91/1/20
11:2 ص
ترکیه طی دهه ی اخیر پیشرفت های اقتصادی چشمگیری داشته است و به منظور تکمیل این پیشرفت ها در ابعاد سیاسی قصد کرد تا با ارتقای سطح فعالیت های سیاسی منطقه ای، جایگاه خود را در منطقه به عنوان یک قدرت مهم و بزرگ تثبیت نماید و در این هدف خود، ابتدا با دراز کردن دست دوستی به ایران و جبهه ی ایستاگی متحد مقاومت خواست تا از وجهه ی ایران استفاده کند تا خودش را نیز به عنوان یک کشور مستقل و دوست ایران مطرح نماید، ولی پس از مدتی به خصوص با وقوع فتنه ی 88 و شدت گرفتن فشارهای آمریکا و اروپا به ایران، کم کم پایش را به سمت بیرون گلیم خویش برد تا بتواند جایگاه ایران را به عنوان قدرت بلامنازع منطقه غصب نماید.
ترکیه به منظور کسب مقاوم اول در قدرتهای منطقه، حتی دست دوستی به آمریکا و ناتو دراز نمود و خط سیر خود را بر اساس مقاومت در برابر سیاست های منطقه ای ایران و جبهه ی مقاومت تنظیم نمود. ترکیه همانطور که در جریان فتنه 88 در خصوص ایران دچار توهم شده بود، اکنون نیز نمی تواند تفاوت قیام های منطقه را با اتفاقات ناخوشایند سوریه درک نماید و بدون این که بفهمد چه بر سر همان جایگاه داخلی و خارجی خود می آورد، بی محابا به سیم آخر زده و در تقابل با این جریان به پیش می رود و متأسفانه حتی از خراب کردن پل های پشت سرش هم ابایی ندارد و از سویی آمریکا و غرب نیز از ضعف های ترکیه در مورد ورود به سازمان تجارت جهان نهایت استفاده را می کنند.
آنچه که ترکیه در حال حاضر قادر به درکش نیست، این است که دشمنی همزمان با اسراییل و بازی در زمین وی برای مردم ترکیه و منطقه نخ نما و تهوع آور شده است و این تناقض در رفتار ترکیه به تدریج موجب تضعیف این کشور و حتی اعتراضات داخلی و خارجی به این کشور گردیده است، این بار ترکیه افسرده، عصبی و لجوجانه تخریب همان جایگاهی را که با ایستادگی در برابر آمریکا و اسرائیل کسب کرده بود به انتظار نشسته است.
میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.