پيام
||عليرضا خان||
92/9/12
هما بانو
*اولين تشکرم از مقام معظم رهبري است که با مديريت جامع، مانع و چندسويه خود، به موقع با شل و سفت کردن هاي بدخواهان مبارزه کردند و با در دست نگه داشتن چماق مقاومت، هويج توافق را به خورد طرف مقابل دادند. مقاومت و اقتدار مثال زدني نظام جمهوري اسلامي بود که باعث شد تا ابزارهايي مانند تحريم و فشار برد محدود و ناقصي پيدا کنند و هرچند دشمنان سلاح تحريم ها را باعث به ميز مذاکره آمدن ايران معرفي مي کنند*
هما بانو
*اما ما سلاح مقاومت را باعث ايجاد توافق مي شناسيم، به راستي اگر آمريکا و غرب از روحيه مقاومت ايرانيان اطلاع پيدا نمي کردند هرگز جز با تغيير ساختار حکومت ايران حاضر به توافق با ايران مي شدند؟!*
هما بانو
تشکر دومم از ملت بزرگ، مظلوم و رنج کشيده ايران است که اگر امروز تمام مستکبرين عالم قبول کردند تا به حقوق ملت ايران اقرار کنند و به آن احترام بگذارند به دليل همين قدرت و عزت و مقاومت ملت ايران است، ملت ايران اگر يکبار و فقط يکبار خم به ابرو مي آورد نه مذاکره اي رخ مي داد و نه توافقي، همانطوري که بعد از فتنه 88 نيز به اميد اغتشاش فتنه گران، تا بيش از يکسال مذاکرات را تعطيل و تحريم ها را تشديد کردند.
هما بانو
تشکر پنجمم از دولت ها و مذاکره کنندگان و وزراي امور خارجه سابق شان است که با حرکات سنجيده و کوتاه نيامدن در مقابل زياده خواهي ها، بستر مناسبي براي مذاکرات و توافقات اخير ايجاد کردند که در اين خصوص وزراي خارجه، دبيران شوراي امنيت ملي و هيأت هاي مذاکره کننده همگي در اين توافق سهيم هستند، به راستي اگر غرب آن روي سکه ي مقاومت ايران را نديده بود حاضر به مذاکره و توافق مي شد؟
هما بانو
*تشکر هفتمم از نيروهاي نظامي و مقاومتي درون مرزي و برون مرزي ايران و دوستان ايران است، به راستي اگر ايران و محور مقاومت به لحاظ نظامي قادر به مقاومت و دفاع از خود نبودند آيا حمله نظامي به ايران به يک ماکتِ روميزي مبدل مي شد؟! آيا اگر حزب الله لبنان و سوريه نقش خود را به خوبي در منطقه بازي نمي کردند، آمريکا به جاي توافق با ايرانف جز به نابودي کل محور مقاومت از منطقه رضايت مي داد؟! *
هما بانو
* آيا مي توان بين قدرت سوريه در مذاکرات ژنو 2 و قدرت ايران در مذاکرات ژنو 3 رابطه اي نديد؟! آيا هر دوي اين گزينه ها به نا اميدي آمريکا و غرب از مهار ايران ارتباط ندارد؟!*