آقای اسحاق جهانگیری معاون اول رییس جمهور امروز گفته اند که:

«منابع مالی کشور برای طرح های ملی و بزرگ کافی نیست، کارشناسان طرح و نظر بدهند.»

اگر چه آقای جهانگیری از مشکلات دولت در تأمین منابع مالی کشور سخن میگویند، ولی به نظر ما ایشان در حال شکسته نفسی هستند چرا که مانند آفتاب تابان روشن است که طبق نظر خود دولتمردان، این همه رئیس جمهور، معاون رئیس جمهور، نخست وزیر و وزیر خارجی که پس از برجام به کشور آمدند، میلیاردها دلار در کشور سرمایه گذاری کرده اند و تازه این به غیر از آن میلیاردها دلار پول های آزاده شده کشور است که قبل از اجرای برجام بلوکه بودند و به قول آقای عراقچی بعد از برجام آزاد شده اند و باز هم این به غیر از مساعدت های بانک های خارجی در پسا برجام است که دولت می تواند از طریق آنها مبالغ زیادی تسهیلات بانکی برای طرح های خود تأمین نماید و بازهم این ها به غیر از آن هزارتا هزارتا ال سی است که از سوی بانک های خارجی به صورت روزانه برای کشور گشوده می شود و باز هم این ها به غیر از چند برابر شدن فروش نفت و درآمد نفتی است که به یمن برکت حضور ژنرال زنگنه عائد کشور شده است و باز هم این ها به غیر از بهره وری ناشی از حسن مدیریت این دولت است که هزینه های سوءمدیریت را نسبت به دولت قبل صفر کرده است و این ها نیز غیر از هزینه های کمتر دولت برای تأمین نیازهای کشور به لحاظ کاهش هزینه های کشتیرانی و حمل و نقل و بیمه و دور زدن تحریم ها است و بازهم اینها به غیر از چند مرحله یارانه آزاد شده است که هیچ مبلغی تحت عنوان یارانه نقدی به ازای آنها از جیب دولت به حساب مردم واریز نشده است و بازهم اینها به غیر از آن نقدینگی هزار هزار میلیاردی است که دولت به کشور تزریق کرده است، لذا بعید میدانیم که دولت واقعا برای تأمین منابع مالی طرح های خود دچار مشکلی باشد و احتمالا تنها از روی تواضع و فروتنی در حال شکسته نفسی هستند!! مگر می شود بعد از برجامی که خدا آورد و کلیدی که روحانی در هوا چرخاند و ژنرال هایی که در کشور مسئولیت یافتند، دولت هنوز معطل تأمین منابع مالی طرح های خود باشد؟! هیهات اگر بتوانیم این ها را باور کنیم!!

ظریف در برنامه دید درشب:

“دیدارم با اوباما کاملا اتفاقی بود و رو در روی هم قرار گرفتیم. آقای کری معرفی کرد و دست دادیم و احوالپرسی کردیم. آقای اوباما حرف تلخی به من زد و گفت امیدوارم این برخورد برای شما در داخل ایران سنگین تمام نشود. من از آن جمله واقعا رنج بردم. پاسخ دادم به هیچ وجه چون من احساس می کنم یک دیپلمات نباید نقطه ضعفی در مقابل طرف مقابل داشته باشد.”

آقای ظریف! شما که مدعی هستید انتقاد به دست دادن با اوباما به عنوان نقطه ضعف شما در مذاکرات تبدیل شد، پس چگونه آن همه اظهارات نسنجیده و مکرر دولتمردان به خصوص شخص روحانی که دقیقا در کوران مذاکرات مبنی بر خالی بودن خزانه و بستگی داشتن آب، هوا و نان ما به رفع تحریمها انجام می‌شد را هیچگاه به عنوان نقطه ضعف تان در مذاکرات تلقی نکردید؟!

انتقاد به مصافحه با اوباما و سایر انتقادهایی که در روند مذاکرات به شما شد اگر چه برای شما گران آمد و با توهین و تهمت از سوی دولتمردان همراه شد ولی مطمئنا در کاهش زیاده خواهی های آمریکا و تقویت موضع تان در برابرشان موثر بوده است.

شما ادعا می‌کنید که مصافحه تان با اوباما کاملا تصادفی بوده است لیکن ما فراموش نکرده‌ایم که این مصافحه قبل از سفرتان به آمریکا مدام از سوی روزنامه‌ها و شخصیت‌های طیف شما به منظور تابوشکنی مطالبه می‌شد و یادمان نرفته که برای توجیه تماس تلفنی روحانی و اوباما نیز چه بهانه‌هایی تراشیده شد.

حتی با فرض عدم دخالت شما در این تابوشکنی‌ها باز هم نمی‌توانیم آنها را با توجه به نیاز آمریکا به این تماس‌ها و مصاحفه‌ها به منظور مانور تبلیغاتی برای نمایش چهره تسلیم شده از ایران، تصادفی بدانیم و ادعای شما مبنی بر کاملا تصادفی بودن این مصافحه را حداقل ناشی از سهل اندیشی و دشمن نشناسی شما می‌دانیم.

روحانی (1395/3/20):

“بهره‌گیری از فرصت ماه مبارک رمضان به‌ویژه در فضای پسابرجام ضروری است!”

به نظر میرسد آقای روحانی و تمام ابعاد شخصیتی ایشان کاملا دچار عارضه برجامیسم از نوع وخیم ان شده باشد و الا فرصت و معنویت ماه مبارک رمضان چه ربطی می‌تواند به فضای پسابرجام داشته باشد؟!

به راستی چرا روحانی اینقدر می‌کوشد برجام را موضوعی مقدس نشان دهد؟! روزی میگوید برجام را خدا آورد! روزی شکرگزاری نکردن از آن را مستوجب خشم خدا و عذاب الهی می‌خواند! روزی با برجام میخواهد برای ماه رمضان فرصت و ضرورت‌های جدید بتراشد! روزی آن را آفتاب تابان و روزی دیگر ابر گذران می‌نامد  و روزی هم تصمیم به برگزاری کلاس برجام در مدارس می گیرند!

و این همه تمجید و تعریف در شرایطی است که خود متولیان برجام، تاکنون بارها بابت عدم تامین منافع ایران و کارشکنی آمریکا، از روند اجرای برجام اظهار نارضایتی کرده‌اند و بعضا برای منافع آن از لفظ تقریبا هیچ استفاده کرده‌اند! و این امر از سوی تجار داخلی و خارجی و بانک‌های خارجی و مسئولان کشورهای اروپایی تلویحا و بعضا صراحتا تایید شده است.

آقای روحانی اینقدر شیفته برجام هست که همه مشکلات واقعی و خیالی کشور اعم از اختلافات قوا و حقوق بشر را به اسم برجام های 2 و 3 و … می خواهد حل کند، او با وجود مشکلاتی که در همین برجام پر هزینه هسته ای ایجاد شده است، هنوز دنبال برجام های دیگر خارجی با آمریکا و غرب نیز هست، اینقدر روحانی غرق برجام شده است که حتی اگر در خانه اش هم مسائلش را به اسم برجام های مختلف نامگذاری نماید جای تعجب ندارد و این هم از علائم عارضه برجامیسم است.

به نظر می‌رسد آقای روحانی به جای حل مشکلات اقتصادی کشور و به خصوص رکود شدید و بیکاری روزافزون، تلاش میکند هر روز برجام را بزرگتر و مقدستر نشان دهد در حالی که با گذشت 4 ماه از اجرای برجام و هر روز بیشتر از دیروز مشخص میشود، برجام فاقد ویژگی‌هایی بود که مدعی آن بوده‌اند!

ضمانت اجرایی اجرای برجام چیست؟! آن چیزی که ظریف، آمریکایی ها را با ایمیل، تلفن و حضور، مدام تحت فشار قرار میدهد کدام است؟! چه عاملی است که در متن برجام نیامده است اما آمریکایی ها با آن تحت فشار قرار میگیرند؟! پاسخ این سوال در اظهارات متعدد ظریف در مصاحبه اش با هاله اسفندیاری، توئیت ها و کلیپش پس از مذاکرات وین 5 و در آستانه مذاکرات وین 6، فیلم ضبط شده از صحبتهای ظریف و البرادعی در مذاکرات سعد آباد و اظهارات کری و اوباما درخصوص چرایی تعجیل در توافق هسته ای موجود و همگی حاکی از آن است که ظریف و مسئولان آمریکایی یک دغدغه مشترک دارند و آن حفظ دولت و مسئولان اهل تعامل در ایران است.

کاملاً مشخص است که آمریکا مدام در حال بدعهدی و کارشکنی و به قول ظریف بازی شاهین-قمری با ایران برای اخذ امتیازات متعدد هسته ای، موشکی، منطقه ای، سیاسی و… است و تنها در مواردی که احساس میکند محبوبیت روحانی و دولتش در حال ریزش است، با برخی امتیازات صوری و قولهای کذب، تلاش میکند تا از سقوط ایشان در انتخابات ها و از چشم مردم بکاهد. متأسفانه دولتمردان ما نیز این عامل را یک ابزار مشروع و مبتکرانه برای امتیاز گیری از طرف مقابل فرض کرده اند غافل از این که این ابزار، بیش از این که یک ابزار و اهرم ناشی از قدرت دولتمردان ما تلقی گردد، ناشی از ضعف ایشان در رقابتهای جناحی تلقی شده است و همین امر خودش به یک عامل امتیاز گیری از دولتمردان و فشار بر ایشان در نقاط حساس و پشت درهای بسته تبدیل میشود.

در واقع ظریف آمریکایی ها را از شکست جناح خود می ترساند و این مسئله شاید برای آمریکایی ها هم ناخوشایند باشد اما مطمئناً برای جناح ظریف حکم مرگ و زندگی دارد، نقطه ضعفی که میتواند لطمات جدی به سلامت سیاسی دیپلماسی ما وارد نماید و چه بسا این دغدغه مشترک به تلاش برای تبانی در برخی موضوعات و یا مشاوره های آمریکایی ها برای دولتمردان ما ختم شود، بالاخره کسی که مشکلات داخلی و خانوادگی خودش را نزد اغیار بازگو میکند، باید بداند که خواسته یا ناخواسته، مجوز دخالت و نسخه پیچی را برای طرف مقابل صادر کرده است، آنجا که رسماً به ایشان سفارش برجامهای 2 و 3 میدهند و مسائل غیر هسته ای را برای اجرای برجام هسته ای، گروکشی میکنند و یا تفنگداران متجاوز به آبهای ایران را کمتر از 20 دقیقه و بدون عذرخواهی رسمی و امتیازگیری آزاد میکنند و یا کشتی نجات راهی یمن را تنها با یک تماس کری از مقصد بازمیگرداند.

با توجه به انتقاداتی که به برجام و بدعهدی طرف مقابل و قصور دولت در الزام طرف مقابل وارد کردیم، برخی حامیان دولت این نقدها را زیر سوال میبرند، غیر دلسوزانه میخوانند و راهکار و راه حل برجام میطلبند که در پاسخ به ایشان میگوییم:

1- راهکار را از همان کسانی بخواهید که بجای رعایت خط قرمز همزمانی تعهدات طرفین، اول به صورت تمام و کمال و نقدی تعهدات سنگین و زیرساختی ما را انجام دادند و حالا سهل اندیشانه منتظر تحقق وعده های نسیه طرف مقابلند، بروید از کسانی که همه چیز را نقد دادند و به تعهدات نسیه دلخوش کردند و بابت همان جشن گرفتند و پای کوفتند و منتقدان را به هزار توهین نواختند بپرسید که اینک چگونه میخواهند طرف مقابل را مکلف به اجرای تعهداتشان کنند؟! بروید از کسانی که با هزار ادا و اطوار خودشان را برتر از رعایت خطوط قرمز مهم رهبری فرض کردند و نه تضمین جدی از رئیس جمهور آمریکا گرفتند و نه همزمانی تعهدات را رعایت کردند بپرسید، حالا چه میتوانند کنند جز التماس و مذاکره روی مذاکره، برای اجرای نیم بند تعهدات طرف مقابل در برجام؟!

2- البته همین الان هم ضمن هشدار به نقض برجام به طرف مقابل میتوانند با تعیین ضرب الاجل برای ترک برجام، طرف مقابل را واقعا تحت فشار بگذارند تا شاید از این خسارت محض در اجرای یک طرفه تعهداتمان در برجام کاسته گردد، حالا که به قول سیف برجام تقریبا هیچ عایدی برای ایران نداشته است و طرف مقابل هم به خط کارشکنی و تحریم های جدید و برداشت از دارایی های ما ادامه میدهد، چرا ما باید به اجرای تعهدات سنگین مان در هسته ای و مجوز برای بازرسی از اماکن نظامی و امنیتی ادامه دهیم؟!

درحالی که آلن ایر، سخنگوی کاخ سفید اظهارات دکتر سیف، ظریف، عراقچی، صالحی و سایر مسؤولان ایرانی مبنی بر بدعهدی و کارشکنی آمریکایی ها را رد کرده است، نگاهی به کارشکنی های آمریکا در اجرای برجام می کنیم:

1- در گام اول این سوال ایجاد میشود که این اظهارات سخنگوی شیطان بزرگ را چگونه می توان با سخنان اخیر جک لو، وزیر خزانه داری آمریکا جمع کرد که گفته بود:

«ما این نکته را هم در مراوده بین دولت ها و هم برای مؤسسات مالی در سراسر دنیا روشن کردیم. ایران برای تجارت با چالش های بسیاری روبرو است که برخی از آنها به شیوه های تجارتی خود ایران مربوط است و برخی هم به سایر فعالیت های ایران در خارج از حوزه هسته ای ارتباط پیدا می کند؛ جایی که ایرانی ها به حمایت از تروریسم، بر هم زدن ثبات منطقه و آزمایش های موشکیِ مغایر با هنجارها روی آورده اند و در زمینه حقوق بشر در کشورشان مشکل دارند.»

آیا این اظهارات به معنی تهدید سایر کشورها و مؤسسات مالی و اقتصادی دنیا برای ایجاد هر گونه تعامل اقتصادی با ایران نیست؟! مسلما همان طوری که مقامات اروپایی و مسئولان آمریکایی بارها به صورت شفاف و تلویحی بیان کرده اند،‌ ایشان کشورها و شرکتهای خارجی را در قبال روابط موثر و مفید با ایران می ترسانند به نحوی که ایران (به استناد گزارش رویترز)، حتی برای تأمین تانکرهای حمل نفت با مشکلات بانکی و مالی و بیمه ای مواجه است.

2- بحث دیگر این که طبق اظهار نظر نشریه  فارلین پارسی، اگر چه متن برجام صریح و دقیق نیست اما آمریکا به صورت تلویحی معاملات دلاری با ایران را پذیرفته است و از سوی دیگر عدم پذیرش عملی این مسئله از سوی آمریکا در واقع ممانعت از تحقق سایر بندهای برجام مانند حق دسترسی به دارایی های بلوکه شده ما تلقی میشود که در این خصوص نیز به نظر میرسد آمریکا اگر هرچه زودتر این امکان را فراهم نسازد، به کارشکنی خود در این خصوص ادامه داده است.

3- یکی دیگر از کارشکنی های آمریکا را می توان درخصوص قرارداد هواپیما با ایرباس مشاهده نمود که علی رغم گذشت 80 روز از توافق ایران و ایرباس و باوجود تصریح حق ایران برای خرید هواپیما در برجام، اما آمریکا همچنان با سوءاستفاده از تحریمهای اولیه، مجوز معامله با ایران را به ایرباس نداده است و این در حالی است که خیلی سریع به بوئینگ مجوز مذاکره با ایران را داد به نحوی که به اذعان بسیاری از کارشناسان، تأخیر در صدور مجوز برای خرید هواپیما از ایرباس،‌ به نوعی گرو کشی از ایران است تا ایران تعدادی هواپیما نیز از بوئینگ آمریکایی بخرد که این خواسته حتما سوءاستفاده از برجام و خارج از چارچوبهای مدون در آن است.

4- و این ها که ذکر شد شمه ای از بدعهدی های صریح آمریکا در قبال برجام است و گرنه موارد دیگری به لحاظ نقض روح برجام و یا منشور رهبری در اجرای برجام از سوی آمریکا رخ داده که دولت ایران مکلف به واکنش بوده است از جمله استفاده از بهانه های دیگری مانند موشکی و حقوق بشری و تروریسم و سایبری و … که اگر دولت جلوی این تحریمهای جدید را نگیرد، به مرور می توانند همه تحریمهای هسته ای که بعضا هنوز مرتفع نشده اند را نیز برگردانند.

حسن روحانی، در سفر استانی به سمنان (1395/1/31): «برای من جای تعجب است که برخی می‌خواهند القاء کنند که ملت ایران پیروز نیست و آمریکا پیروز است. برای من جای تعجب است که برخی می‌گویند، دیپلمات‌های ایرانی پیروز نیستند بلکه صهیونیست‌ها پیروز هستند. کجا رفت تعصب ملی؟ کجا رفت غیرت دینی؟ چرا واقعیت‌ها را برای مردم بازگو نمی‌کنید؟ چرا نمی‌خواهیم در برابر عظمت ملت ایران که یک موفقیت بزرگ تاریخی به‌دست آورده سر فرود آوریم؟ آمریکا عظمت دارد، یا صهیونیست یا ایران عزیز ما؟»

آقای روحانی! دلواپسان ما نه تنها عزت ملی و غیرت دینی دارند، بلکه از هوش سرشاری نیز برخوردارند، میفهمند وقتی رییس بانک مرکزی کشور میگوید در برجام “تقریبا هیچ” چیز عاید کشور نشده یعنی چه! میفهمند وقتی از 150 میلیارد دلار دارایی بلوکه شده تنها به 3 میلیارد دلار از دارایی مان دست یافته ایم یعنی چه، میفهمند علی رغم گذشت حدود 100 روز از برجام و 80 روز از توافق هواپیما با ایرباس، هنوز آمریکا مجوزی برای انعقاد قرارداد نهایی صادر نکرده یعنی چه، دلواپسان میفهمند وقتی وزیرخزانه داری آمریکا میگوید ما به همه کشورها و موسسات دنیا اعلام کرده ایم که در معاملاتشان بدانند که ایران هنوز چالشهای غیرهسته ای دارد به معنی تهدید به عدم معامله با ایران است، دلواپسان میفهمند چرا هنوز بانکهای بزرگ دنیا حاضر به همکاری با ایران نیستند یعنی چه، دلواپسان میدانند بازگشت تحریمها به بهانه های حقوق بشری و موشکی و تروریسم و سایبری و … یعنی تضییع همه امتیازاتی که در برجام داده ایم، مردم هوشیارند که آمریکاییها چگونه با کارشکنی و بدعهدی مانع رسیدن ایران به سهم خودش در برجام شده اند، مردم حواسشان هست همین رفت و آمد اروپایی ها هم تا کنون به قراردادی که موجب بهبود اقتصاد، تولید، زیرساختهای کشور و اشتغال باشد نگردیده است و آنها فقط به دنبال بازار فروشی برای محصولات خودشانند. آری آقای روحانی! دلواپسان هم عزت ملی شان به جاست، هم غیرت دینی شان و هم هوش سرشارشان، ولی آیا شما هم همه چیزتان به جا هست؟!

این چه برجامی است که خدا آورده ولی به استناد اظهارات ارنست مونیر، مذاکره کننده هسته ای آمریکا و صحبتهای نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، کدخدای بعدی جهان میتواند آن را پاره کند؟!

این چه برجامی است که به علت عدم توازن در تعهدات دو طرف، تعهدات ما زیرساختی و با تخریب و برچیدن و بتون ریختن و خارج کردن همراه باشد و بازگشتن ما به نقطه اول تقریباً غیر ممکن، ولی بازگشتن طرف مقابل، به یک پاره کردن و یک مکث یک ماهه نیاز دارد؟!

این چه برجامی است که برخی از تحریمهای مانند موشکی و دلار که آنها هم به بهانه هسته ای اجرا شدند، به خاطر اصرار طرف مقابل و کوتاه آمدن مذاکره کنندگان ما باقی ماندند و هم تحریم های جدید به بهانه قای قدیمی تصویب شده و در صف تصویب است و هم بهانه جدیدی مثل مسائل سایبری هم ایجاد کرده اند؟!

این چه برجامی است که به جای این که طرف مقابل را آرامتر و روابط را دوستانه تر کند، در پسابرجام او را به عقب نشینی های دیگر ما در امر موشکی و مسائل سیاست خارجی و تغییر اسلامیت برخی از قوانین (تحت عنوان مسائل حقوق بشری) و … امیدوار کرده است؟!

این چه برجامی است که طرف مقابل در عین بدعهدی های گسترده در برجام، دولتمردان ما از انتقاد و گلایه به این بدعهدی ها ناراحت میشوند و هرکسی که گلایه کند حتی اگر صالحی باشد را با اخم و تشر مواجه میسازد؟! و حتی بعضاً این تعلل در مسیر پسابرجام را امری طبیعی و طبق روال معمول میدانند؟!

این چه برجامی است که دولت با وجود علم و اطلاع از همه خطوط قرمز هسته ای که حداقلهای مورد نیاز ما بودند، بعد از این که برخی از آنها را حفظ نکرد و این مسئله را به رهبری هم اعلام کرد، توقع دارد همه به آن به اسم فتح الفتوح نگاه کنند؟!

این چه برجامی است که وقتی رهبری در بند اول منشور (شرایط اجرای برجام) بیان فرمودند حتما از رئیس جمهور آمریکا تعهد کتبی برای تضمین اجرای برجام گرفته شود (باتوجه به این که برجام به امضاهای 120 و 180 روزه رئیس جمهور آمریکا بند است)، آقای عراقچی گفت که همان نامه کری که از قبل آمده بود یک تضمین محکم حقوقی است ولی الان حتی آقای ظریف هم دنبال تضمین گرفتن از آمریکا برای بانکها و موسسات خارجی است؟!

این چه برجامی است که شروع، ادامه و پذیرش مذاکرات و در نهایت برجام مشروط به شروط رهبری و مورد پذیرش از سوی دولتمردان بوده است اما الان با وجود نقض های مکرر در خصوص همان شرایط رهبری در منشور اجرای برجام، دولت و حامیان برجام که کتبا و شفاها خود را متعهد به رعایت آن شرایط کرده بودند حتی با وجود اقرار به نقض آن منشور و نقض برجام، هنوز هیچ اقدامی در برابر بدعهدی های آمریکا انجام نمیدهند.

این چه برجامی است که تا قبل از آن که تصویب و اجرایی شود، قرار بود 180 میلیارد پول برای ما را آزاد کند ولی در پسابرجام این رقم اینقدر آب رفت که دیگر مسئولان از بیان آن طفره می روند؟! این چه برجامی بود که آب و هوا و غذای مان به آن بند شد، ولی بعد از برجام، عملاً حل مشکلات کشور به برجام های دیگر ارتباط پیدا کرد؟!

این چه برجامی بود که برای تحقق آن، منتقدان را بی سواد، بی شناسنامه، ترسو، بزدل، کاسب، کلاغ و… خطاب کردند و در پسابرجام در نقش معلم اخلاق، نسخه برجام 2 را برای تقویت فرهنگ و ادب کشور، (البته در واقع به قول روحانی برای تغییر زبان انقلاب)، پیچیدند؟!

دیشب آقای عراقچی در برنامه گزارش خبری شبکه 2 سیما حاضر شد و به سوالات مجری برنامه پیرامون اجرای برجام با توجه به گذشت 76 روز از اجرای آن پاسخ داد که در حاشیه برخی از بندهای مصاحبه عراقچی مواردی را عرض میکنم:

عراقچی: آنها به تعهداتی که طبق برجام روی کاغذ داشتند عمل کرده‌اند، اما اینکه بگوییم تحریم‌ها تنها روی کاغذ لغو شده نباید باعث شود که ارزش کار کم شود.
نازکبین:این که تعهدات ما از کاغذ به عمل تبدیل شده ولی تعهدات آنها هنوز روی کاغذ است و به چانه زنی های مکرر و بعضاً بی فایده نیاز دارد خسارت محض است.

عراقچی: ما از روز اول گفتیم که تحریم‌های اولیه آمریکا و تحریم‌های غیر مرتبط با هسته‌ای سر جای خود می‌ماند
نازکبین: ولی ما یادمان هست که شما از اولین روزهای مذاکرات میگفتید همه تحریمها را رفع خواهید کرد!

عراقچی: من نمی‌دانم چرا برخی اینقدر به دلار علاقه مند شده اند و مدام می‌گویند چرا تحریم‌ها‌ی دلار برداشته نشده است.
نازکبین: پاسخ این حرف عراقچی در سخنان خود عراقچی آمد: «ارتباطات ارزی ما معلق نشده و تا جایی که به دلار برخورد نکند، مشکلی وجود ندارد.»

عراقچی: توانمندی‌های ایران، آمریکایی‌ها را پای میز مذاکره آورد و الان #کارشکنی آنها طبیعی است، ما به همان میزان که در مذاکرات با آنها درگیر بودیم هنوز هم در حال رایزنی با آنها هستیم و تا به حال فشارهای ما باعث شده برخی از مشکلات رفع شود.
نازکبین: این که تمام تعهدات ما نقداً انجام شده و الان درحال مذاکره درباره تعهدات نسیه آنها هستیم ناشی از ضعف مذاکره کنندگان در تنظیم برجام و عدول از خطوط قرمز رهبری است و گرنه بسیاری از مانع تراشی های فعلی با متن دقیق ایجاد نمیشد.

عراقچی: ما می‌دانستیم در صحنه اجرا با بد عهدی و بدقلقی آمریکا‌یی‌ها مواجه خواهیم شد. طرف مقابل باید اجرای موفقیت آمیز برجام را تضمین کند آنها تحریم ها را لغو کرده‌اند، اما باید در زمینه رفع موانع هم تلاش کنند و ما مرتب با آمریکایی‌ها بحث داریم تا مشکلات حل شود.
نازکبین: پس چرا در اجرای یکی از شرایط مهم مندرج در منشور اجرای برجام توسط رهبری از اخذ تضمین لازم از رئیس جمهور آمریکا جهت همراهی کامل با برداشتن تحریم ها صرف نظر کردید؟!

عراقچی: یکی از نگرانی‌ها بعد از برجام این بود که آیا ارتباطی بین بحث موشکی و برجام وجود دارد که بعد از تست موشک عماد غربی‌ها گفتند نقض قطعنامه صورت گرفته، اما نقض برجام نیست، همانطور که تست موشکی ما نقض برجام نیست. تعجب می‌کنم که برخی می‌گویند بعد از برجام آمریکا به سراغ بحث موشکی آمده؟ ما 10 سال است که بحث موشکی را داشته‌ایم و اصلا بحث جدیدی نیست.
نازکبین: در حالی که به اقرار آقای عراقچی تحریمهای موشکی طی 10 سال اخیر در ارتباط با پیشرفتهای هسته ای اعمال شد، حق این بود که این تحریمها نیز به همراه تحریمهای هسته ای در برجام رفع گردند و این بهانه که طرف مقابل قبول نکرد، قابل پذیرش نیست، در هر صورت باز گذاشتن راه تحریم های موشکی در حالی که دیگر امکان دسترسی به بمب هسته ای نداریم قابل دفاع نیست و آمریکا حتماً از این که باپافشاری توانست در کنار برجام (که توان هسته ای ما را مهار کرده)، تحریمهای هسته ای هم اعمال کند بسیار خوشحال است. بحث دیگر این که آیا قبلاً هم در طول 2 ماه چند تحریم موشکی را تصویب و آماده میکردند؟! مسلماً سرعت جدیدی که در تحریم های موشکی ایجاد شده افزایش یافته تا جبرانی برای رفع تحریم های هسته ای باشد.

عراقچی: تحریم یکسری افراد و نهادها توسط آمریکا می‌تواند نقض برجام حساب شود و می‌تواند نشود و تصمیم گیری در این خصوص به عهده هیئت نظارت بر برجام است. ما به این هیئت گزارش کرده‌ایم و آن هیئت باید جمع بندی کند و بگوید که آیا نقض برجام صورت گرفته یا نه.
نازکبین: این که هیأت نظارت بر برجام باید بر آن نظارت کند مسلم است، اما وظیفه اجرا با توجه به تعهد کتبی رئیس جمهور مبنی به رعایت شرایط منشور رهبری، با ایشان است و باید هرگونه تحریم جدید به هر بهانه ای را به منزله نقض برجام بداند، هرچند این خط قرمز باید درمتن برجام هم وارد میشد تا نیازی به منشور رهبری و مصوبه مجلس نباشد و در هر صورت جایگزینی تحریم های غیر هسته ای جدید به جای تحریم های هسته ای باوجود اجرای برجام قابل پذیرش نیست.

عراقچی: درباره اراک، رهبری گفتند که پس از دو کار انجام شود که یک پس از بسته شدن پی ام دی و یکی امضا شدن قرار داد. این چیزی که ما را به طور 100 درصد مطمئن می کند این است که قرارداد با یک شرکت داخلی بسته شود و 1+5 موظف هستند که به شرکت ایرانی کمک کنند. این قرارداد با یک شرکت وابسته به سازمان انرژی اتمی بسته شده است و این شرکت در حال مذاکره با طرف چینی است تا این اقدام را انجام دهد.
نازکبین: دولت با عقد قرارداد با یکی از شرکتهای زیر مجموعه اش، خیالش را از شرط رهبری درباره عقد قرارداد محکم با طرفهای خارجی، درقبال تعهداتشان در بند 8 برجام، مبنی بر همکاری در بازسازی رأکتور اراک راحت کرد و معلوم نیست به غیر ازچند سال انتظار برای بازسازی اراک، چقدر باید منتظر عقد قرارداد همکاری باشیم!

هنوز 2 هفته از آغاز سال جدید نگذشته است که به غیر از انتخاب نام سال 95 با عنوان «اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل» که مشخص است حکایت از مطالبه گری جدی رهبری در خصوص اقتصاد مقاومتی دارد، شاهد 3 موضع گیری قاطع دیگر ایشان در برابر برخی تلاش ها جهت ایجاد انحراف در مسیر انقلاب هستیم:

1- یکی از موضع گیری های قاطعانه رهبری در خصوص مخالفت با برجام 2 و 3 و بیان علت این مخالفت بود، مقام معظم رهبری خیلی قاطعانه فرمودند که منظور از برجام 2 و 3 چانه زنی بر روی مفاهیمی مانند قانون اساسی، اسلامیت قوانین، مسئله فلسطین، توان موشکی و دفاعی، مسئله حمایت از حزب الله و … است که ایشان رسما چنین اجازه ای نخواهند داد.

2- موضع گیری دیگر مهم رهبری در مورد برجام بود، ایشان با گذشت بیش از 70 روز از اجرای برجام، با توجه به عدم پایبندی طرف مقابل به تعهداتش و با توجه به خصومت های ادامه دار ایشان در راستای بروز تحریمهای جدید، برجام را خسارت محض نامیدند که این عبارت نشان میدهد که رهبری از روند اجرای برجام اصلا راضی نیستند و این یک هشدار برای دولتمردان است که اگر ادامه برجام را طالب هستند باید در جهت احقاق حقوق ملت ایران که بابت آن مذاکره کردند و برجام را تنظیم کردند، تلاش عاجل نمایند.

3- مقوله دیگری که مقام معظم رهبری در روز 11 فروردین خیلی قاطعانه بیان کردند، در مورد کسانی بود که اهمیت موشک و توان موشکی را زیر سوال می برند که ایشان را ناآگاه یا خائن قلمداد کردند که در این خصوص نام دو نفر بیشتر به ذهن میرسند، یکی آقای روحانی که حدود 1 سال پیش گفته بود: «برخی اقتدار ملی را در برد موشک می‌دانند!» و دومی هم آقای هاشمی بود که گفت: «دنیای فردا، دنیای گفتمان هاست نه موشک ها».

البته مقام معظم رهبری در مواقع دیگری هم مواضع صریحی به منظور حفظ منافع ملی و امنیت ملی در مسائلی مانند ممنوعیت بازرسی از اماکن نظامی و امنیتی و سایر خطوط قرمز هسته ای و یا ممنوعیت مذاکره باآمریکا (به غیر از مسئله هسته ای) اتخاذ کرده بودند که به دلیل اهمال کاری مسئولان و عدم حساسیت ناظران و رسانه ها جدی گرفته نشده است ولی به نظر میرسد قاطعیت مواضع اخیر رهبری از جنسی دیگر است و بسیاری از کارشناسان این تذکر را با تذکرات امام خمینی خطاب به بنی صدر مقایسه میکنند.