برخی از گروه های اصلاح طلب 6 ماه برای تحقق برجام را کم دانستند و نوشتند:

مملکت ما جاییه که 37 سال انتظار برای تحقق مطالبات از انقلاب کمه، 6 ماه برای تحقق برجام ، زیاد.

که در پاسخ می گویم:

1- مطالبات ما از انقلاب باوجود تمام پیشرفت هایی که در حوزه های مختلف اجتماعی، علمی، اقتصادی، عمرانی، نظامی و... انجام شده، هرگز تمام شدنی نیست، چرا که اساساً مطالبات اصلی ما از انقلاب از جنس آرمانهایی مانند حاکمیت کامل اسلام، استقلال، آزادی، عدالت، اخلاق و... است و این آرمانها مانند خط مشی هر سازمانی، هرگز به صورت قابل دستیابی نیستند بلکه تنها می توان و باید به آنها هرچه بیشتر نزدیک شد.

2- آرمانها و مطالبات ما از انقلاب، تنها با ایمان، تلاش، برنامه و استقامت قابل دستیابی هستند ولی برخی که اهل اینها نبودند، گفتند یک شبه می توان با کمی تنازل از آرمانها و تعامل با دشمن و تحقق برجام ، داروی حل مشکلات را از خودشان گرفت! ایشان سالها دراین کشور در مقاطع مختلف قدرت یافتند و هر بار هم با ناروی دشمن به زمین خوردند.

3- آنان که عمر انقلاب را با عمر برجام مقایسه میکنند گویا متوجه نیستند انقلاب را نمی توان با برجامی که یک توافق مکتوب و مشخص بود، مقایسه کنند، توافقی که در آن، از بخشی از حقوق مان با پذیرش بازرسی های سختگیرانه و محدودیت های بلندمدت هسته ای صرف نظر کردیم تا بخشی از حقوق مان که رفع تحریم های ظالمانه هست را در روز اجرای توافق دریافت کنیم، اما آنچیزی که رخ داده این است که الان از هر دو بخش از حقوقمان مانده ایم.

4- آنان که بیش از دو سال مذاکره و 6 ماه اجرای برجام را کوتاه میدانند، بدانند که نظام برای درمان ایشان که به صورت دوره ای دچار نسیان می شوند و ده ها سال استثمار، استبداد، کودتا، جنگ، تحریم، ترور، تهدید، بدعهدی و خصومت دشمنان را فراموش میکنند، بارها مجبور شده تا مراحل درمان را طی کند تا شاید برای همیشه عبرت بگیرند و دل از دشمن بکنند و حال این که اگر این تزلزل ها و تردیدها در مسیر انقلاب نبود و بر توان داخلی کشور تکیه می شد، مسلماً امروز فرسنگ ها از آنجایی که امروز در آنیم جلوتر بودیم.

روحانی (1395/3/20):

“بهره‌گیری از فرصت ماه مبارک رمضان به‌ویژه در فضای پسابرجام ضروری است!”

به نظر میرسد آقای روحانی و تمام ابعاد شخصیتی ایشان کاملا دچار عارضه برجامیسم از نوع وخیم ان شده باشد و الا فرصت و معنویت ماه مبارک رمضان چه ربطی می‌تواند به فضای پسابرجام داشته باشد؟!

به راستی چرا روحانی اینقدر می‌کوشد برجام را موضوعی مقدس نشان دهد؟! روزی میگوید برجام را خدا آورد! روزی شکرگزاری نکردن از آن را مستوجب خشم خدا و عذاب الهی می‌خواند! روزی با برجام میخواهد برای ماه رمضان فرصت و ضرورت‌های جدید بتراشد! روزی آن را آفتاب تابان و روزی دیگر ابر گذران می‌نامد  و روزی هم تصمیم به برگزاری کلاس برجام در مدارس می گیرند!

و این همه تمجید و تعریف در شرایطی است که خود متولیان برجام، تاکنون بارها بابت عدم تامین منافع ایران و کارشکنی آمریکا، از روند اجرای برجام اظهار نارضایتی کرده‌اند و بعضا برای منافع آن از لفظ تقریبا هیچ استفاده کرده‌اند! و این امر از سوی تجار داخلی و خارجی و بانک‌های خارجی و مسئولان کشورهای اروپایی تلویحا و بعضا صراحتا تایید شده است.

آقای روحانی اینقدر شیفته برجام هست که همه مشکلات واقعی و خیالی کشور اعم از اختلافات قوا و حقوق بشر را به اسم برجام های 2 و 3 و … می خواهد حل کند، او با وجود مشکلاتی که در همین برجام پر هزینه هسته ای ایجاد شده است، هنوز دنبال برجام های دیگر �