89/12/16
10:58 ع
شنیدیم که 4 نفر از علمای استان فارس در جلسه افتتاح چند پروژه ی اجرایی به خاطر اجرای زنده ی موسیقی سنتی، به حالت قهر جلسه را ترک کردند، اگر چه حقیر در مقام مقلد و در باب فقه خود را مجاز به ورود نمی دانم اما بر اساس فتاوای مراجع عظام از امام خمینی گرفته تا امام خامنه ای، نکاتی را طرح می نمایم:
مگر موسیقی حلال و حرام ندارد؟ مگر نمی شود موسیقی معنی گرا و حلال اجرا کرد؟ مگر در محضر حضرت امام سرود انقلابی اجرا نمی شد؟ چرا باید علمای ما در محفلی رسمی که مثلا قرار است چند دقیقه موسیقی سنتی و اصیل و بدون مفسده اجرا شود، با حالت قهر جلسه را ترک کنند؟ گیرم که موسیقی مجلس که مطمئنا مطرب هم نبوده، در شأن علما نبوده و به لحاظ شأنی راضی به حضور نبودند، آیا نمی شد که محفل را ترک کرده و پس از اتمام آن به جلسه بازگردند؟
مگر برای موسیقی در این کشور بودجه صرف نمی شود؟ مگر مجلس برای هنر و من جمله موسیقی بودجه تصویب نمی کند؟ مگر صدا و سیمای ما موسیقی حلال پخش نمی کند؟ پس چرا باید حرکتی انجام داد که همه ی ارکان نظام را با هم به زیر سوال برد؟ نمی دانم رییس جمهور چه باید بکند؟ شما بگویید؟ خوب بود لااقل همه ی علما باهم فتوا می دادند که هر گونه موسیقی حرام است و دولت و مجلس هم مکلف به تعطیل کردن آن می شدند! این گونه که نمی شود شتر سواری دولا دولا کرد! بازهم می گویم، اگر این ترک مجلس با بازگشت همراه بود، قهر تلقی نمی شد صرفا به حرمت شأنی موسیقی تلقی می شد اما حرکت انجام شده مثل این است که رییس جمهور و تمام حضار در مجلس یک حرام و یک گناه کبیره را انجام داده اند!
حقیر خود را شاگرد و دستبوس تمام مراجع و علما به خصوص آقای سید علی اصغر دستغیب می دانم که از نزدیک همواره به ایشان اظهار ارادت نموده ام، اما به عنوان یک مقلد از مقام معظم رهبری که مرجعی مجهز به فقه پویاست، ترکِ بدون بازگشتِ یک جلسه ی رسمی و حکومتی را با حالت قهر، آن هم برای یک امر شأنی جالب نمی دانم و به نوعی تقبیح سایر حاضرین در جلسه تلقی می نمایم.
اگر چه نظر حقیر این است که نظر مراجع تا آنجا که میسر و ممکن است باید تأمین شود تا موجب دلخوری این بزرگان نگردد، اما اصرار برخی علما بر برخی مسائل فقهی که جنبه ی حکومتی و عمومی دارند، مانند برخورد قهرآلود با مسئله ی نمایش چهره ی حضرت عباس در سریال مختارنامه آن هم بر اساس مجوز از مقام عظمای ولایت که مسلما فتاوایش به خصوص در مسائل حکومتی و عمومی نافذ است، جالب به نظر نمی رسد.