با توجه به نشر مطلب "بدحجابی" در وبلاگ "ولایت دات کام"، مطلبی را به سهم خودم به نقد می گذارم:
حجاب را در دوصورت می توان در جامعه ساری کرد:
1- کار روی امر حجاب
اگر بخواهیم فقط روی حجاب کار کنیم بدون این که روی فلسفه، معرفی و تبلیغ باشد و صرفاً روی الزام و تذکر و نهی و امر تمرکز کنیم، نتیجه همان درگیری و همان احساس خطر و چاقو کشی و حتی نتیجه ی عکس خواهد بود، ولی اگر روی فلسفه ی حجاب، معرفی، تبلیغ و کار فرهنگی کار کنیم پذیرش برای حجاب بیشتر شده و مقاومت هم کاهش پیدا خواهد کرد و شاید تذکر لسانی در آن صورت است که حداقل جواب عکس نمی دهد البته این مسئله در رد بحث تذکر و امر به معروف نیست بلکه در اهمیت فرهنگسازی و تبلیغ اشاره دارد.
2- کار روی امر دین
و اما اگر می خواهیم باز هم ریشه ای تر کار کنیم باید ایمان و تقوی و درک صحیح از دین را در جامعه جاری کنیم وگرنه به صراحت می گویم که حجاب را نمی توان در قلب و فکر یک انسان بی دین وارد کرد، مگر با ایجاد بغض و کینه ی فرو خفته ای که روزی بیرون خواهد زد و این نه تنها نسبت به حجاب که نسبت به سایر فرایض هم صحیح خواهد بود، مثلا اگر دین به صورت صحیح تبلیغ شود، همراه با آن زکات، خمس، امر به معروف، نهی از منکر و همه ی خوبی ها تبلیغ خواهد شد. اصلاً شما تصور کنید که می توان جامعه ای داشت که امر به معروف و نهی از منکر و خمس و زکات و نماز و روزه و تولی و تبری و کسب حلال و ... در آن مقبول نباشد و فقط حجاب را بتوان جاانداخت، می شود؟! مطمئنا پاسخ نه خواهد بود، چون همه ی این ها به هم ارتباط دارند و در یک مجموعه به نام دین جمع گردیده اند.
پس مهمترین و ریشه ای ترین کار در بحث حجاب این است که ایمان و تقوی و دین داری را در جامعه تقویت کنیم و اما چگونه می توان ایمان را درجامعه تقویت کرد؟ آیا می توان با اخم، با عمل بعکس دین، با جاه طلبی، با تحقیر و توهین اطرافیان و مردم، با دنیا دوستی و حرف بدون عمل و سیاسی کاری دین را بین مردم عزیز کرد؟! حجاب را جا انداخت و اصلا امر به معروف را عرف کرد؟!
می بینید، کار پیچیده تر از آن است که به راحتی نسخه ای بپیچیم! مطمئنا اگر به این سادگی بود اکنون کار به اینجا نکشیده بود! دوستان یک حرفی آقای پناهیان می زد که برایم خیلی جالب بود و آن این بود که:
اگر می خواهیم کارهایی را که نمی توانیم بکنیم انجام دهیم، اول کارهایی را که می توانیم انجام دهیم.
منظورم این است که هر کسی از کسانی که در اطرافش هستند و از او حرف شنوی دارند مثل خانواده و دوستان و همکاران باید شروع کرد، این حداقل کاری است که می توانیم بکنیم و البته خیلی مهم است چون جامعه از همین دوستان ما تشکیل می شود.
میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.