90/5/5
12:22 ع
ما همیشه میهمان خدا بوده ایم اما میهمانی ماه رمضان، میهمانی دیگریست. در رمضان هم می خورند و هم می برند. رمضان فقط الانت میهمان نمی شود، آینده ات هم می تواند میهمان باشد.
ماه خدا می آید و ما قرار است میهمانش باشیم، قرار است با لباس تقوا و سیرت زیبا به میهمانی برویم، اگر چه ژنده پوشان نیز به این درگاه راه دارند، ولی صدر مجلس را متقیان میهمان می شوند.
باید استحمام کرد به آب توبه، باید سر را شانه کرد به شانه ی تفکر، باید چشم ها را شست از دنیا و بست به عقبی، باید قلب را رقیق کرد که جاری شود به چشم، باید سر را پایین انداخت از غرور، باید با سکوت ذکر، خدا را فریاد زد، باید با دست صدقه از جیب به غیب رسید، باید زانو را به زمین عادت داد و پیشانی را به مهر و قلب را به مهر. عشق در این ماه جاریست فقط کافیست استنشاقت خراب نباشد.
خداوندا آب از توست و عطش هم! عطشمان ده تا آب حیات را بجوییم و آب معرفتمان ده تا حرصمان بیشتر شود. خداوندا سفره ات باز است و ما بی اشتها! ترازوی جانمان گرسنه است می پنداریم سیریم. خداوندا خود شناس نه ایم که تو را بشناسیم، پس بشناسمان فقر و ضعف و حقارتمان را تا به عشقت بزرگ شویم و به بزرگیت فانی. خداوندا عشقت شور است و ما بی شعور که از شوری چنان به شوره زاری چنین گرفتاریم، پس خداوندا شعورمان ده که شعر عاشقی را در شهر بندگی بسراییم. خداوندا در ماه رحمتت شناخت شب قدرت را نصیبمان کن و درکمان ده تا به لطفت، درَک گناه را به درک جنتت معامله کنیم.
خداوندا در این ماه، میهمانمان کن به هر چه خوبی که خوبان را میهمان کردی و عاریمان کن از هر عیبی که بدان بدان آلوده اند.
میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.
طنزی دیگر...
