91/6/18
8:3 ص
بسیار دیده ام که دونفر که هر دو مؤمن هستند و اهل خدا و پیغمبر و معتقد به دین خدا، در مسائل سیاسی با هم بحث می کنند و بعضاً شأن خودشان و همدیگر را نیز در این مباحثه رعایت نمی کنند و اغلب به مجادله نیز کشیده می شوند و متأسفانه بعضی وقت ها نیز با الفاظ زشت و توهین آمیز به افراد مورد علاقه ی همدیگر می تازند که همین مسئله باعث تشدید کدورت می گردد.
یکی از دونفر مثلاً به آقای احمدی نژاد توهین می کند و دیگری به یکی از بزرگان منتقد رییس جمهور و اینجا شعله ی مجادله که بنا به سخن بزرگان از کارهای نادان ها است در می گیرد. چنین مجادلاتی معایب زیادی دارند که می توان به اضطراب و گناهان زبان اعم از غیبت و تهمت و دروغ و حرف به غیر علم نام برد، اما آنچه که در مباحثه ی دو مؤمن بر مباحث سیاسی بسیار به چشم می خورد این که حواسمان باشد که نکند دو نفر که بر سر اصول اشتراک دارند و به نوعی برادر دینی محسوب می شوند به خاطر اشتباه در شناخت مصداق ها و سوءتفاهم ها دچار تعصب و کینه شوند و همین مباحث موجب لجبازی گردد و اینچنین حتی وقتی که گذر زمان می تواند سوءتفاهمات را و شناخت ها را اصلاح کند در اثر دریده شدن حرمت ها و لج بازی ها بی فایده گردد.
چه بسا کسانی که از مسیر سیاسی و یا سخنان خود پشیمان شده باشند اما به خاطر شدت موضع گیری و یا پافشاری بیش از حد بر آن، دیگر روی بازگشت را ندارند و در راه باطلی همچنان طی طریق می کنند تا قعر جهنم را درک نمایند و از سویی چه بسا ما حرف مان صحیح باشد و حرف طرف مقابل اشتباه، اما نباید کاری کرد که طرف مقابل روی بازگشت را نداشته باشد و گاه پشیمانی پل پشت سر را خراب بیند، و چقدر زشت است که مؤمنین که اصول وفروع و فقه و پیامبر و امامشان یکی است اینچنین بر سوء تفاهمات سیاسی به بیراه روند و همدیگر را مورد بی مهری و اهانت قرار دهند که یقیناً چنین مسئله ای وقتی که بین مؤمنین رخ می دهد هم مورد سوءاستفاده ی سایرین قرار می گیرد و هم به عنوان گناهی بزرگ تلقی می شود.
مطالب مرتبط:
بحث سیاسی نکنید، مشکل جای دیگریست
میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.