محمدرضا اسدزاده از خبرآنلاین - در دیدار نوروزی با استاد دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی، بحث های گوناگونی داشتیم. بیش از 3 ساعت گفت وگوی مشروح ما با استاد دینانی از برخورد بافرهنگ باستانی ایرانی گرفته تا حکومت توحیدی نخبگان، بحث های چالش برانگیزی را در بر داشت که ما بخش هایی از این گفتار استاد را با مشورت ایشان و به جهات مختلف تعدیل کرده ایم. این تنها بخشی از گفت وگوی ما با فیلسوفی است که بزرگترین افتخارش سال ها شاگردی نزدیک در درس علامه طباطبایی بوده است. او امروز سخت به نگاه های ضد ایرانی برخی به نام دین معترض است.
دکتر دینانی اگر چه در رسانه های رسمی بسیار حاضر می شود اما از راحت انتقاد کردن هراسی ندارد. مخاطب انتقادهای صریح او دینداران و مسلمانانی هستند که به قول او ،به اسلام عربی تحت سیطره فرهنگ عرب ایمان دارند نه به اسلام آسمانی محمدی و علوی. او در جای جای این گفت وگو تاکید دارد که دوگونه اسلام از آغاز رسالت پیامبر تا امروز که به نام اسلام طالبانی رائج است، وجود داشته و دارد. مدافعان و بزرگ شده های فرهنگ عربی با هرچه به نام فرهنگ ایرانی است سازگاری ندارند و با هرچه به نام ملیت است، مخالفت می کنند. ریشه ها و علل این مساله را با او بررسی کرده ایم.
بخشی از گفت وگوی ما را با این استاد برجسته فلسفه در مجله نوروزی خبرآنلاین می خوانید:
***************** 
موضوع بحث ما نوروز و فرهنگ ایرانی است...

این روز ها حرف زدن از ملی گرایی و مسائل ملی و نوروز ایرانی خطرناک شده. حالا چه شده که شما سراغ این بحث رفتید. من نظراتی در این رابطه دارم که برخی را تاکنون نگفته ام. خب می دانید که برخی آقایان اساسا با نوروز و فرهنگ ایرانی مخالف اند.
بحث ما هم درباره نوروز و آیین های نوروزی است که از سوی برخی به نام اسلام با آن مخالفت های می شود؟ از طرفی درباره نوروز احادیثی داریم که نوروز را تایید می کنند. این تعارض ها از کجا ناشی می شود و چگونه قابل حل است؟
اینها از دو رویکرد به اسلام و تفکرات اسلامی ناشی می شود. بعضی ها فکر می کنند هر چه ملی است اینها را ایرانی ها ساخته اند. این مسئله است. ما قبل از اسلام خیلی چیزها داشتیم. برخی می خواهند بگویند نیست. واقعیت است که در این مملکت بعضی از نوروز خیلی خوششان نمی آید. حرف و کلامشان نفوذ هم دارد. پس می گویند قبل از اسلام هر چه بوده کفر بوده و چرا می خواهید کفر را زنده کنید؟ بعضی ها فقط خوانده اند " ضرب زید عمرا" یعنی فقط عربی خوانده اند و محب عرب می شوند. اینها اساسا با ادبیات و فرهنگ پارسی آشنا نیستند. با فرهنگ ایرانی آشنا نیستند.
می دانید تحت فرهنگ عربی درمی آیند. ذهنیتشان می شود عربی . نه اسلامی . این عربی شدن با اسلامی شدن دو چیز است. بعضی ها زندگی شان، فکرشان، فرهنگشان و همه خمیرمایه شان عربی شده. نه اسلام محمدی. اسلام محمدی با اسلام عربی فرق دارد. حضرت محمد هم معجزه اش این است که از بین همین عرب های سوسمار خور، اسلام انسان ساز آسمانی را جا انداخت و گرنه معجزه نداشته است. ما به آسمانی بودن حضرت باور داریم.
وهابیت و اسلام القاعده مال همین عرب هاست. این فرهنگ عربی است. نه اسلام آسمانی. در طول این 14 قرن یک متفکر و فیلسوف عرب برای من پیدا کنید. اینها خلفای شان هم عربی بوده اند. فرق خلفا با علی این بود که اسلام علی، اسلام محمدی و اسلام آسمانی بود. نه عربی. من صریح می گویم که به حضرت علی ارادت دارم. نه به این عرب ها. چرا. چون علی یک انسان آسمانی است.
من ناسیونالیست نیستم اما به اسلام عربی هم مخالفم. می گویند چرا این طور می گویی؟ من نمی گویم. تاریخ و اندیشه انسان این را می گوید. بله که به علی ارادت دارم. این علی و فرهنگ اهل بیت است که با فرهنگ ایرانی و با همه فرهنگ های جهان تعامل و تفاهم دارد. والا مطمئن باشید اسلام عربی با هیچ فرهنگی کنار نمی آید. اسلام طالبانی با هیچ فرهنگی کنار نمی آید. امروز خطری که ما را تهدید می کند همین است.
اسلام علی را با اسلام عربی اشتباه بگیریم. اسلام عربی نه با نوروز بلکه با هیچ بخشی از فرهنگ ایرانی ما سازگار نیست. اینجاست که من به اینها که با نوروز و فرهنگ ایرانی مخالفت می کنند می گویم ببینید آدم از اول هر چه یاد می گیرد، به آن عشق می ورزد. برخی از این علمای ما که با نوروز مخالفت می کنند به این دلیل است که اینها فرهنگشان عربی شده. از اول عربی می خوانند و عربی فکر می کنند. فکر نمی کنند که قرآن آسمانی است حالا به زبان عربی هست، خب باشد. آسمانی بودن با عربی بودن دو تاست.
توجه فیلسوفان مسلمان ما به بن مایه های فرهنگ ایرانی چگونه بوده است؟
فیلسوفان ما همه به فرهنگ ایرانی توجه داشته اند. حالا ملاصدرا کمتر توجه داشته. خیام و دیگران، بیشتر. مثلا ببینید خیام منجم ایرانی بوده و تقویم جلالی را او تنظیم کرده است. خیام هیئت دان و ریاضی دان بی نظیری بوده که الان اسمش در ناسا هست.
اما در راس همه آنها ابن سینا قرار دارد که رساله نور را نوشته.
برای اینکه نور اصلا اولین بار در ایران مطرح شده است. قرآن هم خدا را نور معرفی کرده است. کلمه واجب والوجود و این دست کلمات یونانی است. اولین بار حضرت زرتشت، نور را مطرح کرده در عالم و اینها فکر می کنند که او مشرک بوده است. خیلی ها زرتشت را مشرک میدانند در حالی در حالی که اصلا مشرک نبوده و اولین موحد ایرانی پیش از همه اینهاست. خود ابن سینا هم از همه آیات قرآن آیه نور را تفسیر کرده است.
غزالی هم کتابی دارد به نام مشکاه الانوار. غزالی با اینکه متکلم و اشعری است و در بغداد تحصیل کرده اما این کتاب را درباره ایران نوشته که خیلی کتاب مهمی است. سهروردی که اصلا خودش را محیی و احیا کننده حکمت خسروانی می داند و بعد هم خود را تابع ابن سینا می داند. از طرفی ابن سینا مشایی نبوده و هزار سال است که به غلط این حرف را گفته اند.
ابن سینا در جایی گفته که : "این فلسفه ای که نوشتم و در شفا موجود است فلسفه عامه است. فلسفه ای که رسمی بوده و از یونان آمده و ما هم نوشتیم، برای اینکه نخواستیم مخالفت کنیم. اما ما به فلسفه دیگری دست یافتیم که عامه نمی دانند." این فلسفه 40 مجلد بوده که این اثر موجود نیست چرا که در حمله سلطان محمود از بین رفته است. مسعود غزنوی که آدم متعصبی بوده ، خانه ابن سینا را در این حمله آتش زده و این چهل مجلد سوخته. اگر این مجلد به ما می رسید ما الان فرهنگ دیگری داشتیم. این مجموعه درباره ایران بوده، همین آثاری هم که از او به رسیده رگه های ایرانی دارد مثل سلامان و الابصال، حی ابن یقظان و خود اشارات، مقامات العارفین که اشاراتی به حکمت ایران باستان دارد. سهروردی هم می گوید من پیرو ابن سینا هستم از جایی شروع کردم که او آنجا ختم کرد.
آن طور که تاریخ نشان می دهد در آن زمان در کل جهان، فقط حکمت ایران و یونان مطرح بوده است.
دقیقا درست است. در همین یونان کوچک و آتن پایتخت یونان بوده که البته هنوز هم هست چقدر حکمت وجود داشته. در کل اروپا، انگلیس و فرانسه ای نبوده. آن زمان اینها همه وحشی بودند. تنها جایی که در مغرب زمین حکمت داشته، آتن بوده است. آتن ارسطو و سقراط و افلاطون و هراکلیتوس داشته. ایران هم آن موقع هم حکمایی داشته. خود زرتشت یک حکیم بزرگ بوده است.
اینکه گفته می شود زرتشت پیامبر نبوده و کافر بوده صحیح است؟
خیر. اصلا. دقت کنید که در ایران حکیم و پیغمبر یک معنا داشته اند. پیغمبر به معنی پیام آور آسمانی است. چرا که حکمتش حکمت الهی بوده، حکیم همان است که یهودی ها به آن خاخام می گویند. در حکمت هم تبادلی بین ایران و یونان بوده است. در چین و هند هم خبرهای کمی بوده اما نه به اندازه ایران و یونان، این دو کشور از نظر فرهنگی در کل جهان مطرح بودند و در همین حال جنگ هم داشتند. ایران و یونان 3 جنگ داشته اند که چند بار ایران یونان را شکست داد و بعد اسکندر آمد، ایران را شکست داد. که ما اسکندر را بزرگ کردیم و لقب ذوالقرنین به او دادیم در حالیکه او مردک ضحاکی بود که هر چه بلا بود به سر ایران او آورد.
خشایارشاه در این جنگ ها تا آکروپلیس رفت. من وقتی در بلغارستان بودم، همانطور که می دانید مرز یونان است. دیدم بلغاری ها خیلی ایران را دوست دارند و برخی خود را ایرانی می دانستند، من پرسیدم چطور؟ گفتند وقتی خشایار شاه لشگر کشید به یونان در راه بازگشت عده ای از لشگریانش اینجا ماندند و بنابراین ما از نسل همان ایرانی ها هستیم.
بنابراین حکمای ما بسیار بودند اما گمنام هم بودند و بسیاری از آثار آنها هم از بین رفته در واقع بعد از اسلام این اموی ها لودند که سوزاندند که امروز در واقع همین القاعده هستند. این القاعده که الان به وجود نیامده. این طالبانی ها همیشه بوده اند. هر چه آثار ایرانی بود، چندین بار سوزاندند به خصوص آثار دینی و مذهبی ما را. این ها ریشه هایشان همه همان فرهنگ عربی اموی است که اول اشاره کردم. بنابراین آثار ایران نمانده اما بسیاری از آثار یونان مانده. این یک مسئله است.
مسئله دوم این است که مورخ بزرگی مثل هرودوت یونانی بوده است. درباره این سه جنگ هم نوشته اما طبعا چون یونانی است به نفع یونان نمی نویسد. اگر چه به ضرر ایران نوشته اما حداقل اسم ایران هست . عنادهایی بوده و دشمنی های که موجب شده تاریخ را مغرضانه بنویسد اما باز هم ما از هرودوت می فهمیم که ایران چه نقشی داشته. می پرسند از کجا می گویید آثار ایرانی ما را سوزانده اند و انکار می کنند. من می خواهم قیاسی برای شما بگیرم. ببینید نزدیک سه سال طالبان بر افغانستان حکومت کرده است. طالبانی که تربیت شده اموی ها هستند. در همین مدت 3 مجسمه بزرگ بودا را که میلیاردها تومان قیمت داشته منفجر کرده اند. یک استاد دانشگاه کابل به من گفت که هر چه کتاب فارسی بود آتش زدند. شما حساب کنید که 1400 سال ما این مسئله را داشته ایم.
آمدند آثار ما را از بین بردند،آنوقت تا حرف می زنیم می گویند شما ناسیونالیست هستید. ما ناسیونالیست نیستیم. دفاع از قوم و قبیله که نمی کنیم . من از فرهنگ دفاع می کنم. دفاع از فرهنگ که عیب ندارد. ما دارای فرهنگ غنی بودیم و به همین دلیل ایرانی ها اسلام را بهتر از عرب ها فهمیدند. هنوز هم بهتر می فهمند. گسترش اسلام با قلم ایرانی ها بوده است. جنگ تنها، پیش می رود اما فایده ای ندارد . ایرانی ها قلم زدند. ابن سینا و غزالی و این همه متکلم و فیلسوف از اسلام نوشتند. همین صحاح سته که برای اهل سنت و حدیث است هر 6 تای آنها ایرانی بودند. اینها مسائلی است که بعضی ها می خواهند نادیده بگیرند.
اسلام هم که آمده خدا را نور دانسته، الله نور السماوات و الارض. اسلام که ما قبل خودش را انکار نکرده، اما هنوز هم عرب ها با ما دشمن هستند. چرا چون این عرب ها قبلا زیر سیطره ایرانی ها بودند به خصوص در زمان شاپور که آنها را دست بسته به غاری در کازرون آورد و به همین دلیل این دشمنی دیرینه وجود دارد. اسلام هم که فاتح شد چون اینها اسلام را عربی می دانند، توانستند بر ایرانی ها مسلط شوند. ما اسلام را آسمانی می دانیم و آنها عربی و فرق است بین این نگاه ما و آنها. ما توانستیم که معارف اسلام را بفهمیم و گرنه عرب ها چه می کردند؟ خلاصه فقط با زور شمشیر که نمی شد. امروز هم نمی شود با فشار و تحکم و تحمیل و آدم کشی در دنیای امروز پیش رفت؟
حالا اگر اجازه بدهید این بحث چون خیلی مفصل است و من دیگر فرصت ندارم و باید بروم، بحث را جمع کنیم.
بله پس یکی دو سوال شخصی و نوروزی. بفرمایید در سال 90 چه کتابی از شما منتشر می شود؟
این حرفی است که من معمولا نمی گویم، اما چون شما پاسخ نوروزی خواستید می گویم. کتابی است که الان در دست تالیف دارم و تقریبا هم رو به اتمام است، به نام جلال الدین دوانی، فیلسوفی است که کمتر شناخته شده. من معمولا درباره کسانی می نویسم که شناخته شده نیستند و کسی سراغ آنها نمی رود. دوانی که مال همین کازرون هم بوده است و اگر تمام شود در سال 90 چاپ می شود. اما کتاب دیگری هم هست که شاید زودتر چاپ شود. آقای کریم فیضی همانطور که درباره مولانا با من گفت و گو کرده بود به نام شعاع شمس کتاب دیگری آماده کرده که درباره حافظ است، حافظ معنوی و احتمالا برای سال 90 بیرون می آید.
در همایش سهروردی سوریه در بهار 90 هم شرکت خواهید کرد؟
اگر توفیقی بود و خدا توفیق داد ان شا الله می رویم.
مستند زندگی شما که تهیه شده امسال پخش می شود؟
من خودم خبر ندارم.
ارزیابی شما از وضعیت فکری و اندیشه در دهه هشتاد چگونه است؟
پاسخ این سوال قدری مشکل است. من الان آشفتگی فکری می بینم. نه تنها در جامعه خودمان بلکه در جهان. هم این سیر جهانی در ما اثر داشته و هم خود ما مشکلاتی داریم. جهان پیش رفته و نمی شود انکارش کرد بیشتر ذوق تصویری ایجاد شده و تخیل. تصویر خیلی مهم است و خیلی کارها از آن برمی آید ولی به همان اندازه عمق آدم را کم می کند. انسان های عمیق دیگر شاید کم داشته باشیم. اطلاعات به اندازه یک دریا و عمق به اندازه یک سانتی متر است. انسان این گونه دارد تربیت می شود و قدری مشکل آفرین است چرا که تعقل به سمت حسی شدن و خیالی شدن پیش رفته که این جهانی است اما در ما هم هست.

یک ماه است که از جهان نیوز و صراط نیوز تا خبرآنلاین و رسانه های اصولگرا و به ظاهر اصولگرا به دولت گفتند و نوشتند و کوبیدند و توهین کردند، که نکند جشن نوروز را برگزار کنید، که این یعنی پایمال کردن خون شهدای انقلابیون مسلمان و فکر نکردند که مگر می شود احمدی نژاد همان جشن نوروز را به محملی برای بازنشر عدالت جویی و استکبار ستیزی تبدیل نکند؟!

آری این همان احمدی نژادی است که به قول پرفسور مولانا به تنهایی به اندازه ی قوی ترین رسانه ها فعالیت می کند و این رسانه کمترین تریبونی را برای نشر و گسترش فرهنگ عدالت طلبی و استکبار ستیزی  از دست نمی دهد، که خواه این تریبون در مقر سازمان ملل باشد و چه در ایران خودمان. مطمئنا تأثیر نشر این مطالب در محفلی که بزرگترین مقامات سیاسی چند کشور همسایه حضور دارند و به همین دلیل مورد توجه ملت های شان نیز قرار دارند، آن قدر هست که احمدی نژاد آن را به راحتی از دست ندهد. اصلا مگر خود بهار، انقلابی در دل طبیعت نیست!؟ پس چرا نباید بین این انقلاب و انقلاب های استکبار ستیزانه ارتباط برقرار کرد؟! مگر نوروز به این معنی نیست که زمستان برود و بهار بیاید! مگر بهاری بهارتر از عدالت طلبی وجود دارد!؟ مگر حضرت منجی زمانی ظهور نمی کند که مردم از دست ظلم ها به ستوه آمده اند و عدالت جویی، مطالبه ی جهانیان شده است!؟ پس چرا هر گامی را در تقویت این عدالت جویی به منزله ی زمینه سازی ظهور نباید تلقی نمود!؟
این چه دعوایی است که جبهه ی اصولگرایی در خودش به راه انداخته است!؟ مگر انقلاب های اسلامی که محتوایشان عدالت جویانه است و از موج انقلاب اسلامی ایران در حال نشر و حرکت است و به سان سونامی عظیمی در حال پیشرویست، نمی تواند به کشورهای غیر اسلامی برسد و یا روی آنها تأثیری گذار نباشد؟! حال اگر سلسله انقلاب های اسلامی به یک کشور غیر اسلامی رسید، چرا نباید آن را انقلاب انسانی نامید!؟ مگر نه این که در قرآن کریم فلسفه ی حرکت انبیا برپاداشتن عدل و قسط بیان نشده است!؟ پس چرا نباید انقلاب های انسانی و عدالت جویانه را در مسیر حرکت انبیا و حضرت ولی عصر ندانست!؟ چرا باید روی این که احمدی نژاد این انقلاب ها را در جایی انسانی نامیده است، آن هم از سوی اصولگرایان متهم و مورد حمله قرار گیرد؟! مگر می شود کسی چون احمدی نژاد را که چند سال است در هر محفل داخلی و بین المللی، ملتها و دولتها را به عدالت طلبی و استکبار ستیزی و آماده کردن قلوب برای ظهور منجی دعوت نموده و به یقین در انقلابات گسترده ی مردمی، پیام انقلاب و امام و رهبری را به بهترین نحو منتقل نموده است را متهم کرد که  با جشن باستانی نوروز می خواهد خون شهدای ملل مسلمان را پایمال کند؟! نمی دانم که این مواضع جنجالی و تخریبی از جهل و سهوی است یا از علم و عمدی؛ ولی بعید می دانم که دل حضرت ولی عصر را شادمان کند!
 مشروح سخنان احمدی نژاد در جشن جهانی نوروز

با آن که بارها در نقد اظهارات و رفتار مشایی و حمایت هایی که از ایشان می شود مطلب نوشته ام، اما امروز دو خبر متفاوت از دو سایت یکی با عنوان " احمد توکلی: آقای احمدی نژاد معمولا اول تصمیم می گیرد، بعد برایش استدلال جمع می کند" از سایت خبرآنلاین (منتسب به علی لاریجانی) و دیگری با عنوان "احمد توکلی: از فتنه تیم دولت خبر دارم، اما سکوت می‌کنم" از سایت عماریون، را خواندم که جای تعجب این است که با آن سابقه ای که از اظهارات این چند ساله ی احمد توکلی به لحاظ نسنجیده سخن گفتن و قصد و غرض هایش موجود است و این که معمولا مواضع وی با دلسوزی کردن برای نظام و انقلاب در تضاد بوده و بی بصیرتیش کم ضربه به انقلاب نزده است، برای نقد مشایی از سخنان وی استفاذه می شود، چیزی نمانده که سران فتنه هم بیایند و به بهانه ی مشایی از خود دلسوزی نشان دهند و برای نظام اشک تمساح بریزند.
سوال اینجاست که آیا تحلیل اشتباهات و یا رفتارهای مشایی آن قدر سخت است که از هر کس و ناکسی باید برای آن حجت آورد؟! حال از سایت خبرآنلاین توقعی جز این نیست که طی این دوساله خدمات زیادی به فتنه و فتنه گران و انصارشان داشته است، اما از سایت عماریون که در روشنگری و اتخاذ مواضع سیاسی از رسانه های خوب و تحلیلی است، چنین توقعی نبوده و نیست. این آقای توکلی همان کسی است که در این چند ساله به صورت مداوم و مکرر در هر حوزه ای چه اقتصادی، چه سیاسی و چه فرهنگی فقط و فقط تخریب کرده است و همان کسی است که از تورم چند برابری و عدم توان دولت در جمع کردن این مسئله صحبت می کرد و امروز دولت را به دلیل پرداخت یارانه ی نقدی بیش از اندازه به مردم مقصر و متهم نموده و به جای عذر خواهی از اظهارات غلطش در سیاه نمایی ها ی اقتصادی و سیاسی و حمایت از فتنه و فتنه گران تا قبل از 9 دی پارسال، به توهین ها و سیاه نمایی ها ادامه داده و این بار گفته است که این آرامش موقت است و حتما دچار تنش های شدید خواهد شد!! (رجوع شود به لینک خبر فوق مربوط به خبرآنلاین)

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

آقای محسن رضایی در چرایی لزوم جهاد اقتصادی، مواردی را نگاشته اند که در سایت تابناک و سایر سایتها به نقل از تابناک درج گردیده است. در نوشته ی ایشان چند مسئله مهم وجود دارد که جمع بندی می گردد:
1-     ایشان انقلاب ها و به عبارتی جهادها را نتبجه ی بی اهمیتی به خواستهای ملتها می داند و به همین دلیل می پندارند که دلیل نامگذاری امسال به نام سال جهاد اقتصادی این است که چون تاکنون غرب نگذاشته ما پیشرفت کنیم، دیگر وقت جهادی در این زمینه است و برای اثبات این قضیه مثال هایی می زند که از آنها به بیداری اول و دوم و سوم یاد می کند و آنها عبارتند از: انقلاب و جنگ و اینک جهاد اقتصادی
2-     ایشان در راستای  تبیین مسائل جهاد اقتصادی موانع آن را این گونه می شمارند: الف- تحریمها ب- زندگی مصرفی و فرهنگ غیر تولیدی ج- عقب ماندگی 200 ساله ی قاجار و پهلوی د- الگوهای غلط اقتصادی و پیشرفت.
3-     ایشان تمام تغییرات اقتصادی که در دولت های سازندگی، اصلاحات و احمدی نژاد اتفاق افتاده است را تغییرات روبنایی نامیده است.
4-     ایشان یک سوال پرسیده اند و سپس خودشان هم پاسخ داده اند:
"آیا شکست غرب در صحنه اقتصادی ایران و بیرون کردن فقر و بیکاری و گرانی از جامعه کمتر از آزادی خرمشهر است؟ آیا شکوفایی اقتصادی و معنوی جامعه ایران و ساختن یک زندگی آرمانی برای مردم کمتر از بازگرداندن دو ملیون آواره جنگی در دهه اول انقلاب است؟
اگر این جهاد مقدس تر از آن دفاع مقدس نباشد قطعا کمتر از آن نیست. دیروز در دوران پرشکوه دفاع مقدس مردم پنج استان سرافرازانه به خانه های خود برگشتند و امروز باید بیش از هفتاد میلیون جمعیت ایران را به بهترین زندگی در جهان برسانیم و ملت های منطقه را نیز از این آبادانی خود بهره مند سازیم."
و اما چند مسئله ی قابل تأمل در این اظهارات:
1- این که معنی جهاد همیشه مقابله با یک دشمن بیرونی نیست، و جهاد اکبر، جهاد با دشمن داخلی نفس است؛ پس هیچ لزومی ندارد که خود را معطوف به مبارزه با غرب در این جهاد کنیم، اگر چه با وقوع این جهاد، خود به خود دشمن خارجی نیز متحمل شکست سهمگین دیگری می شود.
2- اگر قرار است جهاد اقتصادی کنیم، پس نباید تحریم ها به مانند مانعی در رسیدن ما به اهدافمان عمل نماید، چون همواره بوده است. ما 30 سال است که با تحریم ها محشوریم و این تحریم ها به ما استقلال را هدیه کرده است پس این تحریمها همواره تهدیدی بوده اند که انقلاب آن ها را به فرصت تبدیل نموده و فی ذاته مانع تلقی نمی شود. راستش را بگویم اذعان به اهمیت تحریمها در حال حاضر به مانند ارسال پالس به دشمن و خیانت تلقی می شود نه تحلیل روشنگرانه.
3- ایشان در راستای معرفی موانع جهاد اقتصادی، فتنه گران اقتصادی و آقازادگان رانت خوار را که همواره به خاطر منافع اقتصادی خود، امنیت اقتصادی کشور را به خطر انداخته اند، فراموش کرده است و اگر هم به خنثی شدن این فتنه گران اعتقاد دارد، به آن اذعان ننموده است که با توجه به اهمیت موضوع جای سؤال دارد.
4- برعکس ادعای ایشان، فعالیتهای اقتصادی که در زمینه تأمین زیر ساخت های صنایع و کشاورزی در کشور اتفاق افتاده است، فعالیتهای مهم و زیرساختی بوده است که کشور را برای یک جهش اقتصادی آماده نموده است، نه فعالیتهای روبنایی و اصالتا ساخت روبنا بدون زیرساخت ممکن نیست. یادمان باشد که فعالیتهای زیرساختی که معمولا در طول گذر زمان و با بودجه های کلان حادث می گردند، کشور را برای اموری که مستقیما در زندگی مردم و اقتصاد جامعه تأثیر آشکار دارد، منتظر نگه داشته است تا طعم شیرین زندگی را به مردم و تولید کنندگان بچشاند.
5- ایشان در عین حال که تمام فعالیت های اقتصادی کشور را روبنایی معرفی می کند، مدیریت جنگ را الگوی مدیریت کشور در این 30 ساله می داند و در هر مسئله ای از بیان این مسئله ابایی ندارد، انگار سکوت رسانه ای در زمان جنگ و ملاحظات پس از آن که تا همینک باقیست، منجر به نوعی حس خود بینی شده است طوری که رأی قلیل ایشان نیز نتوانسته آن را در ذهن ایشان تضعیف کند. انگار ایشان آن قدر نظام را مدیون خویش می داند که حق می دهد تا هر رفتار ناشایستی را در تهمت به تقلب و نامه ی سرگشاده به رهبر و همراهی با فتنه گران، قابل معذرت خواهی ندانسته و شاید قابل تقدیر نیز بداند.
6- جالب است که ایشان هیچ اشاره ای به اهمیت هدف مندی یارانه ها به عنوان یکی از مقدمات مهم جهاد اقتصادی ننموده و انگار ایشان تصور نمی کند که فعالیت های زیربنایی از قبیل همین هدف مندی یارانه ها، مدیریت انرژی، مبارزه با رانت خواری و جهش های عظیم علمی و تکنولوژی که انجام شده، موجب شده است تا پتانسیل جهاد اقتصادی ایجاد شود؛ البته کسی که همواره اصرار دارد بگوید تمام پیش بینی ها و اظهارنظرهای سابقش صحیح بوده، بعید است که بتواند بین تهمت به فلاکت اقتصادی کشور (که در مناظره ها به عنوان یک شاخص به آن استناد می کرد) و موقعیت بالقوه ی عالی کنونی که شرایط را برای یک جهش و یا بهتر بگویم جهاد اقتصادی آماده کرده، جمع نماید.

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.

وقتی که رهبر معظم انقلاب، امسال را سال جهاد اقتصادی نامیدند، به این معنی است که هم اکنون، کشور آماده ی جهش اقتصادی بوده و همگان باید این مسئله را جدی بگیرند. مهمترین مسئله این است که بدانیم جهش اقتصادی حاصل نمی شود مگر با جهاد اقتصادی.
جهاد اقتصادی ملزوماتی دارد که اولش همان همت وتلاش مضاعف است و دیگری آماده کردن زیرساخت های آن. مهمترین مسئله ای که در حیطه ی اختیارات مجلس به عنوان قانون گذار و ناظر بوده و مورد نیاز جهش و جهاد اقتصادی نیز هست، بحث بودجه و نظارت و پایش برای حفظ استمرار شرایط  مناسب برای بحث جهاد اقتصادی است.
همواره در سال های پیش، بودجه های سالانه به دلیل عدم اعتماد از وجود ظرفیت مناسب جذب در اقتصاد کشور، به صورت انقباضی و یا توأم با احتیاط تصویب می شدند، اما در شرایطی که اقتصاد آماده ی یک جهش اقتصادی است، می توان توقع داشت که ظرفیت جذب بودجه به نحو مناسب که منجر به تورم نگردد، تأمین شده است و عدم تخصیص بودجه ی مناسب و متناسب با ظرفیت های جدید هیچ نتیجه ای جز فرصت سوزی و خسران نخواهد داشت.
یکی از نگرانی های مجلس در بحث تخصیص بودجه، بحث اصراف در سیستم های دولتی بوده است که طی چند ساله ی اخیر شاهد بوده ایم که دولت حتی در بحث یارانه های انرژی بیش از هر بخش دیگر به خود فشار آورده و حتی المقدور از ریخت و پاش های غیر ضروری و بی فایده خودداری نموده است و بر عکس برخی دولت های قبل که بودجه ها در صورت عدم جذب در فعالیت های مصوب، با حفره های قانونی، در مصارف دیگر از قبیل پرداخت پاداش ها و احداث متحدثات غیر ضروری و خرید تجملات اداری صرف می شده، کمترین انحراف را در این زمینه ها داشته است و نه تنها از خرید ساختمان های اضافی پرهیز شده است که بسیاری از آنها فروخته شده و صرف امور مهم کشور گردیده است.
اجرای مناسب و تحت کنترل هدف مندی یارانه ها، از دیگر دلایل مهیا شدن شرایط برای یک جهش اقتصادی است، چرا که بحث سوء استفاده از رانت های یارانه ای در یک اقتصاد یارانه ای، با اجرای این طرح به حداقل کاهش یافته و همین مسئله موجب کاهش آثار سوء یک بودجه ی انبساطی، نسبت به محاسن آن در کشور می گردد.
از دیگر آثار خوب هدف مندی یارانه ها این است که اجرای آن موجب افزایش سلامت اقتصادی شده و نتیجتاً راه کارهای سوء استفاده از رانتهای اقتصادی به حداقل رسیده و حرکت اقتصاد کشور به سمت یک اقتصاد سالم و پویا، منجر به افزایش ظرفیت استفاده از منابع سرمایه ای در بحث تولید و اشتغال می گردد.
یک از ملزومات جهاد اقتصادی، تمرکز بیشتر بر مسائل اقتصادی و بی اعتنایی به مسائل بی فایده ای ماننده دعواهای سیاسی و حزبی است و مطمئناً غیر از مسائل فرهنگی که همواره در اهم نیازهای جامعه و به عنوان غذای روح مطرح است، مسائل اقتصادی باید در سرلوحه ی برنامه ریزی ها و مشارکت های مسئولان و نهادها و قوای کشور قرار گیرد و این مهم، نیاز به گذشت، هم دلی، پرهیز از حاشیه سازی، توجیه یا تضعیف جریانهای حاشیه ساز، افزایش حسن نیت ها، پرهیز از بدبینی و افزایش سعه ی صدر مسئولان و نهادهای تأثیر گذار در کشور دارد.

میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.