91/5/10
2:0 ص
بعضی وقتها یک انسان آرام می تواند جمعی را به آرامش رهنمون سازد، حتی بی آنکه به پند و اندرزی متوسل شود. همین که کسی بتواند آرامشش را با سیمایش، صدایش، خشوعش، ایمانش و با بی آزاری به نمایش بگذارد، در واقع آرامشش را به اطرافیان منتقل می کند، به قول بعضی ها با امواج مثبتی که از خود منتشر می کند، آرامش را به دیگران و حتی محیط منتقل می سازد. آرامشی با چنین مشخصاتی، آرامش الهی است، نعمتی قابل الهام و ازدیاد، نعمتی با برکت، نعمتی که هر بیننده ای در آن طمع می کند تا بدستش آورد و یا لااقل حسرتش را بخورد.
آرامش شاید بزرگترین و برترین نعمت ها باشد، آرامش از سلامتی هم بالاتر است، چرا که اصولاً نا آرامی مقدمه ی بیماری های مختلف جسمی و روحی است و البته چقدر بیماری ها و حتی بدترین مصائب را با آرامش می توان بهتر تحمل و یا درمان کرد و البته از اهمیت آرامش این بس که سلامتی هم بدون آن لطفی ندارد. آرامش نعمتی است که تنها محصول ایمان، یادخدا و توکل و معنویت است، چرا که "الا بذکر الله تطمئن القلوب" و این یعنی آرامش پاداشی از سوی خدا و برای یاد خداست، و جز برترین پاداش ها برای ایمان نمی توان تصور نمود و این یعنی که آرامش بزرگترین نعمت ها و بهتر بگویم پاداش هاست.
آرامشی که جز از یادخدا و ایمان نشأت گرفته باشد، فقط یک آرامش ظاهری است و در واقع نوعی غفلتِ مخدر است که انسان به دلیل آن دچار احساس سطحی و موقتی آرامش می شود، و با کوچکترین ناملایمتی دچار تزلزل می شود، آرامشی که از فراموشی مرگ و قیامت و کم توشگی حاصل شده باشد، آرامش نیست، بلکه آنگاه انسان آرامش دارد که با درک صحیح از حقایق و واقعیات بتواند آرام باشد، نه اینکه برای آرامش مجبور باشد از دردمندان فرار کند، مرگ را از خاطر برد و قیامت را باور نداشته باشد و به لذت گناه متوسل شود.
با توجه به پژوهش جالبی که توسط آقای حسن عسگری انجام شده و در سایت پژوهشکده ی باقر العلوم منتشر شده است، به استناد آیات قرآن مجید، مواردی که را که در حصول آرامش حقیقی مؤثرند را می شمارم:
1- ایمان
2- ذکر (به معنی یاد خدا با قلب و زبان)
3- توکل (واگذاری کارها به خدا)
4- تقوی و پرهیزگاری
5- توبه
6- انس با قرآن
7- امید به رحمت خدا (رجاء)
8- دلداری و تسلی
9- استعاذه (طلب پناهندگی به خدا در وساوس شیطان)
10- صبر
11- دعا
12- عبادت (به خصوص نماز، روزه و زکات)
13- عفت و پاکدامنی
14- محبت و نیکوکاری و احسان به دیگران
15- اصلاح (در مورد فرد و جامعه)که عزیزان برای خواندن مطلب کامل آن می توانند به اینجا رجوع کنند و در کنار این موارد "شکر گزاری" را نیز حقیر اضافه می کنم که یقیناً موجب آرامش و نشاط روحی و البته بقا و برکت نعمات و در نتیجه استمرار آرامش خواهد بود.
بیایید در این ماه با برکت، این نعمت بزرگ الهی را برای همدیگر آرزو کنیم و البته تصمیم بگیریم که در راه حصولش برای خودمان و پیرامون مان گامهای عملی برداریم.
میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.
90/11/18
9:25 ص
مدتی بود کمی دلگیر و ناراحت و به قول امروزی ها افسرده بودم، طوری که روی اخلاق و کارم تأثیر سوء می گذاشت. با خودم فکر کردم چرا اینطوری شده ام و رب کریم این گونه پاسخش را به درستی به من الهام کرد: وقتی ما به اطرافیان مان خوبی و محبت می کنیم، فکر می کنیم که روی خلوص نیت است، اما بعد که با قدرناسپاسی همان افراد ناراحت و افسرده می شویم می فهمیم که عمل ما در محبت یا کمک به اطرافیان از خلوص نیت نبوده بلکه مقداری شرک هم در آن قاطی داشته است. توقع تشکر یعنی همان تولد شرک و ما این مورد را معمولاً در ذهنمان داریم اگر چه ندانیم و در رفتارمان بروز پیدا می کند حتی اگر آن را نیابیم.
بارها شده است به کسی کمک کرده ایم چون مستحق بوده و بعد بخاطر ناسپاسی وی، از کمک مان پشیمان گشته ایم و این یعنی شرک و البته تأثیرش هم این می شود که دیگر به آن فرد کمک نخواهیم کرد و در صورت ادامه ی این بیماری در قلبمان نه تنها به فرد ناسپاس که به هیچ کس دیگری کمک نخواهیم کرد چون تعداد ناسپاسان بیش از قدرشناسان است و به دنبال انسان هایی که قدر خوبی را بدانند و از قدرت سپاسش به درآیند و این یعنی تعظیم به بزرگان قدرت و ثروت.
حتماً همه ی دوستان خوانده اند یا شنیده اند که راه پیدا کردن شرک در قلب مومن از راه رفتن مورچه ای روی یک سنگ تاریک در دل شب نیز مخفی تر است و از سویی خداوند نیز بر اساس کلام معصوم بهترین شریک است و هر عملی را که مشترکاً برای رضای خدا و کس دیگری انجام شود، تماماً به شریک خود می بخشد تا عامل نیز ثواب کارش را از او طلب کند و این یعنی فقر انسان مشرک در روز حساب. آیات و روایات زیادی اهمیت مبارزه با شرک را نشان می دهند و با توجه به سختی راه، بهتر است برای خودمان و همدیگر دعا کنیم که خداوند به ما کمک کند این بیماری را از قلبمان رفع نماییم.
یکی از تأثیرات بروز شرک در افراد انتشار آن در جامعه است و این یعنی نفوذ همین توقعات تشکر در مناسبات اجتماعی و سیاسی. بارها در اجتماع می شنویم که برخی افراد و برخی احزاب و گروه های سیاسی کمک کردن به کشورهای محروم و مصیبت زده را به دلیل ناسپاسی یا قدرنشناسی احتمالی مطرود دانسته و نظام مقدس جمهوری اسلامی را به خاطر این خصیصه ی اسلامی محکوم می کنند و حال این که این از مصادیق شرک در اجتماع و سیاست است و امیدواریم که خداوند منان این اخلاق ناپسند را نیز از جامعه و سیاسیون ما پاک نماید.
میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.