امشب برنامه امروز دیروز فردا با حضور آقای دکتر علی باقری به نمایندگی از دکتر جلیلی و آقای دکتر محمود واعظی به نمایندگی دکتر روحانی برگزار شد. در این برنامه مباحث مختلفی مطرح شد که شاه بیت مباحث، موضوع سیاست خارجی و تفاوت دیدگاه ها و عملکردهای دکتر جلیلی و دکتر روحانی بود، دو شخصیتی که با یک سمت حساس و دو رویکرد متفاوت مواجهه داشته اند.

آقای دکتر باقری نامه ی دکتر حسن روحانی را خطاب به محمد البرادعی خواند که در آن اشاره شده بود که علی رغم این همه عقب نشینی، مذاکره کنندگان غربی، شروط شرم آوری برای ایران قائل شده اند که از کاپیتولاسیون نیز وقیح تر است، ولی آقای  واعظی این مسئله را موجب جلوگیری از حمله نظامی به ایران دانست و در یک اقدام تهاجمی دکتر جلیلی را به بهانه ی سیاست های خارجی دولت احمدی نژاد به میز محاکمه کشاند و قطع رابطه با سایر کشورها را مانند طالبان دانست و تشدید تحریم ها را ناشی از ادبیات سیاست خارجی دولت آقای احمدی نژاد دانست. آقای واعظی همانند آقای روحانی تحریم ها را به سیاست خارجی ایران حواله داد و شرایط اقتصادی سخت کشور را نیز ناشی از آن سیاست های خارجی اشتباه دانست؛ متأسفانه آقای باقری، دکتر جلیلی را از سیاست خارجی احمدی نژاد مبرا دانست و این در حالی بود که واعظی، دکتر جلیلی را باتوجه به جایگاه حساس شان در تمام مسائل اقتصادی، سیاسی و داخلی کشور، موثر و مقصر معرفی نمود که البته متأسفانه این حرف ها بدون این که وقتی برای پاسخگویی برایش داده شود، به دلیل اتمام وقت بدون پاسخ ماند که طبق عرف معمول در مناظرات باید در حد 1 دقیقه برای پاسخ به این حرفها وقت تعیین می شد که متأسفانه نشد، به همین دلیل در پاسخ به اظهارت آقای واعظی و مباحث مطروحه در خصوص سیاست خارجی پس از یک مقدمه کوتاه، مواردی را تقدیم می کنم:

دولت نهم بیشترین استفاده را از کلمه ی هلوکاست نمود و در عین حال در تاریخ 29 تیر 1387 با پافشاری و مقاومت جانانه در سیاست خارجی و مذاکرات هسته ای، موفق به انجام اولین مذاکرات بدون پیش شرط با گروه 5+1 و با حضور نماینده آمریکا در ژنو 1 و سپس در تاریخ 9 مهر 88 در ژنو 2 گردید که با توافق بر مبادله سوخت 3 و 5 درصد با سوخت 20 درصد همراه شد، ولی با برگزاری انتخابات 22 خرداد 88 و ملتهب شدن فضای کشور پس از انتخابات عملاً پیشنهاد مبادله تا ماهها با تعلل مواجه و کشور تصمیم به تولید سوخت 20 درصد گرفت؛ بروز فتنه 88 با آن شور عجیب و حماسی به جای این که موجب تقویت ایران و تضعیف جایگاه مذاکره کنندگان 5+1 گردد به دلیل امیدی که غرب به مشکلات داخلی ایران پیدا کرد، عملاً تا 15 ماه مذاکرات را تعطیل و وضع تحریمهای جدید و سخت گیرانه  را در دستور کار قرار داد و این در شرایطی بود که دولت از گفتمان هلوکاست نیز فاصله می گرفت. این مسائل نشان می دهد که:

1-       ایران با طرح هلوکاست توانست به مذاکرات بدون پیش شرط و به مرز مبادله سوخت دست یابد و تحریمها در زمانی تشدید شد که طرح هلوکاست در سیاست خارجی دولت به اقل کاهش یافته بود و این نشان می دهد که ما با طرح سوالات هلوکاست امتیاز گرفتیم و با کاهش طرح آن تحریم شدیم، این نشان می دهد که سیاست فعال خارجی بیش از سیاست مصلحت جویانه و سازشکارانه و منفعلانه پاسخ می دهد.

2-      نقش فتنه در حالی از سوی روحانی و نماینده ی وی نادیده انگاشته می شود که ایشان خود را نماینده ی هاشمی و خاتمی دو حامی اصلی فتنه می داند. فتنه 88 در روند مذاکرات و تغییر رویه به سمت تحریم نقش غیرقابل انکاری دارد که 15 ماه تعطیلی جلسات مذاکره بیانگر این مسئله است و به یقین به کسانی بر می گردد که با تهمت زشت تقلب به نظام، هزینه ی کلانی را به اقتصاد، سیاست داخلی، سیاست خارجی و رفاه مردم وارد نمودند؛ از یک سو سرودست شکستن برای حضور در انتخابات 92 نشان داد که تهمت تقلب، تلخ ترین خیانت به کشور بود و از یک سو نشان داد که خائنان به کشور نه تنها خود را بدهکار کشور و مردم نمی دانند بلکه در پی انتقام و مطالبه هستند!!!

3-      آنچه که بعد از فتنه موجب مشکلات اقتصادی شد، سوء مدیریت داخلی و همپا نبودن مدیریت داخلی کشور با سیاست خارجی آن بود، چرا که سیاست خارجی در حد المپیک بود و مدیریت داخلی با توجه به متمایل شدن دولت احمدی نژاد از دلسوزان و کادر متخصص به سمت حاشیه پردازان و منحرفان  در حد پاراالمپیک! و این ضعف در مدیریت داخلی کشور نباید موجب شود مثبت بودن سیاست خارجی کشور به نقطه ضعف تشبیه شود. عملکرد مذاکره کنندگان بارها در دولت نهم و دهم از سوی رهبر معظم انقلاب به مورد تأیید کامل قرار گرفت و حتی رهبر معظم انقلاب فرمودند که اگر در سال های قبل خیال شان از مذاکره کنندگان مطمئن نبود در این سالها خیال شان راحت بود.

4-      طرح سوال چالشی در مورد هلوکاست نه تنها آنطوری که آقای واعظی گفتند موجب مظلومیت اسرائیل نشد بلکه ماهیت و مشروعیت اسرائیل را با چالشی جدی مواجه کرد، به حدی که عصبیت این چالش در بحران های داخلی اسرائیل، حملات عصبی به غزه و لبنان و شکستهای مفتضحانه ی 33 روزه و 22 روزه و 8 روزه، دلقک بازی نتن یاهو در سازمان ملل و حتی بروز اختلافات بین اسرائیل و آمریکا منجر شد.

5-      تشبیه ایران حاضر با طالبان از سوی نماینده روحانی و اصرار و تکرار مطرود بودن و قهر بودن ایران در مقابل جامعه جهانی و افتخار به مواجهه با چند مقام دولتی اروپایی در دولت اصلاحات، نشان از عمق انحرافات روحانی و عارف دارد. ایشان به وقیح ترین حالت، مقبولیت ایران را در ریاست بر جنبش عدم تعهد و تأثیرگذاری ایران را در مسائل جهانی از عراق تا افغانستان و سوریه و بیداری اسلامی و حضور در آمریکای جنوبی و یارگیری در کشورهای ضدامپریالیستی انکار می کند. گویا جریان اصلاحات جز غرب و آمریکا سایرکشورها را کشور حساب نمی کنند و چقدر سریع در ذهنم مجسم می شود که مجلس اصلاحات چگونه به دولت اصلاحات اخطار کرد که حالا که جامعه جهانی به عراق حمله کرده است نباید مخالف بود، حتی باید حمایت هم کرد!!! و منظورشان از جامعه ی جهانی همان آمریکا و انگلیس و چند نوچه شان بود و گویا همچنان هست!!!

6-      روحانی و نماینده ی وی که سیاست های سازش گونه ی خود را معطوف به نظر رهبری می کنند و هرگز از نارضایتی رهبر از عقب نشینی ها حرفی نمی زنند، نمی گویند که اکنون که نظر رهبری بر مقاومت و امتیاز ندادن است پس چرا دم از سازش می زنند؟! چرا نمی گویند که آیا همچنان درآینده سیاست های سازشکارانه خود را متوجه رهبری خواهند کرد؟! چرا نمی گویند که میزان ولایت مداری شان در آن زمان نیز همینگونه بوده است یا اکنون به اینجا رسیده اند؟!

این مطلب در سایت 8دی منتشر شد.

 برچسب های مرتبط: سعید جلیلی     فتنه     رابطه ایران و آمریکا     سیاست خارجی   برنامه امروز دیروز فردا   مذاکرات هسته ای    انتخابات 

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می گردد.

با توجه به تحلیل های متناقضی که در خصوص موفقیت مذاکرات استانبول و بغداد به گوش می رسد، بر آن شدم که مطلبی تحلیلی با چند تذکر در این خصوص بنویسم: 
1- این مسئله که گروه 5+! به غنی سازی تا 5 درصد رضایت دارند، خود نشان از موفقیت روند مذاکرات دارد و نباید فراموش کرد که اکنون دعوا بین 5 تا 20 درصد است نه بین غنی سازی و تعطیلی آن.
2- مدتی پیش مطلبی نوشتم در خصوص اظهارات و تحلیلهای نسنجیده برخی رسانه ها و شخصیت ها را به دلیل نشان دادن بی تابی جهت اتمام تحریم ها، مورد نکوهش قرار دادم و اکنون باید مطمئن بود که تا زمانی که ما روی تحریم ها ضعف نشان بدهیم، آنها این ابزار از معدود ابزارهای باقی مانده را رها نخواهند نمود. 
3- گروه مذاکره کننده ی ایران به خوبی در حال موفقیت و فتح یک یک سنگرها و پیش روی است و گروه اقتصادی دولت و مجلس نیز باید بر اطاعت از دستور اخیر مقام معظم رهبری مبنی بر تمرکز بر اقتصاد مقاومتی اهتمام ورزند نه این که چشم شان به دست گروه مذاکره کننده باشد.
4- برخی سوء مدیریت های اخیر در خصوص افزایش قیمت ارز و مسکن که تأثیر مستقیمی بر جامعه و معیشت مردم گذاشت، نباید از چشم تحریم ها دیده شود و همین نگاه است که متأسفانه از سوی برخی مسئولان نیز ترویج یافته و نمی گذارد تا اشتباهات درست دیده و رفع شوند و از سویی نیز کم تأثیری تحریم ها با صدای بلند اعلام نمی گردد تا توهم ضعف ایران در برابر تحریم ها به صورت کلی تمام شود.

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

با پایان یافتن اولین دور مذاکرات 5+1 و بروز اولین علائم پیروزی غیورمندانه در برابر جبهه ی مستکبران جهانی، به نظر می رسد مقاومت های ایران در تحمل فشارها و بازی مناسب با مهره های استراتژیک به نتیجه رسیده است و ایران می تواند با حفظ منافع هسته ای خود از سایر حقوق مسلم خود در دنیا بهره مند گردد. امسال سال به ثمر نشستن میوه ی مقاومت است، مقاومتی که 3 سال پیش به ثمر می نشست ولی به سرمای آنی فتنه ی 88 شکوفه هایش بر زمین ریخت این بار واقعاً به بار می نشیند.اکنون سال تولید ملی را با بهار پیروزی و پایداری و گذر از زمستان تحریم و فشار آغاز می کنیم و سال تولید ملی را که در پایان جهاد اقتصادی آغاز شده بود، این بار به همت مسئولان و مردم به یک جهاد اقتصادی واقعی ختم می کنیم، ان شاألله.

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

در حالی که نتیجه مذاکرات در یک جمله خلاصه شد و آن­هم تعیین محل مذاکرات دور بعد در ترکیه و با عنوان مذاکره بر مشترکات، آن هم بدون پیش شرط، نه یک مذاکره­ی برد-برد، که یک مذاکره­ی یک سر برد برای ایران بود و این یعنی دستهای گروه 5+1 بالارفت، یعنی اذعان به اینکه بیانیه، تحریم، تهدید و فتنه کلاً بی­فایده بوده است. دیدید که مذاکرات تمام شده نشده! آقای احمدی نژاد گفت تنها زمانی مذاکرات ادامه خواهد داشت که تحریم ها لغو شود و این یعنی حالا حالاها قرار است پیشروی کنیم و این­ها تماماً نتیجه­ی سیاست فعال دولت نهم و دهم به­جای سیاسیت انفعالی دولت­های اصلاحات است؛ که البته با صرف هزینه­ی کوتاه مدت و به یمن پایمردی مردم و توجه نکردن به وزوز تهدید کننده های خارجی و تحریم گنده کن­های داخلی، یکان یکان سنگرهای واگذار شده در حال فتحند.

آن زمانی که آقای علی لاریجانی دبیر شورای امنیت ملی بود، به این بهانه که من هر چه درست می کنم احمدی نژاد با صحبت هایش خراب می کند، شیرمردی زخمی از جبهه ها که خیلی هایمان تاحالا ندیده بودیمش، بدون هیچ ادعایی، شتر موضوع هسته­ای را ساربان شد، بی آن­که منتی سر دولت و ملت بگذارد.

شاید برای کسی که آن چنان توهین آمیز از دبیری شورای امنیت استعفا داد (در واقع برای کاندیداتوری و رسیدن به ریاست مجلس) و یا کسانی که مدام تحریم تحریم می کردند تا ملت را بترسانند و دولت را تضعیف کنند، یا آنها که قبول نمی کردند ما همانطور که با کشورهای کوچک دوستیم، از کشورهای مدعی هم ترسی نداریم و پیروز خواهیم شد، اکنون این گونه پیروزیها به کامشان شیرین که هیچ، تلخ نیز باشد.

راستی کم لطفی است اگر از شهدا و مصدومین هسته­ای یاد نکنیم که زنده­­ی دنیا و نزدخدای­شان، موجب خیر و برکت به اسلام و ایران بوده است. جداً حسن احترام آقای جلیلی و هیأت همراهش به خون شهید بزرگوار شهریاری، با همراه داشتن تصویر وی و همان یک دقیقه سکوت، قابل تحسین است، مخصوصاً که ایشان محکوم نکردن ترور دانشمندان ایران را شدیداً محکوم و غرب را شریک ترورها دانست، تا موضع قوت و منطق ایران بیش از پیش نمایان گردد.

همزمان با این فتح المبین، یک سری به سایت های برخی رقبای متوقف شده در کدورت­های زمان انتخابات بزنید، می بینید که از هر چیزی تیتر می سازند، جز این فتح المبین، و دقیقاً در زمانی که باید از سیاست خارجی موفق دولت تشکر کنند به هر بهانه ای دولت را زیر سوال می برند، یکی برای هوای آلوده، یکی برای بنزین بی کیفیت، آن یکی برای پول زور مترو، دیگری به خاطر هدف مندی یارانه ها و ....

راستی یک نکته این که بعید نیست برای اینکه اشتون و یارانش از تلخی این شکست بکاهند، خارج از صورتجلسه ی توافق نامه اظهاراتی بنمایند که مطمئناً فارغ از هر گونه بار حقوقی بوده و صرفاً جنبه تبلیغاتی دارد.

این که هنوز احمدی نژاد از لبنان برگشته، برنگشته، با اینکه خانم اشتون آمادگی خود را برای ادامه­ی مذاکرات اعلام می­کند، بی­ارتباط نیست. این همان نتیجه­ی سیاستهای خارجی فعال است. وقتی که احمدی نژاد زیر هواپیمای جنگنده­ی اسرائیلی به سخنرانی ضد اسرائیلی خویش ادامه می­دهد، شاید کورسویی که برای عقب نشینی ایران متصور بودند نیز خاموش دیدند.

آن زمانی که اقدام خائنانه­ی متولیان اغتشاشات و یا همان آتشفشان کذایی خشم ملت، پس از انتخابات موجب شروع دوباره تحریم ها گردید، شاید فکر می­کردیم که این تحریم ها مجددا 3-4 سال به طول خواهد انجامید اما مطمئنا بسیار زودتر از آن با شکست کامل مواجه خواهد شد که هم اینک هم در سرازیری آن قرار گرفته است. بماند که در این میان برخی از همان صاحبان اقدامات خائنانه، در ادامه­ی همان خصومت ها، حرف از اهمیت تحریم ها می­زنند و وحدت خارجی را در گروی وحدت داخلی آن هم حول محور خودشان می­دانند، که درست است که در تمدید تحریم ها و فشارها بی اثر نبوده است، ولی ان شاءالله آن هم به شکست خوارکننده خواهد انجامید و این یعنی هیچ کس را یارای ایستادن در برابر انقلاب اسلامی ایران نیست، حتی بزرگ انقلابیون ریزشی.

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.