91/2/12
11:50 ص
اردغان در جدیدترین اظهاراتش ترکیه را رهبر خاورمیانه ی جدید معرفی کرده است، در حالی که نمی تواند جهانی بیندیشد و هنوز به اصطلاح بر اساس منافع ملی (و البته در خلاف آن) حرکت می کند. اردوغان کشورش را فدای مصالح ناتو می کند و از سویی منافع ملت های مسلمان را فدای کشورش می کند و در نهایت نمی بیند که جمع این دو رویکرد به قربانی کردن ملت های مسلمان به پای استکبار منتج می شود.
اردوغان به دنبال هویج سازمان تجارت جهانی پایش را روی سوریه می گذارد و می فشارد، در حالی که در داخل کشورش به حرکت در مسیر سیاستهای آمریکا متهم شده است، او در حالی که نمی تواند ملت خودش را قانع کند که در زمین آمریکا بازی نمی کند، چگونه می تواند کشورهای مسلمان را مجاب به دلسوزی و استکبار ستیزی نماید، اردوغان هنوز نمی تواند اسلامش را در سیاستش جاری کند، ای کاش به قول امام حسین اگر نمی تواند سیاست مداری مسلمان باشد، لااقل سیاست مردی آزاده باشد.
نهایت اسلام خواهی اردوغان مثل این که در نماز و حجاب خانواده اش خلاصه شده است، همانطوری که قبل از اذعان خودش گفته بودم، او رهبری بر ملت های مسلمان را دوست دارد، در حالی که متأسفانه از دشمنان اسلام و ملت های مسلمان هم بدش نمی آید، گویی تناقضات آشکار وی یک دلیل اصلی دارد و آن ریشه در بستر سست سکولاریزم ترکیه ی قدیم ریشه دوانده است.
اردوغان دیده است که چگونه ایران جای خودش را در دل ملت های مسلمان و مستضعف دنیا باز کرده است و دوست دارد مثل او این جایگاه را در رهبری کشورهای مسلمان کسب کند، اما فوت کوزه گری زدودن غبار ناخالصی از مواضع و رفتار را بلد نیست و اینچنین ترکی عمیق بر ترکیه ی جدید می نشاند.
مطالب مرتبط این وبلاگ:
ترکیه از چه چیز عصبانیست؟!
اردوغان! عرصه ی سیمرغ نه جولانگه توست
میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.