91/3/14
2:5 ع
حتماً دیده اید آنهایی را که امام را چیز دیگری می دانند و بعد از او را مورد نقد و طعنه و ناسپاسی قرار می دهند، آن ها که به ظاهر امام را قبول داشتند و اکنون رهبرمان را نه. اما همین حافظه ی ناقص یادم می آورد که همین ها، همین به ظاهر امام دوست ها، در زمان حیات امام را نیز قبول نداشتند و یا به قول علی محمد دستغیب (روحانی مورد تبلیغ bbc و voa و نماینده ی مردم شیراز در خبرگان) در بهترین حالت کانالیزه شده می دانستند، برخی عزاداران امام خمینی اینگونه اند، تا عزاداری را بهانه ای برای سیاسی کاری خود قرار دهند که متأسفانه سرانشان هم به نزدیکان امام خود را نزدیک می دانند.
آنها که خالصانه امام خمینی را دوست داشتند، بی شک امام خامنه ای را دوست دارند، مگر این که دیگر خودِ خودشان تغییر کرده باشد، مگر این که گوش شان به جای این که به دهان استعمار شک داشته باشد، چشم بسته فقط به دهان شیطان باشد، این ها همان ها هستند که دیگر دل شان نمی آید دهان به مرگ بر آمریکا باز کنند. مگر ندیدیم همان ها را که فقط خودشان را خط امامی دانستند و در فتنه ی 88 شانه به شانه ی آمریکا و انگلیس برابر انقلاب و امام و رهبری ایستادند و توانستند "صداقت ای دروغو که گفته بودند" را ثابت کنند؟!
اما محبت ما که کودکی مان با آخرین سال های پیرجماران مقارن بود، هرگز به امام خمینی عزیزمان کم نمی شود و اورا و عظمتش و خشوعش را باهم در دلمان جای داده ایم. این پیر فرزانه ما را محکم و صبور بارآورد، همو که حتی در فرغت فرزندان حقیقی و مجازی نیز خم به ابرو نمی آورد ما را در برابر مصائب مستحکم تربیت کرد، امام مان، اگر چه عزیزمان بود اما محضرش را با نائبش ترک نکرده ایم. هنوز شمیم خمینی کبیر از خامنه ای عزیز به مشام می رسد، مگر برای مشامی که شامه اش مسموم به نفس شیطان بزرگ و کوچک شده باشد.
امام خمینی نه تنها از پیش مان نرفته است که جاودان بر صندلی جماران دلمان تکیه داده است و رهنمون مان می کند به همان ولایت که ولایت رسول الله اش دانسته بود. و اکنون همانطور که ولایت امام خمینی را ادامه ی ولایت رسول می دانستیم، ولایت خامنه ای را ادامه ی همان ولایت مقدس می دانیم.
و حال چگونه می توانم برای قلبی مطمئن و نفسی آرام، عزاداری کنم؟! در حالی که خامنه ای را با همان نفس مطمئن و قلب آرام در امام خود داریم، چگونه خودم را محزون نشان دهم آن گاه که پیش رویمان همان شبان قرار دارد که زوزه ی عاجزانه گرگ استعمار را در هر شامگاه به آسمان می برد. امام خمینی و امام خامنه ای هر دو مورد تأیید امام عصرند و هر که اطاعت از امام عصر را در تمرد از ایشان جستجو می کند، باید مخیله اش را از این انحراف در برداشت از تعریف ولایت، آب بکشد. ولایت همین جاست، همان ولایت رسول الله، گرد جهان نگردید که آب درکوزه است و یار در خانه! چشم را بر سایه ی خورشید پشت ابر نبست! این سایه ی هادی، از امام مان مهدی است، بنگرید که به کدام سو می رود و چه را می طلبد؛ در جای پایش، گام را محکم بنهید، که از هرراه دیگری مطمئن تر است.
میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.
90/11/21
10:37 ع
انقلاب ما گل واژه ایست که هر چقدر ما باورش داریم، استکبار آن را کابوسی می پندارد و هنوز مأیوسانه منتظربیدار شدن از آن است. انقلاب، اسلام، امام، مردم، شهدا، عزت و افتخار چه زیبا با نام ایران عجین شده اند، گویی این معجون مقوی تر از هر دوایی ملت های مخمور و خمود را به هوشیاری می رساند؛ گویی خون هر ملتی با این معجون به جوش می آید و مغز هر ملتی با شنیدن نام آن داغ می گردد.
انقلاب اسلامی ایران هر چقدر که برای ملت های مستضعف، نوید آزادی و استقلال دارد، برای قدرت های استکباری کابوس ذلت و ضعف است، کابوسی بی انتها که آن به آن عمیق تر می شود و گویی آن کابوس آنان را به انفاکتوس نزدیک و نزدیک تر می کند.
امام و انقلاب نه به ایران، که به تمام ملت ها تعلق دارند و گویی پیشروی آن، از مرحله ی صدور به سرایت تبدیل شده است. طنین انقلاب اسلامی ایران، تمام جهان را به کرنش واداشته است و عزتش مایه عزت تمام مستضعفین و ذلت تمام مستکبرین گردیده است.
انقلاب اسلامی ایران، منقلب کننده است، منقلب کننده ای که به کوری چشم آنان که می خواستند لفظ انقلاب را از حکومت مقدس ایران پاک کنند، همچنان مقلب، محول و مدبر حکومت هاست، اکنون هر آزاده ای در هر گوشه ی دنیا، انقلاب ما را یکی از مظاهر آزادگی بر می شمارد و ماییم که متأسفانه آنچنان که باید قدرش را نمی دانیم و از شکر نعمتش بر نمی آییم.
میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.
