88/11/14
5:46 ع
در حال حاضر آنچه که بیش از همه به نظام ضربه می زند، جنگ نرم است که علمش را روی سقف خانه ها و آپارتمانها می توان دید. یکی از عرصه های جنگ نرم، برنامه های خبری کذب و تحلیلی مسموم است که به تکنیک های رسانه ای عجین شده و با توجه به جذابیت های فنی، به خورد مردم داده می شود، در این میان فقط کسی مسموم نخواهد شد که قدرت و ابزار تحقیق و تحلیل را داشته باشد.
با توجه به سرایت استفاده از ماهواره در خانواده های ایرانی و اینکه هدف و انگیزه کشورهای خارجی برای پخش برنامه های فارسی زبان چیزی نیست، جز تامین منافع ملی خودشان که در تضعیف جمهوری اسلامی ایران دنبال می شود، بی تفاوتی به هشدارهای رهبر مقدم انقلاب در مورد تهاجم، شبیخون و ناتوی فرهنگی و در نهایت جنگ نرم، قابل بخشش بنظر نمی رسد.
تا آنجاکه من می دانم در کل برنامه های صدا و سیما، با این همه شبکه و هزینه، فکر نکنم در هفته بیش از ده ساعت برنامه تحلیل رسانه های بیگانه پخش شود، همان هم که پخش می شود، یا در قالب طنز است و یا در کم مخاطب ترین زمانها. این درست که اخبار و برنامه های این شبکه ها، بعضا آنقدر احمقانه است، که می توان آنرا بارها دید و خندید، اما آنچه که مورد انتقاد است، نقد و تحلیل جدی اخبار، برنامه ها و شناساندن صاحبان رسانه ها، مجریان و کارشناسان آنهاست.
یکی از مهمترین انگیزه های استفاده از برنامه های ماهواره ای، استفاده از اخبار و تحلیلهای آنهاست. شاید در ابتدا، استفاده کنندگان از این برنامه ها، قصد داشته باشند فقط اخبار را از منابع مختلف بشنوند، اما کم کم، با توجه به قدرت رسانه ای این رسانه ها و عدم برنامه ریزی رسانه ملی برای مقابله، در ذهن مخاطبان به رسانه غالب مبدل می شوند، ولی در صورتی که اخبار، برنامه ها و تحلیلهای این شبکه ها، شجاعانه در رسانه ملی نقد و تحلیل شوند، مطمئنا کذاب و معاند بودن این شبکه ها بر همگان ثابت خواهد شد. یادمان باشد که در سیره اهل بیت، برای ایجاد شبهه هزینه می شد، تا پاسخگویی ها بر ایمان مردم بیافزاید، اما نمی دانم چرا مسئولان رسانه ای ما از طرح شبهات و اتهامات باطل برای پاسخگویی و رسوایی معاندان و تقویت رسانه ملی استفاده نمی کنند.
البته سیاستگذاری مبارزه با تهاجم فرهنگی نباید صرفا بر پایه دفاع صورت گیرد، بلکه باید به حمله (ضد حمله) منجر شود، یعنی باید طوری شبهات را پاسخ داد که دشمن را به چالش کشاند و باید با شناساندن صحیح تعارضات و دروغهای این رسانه ها و حامیانشان، توپ را به زمین خودشان برگرداند. این طور است که می توان حقانیت جمهوری اسلامی را با استفاده صحیح از ابزار رسانه اثبات کرد.
باید مد نظر قرار داد که علت مراجعه به رسانه های بیگانه همیشه استفاده از اخبار و برنامه های تحلیلی نیست، بلکه در موارد متعدد، انگیزه استفاده از برنامه های تفریحی از قبیل فیلم و سریال، مستند، کودک، حیات وحش، ورزشی، علمی و خنده دار، منجر به جلب مشتری برای این رسانه ها می گردد و این درحالی است که ما هنوز یک شبکه مخصوص برای هیچکدام از آنها نداریم، و حتی برنامه های شبکه خبر و شبکه پیام نیز هنوز در بسیاری از نقاط کشور در دسترس نیست.
حتی در مورد راه اندازی شبکه موسیقی نیز می توان از راهکارهای استفاده نمود. مثلا در خصوص استفاده از برنامه های موسیقی، فتوی مقام معظم رهبری این است که بیت المال برای ترویج موسیقی نباید هزینه نگردد، و با توجه به بیان معیارهایی برای تشخیص موسیقی حلال و حرام، می توان از بخش خصوصی متعهد و تحت نظارت کامل حکومت استفاده گردد. صرف ناراحتی از ترویج موسیقی راک و موسیقی های مبتذل، بی فایده خواهد بود، مگر با تعریف جایگزین مناسب برای آن یعنی موسیقی اصیل و عرفانی ایرانی و موسیقی متعهد به انقلاب.
تشکیل شبکه های سریال، مستند، ورزش، فیلم و کودک نیز منوط به توسعه بخش خصوصی در عرصه ساخت، تولید و دوبله تحت حمایت و نظارت بخش دولتی خواهد بود.
مطمئنا بخش زیادی از مطالب فوق در برنامه های کوتاه مدت یا بلن مدت رسانه ملی وجود دارد اما برخی از قسمتهای آن از جمله تهیه برنامه های تحلیلی اخبار و برنامه های سیاسی در خصوص شبکه های معاند، در اولویت مبرم قرار دارد.