91/10/7
7:20 ع
در حالی که در مطلب قبلی پیش بینی کرده بودم که وزیر بهداشت برکنار خواهد شد و با توجه به کنایه ای که دکتر الهام به ایشان زده بود، حتی پیشنهاد داده بودم خودشان زودتر استعفا بدهند، اما قبل از استعفای ایشان، از سوی دولت عزل گردیدند. فارغ از مباحث سیاسی مرتبط با علت عزل این تنها وزیر کابینه که انتخابش با کلی کار تبلیغاتی همراه بود، بحث دیگری دارم که طرح می نمایم.
چندی پیش معاون اول رییس جمهور ادعا کردند که تا وقتی رحیمی در دولت هست، وحیدی دستجردی نیز وزیر است که این نشان از میزان حمایت و پشتیبانی رحیمی از ایشان داشت، اما عزل این وزیر پرتلاش نشان داد که در دولت باید منتظر تغییرات دیگری نیز باشیم. نمی توان پذیرفت که رحیمی در برابر اراده ی رییس جمهور چنین جمله ی محکمی برای وزیر بهداشت گفته باشد، بلکه این جمله و نقض آن حاکی از وجود اختلاف با فردی غیر از رییس جمهور بوده است و نشان دهنده ی یک شکاف در دولت است. اگر چه مشایی پستی پایین تر از رحیمی داشت ولی میزان نفوذ و اختیارات وی هرگز چنین امری را نشان نمی داد تا این که مشایی از دولت به دبیرخانه شورای عدم تعهد رفت و شاید آنگاه بود که رحیمی در دولت جایگاه خودش را قابل احیا دانست، ولی دیری نپایید که عزل خانم وزیر خط بطلانی بر آن کشید. این تصور که رحیمی به حرف خویش عمل کند و با برکناری خانم دستجردی استعفا دهد، دور از ذهن به نظر می رسد اما در این شرایط نمی توان رحیمی را که به لحاظ چارت سازمانی مقام دوم دولت به شمار می رود را از این وضعیت راضی و خوشحال تلقی نمود.
گویا هنوز عزل و نصب ها به همان شیوه ی قبل در حال اداره اند و به نظر می رسد این موسوم به هدیه الهی که روزگاری نزدیک هدیه ای تهرانی نشسته بود، همچنان، حداقل شخص دوم دولت باشد و به نظر می رسد دستان آسمانی این "سه خط صفت" همچنان در چینش مهره هایی مانند وزیر و استاندار حرف اول را می زند.
مطلب مرتبط: حاشیه ای بر کنایه دکتر الهام به وزیربهداشت
میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.