92/8/9
9:5 ص
در مطلب قبلی با عنوان "واجبی به نام سمن" از اهمیت سمن ها گفتم ولی علی رغم این که دولت به اهمیت سازمانهای مردم نهاد اقرار دارد و حتی مرجعی برای سامان بخشی به این سازمان ها مشخص کرده است، اما اصلاً آنچه که باید رخ می داده، انجام نشده است و برای رفع این مسئله باید جستجو کرد که چرا این تشکلها شکل نمی گیرند.
متأسفانه یکی از مهمترین دلایل عدم تشکیل سازمان های مردم نهاد دقیقاً همان شأن نزول تشکیل این سازمان هاست و آن، مقررات دست و پاگیر و بوروکراسی پیچیده اداری است. وقتی که قوانین و مقررات اینقدر دست و پاگیر هستند که دست و پای دولت را می بندند احساس نیاز به تشکیل سازمان های مردم نهاد بیشتر می شود و درست وقتی که همین سازمان ها نیز اظهار وجود و یا فعالیت می کنند با همان سد قوانین و بوروکراسی مواجه می شوند، با این مقررات زیاد و بعضاً متضاد، عملاً ساختار اداری پیچیده مجال چندانی برای تشکلهای مردم نهاد متصور نخواهد بود.
نگاه امنیتی به سازمان های مردم نهاد باعث می شود که این سازمان ها بیش از این که فعالیت شان مورد تشویق قرار گیرد یک تهدید تلقی شود. حالا چه کاری است که دولت امکان فعالیت به تشکل هایی را بدهد که به مثابه رقیب و یا فضول در کار دولت دخالت کند؟! اگر چه اداره کل سازمان های مردم نهاد زیرمجموعه ی از معاونت فرهنگی و اجتماعی وزارت کشور است اما باید مد نظرقرار داد که همواره وجهه امنیتی وزارت کشور سایر شئون این وزارتخانه را کاملاً تحت تأثیر قرار می دهد.
عدم آشنایی مردم با تشکل های مردم نهاد و اهمیت این تشکل ها باعث شده است که تعداد زیادی از افرادی که اهداف و آرمان های مشابه دارند به جای این که با هم افزایی فکری و تجربی، آرمان های شان را محقق کنند، به صورت جزیره ای، ضعیف، بی برنامه، غیراصولی و غیر علمی فعال باشند و بعضاً انرژی های شان در تقابل با یکدیگر قرار گیرد و پس از مدتی نیز خسته از به نتیجه نرسیدن کنار بکشند. یقیناً معرفی کارکرد گسترده سمن ها می تواند هرچه بیشتر در نشر و توسعه سازمان های مردم نهاد موثر باشد.
پیشنهاد: به نظر می رسد دولت، مجلس و رسانه ملی و سایر رسانه ها باید به بحث تسهیل و تشویق به تشکیل و فعالیت تشکل های مردم نهاد بیشتر پرداخته و به لحاظ قانونی، اجرایی و فرهنگی بستر مناسبی را برای تشکیل و توسعه این نهادها مهیا کنند، برای این منظور ابتدا باید تمام متولیان امر نگاهشان را نسبت به این سازمانها متفاوت سازند و آنها را به عنوان بازویی کارآمد تلقی کنند که این مهم جز به مقررات زدایی محقق نخواهد شد. هنرمندان و رسانه ها نیز باید بیش از پیش باید به تهیه آثار هنری و معرفی این سازمانها اهتمام ورزند تا علاقمندان به مقولات فرهنگی و اجتماعی شناخت بهتری از کارکرد سمن ها و نحوه تشکیل شان پیدا کنند.
علی رغم مشکلاتی که در بالا ذکر شد اما همچنان قائلم که استفاده از پتانسیل تشکل های مردم نهاد می تواند کارگشای بسیاری از مشکلات فرهنگی و اجتماعی باشد و در مطلب بعدی چند حوزه را در این خصوص مثال خواهم زد.
میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می گردد.