در جهت رونق تولید ملی و کنترل تورم و افزایش اشتغال به کار خواهیم بست، تا دشمنان ستم پیشه و استکباری و ماجراجوی ملت متوجه اراده محکم ملی و دستان به هم تنیده دوستداران انقلاب اسلامی گردند و قطعا در این مصاف ، مکر آنان در مقابل مجاهدت ملت رنگ باخته و گام دیگری در پیشرفت اسلامی برداشته خواهد شد.

با احترام
علی لاریجانی
رئیس مجلس شورای اسلامی

نامه رییس قوه قضاییه به مناسبت پیام وحدت بخش رهبر:
مقام معظم رهبری، دام الله ظله الوارث
سلام علیکم
با احترام در آستانه عید غدیر خم،ضمن عرض تبریک و تهنیت به محضر شریف حضرت مستطاب عالی ،پیام وحدت بخش آن عزیز به مسئولان و سران سه قوه که نشات گرفته از سر چشمه زلال ولایت است با جان و دل دریافت شد.
از خداوند متعال توفیق می طلبم همه ما را در انجام وظیفه و اطاعت از رهبری معظم،مددکار باشد.

صادق آملی لاریجانی
رییس قوه قضاییه 

نامه رییس جمهور به مناسبت پیام وحدت بخش رهبر معظم انقلاب

 حضرت آیت الله خامنه ای(مدظله العالی)
مقام معظم رهبری
 سلام علیکم
با تبریک عید عظیم غدیر که تضمین و کمال رسالت پیامبراعظم (ص) و نقطه پیوند بشریت با حقیقت انسان کامل و امام معصوم (س) است از توجه هوشمندانه حضرتعالی به ضرورت حفظ و تقویت وحدت در شرایط خطیر کنونی صمیمانه سپاسگزارم .
دولت ضمن استقبال کامل از این تذکر به موقع مانند همیشه تمام هم خود را مصروف خدمتگزاری بی منت و پافشاری بر اصول و ارزش های انقلاب و صیانت از حقوق اساسی ملت خواهد کرد و بدلیل مسئولیت های سنگین خود از بگومگوها و یا اصطکاکات داخلی استقبال نخواهد نمود و مانند گذشته و برای مصالح کشور همه نامهربانی ها را صبورانه تحمل خواهد کرد .
به واسطه طراحی دشمنان ،ملت و کشور در فشارند. اینجانب و همکارانم در دولت برای تدبیر امور و مقابله با توطئه های دامنه دار و وسیع بدخواهان و برای کاهش فشار بر مردم و پیشبرد امور کشور تمام توان خود را به طور شبانه روزی به کار بسته ایم لیکن ابعاد مسئله و اهمیت موضوع مستلزم حضور همه قوا و مسئولیت پذیری و همکاری و همراهی آنان با دولت است که امروز در خط مقدم این جنگ تمام عیار اقتصادی قرار دارد.
مطمئن هستم که جنابعالی بر پاسداری قاطع از قانون اساسی و به ویژه از حقوق اساسی ملت و همچنین صیانت از جایگاه رفیع رییس جمهوری منتخب ملت که بالاترین مقام رسمی کشور پس از رهبری و مجری قانون اساسی است، تاکید دارید و با هر اقدامی که اختیارات و مسئولیت های مهم او را مخدوش نمایید، مخالفید .
توجه دادن حضرتعالی به امر انتخابات ریاست جمهوری بسیار دقیق و مهم است .انتخابات ریاست جمهوری مظهر اراده ملی و نماد حاکمیت مردم و بالاترین تجلی مردم سالاری است . جنابعالی بارها تاکید کرده اید که همه باید به گونه ای عمل نمایند که انتخاباتی پرشور و با حداکثر مشارکت مردم که موجب تجدید قوای انقلاب و عامل نشاط وهمبستگی ملی و بزرگترین ضربه به دشمن است برگزار گردد. این امر در شرایط کنونی از اهمیتی به مراتب بالاتر برخوردار است و ضرورت دارد از هرگونه اقدام و رفتار که شائبه تضعیف نقش محوری اراده مردم در اداره کشور و یا حضور حداکثری آنان در انتخابات است به جد پرهیز گردد . دولت با تمام توان در خدمتگزاری همه جانبه به ملت حاضر و در صدد زمینه سازی تحقق این امر است .
انشاالله با تدابیر خردمندانه حضرتعالی از این عقبه به سلامت عبور خواهیم کرد.
سلامتی و عزت روزافزون جنابعالی و ملت بزرگ ایران را از ایزد منان مسئلت دارم .

محمود احمدی نژاد

اگر چه در گام اول همین ابراز تبعیت از دستورمعظم له جای سپاس و تقدیر دارد اما در نامه رییس جمهور نکاتی هم وجود دارد که قابل تأمل و تحلیل است، این موارد هشداری در خود دارد که در مقدمه بحث به آن اشاره کرده ام:
1- اولین چیزی که در این نامه توجهم را به خود جلب می کند طولانی بودن نامه نسبت به نامه های سران قوای مقننه و قضاییه است که به نظر می رسد اعلام اطاعت و پایبندی نیازی به این همه طول و بسط نداشته باشد، که البته این مسئله به تنهایی چندان قابل اعتنا نیست.
2- بحث دیگر بکار بردن این کلمات در نامه است:
"...مانند همیشه تمام هم خود را مصروف..."، "... مانند گذشته و برای مصالح کشور..."، "... به واسطه طراحی دشمنان ،ملت و کشور در فشارند..."، "...تمام توان خود را به طور شبانه روزی به کار بسته ایم لیکن ابعاد مسئله و اهمیت موضوع مستلزم حضور همه قوا و مسئولیت پذیری و همکاری و همراهی آنان با دولت است که امروز در خط مقدم این جنگ تمام عیار اقتصادی قرار دارد."، "... دولت با توان... در صدد زمینه سازی تحقق این امر است..."
این عبارات در نامه رییس جمهور نشان می دهد که دولت هیچ سهمی برای کوتاهی، کم کاری و سوءمدیریت برای خود متصور نیست و یا حاضر به اقرار چنین سهمی نیست و ایجاد مشکلات را تنها به دلیل تحریم می داند و رفع نشدن آنها را نیز به دلیل عدم حضور و عدم مسئولیت پذیری و عدم همکاری و همراهی سایر قوا با دولت معرفی می کند.
3- بکار بردن عباراتی مانند:
"...همه نامهربانی ها را صبورانه تحمل خواهد کرد..."، "... پاسداری قاطع از قانون اساسی..."، "... حقوق اساسی ملت..."، "... صیانت از جایگاه رفیع رییس جمهوری منتخب ملت..."، "... بالاترین مقام رسمی کشور پس از رهبری..."، "... مجری قانون اساسی است،..."، "... اختیارات و مسئولیت های مهم او..."، "ضرورت دارد از هرگونه اقدام و رفتار که شائبه تضعیف نقش محوری اراده مردم در اداره کشور و یا حضور حداکثری آنان در انتخابات است به جد پرهیز گردد"، "... انتخابات ریاست جمهوری مظهر اراده ملی و نماد حاکمیت مردم و بالاترین تجلی مردم سالاری است"
یادآور عبارات و سخنان محمد خاتمی است که همواره با این عبارات می خواست ضمن مظلوم نمایی، خود را مظهر مردم و تمام خواست مردم معرفی کند و حال این که مردم در پس رأیی که به افراد می دهند و داده اند، به شعارها و اصول مطروحه ایشان رأی داده اند و همین را نیز در عمل اثبات کردند چرا که وقتی امثال خاتمی و هاشمی را از اصول انقلاب دور دیدند، دیگر هرگز آنها را مورد اقبال قرار ندادند.
4- بیان نمودن نظرات رهبر از زبان خود رییس جمهور در دو پاراگراف از این نامه به چشم می خورد، گویی رییس جمهور می خواهد با نقل قول این دو قسمت، دستورات دیگری را نیز در کنار دستور اخیر رهبری متوجه سایر قوا و خوانندگان نامه نماید و گرنه یادآوری کلام رهبر به خود ایشان یقیناً به دلیل فراموش کردن خود ایشان نبوده و این که اصولاً چه فایده ی دیگری برای آن می توان متصور بود؟!
5- یکی دیگر از نکات نامه رییس جمهور این جمله است:
"بدلیل مسئولیت های سنگین خود از بگومگوها و یا اصطکاکات داخلی استقبال نخواهد نمود "
این جمله نشان می دهد که رییس جمهور اگر چه از بگومگوها استقبال نخواهد کرد اما در صورت نیاز از آن  ابا نخواهد داشت و این که استقبال کردن یا استقبال نکردن از چیزی نشان دهنده موضع قطعی و تبعیت محض نخواهد بود.
نتیجه: بسیار دوست دارم این مطلب در آینده به تراوشات ذهن یک بیمار تشبیه شود و هرگز آنچنان پیش نرود که برداشت نگارنده از این نامه به اثبات برسد، ولی به نظر نمی رسد که آقای احمدی نژاد به تبعیت از دستور اخیر رهبری تغییرات محسوسی در رفتار خود ایجاد نماید و احتمالاً با کوچکترین بهانه ای، دوباره همان رویه را در پیش خواهد گرفت که البته یقیناً در چنین صورتی، به لحاظ عدم پایبندی به شعارهای اصولی خودش به خصوص در زمینه اولویت دادن به حل مشکلات مردم (نه بازدید از زندان اوین و امثالش) و به لحاظ عدم اطاعت از امر رهبری، استحقاقش را از رأی مردم  و تنفیذ رهبر از دست خواهد داد.

تکمیلی: البته ملاک در اطاعت از رهبر نامه ی کوتاه نوشتن نیز نیست چرا که رییس مجلس اگر چه در ظاهر شفاها و کتباً خود را مختصراً مقید به اطاعت از توصیه های رهبر نشان می دهد اما در عمل شیوه ای دیگر در پیش می گیرد که نمونه اش را هم اینک در بحث سوال از رییس جمهور در مجلس شاهدیم.

مطالب مرتبط:
فاصله سران قوا تا خیانت
سران هنوز محترم قوا! بخوانند
خطاب به مسئولان محترم قوا
ولله شأن ملت از دولت و مجلس بالاتر است
دیگر کسی در رأس امور نیست؟! 

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

بالاخره بعد از چند پاسخ محرمانه ریاست قوه قضاییه به نامه های علنی رییس جمهور در خصوص بازدید رییس جمهور از زندان اوین، آقای آملی لاریجانی نیز این بار اقدام به انتشار نامه علنی نموده است و این نامه نگاری به شدت مورد انتقاد برخی بزرگان، علما و به اصطلاح بی طرفان قرار گرفته است. اگر چه حقیر نیز اصلاً ازاین نامه نگاری ها خوشم نمی آید و آنها را به مصلحت نمی دانم، اما پاسخ نگفتن به ادعاهای رییس جمهور را مضرتر از سکوت می دانم. رییس قوه قضاییه حتی اگر دوباره پاسخ رییس جمهور را با نامه محرمانه می داد، ایشان نامه را و یا بخش هایی از آن را علنی می نمود و از سویی نامه ی رییس جمهور ناشی از یک اختلاف جزیی نیست که بتوان آن را حل نشده گذاشت و گذشت، بلکه ادامه ی این تفسیر به رأی رییس جمهور می تواند موجب تنش های بیشتر و جدیدتر گردد و به قول خود رییس قوه قضاییه می تواند بابی از بدعتی جدید و ماندگار و دیکتاتوری جدیدی باز نماید.
اکنون ریاست محترم جمهور به اندازه کافی وقت و انرژی خود، دولت و ملت را صرف دفاع از مشایی ها و جوانفکرها نموده و به اندازه کافی دوستان دلسوز خود را به خاطر ایشان از خود رانده است و هم اکنون کشور به اندازه کافی طعم فرضیه پردازی های فلسفی و فرهنگی و اقتصادی این فرقه را چشیده و تاوانش را هم به اندازه کافی داده اند، حقیقتا این به صلاح نیست که وقت سایر قوا را نیز برای تطهیر و طلبکار نمودن ایشان صرف نمایند.
در صورت ادامه ی این فهم غلط رییس جمهور و القای آن به جامعه، به جایی می رسیم که فتنه گران رسیدند، مگر فتنه 88 از کجا شروع شد؟ از آنجایی شروع شد که امثال موسوی و کروبی و خاتمی و هاشمی گفتند شورای نگهبان مرجع امینی برای رسیدگی به شکایت نیست و همین عدم التزام به جایگاه شورای نگهبان موجب فتنه ای عمیق شد و اکنون ریاست محترم جمهور نیز نسبت به وظیفه ذاتی شورای نگهبان به عنوان مرجع تفسیر قانون اساسی اعتراض و نافرمانی دارد و عملاً این مرجع و جایگاه قانونی وی را رد می کند و این مسئله در همین جا ختم نمی شود بلکه همین وضعیت نسبت به قوه مقننه و قوانین صادره (هرچند ایراد هم  داشته باشند) نیز وجود دارد و عملاً این اشتباه رییس جمهور نسبت به رد و تضعیف و تمرد از جایگاه قانونی مجلس، قوه قضاییه، شورای نگهبان، مجمع تشخیص مصلحت و ... عملاً تعرض به حریم قوای دیگر محسوب می شود و این روند در رد همه ممکن است به زودی به خط قرمز ولایت فقیه نیز برسد که البته همینک نیز متأسفانه با توجه به بحث هایی که با طرفداران متعصب دولت دارم، به عبارت هایی مانند کانالیزه شدن رهبر و ضعف در برابر باندهای قدرت و مصلحت اندیشی و حتی ترس و ... در مورد رهبر برمی خورم که در نظرات متعدد این افراد ذیل مطالب اخیر وبلاگم قابل مشاهده هستند، ترسم دیری نپاید که آقای احمدی نژاد، به خاطر گزارش به انسان کامل، درخواست بازرسی و نظارت بر رهبری را بنماید!!

مطالب مرتبط:
شخص دوم مملکت یا مسئول اول دولت؟!

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.