88/11/19
1:8 ص
الان که می نویسم، تازه برنامه ات تمام شد، حسابی خواب را از سرم پراندی و انگار که روح تازه ای در من دمیده شده باشد. تو چون سلمان علی (ع) هستی و ما جبهه و فتنه ندیده ها، امثال تو را ندیده ایم تا بدانیم انقلاب یعنی چه و انقلابی یعنی که! اما شهید آوینی که جانم فدای نامش باد، زندگی و عمرش را فدای شناساندن تو و امثال تو نمود تا ما بفهمیم آنچه را که درک نکرده ایم.
سردار خوشحالم که حرفهای تو را میزدم بی آنکه بدانم، خدا را شکر که در انتخاب مسیرم، اشتباه نکرده ام و افتخار می کنم که این راه، علائمی چون تو دارد تا ما گم نشویم. شما جنگیدید و خون دادید ولی کسان دیگر و فرزندانشان، ادعای انقلابی بودنشان می شود، هم اینان مسیر انقلاب را به بی راهه می بردند که ناگاه خود را در جاده خاکی و دور افتاده از جاده انتقلاب یافتند. آری کسانی که از جان و مال خود گذشتند و برنگشتند، انقلابیند نه کسانی که جز از ایمانشان نگذشتند و به سمت دنیا برگشتند. الحمدلله خون شهدا مسیری را ترسیم نموده است که سرخیش به هیچ سبزی پاک نمی شود.
طنزی دیگر...
