91/10/30
10:30 ص
اگر چه پرداختن به چنین مسائل جزئی را معمولاً دنبال نمی کنم، اما بعضی وقت ها برخی مسائل جزئی نشانه هایی هستند که نمی توان از آنها چشم پوشی کرد. آقای احمدی نژاد در پایان نطق اخیرشان در مجلس، از چند جلمه متوالی استفاده کردند به این مضمون که "ملتی که در دریای ثروت است نباید فقیر باشد و ملتی که قالی می بافد نباید روی حصیر زندگی کند" و این دو جمله با دو بیت متوالی از یک ترانه ی غیر مجاز از خواننده ی طاغوتی (معین) عیناً منطبق است که گویا از طرف رسانه های غربی و ایرانی مورد توجه قرار گرفته است.
سوال این است که آیا رییس جمهور هنوز نمی خواهد کسانی که در پیرامون وی قرار دارند را کمی بیشتر مورد توجه و نظارت قرار دهد؟!! بعید می دانم این جملات را شخص رییس جمهور عامدانه انتخاب کرده باشد و لااقل نمی خواهم این بدترین ظن را داشته باشم، بلکه می گویم کسی این جملات را برای ایشان تعبیه کرده است که مورد اعتماد و از نزدیکان ایشان بوده است و بعید می دانم که آن فرد نفهمیده باشد که اذهان مستمعین به سمت آن ترانه ی غیر مجاز خواهد رفت، البته کاش طرفداران سرسخت آقای احمدی نژاد نگویند که قحطی شعر بوده است، و به علامت ها توجه داشته باشند و کمی از تعصب ها بکاهند و تنها با دیده منطق مسائل را تحلیل نمایند.
مطالب مرتبط:
جنگل های بلوط یعنی پذیرش معضل نقدینگی
دلایلی برای توقف موقت فاز 2 هدفمندی
میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.