91/9/26
10:35 ع
اگر چه حاج آقا ماندگاری و سخنرانی هایشان را دوست دارم و از صحبت های ایشان حقیقتاً لذت می برم، اما این که ایشان در 3 خط یک ایده را به عنوان طرح مطرح کند و فوراً هم به صورت وسیع از طریق مطرح ترین رسانه های اصولگرایی منتشر شود را نمی پسندم. ایشان در مصاحبه ای اعلام کرده اند همانطوری که هر خانواده باید یک پزشک خانواده باشد، باید یک روحانی هم به عنوان پزشک روح داشته باشد تا مسائلی نظیر قرار دادها، پوششها، خریدها، تفریحها و ... را از ایشان سوال کند.
در کشوری که متأسفانه طرح های عظیمی که منابع درآمدی، مسئولان اجرایی، نظارتی، نحوه هزینه کرد و سایر اجزای آن به دقت تعیین شده است نیز معمولاً به خوبی اجرایی نمی شوند، نمی دانم چرا باید یک ایده ی خام را به عنوان یک طرح در سایت های بزرگ خبری مطرح کنند.
من قبلاً در مطلبی به طرح پزشک خانواده یک ایراد وارد کردم مبنی بر این که در یک خانواده و برای جنس های مختلف مرد و زن یک پزشک معرفی می شود و همین ایراد هم در این ایده ی آقای ماندگاری عزیز نیز وجود دارد، چرا که با این همه روحانیون و طلاب خانم چه لزومی دارد مسائل شرعی و فقهی و سبک زندگی را زنان به نزد روحانیون مرد و یا بالعکس ببرند؟! البته من هم قبول دارم همانطور که در مورد پزشک شرایط اظطراری تعریف می شود در مورد روحانی نیز باید چنین چیزی تعریف شود، اما این که به صورت کلی هر خانواده ای تمام مسائلش را با یک روحانی مطرح کند را مفید نمی دانم و نه تنها مفید نمی دانم بلکه عنون کردن چنین ایده ای را به عنوان یک طرح غیر قابل باور و بیشتر به یک شوخی تلخ شبیه می دانم.
اصولاً این تفکر که تمام مشکلاتِ غیر جسمی باید به دست روحانی حل شود اشتباه است. بسیاری از مشکلات باید با مشاوره های تخصصی رفتاری و گفتاری حل شوند و البته چقدر خوب است این کارها توسط افراد متدین و معتقد و منبعث از منابع دینی صورت گیرد اما این که فکر کنیم یک روحانی بتواند تمام مشکلات یک خانواده را حل کند متأسفانه اشتباه است، راحت تر بگویم گویی سنگ بزرگیست که علامت نزدن است.
نکته ی تلخ دیگر این که بسیاری از مردم متأسفانه چنین جایگاهی را برای روحانیون متصور نیستند که در تمام مشکلات به ایشان پناه برند و این در حالی است که بسیاری از مردم ما حتی کسانی که به شعائر خدا احترام می ورزند چنین دیدی ندارند. من نظر حاج آقا ماندگاری را مبنی بر تقویت مساجد بسیار قبول دارم، روحانی باید در مسجد مستقر باشد و به سوالات و نیازهای مردم پاسخ بگوید نه این که به پشت میز نشینی و نمازجماعت برای نهادها و ادارات و حقوق بگیری عادت کنند. روحانی هم زندگی دارد، خرج دارد، خانواده دارد، اما این ها باید با طرح های مناسبی از طرف خود حوزه و مسئولان مرتبط چاره اندیشی شود تا روحانی در بند این مسائل نباشد، اگر روحانی با فراغ بال و در دسترس مردم باشد، اگر روحانی برای گذران زندگی مجبور به کسب درآمد با منبر و نماز و روضه و پشت میز نشینی نباشد، می توان از وی توقع داشت تا با مردم محله و نمازگزاران مسجد و جوانان محل رابطه برقرار کند و گرنه که می شود همین وضعی را که شاهدیم، روحانی یک محل باید به کسبه محل سرکشی کند، نزدشان بنشیند، در فعالیتهای اجتماعی و مذهبی مشارکت فعال داشته باشد و علم دین را به دوش بکشد نه این که بسپارد به چند نوجوان هیأتی تا تمام کارشان سیاه پوش کردن و چراغانی کردن باشد.
متأسفانه شرایط را این قدر نامناسب می دانم که بی سوادی چون من باید در مورد وضعیت مساجد تذکر بدهد و این که چگونه مساجد را برای کودکان جذاب کنیم و این که مساجد مهمترین سنگر در عرصه جنگ نرم هستند و ...
قبلاً در مطلبی بیان کرده بودم که یک روحانی فعال در مسجد محله مان کلی تأثیر مثبت ایجاد کرده بود که متأسفانه از سوی یکی از نهادهای مذهبی به کسوت حقوق بگیری درآمد و مسجد دوباره خالی شد و بعدی دیگر مثل قبلی فعال نبود که اگر بود احتمالاً دوباره نهادی دیگر او را هم از ما می گرفت، حوزه های علمیه باید خیلی بیش از این برای روحانیون تعهد نسبت به مسجد ایجاد کنند و این یک نیاز دردناک است که متأسفانه گویی درک نمی شود.
در هر صورت اگر حاج آقا ماندگاری یا عزیزان دیگر در اجرای طرح روحانی خانواده جدی هستند بهتر است ابتدا به سوالات زیر، حداقل در ذهن خودشان پاسخ گویند:
1- منابع مالی طرح روحانی خانواده از کجا تأمین می شود، چه کسی قرار است هزینه های مشاوره و تأمین نیازهای این طرح را پرداخت نماید.
2- در طرح پزشک خانواده، افرادی که در این طرح شرکت نکنند از خدمات بیمه ای محروم می شوند، در این طرح چه؟! چه الزامی است برای مشارکت مردم در طرح؟! اگر هیچ الزامی نمی توان تعریف کرد که نباید هم تعریف کرد، پس این طرح اختیاری می شود و یعنی خانواده ها مخیرند به استفاده از این طرح که همین الان هم مخیرند که از روحانیون و مشورتهای ایشان استفاده کنند، پس باید همت روحانیون بیشتر شود وگرنه مردم معتقد و مذهبی که همیشه به دنبال روحانیون خوش اخلاق و صبور و عالم می گردند.
3- تعداد روحانیونی که فرصت و توان شرکت در چنین طرحی را دارند باید محاسبه شده و برای نحوه دسترسی به ایشان مکانی مناسب تعیین شود که افراد بتوانند به اتفاق روحانی بنشینند و در یک محفل دوستانه و خودمانی مسائلشان را طرح کنند، بدون ارزیابی توان و امکانات و نیازها چگونه می توان حرف از طرح زد؟!
4- در طرح پزشک خانواه در قبال استفاده مردم از این پزشک، خدمات دارویی و درمانی ایشان مجانی می شود، در طرح روحانی خانواده چه؟! عرض من این است که کسی که از محضر روحانیون مورد اعتماد خود استفاده می کند چه از طریق طرح روحانی خانواده باشد و چه از غیر این طرح چه فرقی برایش می کند؟! مثلاً برای خمسش را تخفیف می دهند؟! که یقیناً چنین نیست پس تنها مزیت این طرح برای مردم این خواهد بود که روحانی خودش را ملزم به پاسخگویی به خانواده ها بداند، خب این مسئله را نمی شود از راه دیگر حل کرد؟!
5- طی سالیان اخیر حوزه های ما به لحاظ تخصصی پیشرفت زیادی کرده اند و در مسائل مختلف به روز شده و به صورت تخصصی تحصیل و فعالیت می کنند، پس چقدر خوب است که بحث روحانی خانواده بیش از این که به عنوان یک طرح مطرح شود، به عنوان یک تخصص حوزوی مورد تحقیق، پژوهش، نشر و ترویج قرار گیرد.
مطالب مرتبط:
مسجد، امن ترین سنگر در جنگ نرم
مساجدِ نیمه تعطیل و فاقدِ روحانی
چگونه مساجد را محبوب کودکان کنیم
لزوم تجمیع تعهد، تخصص و بودجه در فرهنگ
نکات مهم ایمنی در مساجد
در مراسم مذهبی گروکشی نکنید
مسجد، فرهنگ، روحانیون و دیدار با استاندار
10 نکته مهم در عزاداری ها
امان از این مداحان!!!
منبری ها و مداحان ملعون کیانند؟!
در عرصه هنر فقط انتقاد کنیم؟!
هدف از سفر اخیر رهبر معظم به قم چیست؟
نقش حوزه و روحانیون در مبارزه با بدحجابی
میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.