بعد از تصویب برجام چند جمله در خصوص نهادها و شخصیت های موثر و مرتبط با این برجام را بیان می کنم:
1- بابت داشتن چنین رهبری به مردم تبریک میگویم چون ایشان علی رغم این که هرگز نسبت به مذاکرات و نتایج آن خوشبین نبوده و نیستند، لیکن با حمایت و تأکید بر حفظ مسیر قانونی به دولت و کسانی که به دولت رأی داده بودند این فرصت را قائل شدند تا حاصل شعار مذاکره با آمریکا در بحث هسته ای را عملاً حین مذاکرات و بعد از توافق مشاهده کنند؛ البته اگر چه برخی دولتمردان یا نمایندگان موثر مجلس تلاش کردند تا با ادعاهای کذب از رهبری برای تأیید برجام هزینه کنند، اما ایشان صرفاً با دعوت به رعایت چارچوب های قانونی، تبیین خطوط قرمز و درخواست دقت نظر برای تصویب برجام، دست نهادهای قانونی را در تصویب برجام باز گذاشتند.
2- بعد از تصویب برجام از دولت توقع می رود با توجه به شعارهایی که در ارتباط داشتن مشکلات آب و هوا و نان و اشتغال مردم با تحریم کرده بودند، به این ادعا جامه ی عمل بپوشانند و حقاً تمام مشکلات کشور را آنطوری که شایسته این مردم است حل نمایند و البته این توقع بی جا نیست و خود شخص رئیس جمهور نیز در آخرین همایش استاندارن به این مسئله اشاره کرده بودند که بعد از برجام دیگر هیچ بهانه ای برای وجود مشکلات پذیرفته نخواهد بود.
3- بابت چنین دولتی به مردم عزیز ایران تسلیت می گویم، دولتی که علی رغم صراحت اصول 75 و 77 و 125 قانون اساسی و تأکید مقام معظم رهبری برای طی روند قانونی در مجلس، از دادن لایحه استنکاف نمود تا وکیل الدوله هایش در مجلس بتوانند به جای برجام، طرحی را در جهت رفع تکلیف، اصطلاحا به تصویب مشروط برسانند که این رفتار دولت بدعتی تلخ برای نظام تصمیم گیری در کشور بود به خصوص این که دولت قبل از طی مراحل قانونی آن، شروع به انجام تعهداتی نمود که اجرایشان هم براساس قوانین قبلی و هم به لحاظ عدم تصویب برجام، مجاز نبود.
4- بابت چنین مجلسی به همه ی مردم ایران تسلیت می گویم، متأسفانه در رأس مجلسی که حاصل نمایندگان منتخب مردم است، افرادی حضور دارند که به راحتی به رهبری و دفتر ایشان دروغ بستند و قبای وکالت دولت را بر ردای وکالت ملت ترجیح دادند و مجلس این نهادِ نماد دموکراسی را به مظهری از دیکتاتوری عده ای لابی گر تبدیل کردند. حقیقتاً این که چند رفیق اصولگرایی و شریک اصلاح طلبی در مسیر بررسی و تصویب یک طرح بسیار مهم، قوانین و آیین نامه ها را زیرپا می گذارند و انواع تعهدات بلندمدت و بعضاً ابدی را ظرف مدت تنها 20 دقیقه و بدون اجازه برای شنیدن پیشنهادات به تصویب می رسانند، یک مصیبت عظماست، مصیبتی که موجب گریستن برخی نمایندگان گردید.
5- بابت شورای محترم نگهبان تسلیت می گویم، وقتی بسیاری از کارشناسان و شخص مقام معظم رهبری می فرمایند نفوذ در برجام رخ داده است، این توقع می رفت که بابت قاعده ی نفی سبیل و اصول 152 و 153 قانون اساسی، شورای نگهبان نسبت به این مسئله حساسیت نشان دهند و اگر چه این که در یک شورا که مرکب از منتخبان رهبری و مجلس است مسئله ای با این اهمیت با آرای قاطع و بدون ارجاع برای اصلاح اشتباهات تصویب می شود، موجب ناراحتی است چرا که توقع ما از این شورای عزیز و حیاتی، حفظ و حراست از حریم اسلام و قانون اساسی است و اگر قرار است جایی به مصلحت سنجی مبتلا شود، یقیناً آن نهاد، شورای نگهبان نیست بلکه مجمع تشخیص مصلحت است، مجمعی که برای مهر زدن پای همین مصلحت ها تأسیس شده است، بحث دیگر این که شاید همه بگویند این شورا تنها طرح مجلس را تصویب کرده است و نه برجام را ولی به زعم حقیر این طرح در واقع برجام را تأیید کرده و تنها برایش چند شرط گذاشته است که در هر صورت مانع تأیید برجام نمی گردد، اساساً به زعم حقیر نه این طرح اصول 75 و 77 و 125 را پوشش می دهد و نه از مجلس و شورای نگهبان رفع تکلیف می نماید.
6- به مردم و به خصوص امت حزب الله بابت تحمل بالا و ممانعت از ایجاد فضای دو قطبی و چالشی در کشور تبریک می گویم، اگر چه برخی از مردم نسبت به این توافق انتقادات جدی و به جایی داشتند، اما همواره حتی در آن مرحله که به اذن رهبری انتقادشان را در حضور چند روزه در کنار مجلس به نمایندگان رساندند و با درخواست رهبری هم متوقف کردند، از مسیر قانون و ادب و اخلاق خارج نشدند که این مسئله جای تبریک دارد و این در صورتی است که حقیقتاً هم به لحاظ محتوای برجام و هم به لحاظ مسیر غیرقانونی که با مهندسی دولت و برخی وکیل الدوله ها طی شد، اعتراضات و انتقادات، کاملاً قابل دفاع بودند و کاش همه جریانهای سیاسی بتوانند اعتراض خود و حتی حامیان شان را بدون توهین، تهییج، تحمیل و تخریب و تحریق انجام دهند و این در حالی بود که هاشمی، روحانی و اعوانشان مدام عدم تأیید برجام را موجب ناامنی داخلی و تلویحاً به عنوان یک تهدید مطرح می کردند.
7- بابت خطراتی که به واسطه اجرای این برجام ممکن است برای کشور ایجاد شود برای سپاه و نهادهای نظامی و امنیتی و مردمی نهایت آمادگی و هوشیاری آرزو می کنم که البته همانطوری که در همین چند روز شاهد بودیم ایشان خود متوجه لزوم صلابت و جسارت بیشتر در جهت افزایش بازدارندگی توان دفاعی هستند و نه تنها در کشور بلکه در منطقه نیز بر ایفای نقش خود عملاً تأکید دارند.
